Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΗΦΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΜΩΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΛΛΑ


Άρθρο του Γιάννη Σηφάκη για την ΑΡΔΕΥΣΗ στην Αλμωπία και γενικά στην Πέλλα
Ανάγλυφη η ανάγκη σοβαρών έργων υποδομής για την άρδευση με επιφανειακά νερά
Να αναλάβουν και οι αγρότες τις ευθύνες που απαιτούν οι καιροί και να διεκδικήσουν
 Να αυτοδιαχειριστούν οι αγρότες την άρδευση ( γεωτρήσεις και ελεύθερη ροή) για την μείωση του κόστους παραγωγής, την εξασφάλιση επάρκειας σε αναλώσιμα και ανταλλακτικά για την άρδευση και την ταχύτατη αποκατάσταση των βλαβών μέσα στην αρδευτική περίοδο 
  Όσο καταστροφικός ήταν φέτος ο καιρός με τα χαλάζια και τις βροχοπτώσεις για τους παραγωγούς ( που έχουν αφεθεί στο έλεος τους χωρίς καμιά προστασία τουλάχιστον του κατώτατου εγγυημένου εισοδήματος για την επιβίωση τους), τόσο ευεργετικός ήταν για την άρδευση των αγροκτημάτων. Παρόλα αυτά η αρδευτική περίοδος φέρνει στο φως τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν και τα οποία ( κατά την άποψη μας) πρέπει να διεκδικηθούν ως ζωτικά έργα από τους αγρότες και τις τοπικές κοινότητες:
·      Έλλειψη βασικών υποδομών όσον αφορά την συγκράτηση και ρύθμιση των επιφανειακών νερών της Αλμωπίας. Η ρυθμιστική λιμνοδεξαμενή Λυκοστόμου-Προμάχων-Σωσάνδρας, η λιμνοδεξαμενή και κεντρικό δίκτυο κάτω από τον Πρόδρομο για όλα τα κατάντι χωριά ( Ίδα, Κωνσταντία, Ριζοχώρι, Μηλιά, Φιλώτεια, Εξαπλάτανος), να μπεί σε λειτουργία η δεξαμενή στο Θεοδωράκι, η εκβάθυνση των μικρών λιμνών στον Αρχάγγελο, η αξιοποίηση του ρέματος από τις πηγές της Θηριόπετρας που περνά από την Φιλώτεια και το Ριζοχώρι ( περιοχή Σέρβες) κλπ. 
·      Η ταχύτατη ολοκλήρωση των μελετών για να κατασκευαστούν τα αρδευτικά έργα που έχουν ενταχθεί σε προγράμματα ( Λουτράκι, Φούστανη) που η καθυστέρηση της σύνταξης τους μπορεί να βάλει τα έργα σε περιπέτειες. Ακόμη η αξιοποίηση υφισταμένων υποδομών όπως η λιμνοδεξαμενή στους Προμάχους.
·      Άμεσα οι αγρότες να αναλάβουν στο σύνολο της την άρδευση με αυτοδιαχείριση. Να σταματήσει να είναι η άρδευση ελεγχόμενη από τον Δήμο. Να αναλάβουν να λειτουργούν, να συντηρούν, να αποκαθιστούν τις βλάβες τόσο στις αξιοποιημένες γεωτρήσεις όσο και στην ελεύθερη ροή. Υπάρχει θετική εμπειρία στην Αλμωπία με τον τρόπο που διαχειρίζονται την άρδευση στον Μεγαπλάτανο. Παρότι και εκεί πρέπει να ολοκληρωθεί η αυτοδιαχείριση με την οριστική μεταβίβαση των δημοτικών γεωτρήσεων στις ομάδες παραγωγών που είναι χρήστες, η εμπειρία του Μεγαπλατάνου μπορεί να βοηθήσει. Στο χωριό αυτό κάποιοι πρωτοπόροι κοινοτάρχες και συνεταιριστές έκαναν πράξη αυτό που πρέπει να γίνει ( ολοκληρωμένο βέβαια) παντού. Οι φόβοι ότι κάποιοι αγρότες δεν θα πληρώνουν κλπ μόνο ως δικαιολογία για αποφυγή ευθυνών μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Ας ρωτήσουν (αυτοί που πιστεύουν ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο) τους υπεύθυνους στον Μεγαπλάτανο για να μάθουν.  
·      Να μην επαναληφθεί άλλη χρονιά η κοροϊδία με την «αόρατη» κατασκευή του χωματοφράγματος στον Αλμωπαίο, να εξασφαλιστεί η νομιμότητα του
Η αυτοδιαχείριση θα μειώσει πολύ το κόστος της άρδευσης ( καθόσον η ΔΕΗ, οι υδρονομείς κλπ θα πληρώνονται απευθείας από τους αγρότες-χρήστες στο κόστος που μπορεί καλύτερα να ελεγχθεί) και θα απαλλάξει τον Δήμο από αρκετό χρόνο και κόπο ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διεκδικούνται και να κατασκευάζονται οι βασικές υποδομές για την άρδευση που έχει ανάγκη ο κάμπος. 
Ακόμη δεν θα παρακαλούν οι αγρότες και οι τοπικές κοινότητες για να έχουν ανταλλακτικά ή αναλώσιμα ( βάνες κλπ) και οι βλάβες θα αποκαθίστανται ταχύτατα με ευθύνη των ίδιων των παραγωγών. Τώρα που πληρώνονται τα ανταποδοτικά της άρδευσης στον Δήμο κάθε μέρα βλέπουμε φαινόμενα να μην υπάρχουν ανταλλακτικά, έγκαιρη προμήθεια υλικών, γεωτρήσεις δεν λειτουργούν επί  20ήμερο μέσα στην αρδευτική περίοδο (Κωνσταντία, Λουτράκι ), σε άλλες αλλάζει ο μηχανολογικός εξοπλισμός και βγάζουν το μισό νερό ( Εξαπλάτανος) κλπ.  
 Οι αγρότες και οι τοπικές κοινότητες πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες προς όφελος τους. Η εποχή των «παχυλών αγελάδων» έχει τελειώσει και η ίδια τους η δουλειά και η ζωή εξαρτάται ( πέραν των γενικότερων πολιτικών που οφείλουν να διεκδικούν την αλλαγή τους, π.χ. ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, φτηνό πετρέλαιο και ρεύμα, φορολογία, εθνικές πολιτικές για τα δυναμικά προϊόντα, αγορές  κλπ) και από την μείωση των εξόδων και την αποφυγή διαφυγόντων κερδών

Ο συνδυασμός μας «ΑλλάΖΟΥΜΕ την Αλμωπία» θα σταθεί στο πλευρό τους στις διεκδικήσεις τους που, ελπίζουμε, να εκδηλωθούν άμεσα 

ΟΙ ΤΥΧΕΡΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΑΠΟ ΤΟ 5ο ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΠΑΝΟΥΡ


Οι 4 τυχεροί αριθμοί που κερδίζουν στο 5ο Ποντιακό Πανοϋρ είναι οι:
1)551.
2)606.
3)941.
4)2405.
παρακαλούνται οι τυχεροί να επικοινωνήσουν
με τον σύλλογο στο
τηλ:6936769869
ώρες 09:00πμ.-12:00πμ. καθημερινές.

σας ευχαριστούμε . 

ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ

ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ
Όλο το διαδίκτυο είναι γεμάτο με φωτογραφίες ομαδικών τάφων Εβραίων – κι ας μην ήταν όλοι Εβραίοι – που ξεκληρίστηκαν από τους Ναζί. Γεμάτο με φωτογραφίες από σκελετωμένα πτώματα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από πρόσωπα που πάνω τους δεν έχει απομείνει τίποτα εκτός από δύο τεράστια μάτια που χωράνε όλη την απόγνωση του κόσμου μέσα στο Νταχάου. Αυτές οι φωτογραφίες βραβεύθηκαν, επιβραβεύθηκαν, κρίθηκαν πολιτικά ορθές και γεμίζουν μέχρι και σήμερα την καθημερινότητά μας στον αγώνα ενάντια στο νεοναζισμό.

Όταν έπεσαν οι Δίδυμοι Πύργοι, οι οθόνες σε όλο τον κόσμο γέμισαν με εικόνες νεκρών, με ανθρώπους που έπεφταν από τα γραφεία τους, γυρίστηκαν ντοκυμαντέρ για τους νεκρούς ήρωες πυροσβέστες και αστυνομικούς, γυρίστηκαν συγκινητικές ταινίες για τις ζωές τους και το τέλος τους, το διαδίκτυο γέμισε με τα σπαρακτικά τελευταία τηλεφωνήματα των θυμάτων λίγο πριν σκοτωθούν. Όλα αυτά βραβεύθηκαν, επιβραβεύθηκαν, κρίθηκαν πολιτικώς ορθά και γεμίζουν μέχρι και σήμερα την καθημερινότητά μας στον αγώνα ενάντια στην τυφλή τρομοκρατία με θύματα αθώους πολίτες.

