Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΕΚΑΨΑΝ ΚΑΛΥΒΕΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ "ΜΠΛΑΤΣΑ".


Σε εγρήγορση βρίσκεται το Δασαρχείο Αριδαίας προκειμένου να διαλευκάνει το κάψιμο καλυβών στο δάσος της μπλάτσας ,στο Πευκωτό.

Κλιμάκιο του Δασαρχείου αλλά και της Πυροσβεστικής επρόκειτο να μεταβούν επί τόπου  προκειμένου να συλλέξουν περισσότερα στοιχεία.
Στο μεταξύ κυκλοφορούν διάφορα σενάρια τα οποία δεν μπορούν να υιοθετηθούν . Είναι βέβαιο ότι Δσαρχείο και Πυροσβεστική θα βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Υπάλληλοι του Δασαρχείου Αριδαίας επέστρεψαν σύμφωνα με πληροφορίες
πριν από λίγο από την Μπλάτσα όπου  άγνωστοι  αυτές τις μέρες έκαψαν δύο καλύβες. Στο μεταξύ στην Πυροσβεστική δεν έχει αναφερθεί κανένα τέτοιο περιστατικό , ούτε και έχει κάποια επίσημη  ή ανεπίσημη ενημέρωση για το συμβάν. 







ΟΙ ΑΝΑΡΧΟΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΟΥ-ΜΑΟΥ.

Οι Αναρχοαυτόνομοι και οι Μάου-Μάου
Θα σας παρακαλέσω όλους να διαθέσετε τον χρόνο και να το διαβάσετε αξίζει να το κάνετε Σίγουρα αξίζει γιατί αν συμφωνείτε μπορούμε να αλλάξουμε την ιστορία!

Οι Αναρχοαυτόνομοι και οι Μάου-Μάου...


Αλήθεια στο άκουσμα αυτών των λέξεων ποιες έννοιες τις προσδιορίζουν στο κόσμο των Νοικοκυραίων ή καλλίτερα στο κόσμο των δημοκρατικών (χαρακτηρισμός που αρέσει στους κονδυλοφόρους της κοινοβουλευτικής εξουσίας) πολιτών αυτού του τόπου;

Για τους Μάου-Μάου σίγουρα τους γεμίζει μια λέξη μόνο όλη την εικόνα που αυτόματα σχηματίζουν στο μυαλό τους. Η λέξη Ανθρωποφάγοι!
Για τους δε Αναρχοαυτόνομους οι λέξεις γίνονται τρεις – Άπατρις, Άθρησκοι, Εξωγήινοι.

Εδώ νιώθω την ανάγκη να πω ότι ο σκοπός μου που θέλω να μοιραστώ την σκέψη μου μαζί σας έχει δυο πτυχές: πρώτον να δείξω ότι η σκιά μιας παρουσίας είναι μια ψευδαίσθηση που αλλοιώνει την πραγματική εικόνα της ίδιας τις παρουσίας αλλά έχει υπόσταση αφού η ίδια την δημιουργεί πράγμα όμως αναπόφευκτο, αφού ότι εκτίθεται στον ήλιο αφήνει σκιά!
Και εδώ ακριβώς διαφαίνεται η ευθύνη που μπορεί να έχει όσο αφορά το αποτέλεσμα τις αλλοίωσης όχι μόνο ο φωτογράφος της σκιάς αλλά και ο αποδέκτης της φωτογραφίας ως αληθινή γιατί θα έπρεπε να γνώριζε το αναπόφευκτο δηλαδή το «ότι εκτίθεται στον ήλιο αφήνει σκιά»
Και κατά δεύτερων: Ότι επιβάλετε να διοργανώσουμε μια πορεία εναντίων όλων αυτών που θέλουν να μας αντιπροσωπεύσουν, να μας καθοδηγήσουν και να μας ηγεμονεύσουν.

Παραδείγματος χάριν : να δημιουργηθεί μια σελίδα χωρίς χώρο για οτιδήποτε άλλο πέραν αυτού (δηλαδή της συμμετοχής ) να συγκεντρωθούμε λέω εγώ 30.000 και με την μέθοδο της αυξάνουσας πλειοψηφίας δηλαδή του 75% που θα πρέπει να συγκεντρωθεί να αποφασίσουμε την ίδια μέρα που θα γίνουμε 30.000 τον τόπο που θα πραγματοποιήσουμε ακριβώς την επόμενη μέρα την πορεία που θα αλλάξει πράγματι την ιστορία.

