Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑΝ..."SKITSOFRENI"

skitsofrenis
Η ποιότητα των έργων του και το μήνυμα που περνά μέσω αυτών, μας ανάγκασε να ψάξουμε λίγο περισσότερο για το ποιος είναι ο τύπος που έχει ομορφύνει το μεγαλύτερο μέρος της Καλαμάτας. Ο Παύλος Κουστέρης μέσω του rebuke.gr ασχολείται με την ξεχωριστή περίπτωση καλλιτέχνη που ακούει στο όνομα, Κώστας Λούζης που υπογράφει ως «Skitsofrenis».
Ψάχνοντας όλο αυτό το διάστημα για το επόμενο θέμα που εκφράζεται μέσω συνθημάτων σε τοίχους, έπεφτα συνεχώς πάνω σε έναν καλλιτέχνη που τα δημιουργήματά του ξεχώριζαν από όλα τα υπόλοιπα.
Δεν ήταν απλά, «ξερά» μηνύματα, αλλά ολόκληρη τέχνη που υπερβαίνει τα καθιερωμένα και οτιδήποτε έχουμε στο μυαλό μας για την έννοια του graffiti ή του «street art», όπως θέλει να χαρακτηρίσει τα έργα του ο ίδιος.
Δημιουργός αυτών των έργων είναι ο Κώστας Λούζης ή όπως ίσως τον ξέρουν οι περισσότεροι «Skitsofrenis». Μια γρήγορη ματιά στο google σε βοηθά να καταλάβεις δύο πράγματα.
Πρώτα απ’ όλα ότι ως καλλιτέχνης είναι μοναδικός στο είδος του καθώς μπορεί να συνδυάσει την υψηλή ποιότητα με το εκάστοτε μήνυμα που θέλει να περάσει. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι θα αποτελεί παράλειψη πρώτου μεγέθους για όποιον δεν φροντίσει να μάθει ποιος είναι ο «Skitsofrenis».
Ο Κώστας Λούζης είναι αγρότης, αλλά αυτό δεν τον έχει εμποδίσει να ομορφύνει το μεγαλύτερο μέρος της πόλης της Καλαμάτας με τις δημιουργίες του ενώ ενδεικτικό της καλλιτεχνικής του φύσης αποτελεί το γεγονός ότι ασχολείται με τη μουσική και το στίχο, όντας στην οικογένεια των «Active Member».
Το 2012 ένα έργο του (η κεντρική φωτό του θέματος) συμπεριλήφθηκε στις 100 καλύτερες της χρονιάς από το «Reuters», αν και ο ίδιος δήλωσε ότι μετά από λίγα χρόνια αυτό το έργο «άρχισε να τρομάζει».
Τo rebuke.gr σας παρουσιάζει ένα αφιέρωμα με τα έργα του «Skitsofrenis» μέσω του οποίου θα αντιληφθείτε για ποιο λόγο επιβάλλεται να γνωρίζετε τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη.
Οι φωτογραφίες βρίσκονται στο προσωπικό blog του «Skitsofrenis» (http://skitsofrenis.blogspot.gr) και στις σελίδες του στο facebook (https://www.facebook.com/skitsofrenis), (https://www.facebook.com/pages/Skitsofrenis/424772167589983?fref=ts)
1
8
14


ΠΗΓΗ...http://rebuke.gr/

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ PROJECT ZERO;

Τι είναι το Project Zero

Μια νέα πρωτοβουλία της Google ονόματι Project Zero για ένα «καθαρό» από ιούς Ιnternet κάνει αυτές τις μέρες τον γύρο του Διαδικτύου.
   Ο ιντερνετικός κολοσσός, με μέθοδο που πρόσφατα είδαμε να ακολουθείται και από το τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της ΕΛ.ΑΣ., προσέλαβε ένα team από χάκερ οι οποίοι, όπως αναφέρει το «Wired», θα αφιερώνουν το 100% του χρόνου τους στη βελτίωση της ασφάλειας του Ιnternet.
   Στην ανακοίνωση της Google για τη δημιουργία της «ομάδας κρούσης» του Project Zero, ο ιθύνων της, Chris Evans, τονίζει ότι «θα πρέπει να χρησιμοποιούμε το Διαδίκτυο χωρίς τον φόβο ότι ένας εγκληματίας ή ένας υποστηριζόμενος από κρατικές μυστικές υπηρεσίες παράγων μπορεί να μας παρακολουθεί ή να μολύνει τους υπολογιστές μας με ιούς».
   Σκοπός της ομάδας είναι να εντοπίζει και να εξουδετερώνει τα πιο ύπουλα κενά ασφαλείας, όχι μόνο στο λογισμικό που ανήκει στην Google αλλά και σε όλα τα software παγκοσμίως, επικεντρώνοντας τις προσπάθειές της στα επονομαζόμενα και «zero-day» τρωτά σημεία του Διαδικτύου, όπως το Heartbleed. Δηλαδή, σε αυτά που αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για την ασφαλή πλοήγηση και χρήση του Διαδικτύου και τα έχουν εκμεταλλευτεί ακόμα και μυστικές υπηρεσίες για την παρακολούθηση πολιτών.
   Τo team, που βρίσκεται ακόμα υπό διαμόρφωση, έχει «στρατολογήσει», ως intern, και έναν από τους πιο γνωστούς χάκερ παγκοσμίως, τον GeoHotz, τον άνθρωπο που κυνήγησαν ανελέητα εταιρείες όπως η Apple και η Sony, αφού υπήρξε ο πρώτος που έσπασε τα κενά ασφαλείας του iPhone και του Playstation, ανοίγοντας τον δρόμο για ξεκλείδωτες συσκευές. Όταν o ίδιος «έσπασε» την ασφάλεια του Android, η Google, στην οποία ανήκει το λογισμικό, τον επιβράβευσε με 150.000 δολάρια και τον προσέλαβε ως σύμβουλο ασφαλείας.
   Οι κανονισμοί της ομάδας του Project Zero αναφέρουν ότι κάθε φορά που εντοπίζεται ένα επικίνδυνο bug η ομάδα θα το αναφέρει στην εταιρεία που αναπτύσσει και προμηθεύει το λογισμικό. Παράλληλα, θα καταγράφεται σε μια δημόσια βάση δεδομένων, ώστε οι υπεύθυνοι ασφαλείας από όλο τον κόσμο να μπορούν να το αναγνωρίζουν εύκολα και γρήγορα όταν εντοπίζεται ύποπτη δραστηριότητα στα λογισμικά ή τα sites τους.
   «Οι χρήστες δικαιούνται να χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο χωρίς τον φόβο ότι κάθε κενό ασφαλείας εκεί έξω μπορεί να εισβάλει στην ιδιωτική τους ζωή, απλώς και μόνο επειδή επισκέφθηκαν ένα site» τονίζει η ανακοίνωση της Google.