Σήμερα οι φωτογραφίες νεκρών Παλαιστινίων από τη σφαγή στη Γάζα ΕΝΟΧΛΟΥΝ! ΦΡΙΚΑΡΟΥΝ! Θεωρούνται ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ! Υπομονή σύντροφοι με την επιλεκτική ευαισθησία στομάχου. Μόλις σκοτωθεί και το τελευταίο μωρό στην Παλαιστίνη θα σταματήσουν οι φωτογραφίες, το θέμα θα ξεχαστεί κι εσείς θα μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι. Θα σας μείνουν οι φωτογραφίες και τα ντοκουμέντα των «καλών νεκρών». Οι «κακοί νεκροί» θα χαθούν όπως πρέπει και η πολιτική ορθότητα θα θριαμβεύσει γι’ ακόμη μια φορά. Η ισορροπία των επιτρεπτών θεαμάτων θα επανέλθει.

Καρτέσιος




ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com/

ΤΟ ΧΗΜΙΚΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΩΝ ΒΕΡΜΟΥΔΩΝ

Το χημικό τρίγωνο των Βερμούδων
Καθώς ξεκινούσε η εν πλω διαμαρτυρία ακτιβιστών για την υδρόλυση του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, μια σειρά συμπτώσεων ήρθε να μας θυμίσει ότι πριν από τον αμερικανικό στόλο ήταν η ιταλική μαφία που είχε μετατρέψει την περιοχή σε υγρό σκουπιδότοπο τοξικών και ραδιενεργών ουσιών.

«Μετατρέψαμε το νερό και τον αέρα σε έναν μεγάλο κάδο σκουπιδιών»

Ζακ Ιβ Κουστό

Αποστολή: Αρης Χατζηστεφάνου

Πριν από μερικά χρόνια το BBC, θέλοντας να αποδείξει ότι οι θεωρίες για το τρίγωνο των Βερμούδων αποτελούν αστικό μύθο....συνέλεξε στοιχεία για τις εξαφανίσεις πλοίων σε θαλάσσιες περιοχές διαφόρων σημείων του πλανήτη. Το συμπέρασμα ήταν ότι υπάρχουν δεκάδες περιοχές με πολύ υψηλότερα επίπεδα ναυτικών δυστυχημάτων, τα οποία όμως δεν προκαλούν την ίδια συγκίνηση στους υποστηρικτές των θεωριών συνωμοσίας και τους κάθε λογής… ουφολόγους.

Μια πιο προσεκτική έρευνα θα αποδείκνυε ότι το πιο «μυστηριώδες» τρίγωνο δεν βρίσκεται ανοιχτά της Φλόριντας αλλά στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στην Ιταλία, την Ελλάδα και τις ακτές της Αφρικής. Πρόκειται για το «μεσογειακό τρίγωνο των Βερμούδων», στο οποίο η μαφία της Καλαβρίας βύθιζε για δεκαετίες πλοία που μετέφεραν επικίνδυνα τοξικά και ραδιενεργά απόβλητα. Αν και λιγότερο γνωστή στο ευρύ κοινό σε σχέση με τη σισιλιάνικη Κόζα Νόστρα ή τη ναπολιτάνικη Καμόρα, η περιβόητη Ντραγκέτα της Καλαβρίας αποτέλεσε το ισχυρότερο συνδικάτο του εγκλήματος στην Ιταλία της δεκαετίας του ’90. Ανάμεσα σε άλλες δραστηριότητες που της απέφεραν τζίρο μεγαλύτερο και από αυτόν της FIAT, η Ντραγκέτα κατηγορείται ότι «εξαφάνισε» τουλάχιστον 30 πλοία με τοξικά που θα έπρεπε να περάσουν από πολυδάπανες επεξεργασίες οι οποίες θα τα καθιστούσαν ακίνδυνα για το περιβάλλον.

Δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξει κάποιος ότι οι παράνομες αυτές ενέργειες της ιταλικής μαφίας είχαν ακόμη και γεωπολιτικές επιπτώσεις σε μια περιοχή που εκτείνεται από τις ιταλικές ακτές της Μεσογείου μέχρι το Κέρας της Αφρικής. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ήταν η Σομαλία. Οι προσπάθειες των ντόπιων ψαράδων να αποτρέψουν τη βύθιση τοξικών ουσιών κοντά στις ακτές της χώρας τους, με τη δημιουργία ένοπλων ομάδων αυτοάμυνας, οδήγησαν σταδιακά στο φαινόμενο της πειρατείας. Ο φαύλος κύκλος είναι εδώ εμφανής: η Σομαλία, η οποία παρέμενε σε χαοτική κατάσταση μετά την αμερικανική επέμβαση του 1993, έγινε εύκολο θύμα της ιταλικής μαφίας, γέννησε ως απάντηση το φαινόμενο της πειρατείας και στη συνέχεια δέχτηκε νέες αμερικανικές επεμβάσεις και βομβαρδισμούς με πρόσχημα την αντιμετώπιση… της πειρατείας.

Τις τελευταίες εβδομάδες όμως, το «μεσογειακό τρίγωνο των Βερμούδων» ξύπνησε και πάλι. Αυτή τη φορά όχι για να καταπιεί τα σαπιοκάραβα της ιταλικής μαφίας, αλλά τα υπερσύγχρονα σκάφη του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού και άλλων χωρών που συνοδεύουν το περίφημο «Cape Ray», το οποίο πραγματοποιεί την εν πλω καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας. Το στίγμα των πολεμικών σκαφών εξαφανίστηκε, καθώς ο αμερικανικός στόλος, που έχει αναλάβει την ευθύνη για τη διαδικασία της υδρόλυσης των επικίνδυνων ουσιών, προτιμά να λειτουργεί σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας.

Πρόκειται για «εγκληματίες εν κρυπτώ», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Βαγγέλης Πισσίας, επικεφαλής της πρωτοβουλίας «Ελεύθερη Μεσόγειος», που συμμετέχει στις κινητοποιήσεις εναντίον της υδρόλυσης. Μιλώντας την Πέμπτη στην κοινή συνέντευξη Τύπου που έδωσαν στα Χανιά οργανώσεις και φορείς που συμμετέχουν στην εν πλω διαμαρτυρία, ο Πισσίας έκανε λόγο για «τοξικές κυβερνήσεις» και «τοξικά καθεστώτα», συνδέοντας την υπόθεση με το συνεχές δράμα των Παλαιστινίων στη Γάζα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η πρωτοβουλία «Ελεύθερη Μεσόγειος» συμμετέχει με το θρυλικό καΐκι «Αγιος Νικόλαος» που είχε σπάσει τον ισραηλινό αποκλεισμό της Γάζας το 2008.

Σύνδεση των κινητοποιήσεων με τις ευρύτερες πολιτικές (και πολεμικές) εξελίξεις στη Μεσόγειο έκανε και η Νέλλη Ψαρού, από το συντονιστικό Χανίων, σημειώνοντας ότι πρόκειται για τα «χημικά του πολέμου» που φτάνουν στη Μεσόγειο μαζί με τις ροές προσφύγων που δημιουργεί η πολιτική των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή.

Αποτελεί ίσως ειρωνεία της τύχης ότι το «Cape Ray» παρέλαβε το τοξικό φορτίο του από το λιμάνι Gioia Tauro (την αρχαιοελληνική πόλη Μέταυρος) από όπου κάποτε ξεκινούσαν τα ιταλικά συνδικάτα του εγκλήματος για να στείλουν τα καράβια τους στον βυθό της θάλασσας. Αυτή τη φορά όμως, δεν είναι τα τοξικά στοιχεία που θα φέρουν τις γεωπολιτικές εξελίξεις, όπως συνέβαινε στην περίπτωση της Σομαλίας, αλλά οι γεωπολιτικές εξελίξεις που επαναφέρουν τα χημικά στη Μεσόγειο. Και αν οι υπεύθυνοι της υδρόλυσης διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από τη διαδικασία, οι συνθήκες απόλυτης μυστικότητας που έχουν επιβάλει παραπέμπουν περισσότερο στον νόμο της σιωπής (ομερτά) της ιταλικής μαφίας παρά σε μια διεθνή επιχείρηση υπό την εποπτεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Για τους διοργανωτές των κινητοποιήσεων που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα εναντίον της υδρόλυσης, ακόμη και αν δεν σημειωθεί (ή αν δεν αναφερθεί, όπως λένε χαρακτηριστικά) κάποιο ατύχημα, η πειραματική διαδικασία της υδρόλυσης εν πλω αποτελεί απλώς το πρώτο βήμα για την εκ νέου μετατροπή της ευρύτερης περιοχής σε μια θαλάσσια χωματερή τοξικών και ραδιενεργών ουσιών.

* Καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές, τρία σκάφη ετοιμάζονταν να αποπλεύσουν από την Κρήτη για να εντοπίσουν το «Cape Ray» και τον στόλο που το συνοδεύει σε μια συμβολική κίνηση διαμαρτυρίας.

…………………………………………….

Info
Δείτε

Black Hawk Down
Η χολιγουντιανή ανάγνωση της αμερικανικής στρατιωτικής πανωλεθρίας στη Σομαλία, που άφησε τη χώρα ακυβέρνητη για τουλάχιστον δύο δεκαετίες.

Διαβάστε

Gomorrah
Το βιβλίο του Ρομπέρτο Σαβιάνο περιγράφει την ταφή τοξικών αποβλήτων από την Καμόρα όχι στη θάλασσα αλλά σε περιοχές της Καμπανίας αριστερη αντεπιθεση

Πηγή:Εφημερίδα των Συντακτών


Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΙ

Magnify Image

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΟΛΟΒΟΥ 

Είχατε καλές προθέσεις όταν γυρίσατε στο σπίτι από τη δουλειά. Σκεφτήκατε να πάτε γυμναστήριο, να καλέσετε έναν φίλο ή να τελειώσετε επιτέλους μια δουλειά που αναβάλατε για καιρό.   Ωστόσο μετά από μια δύσκολη μέρα στο γραφείο καταλήξατε στον καναπέ κάνοντας ζάπιγκ στην τηλεόραση.
 Εάν αισθάνεστε άσχημα γι 'αυτό, δεν είστε οι μόνοι. Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το να παρακολουθείτε τηλεόραση στο τέλος μια κουραστικής μέρας, μπορεί να σας κάνει να αισθανθείτε ενοχές και να νιώσετε αποτυχημένοι.

   Μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην «Εφημερίδα της Επικοινωνίας», διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που είχαν έντονο άγχος μετά τη δουλειά δεν κατάφερναν να χαλαρώσουν όταν έβλεπαν τηλεόραση ή όταν έπαιζαν παιχνίδια στον υπολογιστή.   Αντ 'αυτού είχαν υψηλά επίπεδα ενοχής και αίσθημα αποτυχίας.   Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Johannes Gutenberg Mainz της Γερμανίας και το Πανεπιστήμιο VU του Άμστερνταμ στην Ολλανδία, ζήτησαν σε 471 συμμετέχοντες στη μελέτη να αναλύσουν πώς αισθάνθηκαν όταν προσπάθησαν να χαλαρώσουν με τηλεόραση ή υπολογιστή μετά τη δουλειά ή το σχολείο.   Διαπίστωσαν ότι όσοι ένιωθαν ιδιαίτερα κουρασμένοι ήταν όσοι έβλεπαν τηλεόραση ή έπαιζαν παιχνίδια στον υπολογιστή αντί να κάνουν πιο σημαντικά πράγματα.

   Αυτό τους οδήγησε στο αίσθημα ενοχής, η οποία με τη σειρά τους έκανε να νιώθουν λιγότερο ξεκούραστοι. Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι η χρήση των της τηλεόρασης ή του υπολογιστή βοήθησε τους συμμετέχοντες να χαλαρώσουν και να ξεχαστούν από το άγχος της δουλειάς.

   Η πιο πρόσφατη μελέτη όμως, επισημαίνει το παράδοξο της χρήσης διαφόρων ηλεκτρονικών μέσων για χαλάρωση μετά από μια αγχωτική ημέρα, αφού οι συμμετέχοντες μπορεί να ξεκουράζονταν, ωστόσο ένιωθαν ότι είχαν αποτύχει να ασκήσουν αυτοέλεγχο.

   Ο Δρ Leonard Reinecke, από το Πανεπιστήμιο Johannes Gutenberg Mainz ο οποίος συνέγραψε την έκθεση, δήλωσε: «Αρχίζουμε να κατανοούμε καλύτερα ότι η χρήση των media μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα για τους ανθρώπους που ευημερούν, αφού μέσω αυτών, χαλαρώνουν.
 Ωστόσο, η παρούσα μελέτη αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς μια βαθύτερη κατανόηση αυτού του γεγονότος. Αποδεικνύει ότι στην πραγματική ζωή, η σχέση μεταξύ της χρήσης των media και της καλής ζωής, είναι πολύπλοκη και ότι η χρήση αυτών των μέσων, μπορεί να συγκρούεται με άλλα, λιγότερο ευχάριστα, αλλά πιο σημαντικά πράγματα και στόχους στην καθημερινή ζωή.»   

«Αρχίζουμε να εξετάσουμε τη χρήση των μέσων ενημέρωσης ως αιτία της καταστροφής. Στην εποχή των smartphones και των κινητών με πρόσβαση στο διαδίκτυο, η πανταχού παρούσα διαθεσιμότητα της επικοινωνίας συχνά φαίνεται να είναι ένα βάρος και ένας στρεσογόνος παράγοντας και όχι ένα μέσο για χαλάρωση.»



 Πηγή: www.lifo.gr

ΤΑ ΑΞΙΟΓΕΛΑΣΤΑ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Magnify Image
Το βίντεο με τα γκολ του Τούρκου Πρωθυπουργού συναγωνίζεται σε γελοιότητα το βίντεο με την τούμπα του Καραμανλή 

ΤΟΥ ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ

Ο Ερντογάν μου θυμίζει σε πολλά τον Καραμανλή τον νεότερο την πρώτη τετραετία της διακυβέρνησής του. Κυρίως το πώς μένει πάντα αλώβητος από ό,τι στραβό συμβαίνει (ή προκαλεί ο ίδιος) ή ό,τι αποκαλύπτεται απ' τα μέσα.
    Κάποιος που έζησε από κοντά τα πρόσφατα σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν -ακούσαμε ολοκάθαρα το γιο του να παίρνει μίζες, όπως και Υπουργούς του- μου είπε πως η επιθετική τακτική του Ερντογάν να απειλεί/φιμώνει τα ΜΜΕ πιάνει! Μπορεί σε κάποιες μεγάλες πόλεις όπως είναι η Άγκυρα ή η Κωνσταντινούπολη να μαθεύονται όλα αυτά, στο μεγαλύτερο και αχανέστερο μέρος της Τουρκίας όμως, ελάχιστοι μαθαίνουν τα πραγματικά νέα, και ακόμη λιγότεροι ενδιαφέρονται γι' αυτά. [Και πρόσφατα η κυβέρνηση δρομολόγησε τη σύλληψη εκατοντάδων αστυνομικών επειδή "έκαναν υποκλοπές" - τις ίδιες υποκλοπές που δείχνουν την τεράστια οικονομική διαφθορά της κυβέρνησης και του ίδιου του Πρωθυπουργού. Στη φυλακή δηλαδή μπήκαν όσοι αποκάλυψαν τη διαφθορά, κι όχι όσοι τη δημιούργησαν!]
    Κι έτσι, ενώ έχουν δημοσιοποιηθεί πράγματα που θα είχαν καταβαραθρώσει έναν συνηθισμένο ηγέτη, ο Ερντογάν παραμένει δημοφιλής και σε πολλούς αγαπητός, με το αυταρχικό του (αλλά και ταυτόχρονα λαϊκίστικο) προφίλ του.
    Όλα τα ελληνικά κανάλια και μέσα, αφιέρωσαν χρόνο για να πουν ότι "έκανε χατ-τρικ σε φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα ο Ερντογάν" και πως "είναι γκολτζής ο Τούρκος Πρωθυπουργός!".   Βέβαια αν δει κανείς τα γκολ, καταλαβαίνει ότι το κύρος που του προσδίδουν τα ΜΜΕ είναι για γέλια.  




Δεν είναι πως δεν ξέρει να κλωτσάει, αλλά:
   Σε ένα γκολ υποτίθεται ότι τον μαρκάρει ένας αμυντικός, που απλώς περπατάει δίπλα του. Σε ένα άλλο ένας αμυντικός δίνει την μπάλα (!) σε παίκτη της ομάδας του Ερντογάν και μετά αυτός σκοράρει ενώ όλοι οι αντίπαλοι προσπαθούν να φύγουν απ' τη μέση.
  Σε ένα τρίτο γκολ ο τερματοφύλακας παραμένει ακίνητος προκειμένου να μπει το γκολ.
    Είδα κι άλλες φάσεις, με γκολ που δεν κατόρθωσε να βάλει ο Ερντογάν - σε ένα απ' αυτά η μπάλα χτύπησε κατά λάθος τον τερματοφύλακα, ο καημένος απέκρουσε χωρίς να το θέλει!
   Οι εικόνες έκαναν το γύρο του κόσμου, αλλά περιέργως παρουσιάστηκαν ως κάτι καλό, που δυνάμωσε το ηγετικό προφίλ του ανθρώπου.
    Κάτι που δεν μπορούμε να πούμε για τις ποδοσφαιρικές προσπάθειες του Έλληνα κουμπάρου του... 