(Λοιπόν επειδή ενθουσιαστικά με τον δεύτερο λόγο που αυθόρμητα έγραψα θα τελειώσω γρήγορα-γρήγορα τον πρώτο λόγο -παραμένοντας πάντα στη διάθεση σας για περαιτέρω εξηγήσεις – για να επικεντρωθούμε μαζί πλέον στα ουσιώδες.)

Μάο-Μάο λοιπόν και η αχαλίνωτη παραφιλολογία που ανέπτυξε η δυτική προπαγάνδα. 


Οι Μάο-Μάο ήταν απελευθερωτικό κίνημα κυρίως από μέλη της φυλής Κικούγιου, αλλά και των φυλών Εμπου και Μέρου, που είχαν χάσει τη γη τους από τους βρετανούς αποίκους.
Οι Μάου Μάου άρχισαν καμπάνια ανυπακοής για να εξελιχθεί το 1952 σε γενικευμένη εξέγερση κατά των λευκών αποικιοκρατών και των ντόπιων συμμάχων τους. Η εξέγερση συνετρίβη από τους Βρετανούς μέσα σε ένα όργιο βίας.
Ο αριθμός των θυμάτων στον απολογισμό που έγινε μετά το τέλος του πολέμου, το 1956, όταν συνελήφθη τραυματισμένος ο στρατιωτικός ηγέτης του ένοπλου κινήματος των Μάου Μάου, Ντεντάν Κιμάθι, ήταν άνισος: Πάνω από 50.000 Κικούγιου σκοτώθηκαν, εκ των οποίων οι μισοί παιδιά κάτω των 10 χρόνων. Περισσότεροι από 100.000 φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν. Από την πλευρά τους οι Βρετανοί είχαν 63 στρατιώτες και 32 αποίκους νεκρούς.

Η εξέγερση των Μάου Μάου οδήγησε το 1963 στην ανεξαρτησία της χώρας. Στην πανηγυρική τελετή, οι τελευταίοι Μάου Μάου αντάρτες παρέδωσαν συμβολικά τα όπλα τους στον πρώτο εκλεγμένο πρόεδρο, Τζόμο Κενιάτα. Χαρακτηριστική βεβαίως ήταν και η φράση του που έμεινε στην Ιστορία: «Όταν οι ιεραπόστολοι πρωτοήρθαν στην γη μας, αυτοί είχαν τις Βίβλους και εμείς τη γη. Πενήντα χρόνια μετά, εμείς είχουμε τις Βίβλους και εκείνη είχαν την γη.»

Η δυτική προπαγάνδα όμως ή η σκιά της πραγματικότητας όπως θα έλεγα εγώ τους παρουσίασε ως τρομοκράτες της εποχής, άγριους, που δολοφονούν με μαχαίρια αμάχους. Τους απέδωσε κανιβαλισμό, αιματηρές τελετές μύησης και μαγεία. Στην πραγματικότητα, οι Μάου Μάου δολοφόνησαν με μαχαίρια (το μόνο όπλο που είχαν να αντιπαραθέσουν απέναντι στα πυροβόλα των Βρετανών) ένα εξάχρονο παιδί αποίκων, που έγινε σύμβολο προπαγάνδας για να δικαιολογήσει τη σφαγή που ακολούθησε χιλιάδων Κικούγιου αμάχων. Στο τέλος καταμετρήθηκε ότι για κάθε έναν λευκό σκοτώθηκαν 500 μαύροι. (Πηγή Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 26 Απριλίου 2009)

Αναρχία με λίγα λόγια (γιατί παρασύρομαι και ίσως και να γίνομαι κουραστικός πράγμα που δεν θέλω) σημαίνει ελευθερία .Τώρα θα μου πείτε πως μπορώ να είμαι ελεύθερος όταν συνυπάρχω με άλλους ανθρώπους ,όταν δηλαδή εκ τον πραγμάτων πρέπει να υπάρξουν κανόνες; Η απάντηση από τον μεγάλο διανοητή –φιλόσοφο Κορνήλιο Καστοριαδη

“Είμαι ελεύθερος εάν μπορώ να συμμετέχω πραγματικά σε όλες τις λήψεις αποφάσεων, σε όλες τις νομοθετικές πράξεις, κλπ. Δηλαδή η ελευθερία είναι η πραγματική συμμετοχή στη λειτουργία και τις ενέργειες των πολιτικών αρχών, που είναι εγγυημένη, διασφαλίζετε και προωθείται από τους ίδιους τους θεσμούς με αποτελεσματικό τρόπο κι όχι μόνο στα χαρτιά.”