Πηγή: www.lifo.gr

"ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΠΑΠΠΟΥ;" ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΕ ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ

Παγκόσμια διάκριση για ελληνική πρωτοβουλία: «Ποιος είμαι εγώ παππού;» -Βιωματικ

Παγκόσμιο βραβείο απέσπασε πρόσφατα ένα βιωματικό σεμινάριο για εγγόνια ασθενών με άνοια και τίτλο "Ποιος είμαι εγώ παππού;" που εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν τρεις ψυχολόγοι της Alzheimer Hellas από τη Θεσσαλονίκη, η Κωνσταντίνα Καραγκιόζη, η Πετρίνα Μαργαριτίδου και η Ευδοκία Νικολαϊδου.

Το πρόγραμμα αυτό κατατέθηκε ως πρωτότυπη πρόταση σε διαγωνισμό της Alzheimer΄s Disease International που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο στο Πουέρτο Ρίκο αποσπώντας το 2ο βραβείο σε παγκόσμιο επίπεδο με έπαθλο 5000 δολάρια. Οι στόχοι του σεμιναρίου είναι η αύξηση της ευαισθητοποίησης, η παροχή των απαραίτητων γνώσεων σχετικά με το θέμα της άνοιας, η δυνατότητα έκφρασης των συναισθημάτων και των σκέψεων των παιδιών σχετικά με τη νόσο, η αποδοχή της διαφορετικότητας και η μείωση του κοινωνικού στίγματος.

"Σε αυτό το εγχείρημα δικός μας στόχος είναι να προσεγγίσουμε ένα σοβαρό ζήτημα υγείας, όπως είναι η άνοια, μέσω της ανθρωπιστικής προσέγγισης καλλιεργώντας θετικές σκέψεις, ενισχύοντας τα συναισθήματα του παιδιού, εφευρίσκοντας νέους τρόπους αντιμετώπισης πάντα σε ένα πλαίσιο αποδοχής της διαφορετικότητας του ανθρώπου και του αποστιγματισμού της νόσου" αναφέρουν οι τρεις ψυχολόγοι που εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν το σεμινάριο.

Το βιωματικό σεμινάριο «Ποιος είμαι εγώ, παππού;» πραγματοποιήθηκε έξι φορές σε διάστημα πέντε μηνών και μετείχαν συνολικά 81 παιδιά (εγγόνια ασθενών με άνοια –παιδικής και εφηβικής ηλικίας- και μαθητές τριών τάξεων του Δημοτικού Σχολείου Γέφυρας Θεσσαλονίκης), στο πλαίσιο των δράσεων της Alzheimer Hellas για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού.

"Για πρώτη φορά τα εγγόνια των ασθενών με άνοια είχαν τη δυνατότητα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, τις σκέψεις που τους απασχολούν, να κατανοήσουν καλύτερα τη φύση και τα συμπτώματα της νόσου. Επίσης ήταν η πρώτη φορά που είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν με συνομηλίκους τους, οι οποίοι είχαν έναν παππού ή μια γιαγιά που έπασχε από άνοια. Το κοινό αυτό στοιχείο ήταν βασικό για να μπορέσουν να εμπιστευτούν και να μοιραστούν την εμπειρία τους. Τα περισσότερα παιδιά ανέφεραν ότι συνήθως δεν συζητάνε με τους φίλους και τους συνομηλίκους τους για ένα τέτοιο θέμα, καθώς υπάρχει ο φόβος μήπως τους κοροϊδέψουν και ότι δεν θα τους καταλάβουν. Πολλές φορές το θέμα της άνοιας δεν συζητιέται ούτε μέσα στο σπίτι με τους γονείς.

Οι γονείς παρέχουν πληροφορίες στο παιδί σχετικά με τη συγκεκριμένη νόσο, αλλά φοβούνται ενδεχομένως να προσεγγίσουν συναισθηματικά μια τέτοια συζήτηση" αναφέρουν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ οι τρεις ψυχολόγοι που υλοποίησαν το σεμινάριο.

Τα υλικά και τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για την επίτευξη του σεμιναρίου ήταν το ομαδικό παιχνίδι, το κολάζ, η ζωγραφική, η αυθόρμητη γραφή, η φωτογραφία και το παραμύθι. Τα παιδιά που μετείχαν απέδειξαν πόσο εύκολα μπορούν να μάθουν, να αντιληφθούν και να κατανοήσουν μια κατάσταση και πόσο ευέλικτοι μπορεί να γίνουν σε πρακτικές λύσεις και συμβουλές για την αντιμετώπιση των δυσκολιών στην καθημερινότητα.

"Στα σεμινάρια τα περισσότερα παιδιά γνωρίζουν τι είναι η νόσος Alzheimer και ποιο όργανο προσβάλλει. Ωστόσο η οπτική και ο τρόπος που αντιλαμβάνονται ή και βιώνουν την ασθένεια διαφέρει από αυτή των ενηλίκων. Υπάρχουν συναισθήματα όπως στενοχώρια, θυμός, θλίψη αλλά σίγουρα δεν είναι τα επικρατέστερα. Κάποιο παιδί είπε «εγώ δεν το λέω παντού γιατί μπορεί να με κοροϊδέψουν και να πούνε 'εμένα ο δικός μου παππούς ή γιαγιά δεν έχει Alzheimer, ενώ ο δικός σου έχει'» ενώ άλλο είπε: «Έχω γνωρίσει τις πιο πολλές γιαγιάδες από τις φίλες μου και καμία δεν έχει τέτοια ασθένεια... αισθάνομαι μόνη μου». Ο παιδικός τρόπος σκέψης αφήνει περιθώρια να διαχειριστούν τα συναισθήματα αυτά και να βρουν εναλλακτικούς τρόπους προκειμένου να εξισορροπήσουν τις καταστάσεις. Πολλές φορές δημιουργούν την αίσθηση ότι υπάρχει πιο ρεαλιστική αντιμετώπιση συγκριτικά με τους ενηλίκους. Αποδέχονται την ύπαρξη της νόσου, κατανοούν τις επιπτώσεις που αυτή επιφέρει και εφευρίσκουν πρακτικές λύσεις για τη φροντίδα των ασθενών", εξηγούν οι ψυχολόγοι.

