Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.
Είναι εκείνες οι ανυπέρβλητες στιγμές, όταν η φαντασμαγορία των πυροτεχνημάτων της Ανάστασης έχει τελειώσει.
Το πλήθος των πιστών έχει αναχωρήσει για τις οικίες του.
Κάποιοι, μέσα στο Ναό, επιμένουν.
Καρτερούν υπομονετικά.
Κάτω από το αχνόφως των Λαμπριάτικων λαμπάδων τους.
Περιμένουν το Αντίδωρο της Θείας Μετάληψης.
Εκεί, μέσα στις επουράνιες ωδές των γλυκόλαλων ψαλτών, ξεπροβάλει η Βιβλική μορφή του πατρός Γεωργίου, φωτεινή, επιβλητική, λουσμένη θαρρείς από το άρτι αφιχθέν Άγιο Φως των Ιερουσαλύμων.
Φωνή στεντόρεια, κατευναστική, που σου διαπερνά σαν ηλεκτρισμός τη σπονδυλική στήλη και σου ραγίζει τα τρίσβαθα της ψυχής.
Περνάει από όλους, θυμιατίζει τον καθένα ξεχωριστά, ανταμοίβοντας την καρτερικότητά του, ανοίγοντάς του τον δρόμο προς τη θέωση.
Και μια παιδική φωνή από το βάθος, νομίζεις ότι ανοίγει ο Τρούλος, να συνταράζει το Ναό και να σου θυμίζει το Βιβλικό...
Μαυροντυμένες γιαγιάδες, σκουντουφλούν, τα αδύναμα πόδια υπακούν με δυσκολία.
Φτιάχνουν το πυραμοειδές τσεμπέρι τους και σε μια γωνιά περιμένουν καρτερικά.
Οικογενειακά πηγαδάκια διάσπαρτα, σπίθες στα μάτια, κατάνυξη, προσευχή.
Ομάδες νέων σε εγρήγορση, ετοιμασίες, αδρεναλίνη, στο ψηλό κτίριο.
Ανάμεσα στη γαλανόλευκη και τον δικέφαλο αετό, ο πατήρ Γεώργιος.
Αρχάγγελος θαρρείς μέσα στα κάτασπρα Ιερά του άμφια.
Επιβλητικός, με φωνή που τσακίζει, που ραγίζει καρδιές, δονεί την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.
Ρίγη σε διαπερνούν.
"Επικράνθη ο Άδης".
"Χριστός Ανέστη".
Η πολυπληθής ακολουθία με τους Ιεροψάλτες πίσω του, αχνοφαίνεται στα μαύρα ράσα, τον σιγοντάρει, καλλίφωνοι, βιβλικοί, ευλαβικοί, με στεντόρειες φωνές, δονούν τον χώρο.
Κοσμούν τον φωταγωγημένο ναό, θυμίζοντας τον Δάσκαλο με τους μαθητές Του.
«Επικράνθη ο Άδης» .
Και ο υγρός ουρανός σχίζεται, σείεται, ανταριάζεται.
Χιλιάδες πολύχρωμα βεγγαλικά, ολοκληρωτική κάλυψη του θόλου, σε τέλεια, αρμονική συστοιχία.
Πολύβουοι κρότοι, μεταδίδουν το μήνυμα της νίκης της Ζωής επί του θανάτου.
Κατατροπώθηκε ο Άδης, ο Ζωοδότης ψηλά, στα ουράνια, στη βασιλεία Του.
Ανθρώπινη αλυσίδα, τεράστια ουρά, στο Ναό, καρτερικά προσμένουν το «Μετά φόβου θεού….προσέλθετε», και κοινωνούν το σώμα και το αίμα Του, των αχράντων μυστηρίων.
Στασίδια κατάμεστα, υπομένουν το βάρος κουρασμένων ηλικιωμένων, προσφέρουν στήριγμα, στην αναμονή στην προσμονή.
Το Άγιο Δισκοπότηρο ανεξάντλητο, ο γενναιόδωρος επιβλητικός Πατέρας, τους Κοινωνεί όλους, λάμπυρίζει η Ωραία Πύλη, το άλικο μαντήλι αλλάζει χέρια, ακουμπά σαγόνια, στόματα ορθάνοιχτα, λαμβάνουν τη Λύτρωση μέσα τους.
Πρόσωπα φεγγοβολούν, αμείβονται για την καρτερικότητά τους, την επίπονη νηστεία, λυτρωτικό το Αντίδωρο.
Βήματα στις σκοτεινές γειτονιές, κοσμοσυρροή παντού, ξύπνιο όλο το χωριό. Παρά την προχωρημένη ώρα.
Φαναράκια με το φως της ζωής, οδεύουν στα σπίτια, με επιμέλεια, να φωτίσουν τα εικονοστάσια, να διώξουν το Κακό, να "σταυρώσουν" το ανώφλι της εισόδου, προστασία, άμυνα, Θεϊκή ασπίδα επί του Σατανά.
Και η γαργαλιστική μυρωδιά του άνηθου της μαγειρίτσας, ανακατεύεται με το γαρύφαλλο και το μαχλέπι των τσουρεκιών.
Στα φωταγωγημένα με το χαρμόσυνο φως σπίτια.
Πάσχα Ελλήνων, Πάσχα στο χωριό, στον ευλογημένο και πολυαγαπημένο τόπο, όπου πράγματι μπορείς να φωνάξεις δυνατά:
Οι Πρόμαχοι είναι ο τελευταίος προς Βορρά οικισμός και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αλμωπίας, χτισμένος στις υπώρειες της οροσειράς του Βόρα. Κύριες ασχολίες είναι η γεωργία, η υλοτομία και γενικότερα η επεξεργασία του ξύλου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μπάχοβο. Οι κάτοικοί της έλαβαν μέρος σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες. Μετά τη λήξη του Μακεδονικού Αγώνα το χωριό ονομάστηκε Ακρόπολις.
Το χωριό Πρόμαχοι απέχει 8 χιλιόμετρα από την Αριδαίαμ βρίσκεται σε υψόμετρο 290 μέτρων και το 2011 είχε πληθυσμό 1.740 άτομα. Πρωτοκτίστηκε όπως διηγούνται οι παλιότεροι κοντά στα σύνορα. Ήταν γνωστό στους γειτονικούς λαούς με την ονομασία Sel(ts)co Gre(ts)co,δηλαδή Ελληνικό χωριό. Η τοποθεσία του άλλαξε 7 φορές εξαιτίας εχθρικών απειλών και επιδρομών. Αυτό μαρτυρεί η προηγούμενη ονομασία «Μπάχοβο» :’’Αχ και Μπαχ που θα μείνουμε ‘’.Άλλη ονομασία του χωριού είναι «Μπάοβο» επειδή είχε όμορφα κορίτσια. Η κοινότητα Μπαχόβου (Πρόμαχοι) αναγνωρίστηκε στις 10/4/1919.
Σήμερα το χωριό είναι από τα μεγαλύτερα της περιοχής, έχει το μεγαλύτερο κοινοτικό δάσος έκτασης 16.000 στρεμμάτων, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την οικονομία του χωριού καθώς οι περισσότερες οικογένειες ασχολούνται με την υλοτομία και γενικώς με το εμπόριο και επεξεργασία ξύλου.
Έχει δημοτικό και γυμνάσιο στο οποίο φοιτούν μαθητές και από τη Σωσσάνδρα.