Η σκιά τώρα της Αναρχίας είναι η ασυδοσία που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματική ιδέα του αναρχισμού όμως υπάρχει μόνο και μόνο επειδή είναι εκτεθειμένη στον Ήλιο και όπως προείπα η δημιουργία της σκιάς της είναι κάτι το αναπόφευκτο Η αναγνώριση όμως της ψευδαίσθησης είναι κάτι που πρέπει εμείς να μπορούμε να διακρίνουμε τελεία και παύλα._

Εμπρός να πραγματοποιήσουμε την πορεία που θα αλλάξει πράγματι την ιστορία!






Πηγή:
Του Γιώργου Παπαδόπουλου για την Ελεύθερη Λαϊκή Αντιστασιακή Συσπείρωση


ΘΑΥΜΑ ΝΑ ΔΕΙ ΕΝΑΣ ΑΠΙΣΤΟΣ, Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ...


.Του Φώτη Κόντογλου

Αθεΐα! Τίτλος μεγάλος και καύχημα για τον σημερινόν άνθρωπο. Όποιος τον αποχτήσει (και για να τον αποχτήσει, φτάνει να χειροτονηθεί μοναχός του άπιστος), γίνεται παρευθύς στα μάτια των άλλων σοφός, κι' ας είναι αμόρφωτος, σοβαρός, κι' ας είναι γελοίος, επίσημος κι' ας είναι αλογάριαστος, υπεράξιος κι' ας είναι ανάξιος, επιστήμονας κι' ας είναι κουφιοκέφαλος.

Δεν μιλώ για τον άνθρωπο που έχει πόθο να πιστέψει, μα δεν μπορεί, με όλο που κατά βάθος πάντα η αιτία της απιστίας είναι η περηφάνεια, αυτή η οχιά, που κρύβεται τόσο επιτήδεια μέσα στον άνθρωπο, που δεν μπορεί να την καταλάβει. Όπως και νάναι, οι άνθρωποι που αγωνίζουνται και πολεμάνε με τον άπιστο εαυτό τους, έχουνε όλη τη συμπόνεσή μας.

Γι' αυτούς παρακαλούμε, όσοι πιστεύουμε, να τους βοηθήσει ο Θεός να πιστέψουνε, όπως έκανε σε κείνον τον πατέρα που είχε άρρωστο το παιδί του, και παρεκάλεσε τον Χριστό να το γιατρέψει. Και Κείνος του είπε: «Αν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά σε κείνον που πιστεύει». Και τότε ο πατέρας του παιδιού έκραξε με δάκρυα: «Πιστεύω, Κύριε. Βοήθει μου τη απιστία», δηλαδή «έχω πόθο να πιστέψω, κι' εσύ, Κύριε, δυνάμωσέ τον».

Οι άπιστοι, για τους οποίους μιλούμε, δεν είναι τέτοιοι.

Όχι μονάχα δεν κλάψανε ποτέ, για να ανοίξουνε με τον πόνο και με τη συντριβή την κλεισμένη πόρτα, την πόρτα της μετανοίας, όπως έκανε εκείνος ο δυστυχισμένος πατέρας που γράφει το Ευαγγέλιο, αλλά μήτε συγκινηθήκανε ποτέ τους, μήτε αισθανθήκανε καμμιά πίκρα για την απιστία τους, μήτε νοιώσανε πως έχουνε γι' αυτό καμμιά ευθύνη, κανένα φταίξιμο.