Η δομή του σεμιναρίου είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να αποκλίνει από μια απλή παρουσίαση του θέματος της άνοιας ενώ τα παιδιά ως συμμετέχοντες έχουν ενεργό ρόλο σε αυτό και μέσω της διαδραστικότητας γίνεται η διοχέτευση της γνώσης. Όλα τα παιδιά και οι έφηβοι που συμμετείχαν στο βιωματικό σεμινάριο είχαν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για την άνοια και τη νόσο Alzheimer, να εκφράσουν τις απορίες και τα ερωτήματα που τους προέκυπταν, να μιλήσουν για τα συναισθήματά τους και μέσω του παιχνιδιού να μπορέσουν να συναισθανθούν το βίωμα ενός ανθρώπου που ξεχνάει. Εκφράζοντας τις εντυπώσεις τους από τα σεμινάρια τα παιδιά είπαν:
«Είδαμε πολλές εικόνες και καταλάβαμε πόσο δύσκολα και άβολα νιώθουν αυτά τα άτομα. Δεν είναι τρελά, δεν πρέπει να τα μαλώνουμε αλλά να τα φροντίζουμε και να τα δεχόμαστε όπως είναι» Δ.Χ.
«Περάσαμε πολύ ωραία! Μάθαμε, ζωγραφίσαμε, παίξαμε και κάναμε ωραίες ιστορίες. Έμαθα καινούρια πράγματα και πώς να συμπεριφέρομαι σ΄ αυτούς τους ανθρώπους» Ε.Π.
«Έμαθα πως δεν πρέπει να κοροϊδεύω αυτούς τους ανθρώπους» Μ.Ι.
«Δεν πρέπει να είμαστε αυστηροί με αυτούς τους ανθρώπους απλά να τους αγαπάμε» Σ.Κ.
Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί ή οι φορείς που ενδιαφέρονται για το βιωματικό σεμινάριο «Ποιος είμαι εγώ, παππού;» μπορούν να επικοινωνούν με τις υπεύθυνες ψυχολόγους Κωνσταντίνα Καραγκιόζη, Πετρίνα Μαργαριτίδου και Ευδοκία Νικολαΐδου στο τηλέφωνα της Alzheimer Hellas (2310.810411).




ΕΚΑΨΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΜΙΑ ΑΡΑΧΝΗ

Απίστευτο και όμως αληθινό -Έκαψε το σπίτι του για να σκοτώσει μία... αράχνη [ει

Φωτιά στο σπίτι του έβαλε ένας άνδρας από το Σιάτλ των Ηνωμένων Πολιτειών στην προσπάθειά του να σκοτώσει μία αράχνη που εντόπισε μέσα στην οικία του. Ο άνδρας, ο οποίος ζούσε μαζί με τη μητέρα του, χρησιμοποίησε ένα σπρέι μπογιάς και έναν αναπτήρα ως αυτοσχέδιο φλογοβόλο και το μόνο που κατάφερε να κάνει ήταν να καταστρέψει την οικία του.
Στο σημείο έσπευσε η Πυροσβεστική Υπηρεσία της περιοχής και από την άμεση επέμβασή της αποφεύχθηκαν τα χειρότερα και δεν επεκτάθηκε η πυρκαγιά.
Ο άνδρας και η μητέρα του κατάφεραν να βγουν από το σπίτι σώοι και αβλαβείς.






ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΡΧΑΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ - ΣΤΕΓΑΖΕΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.

Το πρώτο κέντρο Αρχαιοαστρονομίας στην Ευρώπη βρίσκεται στην Κρήτη -Στεγάζει τον πρώτο υπολογιστή της ανθρωπότητας