Και  κάτι που θυμίζει τα γκολ του Ερντογάν... 





ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr/

ΒΡΕΘΗΚΕ Ο "ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ" ΤΗΣ ΟΡΕΞΗΣ

Βρήκαν τον «διακόπτη» για την όρεξη

Περιοχή του εγκεφάλου που, αν διεγερθεί κατάλληλα, κόβει την όρεξη ανακάλυψαν Αμερικανοί επιστήμονες, ελπίζοντας ότι στο μέλλον θα χρησιμοποιηθεί η ανακάλυψη τους για την ανάπτυξη νέων θεραπειών για την παχυσαρκία αλλά και για την ανορεξία. Πρόκειται για ομάδα νευρώνων που λειτουργούν σαν κεντρικός διακόπτης για την όρεξη.

   Οι ερευνητές του Τμήματος Βιολογίας και Βιολογικής Μηχανικής του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια πραγματοποίησαν, σύμφωνα με το BBC, πειράματα με ποντίκια ενεργοποιώντας με τη χρήση λέιζερ τη συγκεκριμένη περιοχή.   «Ήταν απίστευτα εκπληκτικό. Ήταν σαν να πατάς έναν διακόπτη και αμέσως αυτό να εμποδίζει τα ζώα να τρώνε» δήλωσε ο επικεφαλής των ερευνητών Ντέηβιντ Άντερσον, σημειώνοντας ότι «είναι πιθανό ότι παρόμοια κύτταρα υπάρχουν και στον ανθρώπινο εγκέφαλο».

   Σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Nature Neuroscience». 

http://www.nature.com/neuro/journal/vaop/ncurrent/full/nn.3767.html 

ΚΑΤΑ 5 ΕΚΑΤΟΣΤΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΗΚΕ Η ΛΗΜΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ

Μετακινήθηκε η Λίμνος -Ο σεισμός την έστειλε 5 εκατοστά πιο κοντά στον Άη Στράτη

Ο μεγάλος σεισμός που έπληξε το νησί της Λήμνου φαίνεται πως την μετακίνησε και πλέον βρίσκεται πιο κοντά στο νησί του Αγίου Ευστρατίου. Υπενθυμίζεται πως στις 24 Μαΐου 6,8 Ρίχτερ που χτύπησαν το νησί μπορεί να μην δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα, ωστόσο οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι δυνάμεις ήταν τόσο μεγάλες που ολόκληρη η Λήμνος μετακινήθηκε και πλέον βρίσκεται κατά 5 εκατοστά πιο κοντά στον Άη Στράτη.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία τα GPS σε Ελλάδα και Τουρκία δείχνουν ότι οι αλλαγές στο έδαφος είναι μεγάλες και τα δεδομένα δείχνουν μετατόπιση του νησιού κατά πέντε εκατοστά προς τα δυτικά.



ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ; ΤΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

Φοβάστε το αεροπλάνο; Τι συμβουλεύουν οι ειδικοί

'Ενα αεροπορικό δυστύχημα μπορούμε να το εκλογικεύσουμε. Είναι μια τρομερή καταστροφή αλλά συμβαίνει στη ζωή. Όμως, μετά την πέμπτη εξαφάνιση αεροπλάνου από τα ραντάρ, σε διάστημα πέντε μηνών, τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται δύσκολα.

Το πιο ασφαλές μέσο μετακίνησης

Ειδικά για όσους ετοιμάζονται για ένα αεροπορικό ταξίδι για να πάνε διακοπές ή για τη δουλειά τους.
Περίπου το 40% όσων παίρνουν το αεροπλάνο το φοβούνται, σύμφωνα με τη Γαλλίδα ψυχολόγο Μαρί Κλοντ Ντεντάν, συγγραφέα του βιβλίου «Πώς να μη φοβάστε το αεροπλάνο». Ωστόσο, το αεροπλάνο παραμένει το πιο ασφαλές μέσο μετακίνησης. Το αυτοκίνητο, η μοτοσυκλέτα, το ποδήλατο και το τρένο είναι τα πιο επισφαλή και επικίνδυνα στον κόσμο.



Τι φοβόμαστε περισσότερο
Όπως, το αεροπλάνο συγκεντρώνει όλες τις αγωνίες και το στρες. «Το φοβόμαστε γιατί εκπροσωπεί το άγνωστο. Το αεροπλάνο είναι το πιο πρόσφατο και το πιο άγνωστο είδος μετακίνησης» αναφέρει η γαλλίδα ψυχολόγος. Το πρόβλημα είναι απλό. Οι άνθρωποι κατανοούν πώς κινείται ένα αυτοκίνητο ή ένα τρένο, ή πώς επιπλέει ένα πλοίο. Δυσκολεύονται να κατανοήσουν πώς πετάει ένα αεροπλάνο.
«Αυτό που φοβούνται οι περισσότεροι είναι ότι θα σταματήσουν οι μηχανές την ώρα της πτήσης και το αεροπλάνο θα πέσει, αναφέρει η ψυχολόγος. Ενας φόβος εντελώς παράλογος, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Παρακάτω έχει μάλιστα και ένα βίντεο για το πώς λειτουργεί το αεροπλα΄νο.
Το άλλο μεγάλο πρόβλημα με το αεροπλάνο είναι ότι αν προκληθεί δυστύχημα και πέσει σπάνια επιζεί κάποιος. Αυτό είναι που προκαλεί τεράστιο φόβο στη συλλογική φαντασία, ενώ πάντα υπάρχει η ελπίδα ότι θα επιζήσει κάποιος από αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
«Ωστόσο όσοι φοβούνται το αεροπλάνο ξεχνούν ότι τα αεροπορικά δυστυχήματα στα δρομολόγια της γραμμής είναι πάρα πολύ σπάνια» λέει η ψυχολόγος.

Η εξαφάνιση της πτήσης στον ωκεανό
Στην πρόσφατα εφιαλτική αλυσίδα με τις αεροπορικές τραγωδίες αυτή της Malaysia Airlines που χάθηκε στον ωκεανό είναι η πτήση που προκαλεί τον μεγαλύτερο πανικό στο υποσυνείδητο των ανθρώπων. «Η ανθρώπινη φαντασία πλέκει τα πιο εξωφρενικά σενάρια. Ένα μη εξηγήσιμο δυστύχημα ανεβάζει κατακόρυφα τον υποσυνείδητο πανικό» εξηγεί η κ. Ντεντάν. Ένα αεροπλάνο που εξαφανίζεται χωρίς λόγο ξεπερνά την ανθρώπινη διάσταση, συμβαίνει μόνο στις ταινίες τύπου Lost.
Η ψυχολόγος Μαρί Κλοντ Ντεντάν εργάστηκε σε 8.000 επιβάτες που υπέφεραν από φόβο και αγωνία για τις αεροπορικές πτήσεις. Δεν μασάει τα λόγια της και δεν ωραιοποιεί την κατάσταση. «Ναι, ο κίνδυνος υπάρχει. Αλλά είναι εξαιρετικά μικρός. Πρέπει κάποιος να φέρνει το φόβο στα επίπεδα του υπαρκτού κινδύνου» αναφέρει. Δεν της διαφεύγει ότι τους ανθρώπους που έχουν αεροπορική φοβία κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο.


Η ψυχολόγος ξεχωρίζει τους εξής τύπους φοβικών:



Τους γήινους: είναι οι άνθρωποι που φοβούνται στο αεροπλάνο γιατί νιώθουν πολύ απομακρυσμένοι από τη Γη όταν βρεθούν μέσα στο όχημα.
Τους αποφασιστικούς: είναι άτομα πολύ αποφασιστικά στη ζωή αλλά όταν βρεθούν μέσα στο αεροπλάνο αισθάνονται απογυμνωμένοι από κάθε έλεγχο και γι'αυτό πιστεύουν ότι κινδυνεύουν.
Τους φοβικούς: πρόκειται για άτομα που τοποθέτησαν μέσα στην έννοια αεροπλάνο όλους τους φόβους που αισθάνονται στη ζωή τους.
Τους ανθρώπους που δυσκολεύονται να απομακρυνθούν από την εστία τους και για τους οποίους το ταξίδι είναι ένας άγνωστος κόσμος.
Φοβάστε το αεροπλάνο; Πάρτε το αεροπλάνο

Η ψυχολόγος συμβουλεύει τους φοβικούς επιβάτες όταν νιώθουν ότι κατακλύζονται από στρες και αγωνία κατά τη διάρκεια της πτήσης να μιλάνε με τις αεροσυνοδούς και να μοιράζονται την ανησυχία μαζί τους γιατί είναι άνθρωποι εκπαιδευμένοι και κατάλληλοι.
Αλλά το κυριότερο, τονίζει, είναι να μην ακυρώσει κάποιος την πτήση του. Το χειρότερο απ'όλα είναι να αποφύγει κάποιος να ταξιδέψει γιατί γίνονται δυστυχήματα. Το καλύτερο φάρμακο για να ξεπεράσει κάποιος την αεροπλανοφοβία είναι να ταξιδέψει με αεροπλάνο, καταλήγει.






ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

ΚΕΦΑΛΟΤΥΡΙ ΕΝΟΣ ΤΟΝΟΥ ΣΤΑ ΖΩΝΙΑΝΑ

Κεφαλοτύρι ενός τόνου στα Ζωνιανά -Το έβαλαν στην πλατεία με τη βοήθεια γερανού [εικόνες]

Για μια ακόμα χρονιά οι κάτοικοι των Ζωνιανών έφτιαξαν Κρητικό τυρί γίγας το οποίο ζυγίζει ούτε λίγο ούτε πού έναν ολόκληρο τόνο.
Το τυρί φορτωμένο σε ειδικό μηχανισμό παρουσιάστηκε στους περισσότερους από 2.000 ανθρώπους που κατέκλυσαν την πλατεία του χωριού, σπεύδοντας να δώσουν το παρών στη Γιορτή του Βοσκού και του Τυριού που πραγματοποιείται για 7η χρονιά.


Οι επισκέπτες, Έλληνες αλλά και τουρίστες, είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν την Κρητική μαγειρική, γευόμενοι το φαγητό που μαγείρεψαν και πρόσφεραν οι νοικοκυρές του χωριού και η Λέσχη Αρχιμαγείρων Κρήτης. Την εκδήλωση παρουσίασε ο Γ.Βιτώρος και "επένδυσε" μουσικά ο Γ.Μακριδάκης, ενώ παραδοσιακά χορευτικά συγκροτήματα χόρεψαν κρητικούς χορούς.


Το τυρί βάρους ενός τόνου έχει ήδη "βάλει" το παραδοσιακό χωριό του Μυλοποτάμου, στο βιβλίο Γκίνες των μεγάλων ρεκόρ.




Πηγή: cretalive.gr

ΕΟΡΤΗ ΟΣΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ



Γιορτάζουμε σήμερα 28 Ιουλίου, ημέρα μνήμης της Οσίας Ειρήνης, της Χρυσοβαλάντου.
Η Οσία Ειρήνη έζησε στα χρόνια της βασίλισσας Θεοδώρας, που αναστήλωσε τις άγιες εικόνες.
Η Ειρήνη καταγόταν από την Καππαδοκία και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια της, αλλά και για την σωματική ωραιότητα της και για την ευγενή ανατροφή της.
Είχε ζητηθεί λοιπόν σε γάμο, από διακεκριμένο άνδρα του παλατιού και ξεκίνησε για το Βυζάντιο.
Στη διαδρομή όμως, πέρασε από τη Μονή του Χρυσοβαλάντου και τόσο ελκύστηκε από τη συναναστροφή των καλογριών, ώστε πήρε τη μεγάλη απόφαση να παραμείνει μαζί τους. Έτσι απέρριψε τις κοσμικές δόξες, γύρισε στην πατρίδα της, πούλησε τα υπάρχοντα της, βοηθώντας πολλούς φτωχούς και τα υπόλοιπα χρήματα τα εναπόθεσε στη Μονή.
Έγινε μοναχή και η ζωή της μέσα στο μοναστήρι υπήρξε πολύ ασκητική και αγία.
Όταν πέθανε η ηγουμένη, η Ειρήνη, παρά την άρνηση της, ορίστηκε διάδοχος της. Από τη νέα της θέση, επετέλεσε τα καθήκοντα της άριστα. Ο Θεός μάλιστα, την προίκισε με το προφητικό και θαυματουργικό χάρισμα.
Έτσι δια της προσευχής της, απάλλαξε πολλούς από τα δαιμόνια. Προαισθάνθηκε τον θάνατο της και απεβίωσε ειρηνικά, γεμάτη χαρά για το ευχάριστο ουράνιο ταξίδι της.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Απολυτίκιο:
Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Βασιλείας γήινους πάλαι ουκ έτυχες, αλλ' άφθαρτων στεφάνων νυν σε ηξίωσεν, ο Νυμφίος σου Χριστός ο ωραιότατος ω καθιέρωσας σαύτην, όλη καρδία και ψυχή, Ειρήνη Οσία Μήτερ, Χρυσοβαλάντου η δόξα, ημών δε προσφυγή και βοήθεια.



Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή
Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr/

