Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.
Στην
Άρνισσα το Μ.Σάββατο 19 Απριλίου 2025 το απόγευμα διεξήχθη σε μια
ιδιαίτερη ζεστή ατμόσφαιρα στο Δημοτικό Στάδιο «Αλκης Καμπανός» για 2η
χρονιά φιλικός ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των ομάδων του Μεγ.
Αλεξάνδρου Άρνισσας και των Βετεράνων της ομάδας.
Δεν ήταν ένας
απλός ποδοσφαιρικός αγώνας αλλά ένας φόρος τιμής στο παρελθόν της
ιστορικής ομάδας του Μεγ. Αλεξάνδρου Άρνισσας, ενας αγώνας κρίκος που
ενώνει το χθες με το σήμερα.
Ο αγώνας έχει γίνει θεσμός και τον παρακολούθησε αρκετός κόσμος, η συνάντηση ήταν μια γιορτή. Φέτος
τιμήθηκαν με αναμνηστικές πλακέτες ο Σίμος Καραβίτης και ο Ιατρός
Γιάννης Κόλκας Δ/ντής του Κέντρου Υγείας Άρνισσας για την ανιδιοτελή
προσφορά τους όλα αυτά τα χρόνια στην ομάδα . Διαιτητής του αγώνα ο Γιάννης Ιτσόπουλος.
Να
αναφέρουμε ότι φέτος η ομάδα του Μεγ. Αλεξάνδρου στέφθηκε Πρωταθλήτρια
και την νέα ποδοσφαιρική χρονιά θα παίζει στην Α΄κατηγορία.
Δείτε παρακάτω βίντεο με συνεντεύξεις, τις απονομές, στιγμιότυπα και φωτογραφίες από τον φιλικό αγώνα.
Μαυροντυμένες γιαγιάδες, σκουντουφλούν, τα αδύναμα πόδια υπακούν με δυσκολία.
Φτιάχνουν το πυραμιδοειδές τσεμπέρι τους και σε μια γωνιά περιμένουν καρτερικά.
Οικογενειακά πηγαδάκια διάσπαρτα, σπίθες στα μάτια, κατάνυξη, προσευχή.
Ομάδες νέων σε εγρήγορση, ετοιμασίες, αδρεναλίνη, στο ψηλό κτίριο.
Ανάμεσα στη γαλανόλευκη και τον δικέφαλο αετό, ο πατήρ Γεώργιος.
Αρχάγγελος θαρρείς μέσα στα κάτασπρα Ιερά του άμφια.
Επιβλητικός, με φωνή που τσακίζει, που ραγίζει καρδιές, δονεί την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.
Ρίγη σε διαπερνούν.
"Επικράνθη ο Άδης".
"Χριστός Ανέστη".
Η πολυπληθής ακολουθία με τους Ιεροψάλτες πίσω του, αχνοφαίνεται στα μαύρα ράσα, τον σιγοντάρει, καλλίφωνοι, βιβλικοί, ευλαβικοί, με στεντόρειες φωνές, δονούν τον χώρο.
Κοσμούν τον φωταγωγημένο Ναό, θυμίζοντας τον Δάσκαλο με τους μαθητές Του.
«Επικράνθη ο Άδης» .
Και ο υγρός ουρανός σχίζεται, σείεται, ανταριάζεται.
Χιλιάδες πολύχρωμα βεγγαλικά, ολοκληρωτική κάλυψη του θόλου, σε τέλεια, αρμονική συστοιχία.
Πολύβουοι κρότοι, μεταδίδουν το μήνυμα της νίκης της Ζωής επί του θανάτου.
Κατατροπώθηκε ο Άδης, ο Ζωοδότης ψηλά, στα ουράνια, στη βασιλεία Του.
Ανθρώπινη αλυσίδα, τεράστια ουρά, στο Ναό, καρτερικά προσμένουν το «Μετά φόβου θεού….προσέλθετε», και κοινωνούν το σώμα και το αίμα Του, των αχράντων μυστηρίων.
Στασίδια κατάμεστα, υπομένουν το βάρος κουρασμένων ηλικιωμένων, προσφέρουν στήριγμα, στην αναμονή στην προσμονή.