Όλο το φταίξιμο είναι του Θεού, που δεν φανερώνεται μπροστά τους να τους πει: «Ελάτε, ψηλαφήσετέ με, πιάστε με, μιλείστε μαζί μου όπως μιλάτε μεταξύ σας, αναλύσετέ με μέ τη χημεία σας, κομματιάστε με μέ το μαχαίρι της ανατομίας σας, ζυγίστε με, μετρείστε με, ικανοποιήσετε τις άπιστες αισθήσεις σας, χορτάσετε τ' αχόρταγο λογικό σας!».

Αυτοί οι αυτοτιτλοφορούμενοι άπιστοι, σε καιρό που επιδείχνουνε την εξυπνάδα τους, φουσκωμένοι από τον κούφιον αγέρα της περηφάνειας κι' από την πονηρή ευστροφία του μυαλού τους, δεν είναι σε θέση οι δύστυχοι, να νοιώσουνε πόσο ανόητοι και στενόψυχοι φαίνουνται σε κείνους που πιστεύουνε. Γιατί, για να πιστέψουνε, ζητάνε κάποιες αποδείξεις που κάνουνε τον πιστό να τους ελεεινολογεί για την περιορισμένη αντίληψη που έχουνε για το πνεύμα και για τα πνευματικά ζητήματα.

Ο πιστός ξέρει πολύ καλά ως που μπορούνε να φτάξουνε οι διαλογισμοί του άπιστου, γιατί, κι' αυτός, σαν άνθρωπος, τους έχει εκείνους τους λογισμούς, τους λογισμούς της σάρκας, τους λογισμούς τούτου του κόσμου. Ενώ ο άπιστος είναι ανύποπτος για όσα έχει μέσα του ο πιστός, και για ό,τι βρίσκεται παραπέρα από την πρακτική γνώση του, δηλαδή για τα μυστήρια που είναι κρυμμένα από τα μάτια του, και που γι' αυτό θαρρεί πως δεν υπάρχουνε.

Κι' από την ανοησία του κορδώνεται, και μιλά με καταφρόνεση για κείνους που είναι σε θέση να νοιώσουνε τη βαθύτερη σύσταση του κόσμου, ενώ αυτός ο δυστυχής είναι τυφλός και κουφός, και θαρρεί πως τα' ακούει όλα και πως τα βλέπει όλα.

Ο πιστός έχει πνευματικά μάτια και πνευματικά αυτιά, καθώς και κάποια «υπέρ αίσθησιν». Ο άπιστος πώς να πάρει είδηση από κείνον τον μυστικόν κόσμο μόνο με τα χονδροειδή μέσα που έχει, δηλαδή με τις σωματικές αισθήσεις; Πώς να πιάσει τα λεπτά κι' αλλόκοτα μηνύματα εκείνου του κόσμου, αφού ο δυστυχής δεν έχει τις κεραίες που χρειάζουνται για να τα πιάσει;

Ο Απόστολος Παύλος γράφει στην Α' προς Κορινθίους επιστολή του, με τον τρόπο που γνωρίζει μονάχα αυτός, για το τι είναι σε θέση να νοιώσει ο πιστός, και τι μπορεί να νοιώσει ο άπιστος: Λαλούμε, λέγει, τη σοφία του Θεού που είναι μέσα σε μυστήριο, και που είναι κρυμμένη, τη σοφία που την προόρισε ο Θεός, πριν από τους αιώνες, για δόξα δική μας, και που δεν τη γνώρισε κανένας από τους άρχοντες τούτου του κόσμου (δηλ. τους σοφούς της κοσμικής σοφίας), και που ξεσκεπάζει αυτά που, κατά τη Γραφή, δεν τα είδε μάτι, και που δεν τ' άκουσε αυτί, και που δεν ανεβήκανε στην καρδιά κανενός ανθρώπου, εκείνα που ετοίμασε ο Θεός για κείνους που τον αγαπούνε. Αλλά σε μας τα φανέρωσε ο Θεός με το Πνεύμα του το άγιο. Επειδή, το άγιο Πνεύμα όλα τα ερευνά, και τα βάθη του Θεού.

Γιατί, ποιος άνθρωπος γνωρίζει το μέσα του ανθρώπου, παρά μονάχα το πνεύμα του ανθρώπου που είναι μέσα στον άνθρωπο; Έτσι και τα μυστήρια του Θεού δεν τα γνωρίζει κανένας παρά μονάχα το Πνεύμα του Θεού.

