Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΤΑΜΕΝΙΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ-ΕΞΟΔΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ.


Απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος και αύξηση των ορίων εσόδων και επιδοτήσεων για ένταξη στο μέτρο τήρησης βιβλίων εσόδων εξόδων για τους αγρότες ζητά ο Βουλευτής Πέλλας Διονύσης Σταμενίτης.
« Επιστολή στον Υπουργό Οικονομικών »

Με επιστολή του προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Ιωάννη Στουρνάρα ο Βουλευτής Πέλλας Διονύσης Σταμενίτης ζητά την τροποποίηση ορισμένων ρυθμίσεων που αφορούν στην εφαρμογή του μέτρου για τήρηση βιβλίων εσόδων - εξόδων από τους αγρότες. 
Στην επιστολή του ο κ. Σταμενίτης τονίζει ότι: « Η μετάβαση από το ένα καθεστώς στο άλλο, για τους αγρότες, πρέπει να γίνει αφού πρώτα το Υπουργείο Οικονομικών λάβει υπόψη ορισμένες ιδιαιτερότητες που υπάρχουν, οι οποίες  σχετίζονται με τη φύση του επαγγέλματος, την προσαρμογή στα νέα δεδομένα αλλά και το απαιτούμενο χρονικό διάστημα για ενημέρωση και κατάρτιση». 
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Βουλευτή, είναι αναγκαίο να επανεξεταστούν τρία σημεία:
1) Απαλλαγή από τέλος επιτηδεύματος, το οποίο ορίζεται στα 650 ευρώ ετησίως.
2) Αύξηση των ορίων εσόδων και κοινοτικών επιδοτήσεων προκειμένου κάποιος να είναι υπόχρεος να τηρεί βιβλία, να εκδίδει παραστατικά τιμολόγια, να εκδίδει αποδείξεις λιανικής πώλησης από ταμειακές μηχανές και να υποβάλει δήλωση ΦΠΑ.
3) Παράταση χρονικής διάρκειας ενός χρόνου του απαιτούμενου διαστήματος για να την ένταξη των αγροτών στο νέο καθεστώς και επιβολή των προστίμων μετά το πέρας αυτού.

Ο κ. Σταμενίτης κλείνοντας την επιστολή του τονίζει στον Υπουργό, ότι: « Τα προαναφερόμενα σημεία χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και ότι κινούνται στη σωστή κατεύθυνση για μια δίκαιη φορολόγηση. Για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητο να εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο τροποποίησης των υπαρχουσών ρυθμίσεων και  αντικατάστασης τους».

ΙΔΡΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΣΤΗΝ ΠΕΛΛΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΕΛΛΑΣ.

Διονύσης Σταμενίτης: « Εγκρίθηκε και γίνεται πράξη το Περιφερειακό Πολυδύναμο Ιατρείο  στην Πέλλα του Δήμου Πέλλας».
Με απόφαση του ΚΕ.ΣΥ.ΠΕ. γίνεται δεκτή η πρόταση της 3ης ΥΠΕ για τη δημιουργία Περιφερειακού Πολυδύναμου Ιατρείου στην Πέλλα του Δήμου Πέλλας, με σκοπό την εξυπηρέτηση και την παροχή υπηρεσιών υγείας τόσο των κατοίκων της περιοχής όσο και των επισκεπτών που καταφθάνουν στην περιοχή κάθε χρόνο.
Η εξέλιξη αυτή είναι σημαντική καθώς για τα περιστατικά, τα οποία δεν χρήζουν εξειδικευμένης φροντίδας, οι κάτοικοι της Πέλλας αλλά και των γύρω χωριών δεν θα αναγκάζονται να μετακινούνται στην πόλη των Γιαννιτσών αλλά θα μπορούν να εξυπηρετούνται στο  ιατρείο.
Ο κ. Σταμενίτης αναφορικά με την εν λόγω εξέλιξη τόνισε: « Είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη για τους κατοίκους της περιοχής αλλά και για την ανάπτυξη της. Με προσπάθεια όλων των συμβαλλόμενων μερών καταφέραμε να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, το οποίο στοχεύει στην καλύτερη και αμεσότερη εξυπηρέτηση των κατοίκων, στη μείωση της ταλαιπωρίας τους και την οικονομική τους ελάφρυνση καθώς με τη δημιουργία του Πολυδύναμου Περιφερειακού Ιατρείου δεν θα είναι υποχρεωμένοι να μετακινούνται από τον τόπο κατοικίας τους προκειμένου να τους παρασχεθούν  υπηρεσίες υγείας.
Ταυτόχρονά, η δημιουργία του θα εξυπηρετήσει και την ασφάλεια των επισκεπτών που καταφθάνουν κάθε χρόνο στην περιοχή προκειμένου να επισκεφθούν το Μουσείο της Πέλλας και τον αρχαιολογικό χώρο, δίνοντας έτσι μια δυναμική στην περαιτέρω ανάπτυξη της Πέλλας.

Το πρώτο βήμα έγινε, όμως είναι σημαντικό από εδώ και πέρα,  μετά την έναρξη της λειτουργίας και την μέτρηση των αναγκών που θα προκύψουν, να εργαστούμε ώστε να υπάρξει επαρκέστερη στελέχωση του ιατρείου». 

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 8ο ΚΑΡΑΤΖΟΒΙΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ.

Προετοιμασίες για το 8ο Καρατζοβίτικο Καρναβάλι

Ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για το 8o Καρατζοβίτικο Καρναβάλι…
Ο Δήμος Αλμωπίας και η ΔΗΚΕΑ Αλμωπίας προσκαλούν τον Εμπορικό Σύλλογο Αριδαίας και όλους τους πολιτιστικούς συλλόγους και φορείς της Αλμωπίας να συμμετάσχουν στην πρώτη συνάντηση που θα γίνει την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου και ώρα 8.30μ.μ., στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αλμωπίας, με θέμα την οργάνωση των εκδηλώσεων του 8ου Καρατζοβίτικου Καρναβαλιού.
Το Καρατζοβίτικο Καρναβάλι είναι σημαντικό κομμάτι της τοπικής μας παράδοσης και αφορά όλους τους δημότες της Αλμωπίας ανεξαρτήτως ηλικίας και επαγγέλματος.
Η εθελοντική προσφορά και η συμμετοχή των δημοτών μας κρίνεται απαραίτητη για τη συνέχιση αυτού του θεσμού, που δεν πρέπει να σβήσει από την Αλμωπία.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με τα Γραφεία της ΔΗΚΕΑ Αλμωπίας στο τηλέφωνο 2384350284 και το Γραφείο  Δημάρχου στο τηλέφωνο 2384350212.



Από το Δήμο Αλμωπίας

Ο ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΞΗΡΟ ΩΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΗΣ ΕΥΠ