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ LIKE


Όλα για το φαίνεσθαι, όλα για το θεαθήναι. Υποκρισία και επιδειξιομανία ταυτόχρονα.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ
Φίλος κολλητός ο Ντ. από παλιά. Έχουμε φάει ψωμί κι αλάτι μαζί από τα παιδικά μας χρόνια, αλλά μεγαλώνοντας...χαθήκαμε. Εκεί λοιπόν που αναρωτιόμουν τι να κάνει και που να βρίσκεται (ήξερα στο μεταξύ ότι είχε παντρευτεί και απέκτησε ένα αγοράκι), χθες το βράδυ με πήρε τηλέφωνο μετά από καιρό. Γιατί; Για να μου ζητήσει το λόγο που δεν έκανα like («μου αρέσει») σε κάτι φωτογραφίες του που δημοσίευσε στο Facebook (όπου βέβαια είμαστε...φίλοι, έστω και εικονικά).
Έτσι λοιπόν με «θυμήθηκε», χωρίς καν να ρωτήσει τι κάνω, τα νέα μου κλπ... απλά νοιαζόταν για το χαμένο like!
Τον ρώτησα πώς είναι, τον ευχαρίστησα που με θυμήθηκε μετά από τόσους μήνες, αλλά εκείνος τίποτα...
«Μα καλά, δεν είδες τη φωτογραφία που έβαλα χθες;», επέμενε.
Επέμενα κι εγώ όμως: «Τι κάνει η γυναίκα σου, το παιδάκι σου», συνέχιζα τις αφελείς (!!!) ερωτήσεις.
Εκείνος το χαβά του: «Λοιπόν στο ξαναστέλνω και κάνε like, μην το ξεχάσεις».
Τότε αγανάκτησα: «Καλά ρε Ντ. είναι δυνατόν να μας έχεις γραμμένους τόσο καιρό και να με πρήζεις τόση ώρα μόνο και μόνο για να σου κάνω like; Τι σόι φίλος είσαι εσύ;;; Ξέχασες που...»
Είχα πάρει φόρα. Μάταια όμως. Ένα μακρόσυρτο «μπιπ, μπιπ» ακουγόταν από την άλλη άκρη της γραμμής. Ο παλιόφιλος είχε κλείσει. Πεπεισμένος ότι το πολυπόθητο like από μέρους μου είναι χαμένο, πέταξε μαζί μ' αυτό και την φιλία τόσων ετών...
ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ
Καθισμένος σε καφετέρια της πόλης μου, απολαμβάνω το ηλιοβασίλεμα. Οι ήρεμες αυτές στιγμές γίνονται αντικείμενο σχολιασμού από την Μ. , την ξαδέρφη μου που ήρθε και με βρήκε στον Πειραιά «για να πούμε κάτι σημαντικό», όπως υποσχόταν. Πράγματι, η κουβέντα άναψε και κρατά κοντά τρεις ώρες τώρα.
Αυτή η «σημαντική» συζήτηση, μάλλον φαίνεται να είναι και η μοναδική (!!!) στο κατάμεστο από νεολαία κυρίως μαγαζί. Όχι, δεν αστειεύομαι: Η μέτριας έντασης μουσική και κάποιες σκόρπιες κουβέντες θαμώνων είναι τα μόνα που ακούγονται, εκτός από μας τους δύο...πολυλογάδες.
Κοιτάζω γύρω μου ψάχνοντας να βρω τι συμβαίνει. Δεξιά μου, βλέπω ένα ζευγάρι με τον καθένα βυθισμένο στην τεράστια οθόνη του κινητού του. Αριστερά, μια παρέα 4 ατόμων να κρατά παρόμοια κινητά και tablets, χωρίς να μπορεί να σηκώσει κεφάλι από αυτά. Παραδίπλα, εφήβους να βγάζουν μανιωδώς selfies κι έπειτα, ξανά και ξανά βύθισμα στην οθόνη, χωρίς καν να κοιτάζουν εκείνουν με τους οποίους είχαν βγει «μαζί».
Βάζω μια ενοχλητική σκέψη στο μυαλό μου, αλλά αυτοκαθησυχάζομαι. «Ε, να μη δουν τα κινητά τους. Τι στο καλό, απομονωμένοι θα είναι;». «Έτσι είναι οι νέοι σήμερα, έτσι επικοινωνούν, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, απλά εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις τι γίνεται σήμερα».
Άρα λοιπόν οι «μικρομέγαλοι», οι «μεσήλικες» και οι «γέροι» θα μοιάζουν με εμένα και την ξαδέρφη μου, σκέφτομαι. Ωραία! Έλα όμως που το «επιχείρημα» αυτό καταρρίπτεται αμέσως, όταν μια παρέα πενηντάρηδων και εξηντάρηδων έρχεται να καθήσει στο μπροστινό μας τραπέζι!
Τι κάνουν; Πριν ζητήσουν κατάλογο ή παραγγείλουν, ρωτούν με αγωνία τον σερβιτόρο αν το κατάστημα διαθέτει wi-fi! Όταν λαμβάνουν την θετική απάντηση, βγάζουν στο τραπέζι τα γνωστά tablets και κινητά. Έπειτα, απόλυτη σιγή επικρατεί. Μια από την παρέα σηκώνεται και φωτογραφίζει το ηλιοβασίλεμα. «Δεν μπορεί, λέω μέσα μου, τουλάχιστον αυτό θα το μοιραστεί με τους άλλους εκεί δίπλα της!». Πράγματι, το μοιράζεται. Βυθίζεται στο πανάκριβο smartphone της και κάνει share, χωρίς να βγάλει μιλιά στους ανθρώπους που βγήκαν μαζί της. Φαίνεται ιδιαίτερα ευχαριστημένη.
Συζητάμε χαμηλόφωνα με την Μ. για την αποβλάκωση, τον εξαναγκασμό και τελικά την δικτατορία που έχουν επιβάλει στη σύγχρονη κοινωνία τα λεγόμενα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης». Γυρίζουν πολλοί και μας κοιτάνε. Σχεδόν ψιθυρίζουμε τώρα, για να μην χαλάμε την ησυχία των . Πάλι μας κοιτάνε, με ύφος έκπληξης και απορίας. «Καλά, για να μιλήσετε ήρθατε εδώ; Τίποτα άλλο δεν έχετε να κάνετε;», μοιάζουν να λένε.
Λίγο πριν φύγουμε, μια κοπελίτσα από το τραπέζι των εφήβων μας πλησιάζει. Τι να θέλει; «Αν μπορείτε να μας βγάλετε μια φωτογραφία», λέει. Ενθουσιασμένος και μόνο από την ιδέα πως αυτό θα τους κάνει έστω και λίγο να ξεκολλήσουν από τις οθόνες τους, παίρνω το κινητό και τους τραβάω φωτογραφία! Όλοι χαμογελαστοί. Να είναι άραγε αληθινά αυτά τα χαμόγελα;
«Τραβήξτε μία ακόμα, κύριε», λέει παίρνοντας άλλη πόζα. Δείχνουν στις φωτογραφίες μια ωραία παρέα. Πριν προλάβω να δώσω το κινητό στην κάτοχό του, ακούω: «Φ. την κοινοποίησες; Άντε, τι περιμένεις;»
Η Φ. κοινοποιεί τις φωτογραφίες σε δευτερόλεπτα. Γρήγορες κινήσεις, αμήχανα χέρια. Σκοτεινό, χαμηλωμένο βλέμμα που φωτίζεται αχνά από το δυνατό φως της τεράστιας οθόνης.
Το διάλειμμα με την φωτογραφία τελείωσε. Τώρα πάλι «με τα μούτρα», σιωπηλά και προσηλωμένα, στο αδυσώπητο κυνήγι του like. Άλλωστε και η φωτογραφία σ' αυτό ακριβώς χρησίμευσε: Στο να δείξει «πόσο καλά περνάνε» άνθρωποι που δεν αντάλλαξαν σχεδόν ούτε λέξη όσες ώρες κάθονται μαζί, δίπλα - δίπλα! Τι σημασία έχει όμως; Αν το φωτογραφικό στιγμιότυπο πάρει πολλά «μου αρέσει», όλα θα είναι μια χαρά! Διαφορετικά...
Όλα για το φαίνεσθαι, όλα για το θεαθήναι. Υποκρισία και επιδειξιομανία ταυτόχρονα. Καταντήσαμε φυλακισμένοι και δέσμιοι μιας ιδιότυπης χούντας, μιας απάνθρωπης και αντικοινωνικής εικονικής πραγματικότητας: Της δικτατορίας του...like.
Του Δημήτρη Σωτηρόπουλου



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr/

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΜΕΤΑΞΥ 1950-1980


Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.
 Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι…
περνούσαν με την αναμονή… Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί… Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».
Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά… Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση…
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους».
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα… Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους… Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε... Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.
Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα… Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στον σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τί φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας : ): D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί…