Έπειτα από προσπάθεια και πρωτοβουλία του ερευνητή Μηνά Τσικριτσή, λειτουργεί πλέον το πρώτο κέντρο Αρχαιοαστρονομίας στην Ευρώπη και ένα από τα λίγα στον κόσμο. Οι επισκέπτες μπορούν πλέον να θαυμάσουν αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν την 4η χιλιετία πΧ, ένα εκ των οποίων είναι ένα λαξευμένο αντίγραφο σε πέτρα της λίθινης μινωικής μήτρας από το Παλαίκαστρο Σητείας, που θεωρείται ως ο πρώτος αναλογικός υπολογιστής στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Το κέντρο Αρχαιοαστρονομίας που θα λειτουργεί σε μόνιμη βάση με καθημερινές ξεναγήσεις στεγάζεται σε περίπτερο του δήμου Σητείας, στο λιμάνι. Ο ερευνητής αιγαιακών γραφών, Μηνάς Τσικριτσής, σε συνεργασία με τον δήμο και τη Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας δημιουργώντας το εν λόγω κέντρο θέλησαν να αναδείξουν το μινωικό πολιτισμό και να δώσουν την ευκαιρία στους επισκέπτες να διαπιστώσουν για ακόμα μια φορά ότι ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με όλες τις επιστήμες.
Μινωικό αντικείμενο ο πρώτος υπολογιστής στον κόσμο
Το αντικείμενο που θεωρείται ο πρώτος υπολογιστής της ανθρωπότητας είναι ο ακτινωτός δίσκος του 15ου αιώνα πΧ, που χωρίζεται σε δύο ημικύκλια και στη μέση του εμφανίζεται ένας σταυρός η μήτρα με τα ανάγλυφα σύμβολα, που είχε εντοπιστεί το 1898 στο Παλαίκαστρο Σητείας και φιλοξενείται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, μελέτησε ο ερευνητής αιγαιακών γραφών, Μηνάς Τσικριτσής, και συμπέρανε ότι το μινωικό αντικείμενο προηγήθηκε του «Μηχανισμού των Αντικυθήρων» κατά 1.400 χρόνια και αποτελεί τον πρώτο αναλογικό υπολογιστή.
Στο περίπτερο του δήμου Σητείας, δίπλα στο αντίγραφο του μινωικού αυτού υπολογιστή έχει τοποθετηθεί ένας σύγχρονος ηλεκτρονικός υπολογιστής, στον οποίο οι επισκέπτες έχουν την δυνατότητα να προβλέψουν τις εκλείψεις που θα συμβούν στο μέλλον και να μελετήσουν την τροχιά που διαγράφει η Σελήνη.
Στον ίδιο χώρο εκτίθενται αντίγραφα τηγανόσχημων αγγείων από την Αγία Φωτιά Σητείας, που χρονολογούνται το 2.700 πΧ και απεικονίζουν συνοδικές κινήσεις πλανητών. Τα τηγανόσχημα αγγεία θεωρείται ότι χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγια και με τη βοήθειά τους οι άνθρωποι προέβλεπαν τη θέση του Ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών. Τέλος, η έκθεση συμπληρώνεται και με δείγματα των πρώτων κρητικών γραφών (κρητικά ιερογλυφικά, Δίσκος Φαιστού, Γραμμική Α και Γραμμική Β). Παρουσιάζονται περισσότερες από 500 σύμβολα-λέξεις, που αντιπροσωπεύουν μήνες, επαγγέλματα, θεότητες και τοπωνύμια.
Ο ερευνητής Μηνάς Τσικριτσής μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων δήλωσε «Το Κέντρο Αρχαιοαστρονομίας εγκαινιάστηκε στο πιο απόμακρο σημείο της νότιας Ελλάδας και περιλαμβάνει ευρήματα από την περιοχή της Σητείας. Θα πρέπει να αποτελέσει σημείο αναφοράς και να αναδειχθεί ως ένας μοναδικός τουριστικός προορισμός για όλο τον κόσμο, που θα ενημερώνεται για τις απαρχές της τεχνολογίας που εμφανίζεται από τα μέσα της 4ης χιλιετίας στον πρώτο ελλαδικό πολιτισμό».





ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΔΕΣΣΑΣ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ

Τη διαχείριση των υδάτων της Εδεσσας επιθυμεί να διεκδικήσει ο δήμος της πόλης

Το ενδεχόμενο να διεκδικήσει νομικά τη διαχείριση των υδάτων της περιοχής γνωστοποιεί ο δήμαρχος Έδεσσας Δημήτρης Γιάννου με επιστολή του στον υφυπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Ασημάκη Παπαγεωργίου.

Όπως επισημαίνει ο κ. Γιάννου, παρά τη δέσμευση ότι θα υπάρξει άμεσα πρόβλεψη για τη διαχείριση των υδάτων ο δήμος δεν έχει λάβει καμία τέτοια ενημέρωση και εξετάζει το θέμα νομικά, «καθώς με την ιδιωτικοποίηση των Υδροηλεκτρικών Σταθμών Άγρα και Εδεσσαίου παύει να υπάρχει το δημόσιο συμφέρον από την εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου και μετατρέπεται σε ιδιωτικό».

«Όπως είναι φυσικό η τοπική κοινωνία της Έδεσσας δεν μπορεί να δεχθεί τη διαχείριση των υδάτων του ποταμού από οποιονδήποτε ιδιώτη και με αποκλειστικό γνώμονα την παραγωγή ενέργειας, γεγονός που θα υποβαθμίσει και θα δυναμιτίσει το συνολικό αναπτυξιακό ρόλο του ποταμού στην περιοχή» προσθέτει ο κ. Γιάννου.



Η ΒΑΣΚΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ "ΕΤΑ" ΒΑΖΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟΝ ΕΝΟΠΛΟ ΑΓΩΝΑ

Κλείνει το κεφάλαιο της ΕΤΑ -Η βασκική οργάνωση κατέστρεψε τον εξοπλισμό της

Ενα αιματηρό και βίαιο κεφάλαιο της σύγχρονης ιστορίας της Ισπανίας κλείνει. Η ΕΤΑ, μετά από δράση περίπου 40 ετών προχωρά στον αφοπλισμό για τον οποίο είχε δεσμευθεί, βάζοντας τέλος στον ένοπλο αγώνα της. 

Η βασκική αυτονομιστική οργάνωση ανακοίνωσε ότι έχει καταστρέψει τις «υλικοτεχνικές και λειτουργικές δομές» με τις οποίες έκανε τις ένοπλες ενέργειές της, σε μια κίνηση που θεωρείται ένα ακόμη βήμα προς τον πλήρη αφοπλισμό της, ανέφερε στην κυριακάτικη έκδοση της μια βασκική εφημερίδα προσκείμενη στο αυτονομιστικό κίνημα.

Η βασκική εφημερίδα Gara, γράφει ότι η αλλαγή αυτή έχει ως στόχο να μετατρέψει «μια ένοπλη σύγκρουση σε μια δημοκρατική αντιπαράθεση». Η ETA είναι πίσω από δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες, με τον τραγικό απολογισμό που αφήνει πίσω της να αποτελεί μία λίστα 829 ατόμων που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας των επιχειρήσεών της. Η αυτονομιστική οργάνωση ανακοίνωσε επισήμως στις 20 Οκτωβρίου του 2011 το τέλος της ένοπλης δράσης της, αλλά χωρίς να προχωρά στη διάλυση των δομών της. Από τότε η ΕΤΑ έχει δεσμευτεί να θέσει «εκτός λειτουργίας» το οπλοστάσιό της.