Ο Γιωτόπουλος κατηγορεί το Χριστόδουλο 
Ξηρό ως συνεργάτη της ΕΥΠ



yiotopoulos
Την άποψη ότι η κυβέρνηση και η ΕΥΠ άφησαν τον Χριστόδουλο Ξηρό να αποδράσει εκφράζει σε επιστολή του που δημοσιεύει η «Ελευθεροτυπία», ο καταδικασμένος ως αρχηγός της 17Ν, Αλέξανδρος Γιωτόπουλος.
Ο καταδικασμένος σε 17 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για ηθική αυτουργία και συμμετοχή στην εγκληματική δράση της 17 Νοέμβρη, υποστηρίζει ότι ήταν γνωστό πως ο Χριστόδουλος Ξηρός μπορούσε να κινείται ελεύθερα στις φυλακές και επισημαίνει, ότι στην άδεια του Βασίλη Τζωρτζάτου, τον παρακολουθούσαν έξι αυτοκίνητα της Αστυνομίας.
jkhiuliytkuyt
Ολόκληρη η επιστολή με την υπογραφή του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου έχει ως εξής:
«Ανάμεσα στα τεκμήρια που παρουσιάστηκαν εναντίον μου το 2002 υπήρχε και ένα τυφλό δακτυλικό αποτύπωμα.
Βρέθηκε, είπανε, στο σπίτι της συντρόφου μου στους Λειψούς, αλλά και στο εσωτερικό μιας γιάφκας.
Δεδομένου ότι με κατηγορούσαν΄ότι ήμουν ο αρχηγός της 17Ν, θα έπρεπε να κάνουν τα πάντα για να βρουν σε ποιον ανήκε το αποτύπωμα.
Αυτό ήταν εύκολο, αφού διαθέτουν την τελευταία τεχνολογία, θα έψαχναν σε μικρό ηλικιακό εύρος, αλλά κυρίως γιατί οι επισκέπτες του σπιτιού στους Λειψούς μέχρι το 2002 ήταν ελάχιστοι και θα μπορούσαν να τους βρουν, ρωτώντας απλώς τους κατοίκους.
(Λειψιώτης ψαράς είπε στη σύντροφό μου: «Ας με ρωτούσαν εμένα και θα τους έλεγα ποιος πήγε και ποιος δεν πήγε στο σπίτι της Μαϊτέ»).
Δώδεκα χρόνια μετά, δεν βρήκαν τίποτε. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπήρχε αποτύπωμα.
Ήταν κατασκευασμένο στοιχείο εναντίον μου από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία ή από την ΕΥΠ.
Και αντί να σωπαίνουν το χρησιμοποιούν σήμερα τα κανάλια για να αποδείξουν… ότι υπάρχουν ασύλληπτα μέλη της 17Ν.
Και επειδή στην προσπάθειά τους να μεγαλοποιήσουν την τρομοκρατική «απειλή», μας έχουν φλομώσει στα ψέματα, με τα οποία γελάνε οι πάντες μέσα στη φυλακή οφείλω να ρωτήσω:
Αφού ο Χριστόδουλος είναι τόσο επικίνδυνος τρομοκράτης, γιατί όταν το 2011 έβαλε φωτιά στο κελί του, αντί να τον τιμωρήσουν όπως θα όφειλαν, τον επιβράβευσαν ικανοποιώντας και τα τρία αιτήματά του, μεταφέροντάς τον στις πτέρυγες;
482812_b
Γιατί του έδωσαν το ελεύθερο να πηγαίνει καθημερινά όπου θέλει, στο αρχιφυλακείο, στους πυρήνες, στους σημαντικότερους ποινικούς;
Ποιος έδωσε τη διαταγή; Όχι βέβαια η διευθύντρια ούτε κάποιος αρχιφύλακας. Δεν έχουν τέτοια εξουσία και ούτε θα αναλάμβαναν τέτοια ευθύνη.
Η διαταγή ήρθε από τα πάνω. Από την Αντιτρομοκρατική, την ΕΥΠ και άρα από την κυβέρνηση που την εποπτεύει.
Ας μην προσπαθούν λοιπόν να τα ρίξουν στους φύλακες που απλώς εκτελούν διαταγές.
Υπεύθυνοι είναι οι υπουργοί που σήμερα ωρύονται και κραυγάζουν με υποκρισία, ενώ η κατάστασή τους βολεύει.
Κόβουν τις άδειες στη λεπτή περίοδο της προεδρίας και προετοιμάζουν την αυριανή ουσιαστική κατάργησή τους.
Γιατί στις δύο άδειες του Βασ. Τζωρτζάτου με κατ” οίκον περιορισμό, έξι αυτοκίνητα της Αντιτρομοκρατικής ήταν κάτω από το σπίτι του (τρία στο δρόμο και τρία στους παράδρομους) και τον παρακολουθούσαν, ενώ στον Χριστόδουλο, που ήταν σε χωριό δεν ήταν κανείς;
Τέλος, όλοι αυτοί οι κύριο της Αντιτρομοκρατικής, της ΕΥΠ, της κυβέρνησης αλλά και της CIA δεν γνώριζαν ότι ο Χριστόδουλος εδώ και ενάμιση χρόνο είχε πάρει έξι άδειες;
Τι έκαναν για να αποτρέψουν την ενδεχόμενη εξαφάνισή του; Τίποτε.
Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, Φυλακές Κορυδαλλού, 20 Ιανουαρίου 2014″

ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΠΕΛΛΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΤΗΓΑΝΕΛΑΙΩΝ.


Βράβευση από τον Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας Θεόδωρο Θεοδωρίδη επιχειρηματιών που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα Ανακύκλωσης Τηγανελαίων

Αντιπεριφερειάρχης Θ. Θεοδωρίδης: «Η αγάπη για τον τόπο μας και η περιβαλλοντικά υπεύθυνη συμπεριφορά μας είναι η παρακαταθήκη μας για τη νέα γενιά»


Ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας, Αναπτυξιακού Προγραμματισμού – Σχεδιασμού της Π.Κ.Μ. κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης, στο πλαίσιο μίας συμβολική ενέργειας, βράβευσε επιχειρηματίες του κλάδου της αναψυχής και εστίασης που συμμετέχουν εθελοντικά στο Πρόγραμμα Ανακύκλωσης Τηγανελαίων που υλοποιεί η Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας σε συνεργασία με την Εταιρία Ανακύκλωσης “Ionian Recycle”, τους Δήμους, τις σχολικές Κοινότητες, την εκκλησία, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Έδεσσας-Γιαννιτσών, τις επιχειρήσεις και άλλους φορείς. Μέσω της υλοποίησης του προγράμματος μία μεγάλη ποσότητα ανακυκλώσιμων τηγανελαίων συγκεντρώνεται και προωθείται σε ειδικές εγκαταστάσεις για την παραγωγή βιοκαυσίμου. Παράλληλα η εταιρία ανακύκλωσης παρέχει ανταποδοτικά πετρέλαιο θέρμανσης σε σχολικές μονάδες της περιοχής μας.

Συνολικά βραβεύτηκαν 12 επιχειρήσεις οι οποίες διακρίθηκαν στην συγκέντρωση τηγανελαίων ενώ σε προσεχή εκδήλωση θα βραβευθούν και άλλες επιχειρήσεις και φορείς που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Συγκεκριμένα οι επιχειρήσεις που βραβεύτηκαν ήταν:

Δήμος Έδεσσας: «Κάτι ψήνεται», «Τσίκις», «Το δίπορτο», «Ο Πέτρος», «Ψηλός βράχος», «ΕΒΟΡΑ».
Δήμος Αλμωπίας: «Αφοί Φωτίου», «Μανδαλιανός», «Ο Τσολιάς».
Δήμος Σκύδρας: «»Δίπορτο», «Τσιπουράδικο Πλατείας», «Αρχόντισσα».

Παρόν στη βράβευση ήταν επίσης ο διευθύνων Σύμβουλος της Ionian Recycle κ. Διονύσης Κορσιάνος.


Ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης συνεχάρη τους επιχειρηματίες για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα και τόνισε ότι η συμβολή τους στην προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα για να παρακινήσει και άλλους επιχειρηματίες και πολίτες να συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Παράλληλα, δίνει ελπίδα και αισιοδοξία στη νέα γενιά η οποία χρειάζεται ένα καθαρό περιβάλλον, ενέργεια και φυσικούς πόρους για να μπορέσει να καλύψει τις αναπτυξιακές της ανάγκες. Σε δήλωσή του αναφέρει: «Νιώθω πραγματικά περήφανος για την επιτυχία που έχει το πρόγραμμα. Οι πολίτες και οι επιχειρηματίες της Πέλλας συμμετέχουν στην ανακύκλωση των τηγανελαίων συμβάλλοντας στην προστασία του υπόγειου υδροφορέα και των επιφανειακών νερών της Πέλλας. Μέσω του προγράμματος έχουμε δώσει ήδη πετρέλαιο θέρμανσης σε δημοτικά σχολεία και κάποια κοινωνικά ιδρύματα της περιοχής μας. Είναι μία μικρή βοήθεια, αλλά φάνηκε εξαιρετικά χρήσιμη καθώς οι χρηματοδοτήσεις για τα λειτουργικά έξοδα των κοινωνικών φορέων παρουσιάζουν σημαντικές καθυστερήσεις. Σε όλη την Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας υπάρχουν τοποθετημένοι αρκετοί κάδοι για την ανακύκλωση των τηγανελαίων αλλά και άλλων υλικών. Καλώ όλους τους πολίτες να τους γεμίζουν σε καθημερινή βάση, προστατεύοντας και αναδεικνύοντας το μοναδικό φυσικό περιβάλλον της περιοχής μας. Αξιοσημείωτη είναι επίσης και η προσπάθεια συγκέντρωσης καπακιών από μπουκάλια νερού και αναψυκτικών που σύλλογοι της περιοχής μας τα χρησιμοποιούν στο πλαίσιο προγράμματος ανταλλαγής με καροτσάκια για άτομα με αναπηρία. Η Πέλλα διακρίνεται για την κοινωνική ευαισθησία των κατοίκων της».