Κι' εμείς δεν επήραμε το πνεύμα του κόσμου ( δηλ. τη φιλοσοφία και την κοσμική γνώση), αλλά το Πνεύμα του Θεού, για να γνωρίσουμε όσα χάρισε σε μας ο Θεός. Κι' αυτά (τα χαρίσματα) δεν τα εκφράζουμε με τα λόγια που διδάσκεται η ανθρώπινη σοφία, αλλά με λόγια που διδάσκει το άγιο Πνεύμα, μιλώντας σε πνευματικούς ανθρώπους με πνευματικόν τρόπο. Πλην, ο άνθρωπος που έχει την σαρκική γνώση (τον ορθολογισμό), δεν παραδέχεται όσα διδάσκει το Πνεύμα του Θεού, γιατί τα νομίζει για ανοησίες, και δεν είναι σε θέση να καταλάβει πως ανακρίνεται πνευματικά.Ο πνευματικός όμως άνθρωπος, ανακρίνει κάθε άνθρωπο, ενώ αυτός από κανέναν δεν ανακρίνεται».

Η απιστία υπήρχε πάντα. Μα σήμερα, με την αποτρόπαια ματαιοδοξία που μας τρώγει, την επιδείχνουμε σαν να μας δίνει τη μεγαλύτερη αξία. Όποιος έχει πίστη στον Θεό και στην αλήθεια που φανέρωσε, είναι καταφρονεμένος, σαν στενόμυαλος κι' ανόητος, και τραβά πάνω του όλα τα περιγελάσματα.

Λογαριάζεται για ¨βλαμμένος» από τον πολύν κόσμο, μάλιστα από τον κόσμο που ξέρει να τα καταφέρνει στη ζωή, να «πετυχαίνει», να βγάζει λεφτά, να καλοπερνά, να μη δίνει πεντάρα για τίποτα, κατά το ρητό που λέγει: «Φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν». Για τούτο, χρειάζεται να έχει θάρρος και να περιφρονά την εκτίμηση του κόσμου και το υλικό συμφέρον του, όποιος λέγει πως έχει πίστη στον Θεό.

Ενώ εκείνον που καυχιέται πως δεν πιστεύει σε τίποτα, α') Τον έχει ο κόσμος σε μεγάλη υπόληψη και σεβασμό, μάλιστα όσο περισσότερο άπιστος λέγει πως είναι, τόσο περισσότερη είναι η εκτίμηση και ο σεβασμός που φανερώνει ο έξυπνος και σοβαρός κόσμος στο πρόσωπό του.

Ο τέτοιος άνθρωπος είναι συνοφρυωμένος, με λίγα και βαρειά λόγια, αράθυμος κι' απότομος, « θετικός άνθρωπος», « γερό μυαλό». β') Όλα του έρχουνται βολικά, και δεν σκοτίζεται, δεν στενοχωριέται για τίποτα. Δεν έχει ευθύνες και ζαλούρες: Εδώ κάτω, λέγει, είναι η Κόλαση κι' ο Παράδεισος. Η ζωή είναι για να την απολαβαίνουνε οι έξυπνοι. Οι κοιμισμένοι κι' οι αφιονισμένοι ας πεθάνουνε».

Εξ άλλου, δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από το να κάνεις τον άπιστο! Πατάς ένα μονάχα κουμπί, κι' όλα σου έρχονται βολικά. Ο διάβολος είπε στον Χριστό: Πέσε, προσκύνησέ με, και θα γίνουνε οι πέτρες ψωμιά, «οι λίθοι άρτοι».

Λέγει λοιπόν ο έξυπνος : «Να κάθεσαι, άνθρωπος με τετρακόσα μυαλά, να χάνεις τον καιρό σου με χαζομάρες, σαν τις γρηές, με θεούς, με κόλαση και με παράδεισο, με καντήλια, με θυμιατά, με δισκοπότηρα, με παπάδες και με καλόγρηες! Και σε ποια εποχή; Στην εποχή μας, που η επιστήμη στέλνει ανθρώπους στους πλανήτες! Ακούς, φίλε μου, βλακεία που έχει αυτός ο κόσμος;».