ΜΑΜΑ, ΕΜΕΙΣ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΚΟΥΠΟΝΙΑ;

Πριν λίγες μέρες, ο 13χρονος γιος μου, με πήρε τηλέφωνο να μου πεί κάτι που άκουσε στο ραδιόφωνο.
«Πέρσι, η κυβέρνηση έδωσε κουπόνια για τρόφιμα σε 46 εκατομμύρια ανθρώπους. Αν σκεφτείς πως όταν πας στο ζωολογικό κήπο απαγορεύεται να ταίζεις τα ζώα από φόβο μη συνηθίσουν το ανθρώπινο φαγητό, είναι κάπως ειρωνικό όλο αυτό, έτσι;» είπε ο εκφωνητής.
Όταν και οι δύο μου γιοί, γύρισαν από το σπίτι της γιαγιάς τους που είχαν πάει για Σαββατοκύριακο, τους κάθισα κάτω και τους είπα πως η οικογένειά μας τρέφεται και ζεί από τα κουπόνια. Προσπαθώντας να κρύψω την αμηχανία μου και τη ντροπή μου, τους εξήγησα ευγενικά ότι αυτό ήταν απαραίτητο από τη στιγμή που χωρίσαμε με τον πατέρα τους και ότι δεν τους το έλεγα για να τους φορτώσω με μεγαλύτερες ευθύνες αλλά για να τους δώσω να καταλάβουν πως δεν χρειάζεται να πέφτουν στη παγίδα των μίντια, που μας παρουσιάζουν ως τους ρεμπεσκέδες που τρώνε τα λεφτά των άλλων.
Αν μας δείς, δεν φαίνεται ότι αντιμετωπίζουμε τέτοιο πρόβλημα. Μένουμε σε ένα κλασσικό μεσοαστικό σπίτι, έχουμε ένα αξιοπρεπές αυτοκίνητο και φοράμε αξιοπρεπή ρούχα. Μάλιστα ο μεγάλος μου γιός και εγώ, έχουμε το παλιότερο μοντέλο iphone που είχε πρωτοβγεί.
Όμως το διαζύγιο, μας άλλαξε τη ζωή και ταρακούνησε τον κόσμο και την καθημερινότητά μας. Ο πρώην άντρας μου έμεινε άνεργος και για ένα εξάμηνο δεν πλήρωνε διατροφή. Μετά από 13 χρόνια που μεγάλωνα τα παιδιά στο σπίτι, γιατί τότε αυτή ήταν η καλύτερη λύση για εμάς, ξαφνικά προσπαθούσα να βρώ δουλειά σε μια φρικτή αγορά εργασίας ενώ παράλληλα έπρεπε να φροντίζω μόνη μου τους γιούς μου με τα μαθήματά τους και όλες τις ανάγκες τους.
Λίγους μήνες αφού χώρισα έπρεπε να κάνω αφαίρεση θυρρεοειδούς αλλιώς θα έχανα τη φωνή μου για πάντα. Ο πρώην άντρας μου δεν μπορούσε να με βοηθήσει με τα παιδιά παρά μόνο να τα βλέπει τις μέρες και τις ώρες που είχε ορίσει το δικαστήριο. Ένα χρόνο μετά το διαζύγιο και όμως ήμουν σε απόγνωση!
Πούλησα ότι δεν μου χρειαζόταν ή μου χρειαζόταν λιγότερο. Βρήκα τρείς part time δουλειές που θα μου επέτρεπαν να είμαι σπίτι όταν τα παιδιά θα γύριζαν από το σχολείο ώστε η καθημερινότητά τους να μην αλλάξει περισσότερο. Δανείστηκα χρήματα από τους γονείς μου και έκοψα κάθε περιττό έξοδο ή έξοδο που εγώ το έκανα να δείχνει περιττό για να μπορώ να το κόψω. Και πάλι όμως δεν αρκούσε…
Ήρθε κοινωνικός λειτουργός στο σπίτι όταν τα παιδιά μου σταμάτησαν να τρώνε στα διαλείμματα του σχολείου και οι δάσκαλοί τους κάλεσαν τις κοινωνικές υπηρεσίες. Έτρεμα από φόβο ότι θα μου έπαιρναν τα παιδιά μου κι όταν ήρθε η κοινωνική λειτουργός, απέφευγα να την κοιτάξω στα μάτια για να μην καταλάβει ότι απέτυχα.Τελικά όχι μόνο δεν μου πήραν τα παιδιά αλλά μου έδωσαν μια κάρτα απορίας, έτσι λέγεται εδώ στην Αμερική, με την οποία μπορούσα να ψωνίζω ως άπορη.
Τη πρώτη φορά που ήθελα να τη χρησιμοποιήσω, επειδή είναι χαρακτηριστική και φωσφορίζει οπότε όταν τη δίνεις στο ταμείο οι άλλοι γύρω σου μπορούν εύκολα να τη δούν, πήγα σε ένα σούπερ μάρκετ 10 χλμ. από το σπίτι για να μην πέσω πάνω σε κάποιο γνωστό. Έβαλα τις τσάντες στο αμάξι μου κι ύστερα έκατσα εκεί κανα δεκάλεπτο κι έκλαιγα. Από τότε και όποτε χρησιμοποιώ τη κάρτα προσέχω πολύ να είμαι καλοντυμένη.

Ξέρω πως είναι αρκετοί άνθρωποι στη θέση μου, πως σε άλλες χώρες δεν έχουν ούτε αυτό, αλλά δεν με παρηγορεί. Γιατί κάπου κάπως καταγράφηκε ότι δεν μπορώ να ζήσω την οικογένειά μου και έγινα άλλος ένας αριθμός στις στατιστικές.
Αλλά έτσι είναι το διαζύγιο. Δεν σε κλονίζει μόνο συναισθηματικά αλλά και οικονομικά. Ό,τι κι αν τους υποσχέθηκε ο πατέρας τους, η ζωή των παιδιών μου δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια.
9 μήνες μετά την επίσκεψη της κοινωνικής λειτουργού και τη κάρτα απορίας, βγάζω λίγα παραπάνω χρήματα συνεχίζω να κάνω τρείς δουλειές μέχρι τα παιδιά να τελειώσουν το δημοτικό κι ύστερα θα ψάξω για δουλειά πλήρους απασχόλησης ώστε να μπορώ να ταίζω και να ντύνω τα παιδιά μου. Ο μπαμπάς τους πρίν λίγες μέρες μετακόμισε σε άλλη πόλη και πλέον δεν υπολογίζω καθόλου σε εκείνον.
Αυτή είμαι. Παίρνω βοήθεια από όπου και όπως μπορώ για να κάνω τη ζωή των παιδιών μου όσο γίνεται καλύτερη. Δεν θέλω να είναι έτσι όλη μου η ζωή και δεν επαναπαύομαι. Γιατί τα πράγματα που ξεπερνούν τη περηφάνεια σου, δεν θέλεις να είναι μόνιμα για να μπορείς να επαναπαυτείς.
Ναι υπάρχουν και ρεμπεσκέδες και τεμπέληδες και βολεψάκηδες. Δεν είμαστε όμως όλοι το ίδιο. Κανείς δεν έχεις το δικαίωμα να κάνει εμένα και τα παιδιά μου να νιώθουμε «λίγοι» επειδή εγώ έκανα μια λάθος επιλογή συντρόφου στη ζωή μου. Εσύ αν δεν είχες να ταΐσεις τα παιδιά σου, τι θα έκανες; Θα σκεφτόσουν μήπως κάποιος σε κατηγορήσει για τεμπέλη ή θα κοιτούσες να επιβιώσεις για να μην βγείτε στο δρόμο; Όταν «πεθαίνεις» τι έχει μεγαλύτερη σημασία; Όσα λένε πάνω απ’ τον τάφο σου ή να βγείς από αυτόν;Είμαι μητέρα και προσπαθώ να κάνω το καλύτερο για τα παιδιά μου. Προσπάθησε κι εσύ το καλύτερο για τα δικά σου!