Εξάλλου, πριν από λίγες ημέρες έγινε παράδοση πετρελαίου θέρμανσης στο δημοτικό σχολείο Άρνισσας του Δήμου Έδεσσας. 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΕΦΤΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ "Sex-Trafficking" ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Γυναίκες από Όλο τον Κόσμο Πέφτουν Θύματα Sex-Trafficking στην Ελλάδα

Σε καιρούς λιτότητας, η αξία της ανθρώπινης ζωής φαίνεται πως πέφτει κατακόρυφα. Ξαφνικά, οι άνθρωποι βρίσκονται να αποφεύγουν σφαίρες από καουτσούκ, να παίρνουν καταστροφικές δόσεις ναρκωτικών και να αυτoπυρπολούνται, ενώ οι κυβερνήσεις τους κοιτάζουν κι αναρωτιούνται πώς να σώσουν την κατάσταση. Η Ελλάδα, ειδικότερα, έχει αποδειχθεί ότι είναι μια υποδειγματική περίπτωση για μελέτη του πώς η έλλειψη χρημάτων οδηγεί σε περισσότερα προβλήματα, και το τελευταίο πρόβλημά της είναι η σωματεμπορία. Παρά το γεγονός ότι η πορνεία στην Ελλάδα είναι νόμιμη, κατά τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των νομίμως καταχωρημένων εργαζομένων του σεξ έχει επισκιασθεί από το πλήθος των μη εγγεγραμμένων αλλοδαπών γυναικών, που φημολογείται ότι κάνουν σεξ ακόμη και για μόλις πέντε ευρώ. Τα περισσότερα από αυτά τα κορίτσια λέγεται ότι διακινούνται από το εξωτερικό, και, παρά τις προσπάθειες της χώρας να ελέγξει την κατάσταση, πρόκειται για μια πληγή που συνεχίζει να κακοφορμίζει.
«Κάθε κατάσταση είναι διαφορετική και το κάθε κορίτσι έχει μια πολύ διαφορετική ιστορία», είπε η φωτογράφος Μυρτώ Παπαδοπούλου, της οποίας το trans-media πρότζεκτ «Οι Συνοδοί», στοχεύει στο να καταγράψει τις ζωές των εργαζομένων του σεξ, καθώς και στο να τους προσφέρει πρακτική βοήθεια. Το έργο έχει διάφορες πτυχές: από τη δημιουργία ενός ασφαλούς σπιτιού σε συνεργασία με τον ελληνικό Στρατό Σωτηρίας, μέχρι την οργάνωση ενός εργαστηρίου φωτογραφίας για πόρνες και για γυναίκες που έχουν πέσει θύματα εμπορίας ανθρώπων. Η Μυρτώ ξεκίνησε το πρότζεκτ το 2009, όταν παρατήρησε «μια έκρηξη των ταινιών πορνό στην Αθήνα με πρωταγωνιστές, D-list διασημότητες. Ήθελα να μάθω πώς πουλήθηκαν τόσο πολλά αντίγραφα ταινιών πορνό, ενώ η Ελλάδα βρισκόταν σε κατάσταση χάους». Δεδομένου ότι συζήτησε το θέμα με όλο και περισσότερους ανθρώπους , η έμφαση μετατοπίστηκε γρήγορα από το πορνό, στην πορνεία και την εμπορία ανθρώπων.
Η Μυρτώ φωτογραφίζει τις γυναίκες που γνωρίζει στους δρόμους της Αθήνας, μόνο εφόσον έχει διαμορφώσει σχέσεις μαζί τους πρώτα. Έχει ακούσει ιστορίες για το πώς οι νταβατζήδες χαράκωναν τα πρόσωπα των κοριτσιών ή τα κλείδωναν σε αυτοκίνητα -ενώ μια ιδιαίτερα αποκρουστική, μιλούσε για ένα κορίτσι που το κλείδωσαν σε ένα διαμέρισμα και το βίασαν κατ' επανάληψη οι απαγωγείς του. Όταν άφησαν την πόρτα ξεκλείδωτη και αυτό δραπέτευσε, τρέχοντας στο κτίριο γυμνό και ουρλιάζοντας για βοήθεια, κανείς δεν ήρθε να το περιθάλψει.
Η Θεοδώρα Γιάννη, μια κοινωνική λειτουργός του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, συνεργάζεται με αυτές τις γυναίκες όταν φεύγουν από το εμπόριο του σεξ, πράγμα που συνήθως συμβαίνει όταν συλλαμβάνονται κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης ή όταν τις διώχνουν οι διακινητές τους επειδή είναι πολύ άρρωστες ή έγκυες. Το Κέντρο παρέχει καταφύγιο και ψυχοκοινωνική υποστήριξη για τα θύματα που το επιθυμούν.
«Έχουμε γυναίκες που κλειδώνουν και αμπαρώνουν τις πόρτες τους, γυναίκες που κοιμούνται με τα φώτα αναμμένα, και κάποιες που δεν θέλουν να ξυπνήσουν», λέει η κ. Γιάννη. «Η ώρα που έρχονται σε μας είναι συχνά η στιγμή που συνειδητοποιούν ότι έχουν χάσει τα πάντα. Συνειδητοποιούν την κενότητα των όποιων ελπίδων ή προσδοκιών ότι θα βγάλουν χρήματα για τις οικογένειες που είχαν αφήσει πίσω. Πολλές από αυτές δεν μπορούν να κοιμηθούν κανονικά. Συνήθως έχουν εφιάλτες και φλας μπακ σε ό, τι έχουν περάσει, και είναι πολύ ανήσυχες, διότι δεν ξέρουν τι να πουν στις οικογένειές τους ή πώς να τους πουν αυτό που τους έχει συμβεί», προσθέτει η κοινωνική λειτουργός Μαργαρίτα Μπαρμακέλλη.
Σύμφωνα με τη Θεοδώρα, οι περισσότερες από τις γυναίκες έρχονται στη χώρα, απαντώντας σε πλαστές αγγελίες για δουλειά, και, είτε χειραγωγούμενες συναισθηματικά είτε με σωματικές απειλές, εξωθούνται στο εμπόριο του σεξ. Υπάρχει επίσης η τεχνική του «εραστή», πράγμα που σημαίνει ότι ο σωματέμπορος αρχίζει μια σχέση με μια κοπέλα πριν να την βάλει παράνομα στη χώρα, ενώ μερικές φορές, την παντρεύεται και της κάνει και παιδιά ως μέσο επιβολής και κυριαρχίας. Με τα κορίτσια από την Αφρική -μια πιο πρόσφατη προσθήκη στο ελληνικό εμπόριο του σεξ - ο διακινητής ή ο νταβατζής απειλεί συχνά τις ίδιες και τις οικογένειές τους με πνευματιστικές κατάρες.
Η Γιάννη και η Μπαρμακέλλη συνεργάσθηκαν με μια γυναίκα που ήρθε στη χώρα με το πρόσχημα ότι θα της δινόταν μια νόμιμη δουλειά. Αφού, όμως, πέρασε παράνομα τα σύνορα, οι δουλέμποροι πήραν το διαβατήριό της, αντικαθιστώντας το με ένα ψεύτικο, μαζί με πλαστά έγγραφα διαμονής. Οι διακινητές χρησιμοποίησαν στη συνέχεια ένα άλλο κορίτσι, μια πόρνη που μετατράπηκε σε τσατσά, για να την πείσει να μπει στο εμπόριο του σεξ, με την υπόσχεση ότι θα βγάλει πολλά χρήματα -χρήματα που θα εμπιστευόταν στον διακινητή για να της τα φυλάξει. Για τέσσερα χρόνια η κοπέλα δούλευε πολλές ώρες κάθε μέρα σε όλη την Ελλάδα, εξοικονομώντας αυτό που πίστευε ότι ήταν πλέον ένα βαρύ κομπόδεμα .
Οι διακινητές της είχαν πει ότι φύτεψαν ένα μικρόφωνο στο δωμάτιο, και θα ήξεραν αν εκείνη αρνήθηκε οποιοδήποτε σεξουαλικό αίτημα από τον πελάτη. «Κάποια στιγμή] είχε ζητήσει πίσω το αρχικό διαβατήριό της και κακοποιήθηκε τόσο άσχημα που δεν μπορούσε να δουλέψει για μια εβδομάδα », δηλώνει η Μπαρμακέλλη. «Στη συνέχεια, όταν ο πατέρας της αρρώστησε βαριά κι έπρεπε να πάει πίσω στην πατρίδα της, ζήτησε τα λεφτά της, αλλά ο διακινητής της έδωσε μόνο ένα μικρό ποσό, παρακρατώντας τα υπόλοιπα. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να επιστρέψει στην Ελλάδα παράνομα, γιατί δεν ήθελε να χάσει το υπόλοιπο των χρημάτων της. Προφανώς, όταν η αστυνομία την έφερε στο Κέντρο, το κύριο μέλημά της ήταν να μη χάσει όλα αυτά τα χρήματα. Ήταν πεπεισμένη ότι ο προαγωγός της είχε φερθεί καλά, αλλά καθώς ο χρόνος περνούσε και θυμόταν τις εμπειρίες της, άλλαξε γνώμη».