αναγνωστης


ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr/

Η ΤΑΦΗ ΤΗΣ ΣΟΡΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ


Το 321, σχεδόν δύο χρόνια μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου, ο Αρριδαίος ολοκλήρωσε την κατασκευή της αρμάμαξας, που θα μετέφερε τη σορό του Αλεξάνδρου από τη Βαβυλώνα στο μαντείο του Άμμωνα, όπως ήταν η επιθυμία του.
Η σαρκοφάγος ήταν από σφυρήλατο χρυσό, τη γέμισαν με αρώματα, για να συντηρείται η μούμια, και τη σφράγισαν με εφαρμοστό χρυσό κάλυμμα.
Πάνω της τοποθέτησαν μία πολύ ωραία και χρυσοποίκιλτη φοινικίδα (κόκκινη πολεμική σημαία) και δίπλα της τα όπλα του νεκρού.
Η αρμάμαξα είχε θολωτή οροφή πλάτους 8 πήχεων (3,7μ) και μήκους 12 πήχεων (5,55μ) με λιθοκόλλητες ψηφίδες. Τη βάση της καμάρας περιέτρεχε παραλληλόγραμμος θριγκός με ανάγλυφες προτομές τραγελάφων (φανταστικών ζώων), απ’ τις οποίους κρέμονταν χρυσοί κρίκοι διαμέτρου 2 παλαμών (περίπου 14,8 εκατοστών), όπου ήταν περασμένο πομπικό στέμμα στολισμένο μεγαλόπρεπα με όλων των ειδών τα χρώματα. Στις άκρες υπήρχαν δικτυωτά κρόσσια με μεγάλα κουδούνια, για να φτάνει ο ήχος τους πολύ μακρυά. Στις 4 γωνίες της καμάρας στεκόταν από μία χρυσή τροπαιοφόρος Νίκη και η κιονοστοιχία, που στήριζε την καμάρα, ήταν χρυσή με ιωνικού ρυθμού κιονόκρανα.
Στο εσωτερικό του περιστυλίου ήταν προσαρμοσμένοι 4 ζῳοφόροι πίνακες ισομήκεις με τα πλευρά της καμάρας και κρεμόταν χρυσό δίχτυ από νήμα πάχους 1 δακτύλου (1,8 εκατοστών). Η πρώτη ζωφόροςπαρίστανε τον Αλέξανδρο πάνω σε άρμα με ένα εξαιρετικό σκήπτρο στο χέρι. Γύρω του ήταν μία ακολουθία πάνοπλων Μακεδόνων και μία άλλη μηλοφόρων Περσών και μπροστά τους υπήρχαν ένοπλοι στρατιώτες. Η δεύτερη ζωφόρος απεικόνιζε τους ελέφαντες της βασιλικής ακολουθίας με πολεμική εξάρτηση και αναβάτες μπροστά Ινδούς πίσω δε Μακεδόνες με τον συνήθη οπλισμό.
Η τρίτη ζωφόρος απεικόνιζε ίλες ιππέων σε σχηματισμό μάχης και η τέταρτη πλοία εξοπλισμένα για ναυμαχία. Δεξιά κι αριστερά από την είσοδο της καμάρας υπήρχαν χρυσοί λέοντες, που κοιτούσαν προς τους εισερχόμενους. Πάνω από την καμάρα και στο μέσο της υπήρχε μία μεγάλη φοινικίς με ένα μεγάλο χρυσό στεφάνι ελιάς, που όπως κυμάτιζε η φοινικίς έλαμπε έντονα σε μεγάλη απόσταση.
Η όλη υπερκατασκευή στηριζόταν σε δύο άξονες με δύο πολυτελείς τροχούς ο καθένας. Κάθε τροχός είχε επίχρυσες ακτίνες και πλαϊνά, ενώ το μέρος της στεφάνης που κυλούσε στο έδαφος ήταν σιδερένιο. Τα άκρα των αξόνων εξείχαν από τους τροχούς, ήταν επίχρυσα και κατέληγαν σε προτομές λεόντων, που κρατούσαν στα δόντια από μία κυνηγετική λόγχη. Ένα ελατήριο στο μέσο του κάθε άξονα τον συνέδεε με την υπερκατασκευή μέσω ενός μηχανικού συστήματος απόσβεσης των κραδασμών από τις ανωμαλίες του δρομολογίου.
Η αρμάμαξα είχε 4 ρυμούς με 4 τετραπλούς ζυγούς, όπου ήταν ζευμένοι συνολικά 64 ημίονοι, διαλεγμένοι για το ανάστημα και τη δύναμή τους. Καθένας τους ήταν στεφανωμένος με επίχρυσο στεφάνι, εκατέρωθεν των σιαγόνων του κρεμόταν από ένα χρυσό κουδούνι και τον τράχηλό τους περιέβαλλε λιθοκόλλητο περιδέραιο.Εκτός από τη στρατιωτική συνοδεία, υπήρχε ένα πλήθος οδοποιώνγια την εξομάλυνση του δρομολογίου και τεχνιτών για τη συντήρηση και την επισκευή τηςαρμάμαξας. Η φήμη της προπορευόταν και πολλοί κάτοικοι από τις πόλεις, που πλησίαζε, έτρεχαν να θαυμάσουν τη λαμπρή και πανάκριβη κατασκευή.
Κατά τον Διόδωρο, όταν η πομπή έφτασε στα σύνορα της Συρίας με την Αίγυπτο, τη συνάντησε οΠτολεμαίος επικεφαλής στρατιωτικής δύναμης και μετέφερε με τιμές την αρμάμαξα όχι στο μαντείο του Άμμωνα, αλλά στην Αλεξάνδρεια. Εκεί έχτισε τέμενος αντάξιο του Αλεξάνδρου, τον ενταφίασε και διοργάνωσε θυσίες και αγώνες αρμόζοντες σε ήρωα. Κατά τον Κούρτιο, ο Πτολεμαίος μετέφερε τη μούμια του Αλεξάνδρου πρώτα στη Μέμφιδα και μετά στην Αλεξάνδρεια. Αν αυτή η ενδιάμεση στάση όντως έγινε, ίσως οφειλόταν στη μη έγκαιρη κατασκευή του τεμένους. Επειδή ο γιος του Λάγου είχε βλέψεις ανώτερες από τη θέση του διοικητή επαρχίας, ετοιμαζόταν να μετατρέψει τη σατραπεία του σε ανεξάρτητο βασίλειο και να ιδρύσει τη βασιλική δυναστεία των Λαγιδών. Η απόθεση της σορού του Αλεξάνδρου στην πρωτεύουσα του πτολεμαϊκού βασιλείου βάρυνε στην κοινή γνώμη περισσότερο από τη κατοχή του βασιλικού δαχτυλιδιού από τον Περδίκκαֹ γι’ αυτό αγνοήθηκε η τελευταία επιθυμία του Αλεξάνδρου και του αποδόθηκαν όλες εκείνες οι λαμπρές τιμές, που εξυπηρετούσαν τις πολιτικές φιλοδοξίες του Πτολεμαίου.
Η μεταφορά και ταφή της σορού του Αλεξάνδρου δεν απετέλεσε λόγο εκεχειρίας μεταξύ των αντιμαχομένων εταίρων. Έτσι, την ίδια χρονιά (321) ο Αντίπατρος προέλασε προς την Κιλικία, για να συγκρουστεί με τον Περδίκκα, ενώ ο Κρατερός παρέμεινε στην περιοχή του Ελλησπόντου, για να εξουδετερώσει τον Ευμένη, όμως στη μάχη σκοτώθηκε ο Κρατερός και νίκησε ο Ευμένης. Ο Περδίκκας έχοντας μαζί του τον Αρριδαίο και τον 2 ετών Αλέξανδρο Δ΄ προέλασε επικεφαλής ισχυρών δυνάμεων κατά του Πτολεμαίου. Η διαφορά στο χαρακτήρα των δύο αντρών ήταν τέτοια, ώστε μόλις ο Περδίκκας στρατοπέδευσε στο Πηλούσιο, πολλοί αξιωματικοί του αυτομόλησαν στον Πτολεμαίο και, όταν (μιμούμενος ανάλογες ενέργειες του Αλεξάνδρου) προσπάθησε να περάσει τις δυνάμεις του στην απέναντι όχθη του Νείλου για να καταλάβει αιφνιδιαστικά τη Μέμφιδα, πάνω από 2.000 στρατιώτες και επιφανείς αξιωματικοί πνίγηκαν ή κατασπαράχθηκαν από τους κροκόδειλους. Αυτή η συμφορά καταλογίσθηκε ως προσωπική ευθύνη του Περδίκκα και, συνδυαζόμενη με τη φροντίδα του Πτολεμαίου προς τους νεκρούς αντιπάλους του, αποτέλεσε τη σταγόνα, που ξεχείλισε το ποτήρι της ανοχής προς τον «αιμοδιψή και αυταρχικό» Περδίκκα. Το ίδιο βράδυ τον σκότωσαν οι επιτελείς του με πρωτεργάτη τον Πίθωνα.
Στη συνέχεια συμφιλιώθηκαν με τον Πτολεμαίο και του ζήτησαν να πάρει τη θέση του Περδίκκα. Εκείνος προφανώς είχε κρίνει ότι στη θέση του Μεγάλου Βασιλέως δεν ήταν δυνατόν να εδραιωθεί κάποιος εταίρος, διότι οι άλλοι θα τον ανέτρεπαν όπως συνέβη με τον Περδίκκα και γι’ αυτό επέλεξε να εδραιωθεί στη σατραπεία του. Αρνήθηκε την κολακευτική πρόταση και υπέδειξε τον Πίθωνα και τον Αρριδαίο, στους οποίους οι Μακεδόνες ανέθεσαν από κοινού «τὴν τῶν ὅλων ἡγεμονίαν». Αμέσως μετά άρχισαν τις εκκαθαρίσεις των πλησιέστερων στον Περδίκκα προσώπων και σκότωσαν τον αδελφό του, την αδελφή του Αταλάντη, 50 επιφανείς αξιωματικούς και αποφάσισαν την εκτέλεση του Ευμένη. Λίγο αργότερα ο Αντίπατρος, που βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή, κατεύνασε μία σοβαρή αναταραχή, που υποκίνησε στο στράτευμα η σύζυγος του Αρριδαίου, η Ευρυδίκη. Στη συνέχεια διορίσθηκε επιμελητής των βασιλέων και με τη νέα εξουσία του ανακατένειμε τις δυτικές κυρίως σατραπείες, οπότε διαπίστωσε ότι ο Πτολεμαίος δεν είχε πρόθεση να εγκαταλείψει την Αίγυπτο χωρίς τη χρήση στρατιωτικής βίας και υποχρεώθηκε να μην τον μετακινήσει. Αρχιστράτηγο των βασιλικών δυνάμεων όρισε τον Αντίγονο και χιλίαρχο τοποθέτησε δίπλα του τον Κάσσανδρο, για να τον επιτηρεί. Εν τέλει επέστρεψε στη Μακεδονία με τους βασιλείς, κίνηση που επισήμως είχε σκοπό να τους επανεγκαταστήσει στην πατρίδα, στην πραγματικότητα όμως να φέρει τον ίδιο πλησιέστερα στο θρόνο του Μεγάλου Βασιλέως ή έστω να απομακρύνει άλλους από αυτήν τη φιλοδοξία.
