Τις σκέψεις σου φοβάμαι.
Σιωπές που με πονάνε. Φόβος που δεν ελέγχω…!
Ότι σε χάνω αρχίζω να πιστεύω.
Τα λόγια σου που δεν βγαίνουν, αέρας που μου λιγοστεύουν. Κλειδωμένα λόγια που από μέσα σου δεν βγήκαν.
Παράπονα που τα χείλη σου ποτέ δεν είπαν…
Τα μάτια σου μου μιλάνε.
«Πόσο να αντέξεις;» με ρωτάνε…
Η λάμψη τους έχει φύγει. Της χαράς το φως, εδώ και καιρό έχει σβήσει.
Τις σκέψεις σου φοβάμαι…
Σιωπές που σε μοναξιά με οδηγάνε. Τις απαντήσεις σου γυρεύω. Από αυτό που γύρευες , πόσο απέχω! Απέχω και σε γυρεύω. Σε ψάχνω! Μακριά σου δεν αντέχω!
Αν μ’ αγαπούσες λίγο, θα μπορούσες να δεις της καρδιάς μου τον ήλιο…
Αν με θυμώσουν και ερχόσουν για λίγο ,θα μπορούσες ν’ ακούσεις της καρδιάς μου τον χτύπο! Μια καρδιά που τραγουδάει «σ’ αγαπώ». Μια καρδιά που θα ζεστάνει και θα λιώσει τον παγωμένο σου εγωισμό…
Καρδιά που ξεχνάς! Καρδιά που πετάς! Καρδιά που κάποτε την είχες ψηλά και τώρα έγινε το χώμα που πατάς…
Όμως το τέλος δεν είναι αυτό! Αυτή η καρδιά θα ξαναγεννηθεί! Απ’ την αμέτρητη αγάπη της για σένα, θα θεριέψει!
Καταπράσινο δέντρο θα γίνει, που με την σκιά του γλυκά θα σε δροσίζει…
Τα χαμένα μας όνειρα, θα είναι τα κλαδιά του. Πάνω τους, θα κοιμούνται οι πολύχρωμες ελπίδες μας που θα ‘ναι η πιο γαλήνια συντροφιά του! Γι’ αυτό μη με ξεχάσεις!
Η καρδιά μου δεν πεθαίνει! Για λίγο σταματά και ξανά χτυπάει δυνατά!
Τραγουδάει το όνομα σου, με τις νότες της αγάπης ρυθμικά. Την γκρίζα σου ζωή, θα στολίζει και θα ομορφαίνει παντοτινά… Θα είμαι εδώ για εσένα και ας μην σ’ έχω.
Γιατί σε αγαπάω και αφού σε αγαπώ δε θα αφήσω κανένα εγωιστικό μου φράγμα να εμποδίσει τον δρόμο που θα επιλέξεις! Ό, τι και αν αποφασίσεις θα είμαι εδώ! Αν μου το ζητήσεις εδώ θα ‘μαι! Για να σου σκουπίζω των ματιών σου την βροχή! Δίπλα σου θα ‘μαι! Όταν θα μένεις μόνος στα σκοτάδια σου, θα σου φέρνω τον ήλιο της ψυχής μου αγκαλιά να σε φωτίσει!
Εδώ θα ‘μαι! Τις άγρυπνες νύχτες της μοναξιάς σου, δίπλα σου θα ‘μαι! Θα τραγουδάω και θα σε νανουρίζω, πάντα εδώ θα ‘μαι! Μη φοβάσαι!
Μη λυπάσαι! Ακόμη κι αν δεν θα είμαστε πια μαζί, εγώ δίπλα σου θα ‘μαι!
Φοβισμένη μου αγάπη! Φοβισμένη μου ψυχή… Για ‘σένα θα κάνω προσευχή.
Θ’ ανάψω κερί για να μου είσαι πάντα καλά για να μην τρομάζεις άλλο πια! Καρδιά μου, φάρε της ζωής μου όσο μακριά και αν είναι τα κορμιά μας… Οι ψυχές μας θα συναντιούνται στα άυπνα, σκοτεινά μονοπάτια της ζωής μας. Ψυχές, ταξιδιάρικα πουλιά, που θα γυρεύουν το λυτρωτικό φως της αγάπης μας!
Παγωμένες ψυχές που θα κρυώνουν και θα ψάχνουν της ένωσής μας την ζεστή αγκαλιά… Θα είμαι εδώ! Μόνο για εσένα θα είμαι εδώ. Για πάντα εδώ!
Παρούσα στην παρουσία σου και στην απουσία σου!
Εδώ θα ‘μαι…
Χρύσα Κατσιτοπούλου
Πηγή...https://www.anapnoes.gr
.jpg)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.