Αυτά λένε για τους πιστούς οι έξυπνοι και οι τιμημένοι τούτου του κόσμου, και τους χειροκροτούνε οι πολλοί, που τους έχουνε για φρόνιμους σε όλα, επειδή δεν κυνηγάνε ίσκιους, αλλά έχουνε μυαλό γερό, και επιτυχαίνουνε σε ότι καταπιαστούνε.

Ναι! Επιτυχαίνουνε, γιατί, μ' έναν λόγο, η απιστία είναι « η πλατεία πύλη και ευρύχωρος οδός», που δεν πιστεύουνε πως είναι «η απάγουσα εις την απώλειαν», όπως είπε ο Χριστός, αλλά « εις την επί γης ευδαιμονίαν».

Ενώ η πίστη είναι «η στενή πύλη και τεθλιμμένη οδός», που δεν πιστεύουνε πως είναι « η απάγουσα εις την ζωήν», αλλά « εις την επί γης δυστυχίαν και περιφρόνησιν». « Πολλοί εισιν οι εισερχόμενοι διά της πλατείας πύλης» κατά τον λόγο του Κυρίου, « και ολίγοι εισιν οι ευρίσκοντες την στενήν πύλην».

Όλοι οι άπιστοι λένε πως αν βλέπανε ένα θαύμα, θα πιστεύανε. Μα η πίστη δεν έρχεται με τη βία, αλλά με τη συγκατάθεση της ψυχής. Γι' αυτό σε όσους ζητάνε θαύμα για να πιστέψουνε, δεν δίνεται, κατά τον λόγο που είπε ο Χριστός στους Φαρισαίους: « Γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον επιζητεί και σημείον ου δοθήσεται αυτή».

Αλλά και θαύμα να δει ένας άπιστος, η υπερηφάνεια δεν τον αφήνει να πιστέψει, για να μη φανεί ευκολόπιστος και καταφρονεθεί.

Πριν καιρό έγραψα με συντομία πέντε- έξη άρθρα για τα θαύματα που γίνουνται σ' ένα χωριό της Μυτιλήνης, με τον τίτλο « Φρικτά μυστήρια». Πολλοί αναγνώστες συγκινηθήκανε στο έπακρο, ιδίως οι ταπεινοί κι' αγράμματοι άνθρωποι, «τα μωρά του κόσμου και τα εξουθενημένα». Οι έξυπνοι όμως κι' οι τετραπέρατοι δεν δώσανε σημασία, και κάποιοι απ' αυτούς με περιγελάσανε και μου γράψανε πως λέγω ανοησίες.

Αλλά, «Θεός ου μυκτηρίζεται». Από τότε ως τα σήμερα τα θαύματα δεν πάψανε, κι ολοένα γίνουνται πυκνότερα και τρομαχτικώτερα. Οι άνθρωποι που τα βλέπουνε μου τα γράφουνε με όλα τα καθέκαστα, κι απ' αυτά κάνω ένα βιβλίο που θα είναι σαν πυρωμένο σίδερο για τις άπιστες γλώσσες (Πρόκειται για το βιβλίο «Σημείον μέγα» που εξέδωσε ο « Αστήρ»).

Αυτόν τον καιρόν γίνουνται ανασκαφές, για να βρεθεί η αρχαία εκκλησία με τα λείψανα εκείνων που φανερώνονται ολοζώντανοι μπροστά στους απλούς ανθρώπους, στον ύπνο και στον ξύπνο τους, καθώς κι εικόνες και τα' άλλα κειμήλια. Θα είχανε βρεθεί όλα, και θα ξεσκεπαζότανε γρήγορα ολότελα αυτός ο φοβερός κρατήρας, που θα σάρωνε τους άπιστους με την αγιασμένη λάβα του, αν υπήρχανε περισσότερα μέσα στα χέρια των φτωχών ανθρώπων που σκάβουνε με μια πίστη που είναι σαν φωτιά.

Μα, όπως και να είναι, με τη χάρη του Θεού « την τ' ασθενή θεραπεύουσαν και τα ελλείποντα αναπληρούσαν», θα βγάλουνε σε καλό τέλος το βλογημένο αυτό έργο, και θα θριαμβέψει η ακατάλυτη πίστη μας, και θα ακουστεί ως τα πέρατα του άπιστου κόσμου η βροντερή φωνή: « Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών; Συ ει ο Θεός ο ποιών θαυμάσια μόνος!».