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr/

Ο ΠΝΙΓΜΟΣ ΔΕΝ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΠΝΙΓΜΟ

Πολλά γράφονται αυτές τις μέρες γύρω από τον πνιγμό και δικαιολογημένα, αφού είναι η εποχή που ξεχυνόμαστε στις θάλασσες και πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση. Καθώς περνάνε δεκάδες άρθρα από τα μάτια μου καθημερινά, νόμιζα ότι τα είχα διαβάσει όλα για το θέμα. Μέχρι που βρέθηκα στο site του Mario Vittone, που είναι κορυφή σε θέματα διάσωσης και διάβασα το post του με τίτλο Drowning Doesn’t Look Like Drowning.
Είναι ένα post του ανατρέπει όσα ξέραμε ή όσα νομίζαμε ότι ξέραμε για τον πνιγμό. Στην ουσία εξηγεί πώς ένας άνθρωπος μπορεί να πνίγεται δίπλα σου και εσύ να μην παίρνεις είδηση. Μου έκανε τόσο εντύπωση το post που επικοινώνησα μαζί του και του ζήτησα την άδεια να το μεταφράσω και να το δημοσιεύσω στο Aspa Online. Προσφέρθηκα επίσης να του στείλω ένα αντίγραφο στα ελληνικά για να το συμπεριλάβει στις μεταφράσεις που δημοσιεύει μαζί με το πρωτότυπο. Μέσα σε λιγότερο από μία ώρα μου είχε απαντήσει «ναι» και στα δύο. Ακολουθεί λοιπόν το άρθρο, με την ελπίδα ότι ως αποτέλεσμα αυτής της δημοσίευσης μπορεί κάποτε να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή.