Μια άλλη περίπτωση αφορά μια νεαρή Αφρικανή που ήθελε να έρθει στην Ευρώπη για να σπουδάσει: Της είχαν υποσχεθεί ένα διαβατήριο, αλλά αυτό που πραγματικά συνέβη ήταν ότι κατέληξε κλειδωμένη σε σκοτεινά δωμάτια σε διάφορες χώρες, αναγκαζόταν να έχει σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς πελάτες όλη την ημέρα, και δεν είχε ιδέα τι ώρα της ημέρας ήταν. «Απελευθερώθηκε μόνο όταν είχε γίνει τόσο άρρωστη που ήταν άχρηστη για τον νταβατζή», είπε η Θεοδώρα.
Πρόσθεσε ότι τα θύματα σωματεμπορίας υφίστανται κακοποιήσεις και ψυχολογικά τραύματα που δεν διαφέρουν από των αιχμαλώτων πολέμου. Πιστεύει ότι η οικονομική κρίση, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο, είναι ο κύριος λόγος που οι άνθρωποι εκτίθενται μόνοι τους σε αυτή την κατάσταση. «Αυτές οι γυναίκες έρχονται εδώ για να εργαστούν, αλλά τα πράγματα είναι απλά πιο δύσκολα εδώ. Είναι πιο δύσκολο να βρουν δουλειά και να ενσωματωθούν».
Μία από τις γυναίκες που συνεργάζεται η Μυρτώ Παπαδοπούλου είναι η Μαρί. Δεν είναι θύμα εμπορίας ανθρώπων, αλλά μια παλιάς σχολής, υψηλής ποιότητας Ελληνίδα πόρνη που πιστεύει ότι παρέχει μια υπηρεσία στην κοινωνία -μια σπάνια περίπτωση σήμερα στην Αθήνα. Παρά το γεγονός ότι η πορνεία δεν ήταν αρχικά το κύριο επάγγελμά της, το ασκεί για περισσότερα από 30 χρόνια. Καθισμένη όχι πολύ μακριά από εκεί όπου εργάζεται στους δρόμους τη νύχτα, η Μαρί μου είπε ότι δεν βλέπει πλέον άλλες Ελληνίδες που να εργάζονται στους δρόμους μαζί της. Μου περιέγραψε τον τρόπο που το εμπόριο του σεξ στην Ελλάδα έχει κορεσθεί με αυτά τα πολύ νεαρά κορίτσια που διακινούνται παράνομα από άλλες χώρες -τα κορίτσια που θα κάνουν απολύτως τα πάντα για ψίχουλα.
«Αυτά τα νεαρά κορίτσια δεν ξέρουν πώς να φροντίσουν τον εαυτό τους σε σχέση με την υγιεινή και την πρόληψη ασθενειών», είπε. «Το γεγονός ότι έχω εργαστεί όλα αυτά τα χρόνια και είμαι ακόμα εδώ, κάτι λέει». Οι διακινητές έχουν ελέγξει την αγορά, αναγκάζοντας τη Μαρί να εργάζεται περισσότερες ώρες μόνο για να βρει έναν πελάτη, κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον οι περισσότερες Ελληνίδες πόρνες έχουν εγκαταλείψει τη χώρα σε αναζήτηση αγορών όπου ο ανταγωνισμός δεν είναι τόσο έντονος.
«Οι γεροντότεροι άνδρες πηγαίνουν με αυτά τα νεαρά κορίτσια, ώστε να μπορούν να βγάλουν τα άρρωστα απωθημένα τους σε αυτά», λέει η Μαρί. «Πολλά από αυτά τα κορίτσια κρύβονται από την αστυνομία σε παράνομα μπουρδέλα, σε στούντιο [εκσυγχρονισμένα μπουρδέλα] και στο Διαδίκτυο». Στη συνέχεια η Μαρί εξηγεί ότι το επάγγελμα έχει χάσει και την απλότητά του. «Δεν είναι πλέον θέμα διαπραγμάτευσης μιας τιμής για φυσιολογικό σεξ. Οι Έλληνες έχασαν τα μυαλά τους και έχουν γίνει δέκα φορές πιο διεστραμμένοι», είπε, κατηγορώντας τους ως παιδεραστές, τεμπέληδες και καμένους δαίμονες του σεξ. «Δεν αντιμετωπίζω μόνο την οικονομική κρίση. Είμαι αντιμέτωπη με όλους αυτούς τους τρελούς –με την κρίση στα μυαλά των Ελλήνων». Η Μυρτώ υπολογίζει ότι πολλοί από τους πελάτες, με τους οποίους έχει μιλήσει, είναι θύματα από μόνοι τους -δυστυχισμένοι, μόνοι και ανασφαλείς. «Θέλω να προσεγγίσω την πλευρά των ανδρών και να καταλάβω γιατί. Είναι μόνο η λίμπιντο; Τι τους κάνει να πάνε εκεί, ποιος είναι ο λόγος;». 
Εν μέρει, λέει, έχει να κάνει με τον ελληνικό πολιτισμό, αναφέροντας, για παράδειγμα, πώς, μερικές φορές, Έλληνες πατεράδες πάνε τους γιους τους σε οίκους ανοχής για να χάσουν την παρθενιά τους. Όπως τονίζει «Μερικές φορές φοβούνται ότι ο γιος τους θα γίνει ομοφυλόφιλος και πιστεύουν ότι έτσι θα τον αποτρέψουν». Επιπλέον, όταν διαπραγματεύονται το σεξ στην Ελλάδα, οι άνδρες πληρώνουν συχνά παραπάνω για να το κάνουν χωρίς προφυλακτικό. Φαίνεται πως το να φοράς προφυλακτικό δεν θεωρείται αρκετά ανδροπρεπές .
Η Μαρί υποστηρίζει ότι οι πελάτες γνωρίζουν αν μια γυναίκα είναι θύμα εμπορίας ανθρώπων: «Μπορούν να το αναφέρουν χωρίς να αναλάβουν κάποιους κινδύνους». Ο Ηρακλής Μοσκώφ, Εθνικός Συντονιστής του τμήματος trafficking στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, φαίνεται να έχει μια ελαφρώς διαφορετική άποψη: «Οι άνδρες συνήθως δεν επηρεάζονται από εκστρατείες ευαισθητοποίησης, αλλά, όπως και να έχει, αυτές οι παραδοσιακές εκστρατείες δεν είναι αρκετές. Χρειαζόμαστε πιο δημιουργικούς ανθρώπους όπως η Μυρτώ να εμπλακούν, και χρειαζόμαστε επίσης οι διάφοροι γραφειοκρατικοί τομείς αλλά και οι χώρες να μάθουν να συνεργάζονται».
«Οι έμποροι είναι πολύ οργανωμένοι και πολύ διεθνείς .Θα πρέπει να κάνουμε το ίδιο με την έννοια ότι προσπαθούμε να γίνουμε πιο διεθνείς στον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιδρούμε», προσθέτει.
Ωστόσο, το δικαστικό σύστημα στην Ελλάδα είναι τόσο οπισθοβαρές, ώστε μπορεί να πάρει από πέντε έως δέκα χρόνια για να καταλήξει σε καταδικαστική απόφαση, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη δίωξη κατηγορουμένου σωματέμπορου. Σύμφωνα με τον Μοσκώφ, η ποινική δίωξη γίνεται όλο και πιο δύσκολη δεδομένου ότι τα θύματα που αποφασίζουν να κάνουν καταγγελία, συχνά αδυνατούν ή δεν επιθυμούν να περιμένουν στη χώρα αρκετό καιρό, ώστε να ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία .
Ενώ μερικές εκθέσεις εκτιμούν το σύνολο των εργαζομένων του σεξ στην Ελλάδα σε περίπου 20.000, οποιοιδήποτε αριθμοί είναι κάθε άλλο παρά αξιόπιστοι. «Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία που θα μπορούσαν να μας παρέχουν ποιοτικά και ποσοτικά ασφαλή αποτελέσματα. Αυτό οφείλεται στη μαζική φύση του φαινομένου και στο γεγονός ότι η εμπορία ανθρώπων είναι ένα σιωπηλό έγκλημα, αλλά και στην έλλειψη συντονισμού των ομάδων δράσης, των διοικητικών και ρυθμιστικών αρχών της χώρας και της ΕΕ», δηλώνει ένας εκπρόσωπος της ΜΚΟ Αγάπη 146 -μιας ομάδας που έχει θέσει ως στόχο να επαληθεύσει έναν οριστικό αριθμό όσον αφορά το μέγεθος του προβλήματος. «Οι αριθμοί για τη διακίνηση ανθρώπων βασίζονται κυρίως σε εικασίες και εκτιμήσεις σε όλο τον κόσμο».
Για να κλείσω με μια ελάχιστα ευχάριστη νότα, η Θεοδώρα Γιάννη αναφέρει ότι παρά την πρόσφατη έξαψη για την άνοδο του νεοναζιστικού κινήματος της Χρυσής Αυγής, οι άνθρωποι που εθελοντικά προσφέρονται να βοηθήσουν το Κέντρο τους δεν ενδιαφέρονται από ποιες χώρες είναι τα κορίτσια. «Θέλουν μόνο να τις βοηθήσουν», λέει . Η Μυρτώ, με τη σειρά της, συνειδητοποιεί ότι «Οι Συνοδοί» δεν θα λύσουν το τεράστιο πρόβλημα της διακίνησης, αλλά πιστεύει ότι η όλη προσπάθεια θα έχει αξία, αν απλώς η ζωή ενός ατόμου αλλάξει. Τον Νοέμβριο, η ίδια και ο Μοσκώφ έχει προγραμματισθεί να προεδρεύσουν σε μια συζήτηση στην ΕΕ.