Εκ του περιοδικού "Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία"
Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη" 

ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΛΟΤΟΜΟΥΣ ΤΩΝ ΠΡΟΜΑΧΩΝ ΣΤΟ "ΒΑΘΥ ΔΑΣΟΣ".


 Μετά από το ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ "ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΞΥΛΟΥ" σας παρουσιάζουμε σήμερα ένα φωτογραφικό αφιέρωμα, με εικόνες υψηλής ανάλυσης, στην επίπονη, δύσκολη και επικίνδυνη εργασία των υλοτόμων του χωριού.
Μπορείτε να πάρετε μια μικρή γεύση από τον χώρο εργασίας των ηρωικών συγχωριανών μας, που μοχθούν για να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Θα ακολουθήσουν και πολλά άλλα τέτοια αφιερώματα.






































Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΛΚΟΣ (ΜΠΕΙΛΗ) ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΔΩΡΟΘΕΑΣ.


Με τα χρώματα της Αναγέννησης Δωροθέας θα αγωνίζεται τη νέα ποδοσφαιρική περίοδο ο έμπειρος Γιώργος Σέλκος (Μπέιλη).
Η συμφωνία έκλεισε χθες το βράδυ και ο Γιώργος ετοιμάζει "βαλίτσες" για τη Δωροθέα, όπου θα συναντήσει πολλούς φίλους, όπως και τον παλιό του συμπαίκτη Γιάννη Σλατίντση, ο οποίος θα κοουτσάρει φέτος την Αναγέννηση.
Με τον Μπέιλη συνομιλήσαμε πριν λίγο και σας μεταφέρουμε τα πιο ουσιώδη.
Π.Ν. Γιώργο πώς βλέπεις τη νέα σου ομάδα και ποιοί είναι οι στόχοι σου για τη νέα σεζόν;
Γ.Σ. Ο κύριος στόχος μας είναι να πρωταγωνιστήσουμε στην κατηγορία και εγώ προσωπικά θα διαθέσω όλες μου τις δυνάμεις και την εμπειρία μου για την επίτευξη αυτού του στόχου.Με τους περισσότερους συμπαίκτες μου είμαστε φίλοι και πιστεύω ότι το καλό κλίμα θα μας βοηθήσει να δρέψουμε τους καρπούς των προσπαθειών μας.
Π.Ν. Σαν Προμαχιώτης που είσαι, γνωρίζεις ότι θα βρεθείς αντίπαλος με την ομάδα του χωριού σου, που αγωνίζεται στην ίδια κατηγορία και όμιλο. Πώς νιώθεις γι αυτό;
Γ.Σ. Αντίπαλος θα είμαι μόνο μέσα στο γήπεδο. Αγαπάω την ομάδα που γαλουχήθηκα και ανδρώθηκα και τα παιδιά του χωριού μου, είναι όλοι φίλοι μου. Το ποδόσφαιρο έτσι είναι σε όλες τις κατηγορίες, στο γήπεδο αντίπαλοι, αλλά έξω από αυτό η φιλία είναι ο συνδετικός μας κρίκος.
Π.Ν. Τι θα συμβούλευες τα νέα παιδιά μετά από τόσα χρόνια στα ποδοσφαιρικά γήπεδα;
Γ.Σ. Θα πρέπει να καταλάβουν τα νέα παιδιά, ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα ομαδικό άθλημα, που απαιτεί πειθαρχία, πείσμα, υπομονή και αγάπη. Για να κατακτήσεις τη στρογγυλή θεά απαιτείται εκτός από ταλέντο και πολύ σκληρή δουλειά και ιδρώτα.
Π.Ν. Τι σχεδιάζεις για το μέλλον; Ποιο είναι το επόμενο βήμα σου στον αθλητισμό;
Γ.Σ. Όπως γνωρίζετε, έχω δίπλωμα προπονητή, κι έχω δουλέψει κατά καιρούς με ομάδες μικρών παιδιών. Στόχος μου είναι να ασχοληθώ με το αντικείμενο αυτό, όταν κρεμάσω τα παπούτσια μου και σταματήσω την ενεργό δράση.
Π.Ν. Γιώργο σε ευχαριστούμε θερμά και σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία στα σχέδιά σου.
Γ.Σ. Ευχαριστώ κι εγώ και σας εύχομαι καλά ρεπορτάζ.