Ο καινούριος καπετάνιος πήδηξε από το κατάστρωμα με τα ρούχα και άρχισε να κολυμπάει με ταχύτητα. Πρώην ναυαγοσώστης, κρατούσε τα μάτια του πάνω στο θύμα καθώς κατευθυνόταν προς το ζευγάρι που κολυμπούσε μεταξύ του αγκυροβολημένου σκάφους και της παραλίας. «Νομίζω ότι νομίζει ότι πνίγεσαι» είπε ο άντρας στη σύζυγό του. Λίγο πριν κατάβρεχαν ο ένας τον άλλον και εκείνη είχε βάλει μια φωνή αλλά τώρα πια πάτωναν σε μία λωρίδα άμμου μέσα στη θάλασσα – το νερό τους έφτανε μέχρι το λαιμό. «Είμαστε εντάξει, τι στο καλό κάνει;» ρώτησε, λίγο ενοχλημένη. «Είμαστε εντάξει!» φώναξε ο σύζυγος, κάνοντάς του νόημα να φύγει αλλά ο καπετάνιος συνέχισε να κολυμπάει γρήγορα. «Κουνηθείτε!» φώναξε καθώς πέρασε μεταξύ των έκπληκτων ιδιοκτητών του σκάφους. Ακριβώς πίσω τους, ούτε καν στα τρία μέτρα, η εννιάχρονη κόρη τους πνιγόταν. Ασφαλής πάνω από την επιφάνεια του νερού, στα χέρια του καπετάνιου, ξέσπασε σε δάκρια. «Μπαμπά!»
Πώς ο καπετάνιος ήξερε – από 15 μέτρα απόσταση – αυτό που ο πατέρας δεν μπορούσε να αναγνωρίσει από τα 3 μόνο; Ο πνιγμός δεν είναι η βίαιη κραυγή βοήθειας με το χτύπημα των χεριών στο νερό, όπως νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Ο καπετάνιος ήταν εκπαιδευμένος από ειδικούς να αναγνωρίζει τον πνιγμό και είχε μακροχρόνια εμπειρία. Ο πατέρας από την άλλη, είχε μάθει πώς μοιάζει ο πνιγμός βλέποντας τηλεόραση. Αν περνάτε χρόνο στο νερό ή κοντά στο νερό (όπως όλοι μας) τότε θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι τόσο εσείς, όσο και το πλήρωμά σας, γνωρίζετε τι να προσέχετε όταν κάποιος μπαίνει στο νερό. Μέχρι τη στιγμή που είπε εκείνο το γεμάτο δάκρυα «μπαμπά», το κορίτσι δεν είχε κάνει κανέναν θόρυβο. Καθώς είμαι κι εγώ πρώην ναυαγοσώστης, η ιστορία αυτή δεν με εξέπληξε καθόλου. Ο πνιγμός είναι σχεδόν πάντα ένα απατηλά ήσυχο περιστατικό. Το κούνημα των χεριών, το χτύπημα του νερού, οι φωνές και οι «εντυπωσιακές» ενδείξεις που έχουμε εκπαιδευτεί μέσω τηλεόρασης να περιμένουμε, σπάνια συναντώνται στην πραγματική ζωή.
Η Ενστικτώδης Αντίδραση Πνιγμού (Instinctive Drowning Response) – όπως ονομάστηκε από τον Francesco A. Pia, Ph.D. είναι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι για να αποφύγουν την πραγματική ή την εκλαμβανόμενη ως πραγματική ασφυξία μέσα στο νερό. Και δε μοιάζει με αυτή που περιμένουν οι περισσότεροι. Υπάρχει ελάχιστο πιτσίλισμα, καθόλου κούνημα χεριών ή φωνές ή κάλεσμα για βοήθεια οποιουδήποτε είδους. Για να πάρετε μια ιδέα από το πόσο ήσυχος και ήρεμος μπορεί να φαίνεται απ’ έξω ο πνιγμός, σκεφτείτε το εξής: Είναι η υπ’ αριθμόν δύο αιτία θανάτου από ατύχημα στα παιδιά 15 ετών και κάτω (αμέσως μετά από τα ατυχήματα με αυτοκίνητα). Από τα 750 παιδιά που θα πνιγούν μέσα στην επόμενη χρονιά, τα 375 από αυτά θα βρίσκονται σε απόσταση 23 μέτρων από κάποιον γονέα ή άλλον ενήλικα. Στο 10% από αυτούς τους πνιγμούς, ο ενήλικας παρακολουθεί χωρίς να έχει ιδέα τι συμβαίνει. Ο πνιγμός δε μοιάζει με πνιγμό.
Ο Dr. Pia, σε ένα άρθρο του περιοδικού  On Scene της Ακτοφυλακής, περιέγραψε την ενστικτώδη αντίδραση πνιγμού ως εξής:
  1. Εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που πνίγονται δεν είναι σωματικά σε θέση να φωνάξουν για βοήθεια. Το αναπνευστικό σύστημα έχει σχεδιαστεί για την αναπνοή. Η ομιλία είναι δευτερεύουσα λειτουργία. Πρέπει να επιτελείται η αναπνοή, πριν λάβει χώρα η ομιλία.
  2. Το στόμα των ανθρώπων που πνίγονται βουλιάζει και βγαίνει πάνω από την επιφάνεια του νερού εναλλάξ. Το στόμα των ανθρώπων που πνίγονται δε μένει αρκετή ώρα πάνω από το νερό ώστε να μπορέσουν να εκπνεύσουν, να εισπνεύσουν και να φωνάξουν για βοήθεια. Όταν το στόμα των ανθρώπων που πνίγονται είναι πάνω από την επιφάνεια του νερού, εκπνέουν και εισπνέουν γρήγορα ενώ το στόμα τους αρχίζει να βυθίζεται κάτω από την επιφάνεια του νερού.
  3. Οι άνθρωποι που πνίγονται δεν μπορούν να κουνήσουν τα χέρια για βοήθεια. Η φύση τους αναγκάζει ενστικτωδώς να εκτείνουν τα χέρια τους πλαγίως και να πιέσουν προς τα κάτω την επιφάνεια του νερού. Πιέζοντας προς τα κάτω την επιφάνεια του νερού χρησιμοποιούν το σώμα τους ως μοχλό ώστε να μπορέσουν να βγάλουν το στόμα τους έξω από το νερό για να αναπνεύσουν.
  4. Κατά τη διάρκεια της Ενστικτώδους Αντίδρασης Πνιγμού, οι άνθρωποι που πνίγονται δεν μπορούν να ελέγξουν τις κινήσεις των χεριών τους. Από άποψη φυσιολογίας οι άνθρωποι που πνίγονται και αγωνίζονται στην επιφάνεια του νερού δεν μπορούν να σταματήσουν να πνίγονται και να εκτελέσουν τις κινήσεις που θα ήθελαν, όπως να κουνήσουν τα χέρια για βοήθεια, να κινηθούν προς έναν διασώστη ή να απλώσουν τα χέρια για να πιάσουν εξοπλισμό διάσωσης.
  5. Από την αρχή ως το τέλος της Ενστικτώδους Αντίδρασης Πνιγμού τα σώματα των ανθρώπων παραμένουν  σε όρθια θέση στο νερό, χωρίς κανένα ίχνος υποστηρικτικών λακτισμάτων με τα πόδια. Αν δεν διασωθούν από έναν εκπαιδευμένο ναυαγοσώστη, οι άνθρωποι που πνίγονται μπορούν να παλέψουν στην επιφάνεια του νερού μόνο από 20 ως 60 δευτερόλεπτα πριν να βουλιάξουν.
[Πηγή: On Scene Magazine: Fall 2006 (page 14)]
Αυτό δε σημαίνει ότι ένας άνθρωπος που φωνάζει για βοήθεια και κάνει απότομες και σπασμωδικές κινήσεις δεν αντιμετωπίζει σοβαρό θέμα –  βρίσκεται σε αγχώδη κατάσταση στο νερό.  Χωρίς να είναι πάντα παρούσα πριν την ενστικτώδη αντίδραση πνιγμού η αγχώδης κατάσταση στο νερό δε διαρκεί πολύ – αλλά αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στον πραγματικό πνιγμό, τα θύματα αυτά είναι ακόμα σε θέση να βοηθήσουν στη διάσωσή τους. Μπορούν να πιάσουν σκοινιά διάσωσης, σωσίβια, κ.λ.π.
Δώστε επίσης προσοχή τα εξής σημάδια πνιγμού:
  • Κεφάλι χαμηλά στο νερό, στόμα στο επίπεδο της επιφάνειας του νερού
  • Κεφάλι που γέρνει προς τα πίσω, στόμα ανοιχτό
  • Βλέμμα παγωμένο και άδειο, που δεν μπορεί να εστιάσει
  • Μάτια κλειστά
  • Μαλλιά πάνω στο μέτωπο ή στα μάτια
  • Δε χρησιμοποιούν πόδια – σε κάθετη θέση
  • Ασθμαίνουν ή αγκομαχούν
  • Προσπαθούν να κολυμπήσουν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση αλλά δεν τα καταφέρνουν
  • Προσπαθούν να γυρίσουν ανάσκελα
  • Φαίνεται σαν να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν σε μία αόρατη σκάλα
Έτσι αν κάποιος από το πλήρωμα πέσει στη θάλασσα και όλα φαίνονται ΟΚ – μην είστε τόσο σίγουροι. Καμιά φορά η πιο συνηθισμένη ένδειξη ότι κάποιος πνίγεται είναι ότι δεν μοιάζει να πνίγεται. Μπορεί να φαίνεται σαν να κολυμπά όρθιος κουνώντας χέρια και πόδια κοιτάζοντας προς στο κατάστρωμα. Ένας καλός τρόπος για να σιγουρευτείτε; Ρωτήστε τον «Είσαι εντάξει;» Αν είναι σε θέση να απαντήσει, προφανώς είναι. Αν σας κοιτάξει με ένα άδειο βλέμμα, μπορεί να έχετε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα για να τον φτάσετε. Και γονείς – τα παιδιά που παίζουν στο νερό κάνουν φασαρίαΑν τυχόν ησυχάσουν, τα πλησιάζετε για να μάθετε γιατί.
Submitted by Katerina ApLou* on July 19, 2014 - 4:36pm - http://diekdikw.gr/