Gregory Frye, Photos: Myrto Papadopoulos 

Η "ΑΠΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ" ΣΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ.

H «Αποθήκη των Ανταρτών» στα Λουτρά Λουτρακίου Αριδαίας
Ένα σύμπλεγμα σπηλαίων αναπτύσσεται κατά μήκος των πρανών του φαραγγιού του Αγίου Νικολάου, στην περιοχή Λουτρών Λουτρακίου του Δήμου Αλμωπίας Πέλλας. Από το 2004 μέχρι σήμερα η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας Σπηλαιολογίας Βόρειας Ελλάδος διενήργησε επιφανειακή έρευνα των εν λόγω σπηλαίων και σε ένα απ’ αυτά, στο σπήλαιο «Αποθήκη Ανταρτών», διανοιγμένο στα βόρεια πρανή, πραγματοποίησε, επίσης, περιορισμένης κλίμακας ανασκαφές. 
Η ανασκαφική έρευνα έφερε στο φως εκτεταμένη αρχαιολογική επίχωση με έντονα ίχνη καύσης, κατάλοιπα εστιών, και σημαντικές ποσότητες κεραμικής των πρώιμων φάσεων της νεότερης νεολιθικής περιόδου.  Στα ευρήματα περιλαμβάνονται λίθινα και οστέινα τέχνεργα, καθώς επίσης πλήθος οστών οικόσιτων ζώων και ελάχιστα όστρεα, που αποτελούν διατροφικά κατάλοιπα. Στα αρχικά τμήματα, πλησίον της εισόδου, διαπιστώνεται η περιστασιακή χρήση του σπηλαίου στους οψιμότερους προϊστορικούς και στους μεταβυζαντινούς χρόνους.
Νεολιθικές επιχώσεις εντοπίζονται σε δύο ακόμη σπήλαια των βόρειων πρανών, στην «Αρκουδοσπηλιά» και σε ένα ανώνυμο σπηλαιοβάραθρο. Μεταξύ των τριών παραπάνω σπηλαίων διαπιστώνονται εμφανείς αντιστοιχίες ως προς τη στρωματογραφία και την κεραμική, οι οποίες θέτουν εύλογα το ερώτημα για ενδεχόμενη παράλληλη χρήση τους από νεολιθικούς πληθυσμούς.
Στα νότια πρανή τοποθετούνται τα σπήλαια «Αύρα», με ενδείξεις παλαιότερης λατρευτικής χρήσης και  κατάλοιπα πιθανής υδρομαστευτικής εγκατάστασης, και «Κεραμικών», με διάσπαρτη επιφανειακή κεραμική, ιστορικών και, κυρίως, προϊστορικών χρόνων.
Μολονότι η σπηλαιολογική-αρχαιολογική έρευνα βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, κατέστησε ήδη προφανή την εξέχουσα σημασία των σπηλαίων Λουτρών Λουτρακίου για την ανασύσταση της ιστορίας και ιδιαιτέρως της προϊστορίας της περιοχής.


ΠΗΓΗ...http://egnatiapost.gr/

ΓΟΝΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΗΚΑΝ ΕΠΕΙΔΗ ΓΕΝΝΗΣΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΕΘΑΨΑΝ ΤΟΝ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ ΣΤΟ ΧΩΜΑ

Γονεις δικαστηκαν επειδη γεννησαν στο σπιτι και εθαψαν τον πλακουντα στο χωμα


Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Αβραμίδης
Στην αίθουσα του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης οι κατηγορούμενοι είναι τόσοι πολλοί, ώστε καταλαμβάνουν, εκτός από το εδώλιο, σχεδόν όλες τις θέσεις στο ακροατήριο. Είναι πιθανόν η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο δικαστήριο καλείται να δικάσει τόσους κατηγορούμενους σε μία υπόθεση. Σε αυτήν την ασυνήθιστη ακροαματική διαδικασία δικάζονται 72 γονείς που επέλεξαν τον φυσικό τοκετό στο σπίτι και επιπλέον έξι μαιευτήρες-γυναικολόγοι και μία μαία, οι οποίοι βεβαίωσαν τις γεννήσεις.
Κάθομαι στο έδρανο πίσω από τους συνηγόρους υπεράσπισης, έτσι ώστε σχεδόν διαβάζω τις ερωτήσεις που έχουν ετοιμάσει να υποβάλουν στους μάρτυρες. Είναι η πιο παράξενη δίκη που έχω παρακολουθήσει ποτέ. Από το ίδιο σημείο μπορώ να διακρίνω καθαρά και τα πρόσωπα των κατηγορούμενων. Δύο γυναίκες βρίσκονται στο εδώλιο με τα παιδιά τους στην αγκαλιά, φίλοι και συγγενείς άλλων ζευγαριών νανουρίζουν βρέφη σε καροτσάκια έξω από την αίθουσα.
 