Ωστόσο ούτε ο Αντίπατρος, ούτε ο Αρριδαίος, ούτε ο ανήλικος Αλέξανδρος αποτελούσαν ισχυρή κεντρική διοίκηση και οι συγκρούσεις μεταξύ των εταίρων επεκτάθηκαν. Περί το τέλος καλοκαιριού του 319 πέθανε ο Αντίπατρος από βαρειά αρρώστεια και σε ηλικία περίπου 81 ετών, αφήνοντας ως αντικαταστάτη του τον Πολυπέρχοντα, που ήταν ο μεγαλύτερης ηλικίας εταίρος του Αλεξάνδρου κι έχαιρε μεγάλου σεβασμού στη Μακεδονία. Τον γιο του Κάσσανδρο τον όρισε χιλίαρχο και δεύτερο στην ιεραρχία, κάτι που εκείνος το θεώρησε προσβολή και άρχισε να συνωμοτεί, για να εκτοπίσει τον Πολυπέρχοντα και να πάρει τη θέση του.Προκειμένου να τονώσει τη θέση του ως προστάτη του Οίκου των Αργεαδών, ο Πολυπέρχων κάλεσε πίσω στη Μακεδονία την Ολυμπιάδα, η οποία λόγω της αντιπαλότητάς της με τον Αντίπατρο είχε καταφύγει από παλιά στην πατρίδα της, την Ήπειρο, και της ανέθεσε την επιμέλεια του εγγονού της και συμβασιλιά Αλεξάνδρου Δ΄. Στο μεταξύ ο Αντίγονος αποστάτησε ανοιχτά από την κεντρική εξουσία και ο Κάσσανδρος έσπευσε να συμμαχήσει μαζί του προκειμένου να ανατρέψει τον Πολυπέρχοντα. Επειδή κι ο Πτολεμαίος είχε βλέψεις ανεξαρτητοποίησης και η συμμαχία του με τον Αντίγονο ήταν θέμα χρόνου, η έκταση και η σφοδρότητα της αναπόφευκτης σύγκρουσης προμηνυόταν μεγάλη. Επειδή ο Κάσσανδρος ως γιός του Αντίπατρου εύκολα θα μπορούσε να βρεί ερείσματα μεταξύ των Ελλήνων συμμάχων, που είχαν συνεργασθεί με τον Αντίπατρο, ο Πολυπέρχων συσκέφθηκε με τους άλλους Μακεδόνες και αποφάσισαν να επαναφέρουν τα πράγματα στα ελληνικά κράτη, όπως είχαν επί Φιλίππου.
Το 318 επανέφεραν λοιπόν όσους είχε εξορίσει ο Αντίπατρος, παρέδωσαν ξανά τη Σάμο στους Αθηναίους και διέταξαν τις πόλεις από τους πολίτες τους, που είχαν διακυβερνήσει επί Αντιπάτρου, άλλους να εξορίσουν κι άλλους να εκτελέσουν τις, δε περιουσίες τους να τις δημεύσουν. Ο Πολυπέρχων στην προσπάθειά του να εξαλείψει τους φίλους του Αντίπατρου και να προσεταιρισθεί τους εχθρούς του, έστειλε επιστολή και στον Ευμένη, που παρά την καταδίκη του σε θάνατο εξακολουθούσε να είναι ζωντανός και ιδιαίτερα υπολογίσιμος εχθρός του Αντίγονου. Του πρότεινε είτε να μεταβεί στη Μακεδονία και να αναλάβει μαζί του την επιτροπεία των βασιλέων ή να παραμείνει στην Ασία ωςστρατηγός αυτοκράτωρ. Ο Ευμενης προτίμησε το δεύτερο κι ο Πολυπέρχων τον αποκατέστησε στη σατραπεία και τις απολαβές, που του είχε αφαιρέσει ο Αντίγονος, έθεσε στη διάθεσή του τους 3.000αργυράσπιδες, του διέθεσε 500 τάλαντα και όσα ακόμη χρειαζόταν για τη στρατολόγηση μισθοφόρων. Στον Ευμένη έστειλε επιστολή και η Ολυμπιάς εκλιπαρώντας τον να βοηθήσει την ίδια και τους βασιλείς, διότι απ’ όλους τους εταίρους μόνο εκείνος είχε μείνει πιστός και μπορούσε να βγάλει από το περιθώριο της πολιτικής το βασιλικό Οίκο της Μακεδονίας. Ζητούσε επίσης τη γνώμη του, αν έπρεπε να παραμείνει στην Ήπειρο ή να μεταβεί στη Μακεδονία, όπου την καλούσε ο Πολυπέρχων. Ο Ευμένης συνέστησε στην Ολυμπιάδα να παραμείνει στην Ήπειρο, μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, όμως η Ολυμπιάς δεν έλαβε υπόψιν της τη σύστασή του και επέστρεψε στη Μακεδονία. Σ’ αυτήν τη φάση της αντιπαράθεσης χρησιμοποιήθηκε και μία νέα επινόηση στο μέτωπο της προπαγάνδας. Για να πληγεί το γόητρο του Κάσσανδρου κυρίως μεταξύ των Μακεδόνων συμμάχων του, η πλευρά του Πολυπέρχοντα, που προστάτευε τα δικαιώματα του βασιλικού Οίκου, διοχέτευσε τη θεωρία της δηλητηρίασης του Αλεξάνδρου από τον Κάσσανδρο και τον αδελφό του, Ιόλλα.
Το 318 και το 317 ο πόλεμος για την εξουδετέρωση του Οίκου των Αργεαδών εξαπλώθηκε σε όλα τα εδάφη από την Ελλάδα ως την Περσίδα. Ο Πολυπέρχων λόγω του πολέμου με τον Κάσσανδρο δεν μπορούσε να χορηγήσει την αυτονομία των ελληνικών κρατών, που είχε εξαγγείλει. Παγιδεύτηκε λοιπόν ανάμεσα στις πολιτικές εξαγγελίες και τις στρατηγικές ανάγκες καθιστώντας τον εαυτό του αναξιόπιστο έναντι των συμμάχων του. Οι σύμμαχοι άρχισαν να εγκαταλείπουν ένας-ένας τον Πολυπέρχοντα και να συντάσσονται με τον Κάσσανδρο, που εκινείτο πολύ δραστήρια και υπέβαλλε καλύτερες προσφορές. Η Ευρυδίκη κατάφερε ακόμη ένα πλήγμα στο γόητρο του Πολυπέρχοντα, όταν κατέστησε τον Κάσσανδρο επίτροπο του συζύγου της, Αρριδαίου.
Η Ολυμπιάς διέταξε τη βεβήλωση του τάφου του Ιόλλα, επειδή υποτίθεται ότι είχε δολοφονήσει τον γιο της. Επίσης φρόντισε να δολοφονηθούν ο Φίλιππος Γ΄ (Αρριδαίος), η σύζυγός του Ευρυδίκη και αρκετοί αξιωματούχοι φιλικά προσκείμενοι στον Κάσσανδρο. Εκείνος τότε πολιόρκησε την Πύδνα, όπου βρισκόταν η Ολυμπιάς, και το 316 την εκπόρθησε μετά από μακρά πολιορκία, όταν τελείωσαν τα εφόδια των υπερασπιστών της. Προσήγαγε την Ολυμπιάδα σε δίκη, πέτυχε την καταδίκη της σε θάνατο δια λιθοβολισμού και της επέβαλε την εσχάτη ποινή των προδοτών, αφήνοντας το σώμα της άταφο. Η κόρη της Ολυμπιάδας και του Φιλίππου Β΄, η Κλεοπάτρα δολοφονήθηκε στις Σάρδεις από τον Αντίγονο ίσως κατ’ απαίτηση του Κάσσανδρου. Ο Κάσσανδρος, παντρεύτηκε τη Θεσσαλονίκη, κόρη του Φιλίππου Β΄ με τη Νικησίπολη, για να παρεμβληθεί στην παράπλευρη γραμμή διαδοχής των Αργεαδών, και ως κορωνίδα της αντι-Αλεξανδρινής πολιτικής του, το 315 ανοικοδόμησε με μεγάλη φροντίδα τη Θήβα.Το 311 στην Αμφίπολη δολοφόνησε τη Ρωξάνη και το 12χρονο Αλέξανδρο Δ΄ κι έτσι εξέλιπαν όλοι οι Αργεάδες, που είχαν συγγένεια αίματος με την Ολυμπιάδα. Ο γιος του Αλεξάνδρου με τη Βαρσίνη, Ηρακλής, εκτός από μιξοβάρβαρος (όπως και ο Αλέξανδρος Δ΄) ήταν και νόθος, γι’ αυτό δεν έπαιξε κανένα ρόλο στον αγώνα για τη διαδοχή του πατέρα του. Ο Κάσσανδρος ήταν πια ήσυχος ότι ο Οίκος των Αργεαδών αποτελούσε παρελθόν και το 305 έπεισε την εκκλησία των Μακεδόνων να τον ανακηρύξει βασιλιά της Μακεδονίας. Την ίδια χρονιά ανακηρύχθηκαν βασιλείς ο Πτολεμαίος στην Αίγυπτο, ο Λυσίμαχος στη Θράκη κι ο Σέλευκος σ’ όλη την Ασία από τα παράλια της Μεσογείου ως τον Ινδό ποταμό. Οὕτω ξυνέβη ἡ μαντεία Δανιήλῳ.
(Διόδωρος ΙΗ.26.3-28.4)



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr/

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...