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΚΔΒΜ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΚΑΡΠΗ ΑΛΜΩΠΙΑΣ



           Έληξε με επιτυχία το τμήμα Θεατρικού Εργαστηρίου του ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ στην Πολυκάρπη. Ευχαριστούμε θερμά τον πολιτιστικό σύλλογο Πολυκάρπης που φιλοξένησε το πρόγραμμα, τον κο Καγλάτη Κωνσταντίνο, υπευθυνο της θεατρικής ομάδας του συλλόγου, για την οργάνωση του τμήματος, την εκπαιδεύτριά μας θεατρολόγο κα Χατζηλιάδου Αναστασία, που πηγαινοερχόταν από τα Γιαννιτσά για τις ανάγκες του τμήματος για την άψογη συνεργασία, καθώς και τους εκπαιδευόμενους ΚΑΓΛΑΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, ΚΑΓΛΑΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ, ΚΑΛΑΪΤΖΗ ΣΟΥΛΤΑΝΑ, ΛΑΖΑΡΙΔΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟ, ΜΠΑΪΡΑΜΗ ΓΕΩΡΓΙΟ, ΜΠΟΣΝΑ ΠΕΤΡΟΥΛΑ, ΠΕΡΧΑΝΙΔΗ ΓΕΩΡΓΙΟ, ΤΑΛΑΚΟΥΡΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ, ΤΑΟΥΣΑΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, ΤΕΜΙΡΤΖΙΔΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ, που έδειξαν αμείωτο ενδιαφέρον και συμμετοχή, θυσιάζοντας μάλιστα τα Σάββατά τους.
           Οι εκπαιδευόμενοι ενεπλάκησαν με βιωματικό τρόπο σε ασκήσεις λεκτικής και μη λεκτικής επικοινωνίας, συνενοχής, εμπιστοσύνης, αυτοσχεδιασμού, χαλάρωσης και αναπνοής, που είχαν να κάνουν με την ανάπτυξη τόσο της ομάδας όσο και του κάθε εκπαιδευόμενου ξεχωριστά όσον αφορά πάντα στην θεατρική έκφραση, ενώ πραγματοποίησαν αναγνώσεις θεατρικών κειμένων που συνοδεύονταν από δραματολογική ανάλυση. Οι συμμετέχοντες είχαν την δυνατότητα να επικεντρωθούν σ’ ένα συγκεκριμένο θεατρικό έργο, στο οποιο και έγιναν αυτοσχεδιασμοί, σκηνοθετικές προσεγγίσεις, αλλά και εργασία για τους χαρακτήρες του κειμένου.
           Απο την επόμενη εκπαιδευτική περίοδο, δίνεται η ευκαιρία συμμετοχής σε 2 νέα θεατρικά προγράμματα. Εκτός από το Θεατρικό Εργαστήρι (ανεβάζω τη δική μου παράσταση), προστίθεται στον κατάλογο των προγραμάτων του Κέντρου δια βίου μάθησης το πρόγραμμα: Τοπική κοινότητα μάθησης - Λέσχη θεάτρου και το πρόγραμμα Θεατρολογία.
            Το ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ του Δήμου Αλμωπίας, όπου προσφέρονται δωρεάν προγράμματα γενικής εκπαίδευσης ενηλίκων, έχει τεθεί σε λειτουργία από τον Απρίλιο του 2013, από το Δήμο Αλμωπίας και το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού (διά της Γενικής Γραμματείας Διά Βίου Μάθησης και του Ιδρύματος Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης). Το εν λόγω έργο εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού με τίτλο Πράξεων «Κέντρα Διά Βίου Μάθησης – Προγράμματα Τοπικής Εμβέλειας» ΑΠ7 και «Κέντρα Διά Βίου Μάθησης – Προγράμματα Τοπικής Εμβέλειας» ΑΠ8 και συγχρηματοδοτείται από το Ε.Κ.Τ. (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και το Ελληνικό Δημόσιο.
Προσεχώς θα ακολουθήσει δελτιο τύπου με τα τμήματα που ολοκληρώθηκαν φέτος, καθώς και με λεπτομέρειες για τη λειτουργία των προγραμμάτων μας κατα τη νέα εκπαιδευτική περίοδο.
           Περισσότερες πληροφορίες :
·       ΚΔΒΜ ΔΗΜΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ (Υπόγειο Δήμου Αλμωπίας), τηλ. –φαξ: 2384350265,
           e-mail: kdvm10@gmail.com
           Υπεύθυνη Εκπαίδευσης, Ανάπτυξης και Διασφάλισης Ποιότητας: Δίτσου Μαρία τηλ.            6932071906, email: fanimaria@hotmail.com
           Υπεύθυνος Οργάνωσης: Σολακίδης Δημήτριος τηλ. 6973060793


·       Δήμο; Αλμωπίας (πλατεία Αγγελή Γάτσου), Τμήμα Κοινωνικής προστασίας, Παιδείας, Πολιτισμού, αθλητισμού και Νέας γενιάς (ισόγειο) Υπεύθυνη του Δήμου κα Χατζηαβραμίδου Ευδοκία τηλ. 2384350207, email: social@0598.syzefxis.gov.gr








ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...