Η Ευαγγελία Τσιρπανλή και ο Κώστας Ηλιάδης με τον 8 μηνών γιο τους Τρύφωνα, στο σπίτι τους στο Παλαιόκαστρο Θεσσαλονίκης.
Όλοι αυτοί δεν γέννησαν στο σπίτι από οικονομική ανάγκη. Αντίθετα, είναι στην πλειονότητά τους ζευγάρια με ανώτερη μόρφωση και κοινωνικό προφίλ, που γέννησαν συνειδητά στο σαλόνι τους σπιτιού τους, κάνοντας πράξη, όπως λένε, του αναγνωρισμένου από την νομοθεσία δικαιώματος να επιλέγουν ελεύθερα τις συνθήκες τοκετού. Ωστόσο, η εισαγγελέας που συνέταξε το κατηγορητήριο της παράδοξης δίκης θεώρησε επιλήψιμα δύο συγκεκριμένα στοιχεία.
Όπως προκύπτει από την αργή διαδικασία στο Πλημμελειοδικείο, οι γιατροί δικάζονται για «ψευδή ιατρική πιστοποίηση», καθώς κρίθηκε ότι δεν ήταν τυπικά παρόντες στους τοκετούς, επομένως δεν μπορούσαν να βεβαιώσουν τις γεννήσεις στο ληξιαρχείο. Από την άλλη, οι γονείς δικάζονται για ηθική αυτουργία στο προηγούμενο αδίκημα κι επιπλέον για «ρύπανση περιβάλλοντος». Αυτή αφορά στη διαχείριση του πλακούντα, τον οποίο οι υγειονομικές υπηρεσίες χαρακτηρίζουν «επικίνδυνο μολυσματικό απόβλητο», χωρίς ωστόσο να υπάρχει περαιτέρω νομική πρόβλεψη. Οι γονείς μετά τον τοκετό συνήθως θάβουν τον πλακούντα στην αυλή του σπιτιού και φυτεύουν πάνω του ένα δεντράκι ως παντοτινό σύμβολο της ένωσης μητέρας και παιδιού.
Μετά από πέντε ώρες επίπονης διαδικασίας στην ασφυκτικά γεμάτη δικαστική αίθουσα, ο εισαγγελέας της έδρας είναι κατηγορηματικός στην αγόρευσή του: «Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί η υπόθεση έφτασε ως το ακροατήριο. Μου είναι αδύνατο να χαρακτηρίσω τον πλακούντα μολυσματικό απόβλητο», σημειώνει. Ο ίδιος ζητά και την απαλλαγή των γιατρών, με το σκεπτικό ότι στις περισσότερες περιπτώσεις περιέθαλψαν μητέρες και βρέφη λίγα λεπτά μετά τον τοκετό, επομένως μπορούσαν και να τον βεβαιώσουν. Το ακροατήριο ξεσπά σε χειροκροτήματα, σχεδόν δεν ακούγεται η ετυμηγορία της προέδρου που κρίνει αθώους και τους 79 κατηγορούμενους.




Ο οκτάμηνος γιος του Κώστα Ηλιάδη και της Ευαγγελίας Τσιρπανλή γεννήθηκε με φυσικό τοκετό στον καναπέ του σαλονιού. Για τη μητέρα αυτή ήταν μια λυτρωτική επιλογή.
«Μέχρι τον όγδοο μήνα της κύησης ένιωθα καταπιεστικό το γεγονός ότι θα έμπαινα σε κλινική, ότι θα ήμουν σε άγνωστο περιβάλλον που δεν θα μπορούσα να ελέγξω. Όταν παρακολούθησα τα “μαθήματα τοκετού” στην κλινική, η ανησυχία μου επιβεβαιώθηκε. Περιέγραφαν τον τοκετό ως μία σειρά παρεμβάσεων με ανατριχιαστική φυσικότητα. Ο ενδοφλέβιος ορός ωκυτοκίνης, ορμόνης για την για την επίσπευση του τοκετού, η ρήξη εμβρυικών υμένων, η επισκληρίδιος, η περινεοτομή, αυτά με φόβισαν από τη στιγμή που ήταν καταναγκαστικά. Κι έπειτα ότι παίρνουν το μωρό τις πρώτες ώρες. Ένιωσαν απειλή» περιγράφει η 31χρονη Ευαγγελία, κτηνίατρος στο επάγγελμα.
Η ίδια έπεισε τον σύζυγό της και εμπιστεύτηκε τη μαία της. Οι συσπάσεις άρχισαν το βράδυ της Ανάστασης και συνεχίστηκαν ως το βράδυ της επομένης. Ο Κώστας χρονομετρούσε τα λεπτά μεταξύ των συσπάσεων που πύκνωναν, είχε ενημερώσει ως και ταξί στην περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά. Η επαγγελματίας μαία άκουγε την καρδιά του εμβρύου, έκανε μασάζ στο περίνεο και καθησύχαζε τη μητέρα. Η πλαστική πισίνα με το χλιαρό νερό στο σαλόνι μαλάκωνε τους πόνους της. «Μέχρι που έγιναν αφόρητοι, ήμουν σε έκσταση, ένιωθα όπως οι ήρωες που κραυγάζουν σε πολεμικές ταινίες. Δεν κατάλαβα πότε η μαία ακούμπησε το βρέφος στην αγκαλιά μου. Έκλαιγε, ήταν ροζ, αφράτος. Αγκαλιαστήκαμε με τον Κώστα και κλαίγαμε». Η Ευαγγελία χρειάστηκε επτά ώρες για να γεννήσει, ενώ δεν έκανε περινεοτομή, όπως θα συνέβαινε στην κλινική.

Η Πασχαλίνα Καμπουρίδου είναι μία από τις λίγες μαίες στη Θεσσαλονίκη που αναλαμβάνει κατ’ οίκον τοκετούς. Αποφοίτησε από το Τμήμα Μαιευτικής του ΤΕΙ και απέκτησε άδεια ασκήσεως ελεύθερου επαγγελματία. «Είναι επιλογή κάθε γυναίκας να γεννήσει όπου αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια. Οι περισσότερες θα προτιμούσαν το σπίτι, όμως διστάζουν γιατί οι γιατροί επικαλούνται το ενδεχόμενο επιπλοκών, που είναι πάντως εξίσου πιθανές με τον τοκετό στην κλινική», λέει.
Το ζήτημα της κατάρτισης των επαγγελματιών υγείας τέθηκε επίμονα στη δίκη των 79 από την πρόεδρο του Συλλόγου Μαιών Θεσσαλονίκης, Βικτωρία Μοσχάκη, η οποία εργάζεται στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο. Η δικαστική έρευνα που έφερε στο εδώλιο γονείς και γιατρούς ξεκίνησε από καταγγελία του συλλόγου, σύμφωνα με την οποία υπάρχουν ανειδίκευτες μαίες χωρίς καμία πιστοποίηση, που κάνουν τοκετούς στο σπίτι.
«Ο κατ’ οίκον τοκετός απαιτεί μεγάλη εμπειρία των μαιών, ειδικό εξοπλισμό, σωστή διαχείριση των αποβλήτων και ετοιμότητα οργανωμένου μαιευτικού κέντρου» σημειώνει η  Μοσχάκη. Η ίδια ισχυρίζεται ότι ενθαρρύνει τον τοκετό στο σπίτι και ενισχυτικά αναφέρει ότι ο Σύλλογος Μαιών έχει καταθέσει στο Υπουργείο Υγείας πρόταση για εφαρμογή του προγράμματος «Ελευθώ». Αυτό προβλέπει ασφαλή μαιευτική φροντίδα στο σπίτι, όμως με τη διασύνδεση μεγάλου νοσοκομείου. Μέχρι σήμερα το Υπουργείο δεν έχει απαντήσει στην πρόταση.
 