Ο Γιώργος Σέλκος αγωνίζεται σαν αμυντικό χαφ με ιδιαίτερη επιτυχία και όλοι στην επαρχία μας γνωρίζουν και αναγνωρίζουν εκτός από την ποδοσφαιρική του αξία, το ήθος του και την πληρότητα του χαρακτήρα του.
Έχει αγωνιστεί στις εξής ομάδες...
ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ
ΜΑΝΔΑΛΟ
ΑΛΜΩΠΟΣ
ΛΟΥΤΡΑΚΙ
ΓΑΡΕΦΙ
ΛΥΚΟΣΤΟΜΟ
ΔΩΡΟΘΕΑ
Επίσης έχει διατελέσει προπονητής σε ακαδημίες ποδοσφαίρου των Προμάχων. 


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΝΙΚΟΣ ΑΜΠΑΡΗΣ.

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΩΝ "ΣΑΡΑΝΤΑ ΣΚΟΤΩΜΕΝΩΝ" ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΠΕΛΛΑΣ.


Νώτια

Η Νώτια βρίσκεται σε ύψος 595 μέτρων, στο μέσο ενός μικρού οροπεδίου που είναι γνωστό με το όνομα Μικρή Καρατζόβα, σε αντιδιαστολή προς τη Μεγάλη Καρατζόβα, την πεδιάδα της Αλμωπίας. Απέχει 22 περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά από την Αριδαία.
 Η Νώτια ήταν κάποτε το μεγαλύτερο χωριό των Βλαχομογλενών. Σήμερα στο χωριό ζουν κάτοικοι ποντιακής καταγωγής, που εγκαταστάθηκαν εδώ με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Στα βλάχικα το χωριό ήταν γνωστό ως Νόντι ή Νούντι, αν και υπάρχουν περιπτώσεις, που το όνομα αυτό προφέρεται ή καταγράφεται και ως Νάντα ή Νίντα. Όπως και να έχει, οι τύποι αυτοί πρέπει να είναι παραφθορές του μεσαιωνικού ονόματος Ενώτια. Οι Τούρκοι την ονόμαζαν Νούτια και πιο σπάνια Γεντίκιοϊ, δηλαδή Επταχώρι, από τις επτά συνοικίες -μαχαλάδες που φέρεται να είχε άλλοτε.
Κατά την περίοδο της κατοχής (1941 - 1945 Β' Παγκόσμιος πόλεμος) τα χωριά ήταν υπό  Γερμανική κατοχή. Στην μεθόριο της Δημοκρατίας των Σκοπίων ήταν Βουλγαρικές δυνάμεις οι οποίες συνεχώς έκαναν επιδρομές κατά του άμαχου πληθυσμού. Σε μια από αυτές στις 17 Ιανουαρίου 1944 εισέβαλε στην περιοχή μια ταξιαρχία Βουλγάρικων στρατευμάτων και στην διαδρομή σκότωσε 7 άτομα από τον άμαχο πληθυσμό του χωριού Περίκλεια.
 Στην συνέχεια κινήθηκαν προς το χ. Λαγκαδιά, εκεί σκότωσαν τον εθνομάρτυρα και Μακεδονομάχο παπά Νώε και 17 κατοίκους. Στις 22 Ιανουαρίου η Βουλγάρικη ταξιαρχία έφτασε στο χωριό Νότια. 
Εκεί αφού συγκέντρωσαν με διάφορα τεχνάσματα όλους τους άντρες του χωριού τους μετέφεραν στην τοποθεσία " άσπρα χώματα " τους έβαλαν να σκάψουν έναν ομαδικό τάφο, τους σκότωσαν και τους έριξαν μέσα. Από τότε η τοποθεσία αυτή ονομάζεται " σαράντα σκοτωμένοι" και πήρε το όνομα της από τους 40 αγωνιστές που θάφτηκαν εκεί.










Πληροφορίες από
 https://www.facebook.com/Perikleia/posts/146816618809057

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...