Ο πατήρ Γεώργιος, προσωποποίηση θαρρείς του Άγιου Παντοκράτορα, λαμπρός, φιλόξενος οικοδεσπότης του Οίκου Του, θυμιατίζει έναν προς έναν τους πιστούς, διασχίζει ακούραστα τους διαδρόμους με τα κατάμεστα στασίδια, αναφωνώντας το "Χριστός Ανέστη" με φωνή που σου σκιρτά τα εσώψυχα, υποχρεώνοντάς σε να ανταποδώσεις δυνατότερα "Αληθώς Ανέστη", και το σύγκρυο να σε κυριεύει πατόκορφα, μέχρι τα μύχια.
Το Άγιο Δισκοπότηρο ανεξάντλητο, ο γενναιόδωρος επιβλητικός Πατέρας, τους Κοινωνεί όλους, λαμπυρίζει η Ωραία Πύλη, το άλικο μαντήλι αλλάζει χέρια, ακουμπά σαγόνια, στόματα ορθάνοιχτα, λαμβάνουν τη Λύτρωση μέσα τους.
Πρόσωπα φεγγοβολούν, αμείβονται για την καρτερικότητά τους, την επίπονη νηστεία, λυτρωτικό το Αντίδωρο.
Βήματα στις σκοτεινές γειτονιές, κοσμοσυρροή παντού, ξύπνιο όλο το χωριό. Παρά την προχωρημένη ώρα.
Φαναράκια με το φως της ζωής, οδεύουν στα σπίτια, με επιμέλεια, να φωτίσουν τα εικονοστάσια, να διώξουν το Κακό, να "σταυρώσουν" το ανώφλι της εισόδου, προστασία, άμυνα, Θεϊκή ασπίδα επί του Σατανά.
Και η γαργαλιστική μυρωδιά του άνηθου της μαγειρίτσας, ανακατεύεται με το γαρύφαλλο και το μαχλέπι των τσουρεκιών.
Στα φωταγωγημένα με το χαρμόσυνο, Ανέσπερο φως, σπίτια.
Πάσχα Ελλήνων, Πάσχα στο χωριό, στον ευλογημένο και πολυαγαπημένο τόπο, όπου πράγματι μπορείς να φωνάξεις δυνατά:
Σε κατανυκτικό κλίμα πραγματοποιήθηκε, στην ίσως πολυπληθέστερη όλων των εποχών παρουσία πιστών, η περιφορά του Επιταφίου της Ενορίας του Αγίου Δημητρίου Προμάχων.
Οι Πρόμαχοι είναι ο τελευταίος προς Βορρά οικισμός και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αλμωπίας, χτισμένος στις υπώρειες της οροσειράς του Βόρα. Κύριες ασχολίες είναι η γεωργία, η υλοτομία και γενικότερα η επεξεργασία του ξύλου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μπάχοβο. Οι κάτοικοί της έλαβαν μέρος σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες. Μετά τη λήξη του Μακεδονικού Αγώνα το χωριό ονομάστηκε Ακρόπολις.
Το χωριό Πρόμαχοι απέχει 8 χιλιόμετρα από την Αριδαίαμ βρίσκεται σε υψόμετρο 290 μέτρων και το 2011 είχε πληθυσμό 1.740 άτομα. Πρωτοκτίστηκε όπως διηγούνται οι παλιότεροι κοντά στα σύνορα. Ήταν γνωστό στους γειτονικούς λαούς με την ονομασία Sel(ts)co Gre(ts)co,δηλαδή Ελληνικό χωριό. Η τοποθεσία του άλλαξε 7 φορές εξαιτίας εχθρικών απειλών και επιδρομών. Αυτό μαρτυρεί η προηγούμενη ονομασία «Μπάχοβο» :’’Αχ και Μπαχ που θα μείνουμε ‘’.Άλλη ονομασία του χωριού είναι «Μπάοβο» επειδή είχε όμορφα κορίτσια. Η κοινότητα Μπαχόβου (Πρόμαχοι) αναγνωρίστηκε στις 10/4/1919.
Σήμερα το χωριό είναι από τα μεγαλύτερα της περιοχής, έχει το μεγαλύτερο κοινοτικό δάσος έκτασης 16.000 στρεμμάτων, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την οικονομία του χωριού καθώς οι περισσότερες οικογένειες ασχολούνται με την υλοτομία και γενικώς με το εμπόριο και επεξεργασία ξύλου.
Έχει δημοτικό και γυμνάσιο στο οποίο φοιτούν μαθητές και από τη Σωσσάνδρα.