Η Κική Βενιωτά και ο Βαγγέλης Παπαδημητρίου με το 3,5 μηνών κοριτσάκι τους, που γεννήθηκε στο σπίτι τους, στην περιοχή Χαριλάου της Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τη διπλωματική εργασία της το 2009, ο τοκετός στο σπίτι είναι μια συμφέρουσα υπόθεση για το δημόσιο σύστημα υγείας. Υπολογίστηκε ότι 2.250 φυσιολογικοί τοκετοί στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, με τετραήμερη παραμονή των εγκύων, στοίχισαν στο νοσοκομείο 3,2 εκατ. ευρώ. Αν εφαρμοζόταν το πρόγραμμα τοκετού μιας ημέρας, θα στοίχιζαν 1,1 εκατ. ευρώ μαζί με το κόστος της κατ’ οίκον φροντίδας από μαία.
Με την Ευτυχία Βενιωτά και τον Γιώργο Λυγερίδη συζητάμε για την μεγάλη απόφαση να γεννήσουν το δεύτερο αγόρι τους στο σπίτι. Το ζευγάρι των μουσικών και δασκάλων σε κρατικό ωδείο, ζούσε στο Παρίσι όταν ήρθε στον κόσμο το πρώτο παιδί της οικογένειας, ο 10χρονος σήμερα Ιάσων.
«Το γαλλικό σύστημα υγείας και η κουλτούρα των ανθρώπων εκεί στηρίζει τον κατ’ οίκο τοκετό. Παρ’ όλα αυτά, γέννησα σε κλινική, σε ειδικό δωμάτιο τοκετού, ζητώντας την παρουσία μόνο μιας μαίας» λέει η Ευτυχία. Η ίδια και ο σύζυγός της ένιωσαν πολύ άσχημα το πρώτο βράδυ που έπρεπε να μείνουν χωριστά. Επέστρεψαν στην Ελλάδα και όταν η Ευτυχία έμεινε έγκυος στο δεύτερο παιδί, πριν από έξι χρόνια, ήταν αποφασισμένη ότι θα γεννούσε στο σπίτι. «Ήμασταν λοιπόν οι δυο μας. Παίρναμε τηλεφωνικά οδηγίες από τη μαία, μας είχε πιάσει νευρικό γέλιο. Ήταν πολύ ιδιαίτερη στιγμή. Ο μικρός μας Νηρέας γεννήθηκε σε 13 λεπτά. Πήρα το παιδί στην αγκαλιά μου, ήμασταν εκεί μαζί όλη η οικογένεια και ο μεγαλύτερος γιος μας έκοψε τον ομφάλιο λώρο. Υπήρχε μια κατάνυξη στο σπίτι. Ήταν μια ιερή στιγμή και είμαστε τυχεροί που τη ζήσαμε τόσο έντονα».
Η ίδια είναι από τα ιδρυτικά μέλη της κίνησης birthchoices.grγια την προώθηση του φυσικού τοκετού και την κατάδειξη της εμπορευματοποίησης των μαιευτικών υπηρεσιών στη χώρα μας. Μόλις τον περασμένο Μάρτιο, η αρμόδια Επιτροπή του ΟΗΕ εξέφρασε την ανησυχία της για το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό των καισαρικών τομών στις δημόσιες και ιδιωτικές κλινικές της Ελλάδας, που φθάνουν στο 65 τοις εκατό επί των γεννήσεων, χωρίς ιατρική αιτιολόγηση. Τα ελληνικά ποσοστά είναι τα υψηλότερα στον κόσμο, πολύ πάνω από το 15 τοις εκατό που θεωρείται από την Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ότι καλύπτει ιατρικές ανάγκες.
 

Η Μάγδα Μιχαηλίδου με τον 10 μηνών γιο της έξω από τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, παρακολουθεί τη «δίκη των 79». Η ίδια γέννησε στο σπίτι, παρ’ όλα αυτά δεν ήταν μεταξύ των κατηγορούμενων.
Επίσημα στοιχεία για τον αριθμό των γεννήσεων στο σπίτι και ως εκ τούτου για ποσοστά επιπλοκών δεν τηρούνται στην Ελλάδα. Γιατροί και μαίες υπολογίζουν στο 2 τοις εκατό επί των συνολικών γεννήσεων το ποσοστό των κατ’ οίκον τοκετών. Η οικονομική κρίση και η κατάργηση του επιδόματος τοκετού των 900 ευρώ από τον ΕΟΠΥΥ, που πλέον το χορηγεί μόνο στις γεννήσεις στο σπίτι, εκτιμάται ότι θα αυξήσουν αυτή την φυσική επιλογή.
Ένα κρίσιμο στοιχείο, πάντως, που αναδείχτηκε και από τη δίκη των 79, είναι η απουσία θεσμικού πλαισίου. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και τα πρόσωπα που μπορούν να βεβαιώσουν έναν τοκετό εκτός κλινικής ορίζονται από τον απαρχαιωμένο Νόμο 344 του 1976. Όπως ορίζεται, τον τοκετό πρέπει να πιστοποιήσει εντός δέκα ημερών ο γιατρός ή η μαία που παραστάθηκε, διαφορετικά ο πατέρας ή κάποιος αυτόπτης μάρτυρας. Η εξακρίβωση της ταυτότητας γονέων και παιδιών, αν και δεν αμφισβητήθηκε σε κανένα σημείο της δίκης, είναι ένα ακόμη ανοιχτό ζήτημα.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Μαιευτικής στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και επίσης πρόεδρο της Ελληνικής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας, Βασίλη Ταρλατζή, η υπάρχουσα νομοθεσία δεν προβλέπει το παραμικρό για τις προϋποθέσεις του τοκετού στο σπίτι. «Μια γυναίκα για παράδειγμα παχύσαρκη ή με καρδιακά προβλήματα δεν είναι ασφαλές να γεννήσει στο σπίτι, ομοίως και μία πρωτότοκη» επισημαίνει ο καθηγητής. Επιπλέον, κατά γενική ομολογία, δεν παρέχεται η σχετική ενημέρωση προς τις εγκύους, με αποτέλεσμα να υπάρχουν λανθασμένες επιλογές και προβλήματα.
 

Η Βίκυ Γκιουγκή, μία από τις κατηγορούμενες μητέρες, έχει συνολικά πέντε παιδιά. Στο δικαστήριιο πήγε με τον 2,5 ετών γιο της.
Η γυναικολόγος-μαιευτήρας Αγγελική Μπουζάκη εργάστηκε πολλά χρόνια σε κλινικές της Αγγλίας. «Ο τοκετός στο σπίτι στηρίζεται από τις κρατικές δομές εκεί. Υπάρχουν μαίες- δημόσιοι λειτουργοί, οι communitymidwives, που παρακολουθούν όλα τα στάδια του τοκετού. Κι επίσης, έξω από την πόρτα υπάρχει έτοιμο κρατικό ασθενοφόρο» περιγράφει.
Ο διευθυντής στο Ινστιτούτο Γυναικολογίας του Πανεπιστήμιου UCLστο Λονδίνο, Πίτερ Μπλόκλεχαρστ, επιβεβαιώνει ότι οι κρατικές δομές υγείας στη Μεγάλη Βρετανία στηρίζουν τον κατ’ οίκο τοκετό. Ο ίδιος αναφέρει ότι τα ποσοστά των επιπλοκών στις γέννες στο σπίτι είναι χαμηλά, αντίστοιχα με εκείνα στις κλινικές, εφόσον πάντα μιλάμε για «χαμηλού ρίσκου» τοκετούς και μητέρες χωρίς προβλήματα υγείας. «Οι γεννήσεις στο σπίτι κερδίζουν ολοένα και περισσότερα ζευγάρια στην Ευρώπη. Στην Ολλανδία αφορούν το 25 τοις εκατό των τοκετών» σημειώνει ο Μπλόκλεχαρστ. Η ελεύθερη επιλογή των συνθηκών τοκετού αναγνωρίστηκε πρόσφατα και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Τερνόφσκι κατά Ουγγαρίας).
 
