Ξέρω έναν τόπο γραφικό
Όμορφος, μαγεμένος
Στις ρίζες γίγαντα βουνού
Είναι σκαρφαλωμένος.
Ήλιος τον λούζει αρχοντικά
Άνεμος τον θωπεύει
Βασιλικός, γαρυφαλιά
Μοσχοβολά, γιατρεύει.
Γάργαρα τρέχουν τα νερά
Που απ’ τις πηγές φουσκώνουν
Δέντρα ιερά, πανύψηλα
Με θρύλους τον στοιχειώνουν.
Σπιτάκια όμορφα, μικρά
Διάσπαρτα απλωμένα
Στολίζουν όμορφο καμβά
Της φύσης προικισμένα.
Ψυχές καθάριες, φωτεινές
Χαρούμενες γελούνε
Καρδιές αγνές, πονετικές
Τον Ύψιστο υμνούνε.
Τι να πρωτοπώ για σένα
Όμορφο χωριό
Είσαι Αγγέλων άγγιγμα θαρρώ
Στων ποιητών τη πένα.
Δημήτρης Σαλαμάνης.