Την ίδια στιγμή, καθώς το ζήτημα του μολυσματικού χαρακτήρα ή μη του πλακούντα λύθηκε στη δίκη των 79 στη Θεσσαλονίκη, η δικηγόρος Ελεάννα Ιωαννίδου, που εκπροσώπησε δέκα γονείς στο δικαστήριο, θέτει μία ακόμη κρίσιμη πτυχή.
«Η πρακτική ορισμένων κλινικών που αρνούνται να παραδώσουν στους γονείς τους πλακούντες, ώστε να τους θάψουν στη αυλή τους ή να τους διαχειριστούν σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους, είναι παράνομη και πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να συνεχίσει να υφίσταται» σημειώνει. Υπάρχουν εταιρείες που παραλαμβάνουν τους πλακούντες με τον ισχυρισμό ότι θα τους θάψουν υγειονομικά. Στη δίκη πάντως, ειπώθηκε από μάρτυρες ότι πλακούντες χρησιμοποιούνται ακόμη και για την παρασκευή καλλυντικών ή την καλλιέργεια βλαστοκυττάρων.
Κώστας Κουκουμάκας Ιαν 18 2014

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ.

Στη χώρα των φαντασμάτων

Ποιος στ’ αλήθεια είσαι;

“432. 433. 434. 435. 436. Ελάτε.” Άντε να τελειώνει πια αυτή η ατέλειωτη ουρά, γεμάτη από ανθρώπους τσαλακωμένους, όπως όλα αυτά τα κουπόνια που βάζουν και βγάζουν συνεχώς από τις τσέπες τους. Είναι περίεργο πάντως όταν αναβοσβήνουν οι ηλεκτρονικοί αριθμοί και κανένας δεν εμφανίζεται, τη στιγμή που εμφανίζεται το νούμερό του. Όταν συμβαίνει αυτό, από τη μια χαίρεσαι που βλέπεις ότι η αναμονή σου συντομεύει, από την άλλη όμως λες τι κρίμα που μερικοί άνθρωποι σ’ αυτήν τη ζωή απουσίαζαν τη στιγμή που είχε έρθει η σειρά τους.

Κάποιοι δεν μπόρεσαν να περιμένουν και προτίμησαν να φύγουν πρόωρα, μήπως και προλάβουν να τακτοποιήσουν άλλες, πιο επείγουσες εκκρεμότητες μέσα στη λιγοστή τους την ημέρα. Άλλοι ξεχάστηκαν από τις πολλές τις έγνοιες τους και αφαιρέθηκαν για μόλις πέντε αριθμούς και παρακαλάνε τους αμέσως επόμενους, λέγοντας ότι όλο αυτό το μπέρδεμα έγινε κατά λάθος κατά βάθος αλλά κανένας δεν ανταποκρίνεται, κανένας δεν έχει ούτε έναν παραμικρό σπασμό στο πρόσωπό του, την ώρα που κάποιος από όλους αυτούς τους ξεχασμένους απορεί και ωρύεται, δείχνοντας ακόμα και στον διευθυντή αυτής της τράπεζας το νούμερό του, απαιτώντας να τον αντιμετωπίζουνε ως πολίτη και όχι ως νούμερο. Κι αφότου φτάσεις στο ταμείο και επιτέλους βγεις έξω να πάρεις καθαρό αέρα, ακούς κουβέντες ψιθυριστές ότι δυο στενά παρακάτω ένα νέο παιδί σκοτώθηκε με τη μηχανή του τρέχοντας να τα προλάβει όλα και ότι, όπως τον σηκώσανε στο πλάι, έπεσε από τη σχισμένη του την τσέπη ένα κουπόνι που είχε πάνω ένα νούμερο και που από τα αίματα δεν διέκρινες αν ακόμα είχε έρθει η σειρά του.

“Για τους φόρους στέκεστε σε αυτήν την ουρά, για τις πινακίδες στην άλλη”. Αυτή η χώρα βρίσκεται διαρκώς στην αναμονή για το παραμικρό, ακόμα και για το πιο απίθανο ζήτημα. Ποιος θα περίμενε ποτέ ότι θα μαζεύονταν όλοι αυτοί εδώ σήμερα και θα περίμεναν με τις ώρες για να παραδώσουν τις πινακίδες από το αυτοκίνητό τους;

Και είναι αλήθεια, τελευταία, σε όποιο σημείο και αν περπατήσεις, ακόμα και στην πιο απόμερη γειτονιά, παρατηρείς δεκάδες αυτοκίνητα που μένουν ακίνητα, εγκαταλελημμένα για καιρό. Τα περισσότερα από αυτά είναι σκεπασμένα πρόχειρα, υπάρχουν όμως και μερικά που μπορείς, αν θες, να κρυφοκοιτάξεις μέσα και να δεις το εσωτερικό τους. Να σκύψεις και να παρατηρήσεις τα μικρά χαριτωμένα σκυλάκια κάτω από το μπαρμπρίζ που ακόμα πηγαινοέρχεται ο πλαστικός λαιμός τους. Να δεις τα σταυρουδάκια, καθώς κρέμονται από τους σκονισμένους καθρέφτες και που αμυδρά στριφογυρίζουν, την ώρα που μια αράχνη υφαίνει τον ιστό της πάνω τους. Να μετρήσεις στριμμένα αποτσίγαρα που θαρρείς ότι ακόμα βγαίνει καπνός από τη στάχτη τους. Να βρεις αποκόμματα από παλιές ειδοποιήσεις για τα τέλη κυκλοφορίας, για την ασφάλεια, έτσι μόλις που εξέχουν από τους μισανοιγμένους φακέλους. Και μοιάζουν όλα τούτα τα αυτοκίνητα με μικρά σπιτάκια στοιχειωμένα. Είναι γιατί κάποτε πάνω σ’ αυτά τα μαραμένα καθίσματα κάθισαν οικογένειες ολόκληρες, πήγαν διακοπές παιδιά και εγγόνια, έτσι όπως ανοίγανε τα παράθυρα και δρόσιζε τα μάγουλά τους ο αέρας, να, εκεί, πάνω από το λεβιέ των ταχυτήτων φιλήθηκε ένα βράδυ η μαμά με τον μπαμπά. Κι υποσχέθηκαν ότι ο έρωτάς τους θα κρατούσε για πάντα και ότι δεν θα έβγαινε ποτέ στην απόσυρση.

Πέρα από τα αυτοκίνητα, είναι λες και αποσύρθηκαν ακόμα και οι πεζοί από τους δρόμους γύρω από το κέντρο σήμερα. Περίεργο πολύ, αφού στα κανάλια και τα ραδιόφωνα ακούς μόνο πανηγύρια και χαρές και βλέπεις πολλές σημαίες ευρωπαϊκές σηκωμένες ψηλά, ανάμεσά τους και ελληνικές, λένε ότι η Ελλάδα είναι στην κορυφή της Ευρώπης, ότι η κοινωνία η ελληνική πέρασε πολλά αλλά τα ξεπέρασε και άντεξε και ότι πέρα από την πανανθρώπινη ιστορία και τον διαχρονικό πολιτισμό, αυτή η γη παρέδωσε στον κόσμο μαθήματα αντοχής και ότι ήρθε η ώρα της ανάκαμψης, της επιστροφής στην ανάπτυξη, ότι μπαίνει ένα τέλος στα δράματα, ότι οι πολίτες αυτού του τόπου μπορούν πια να τονε περπατούνε περήφανοι και καμαρωτοί.

Μα, να πάρει ο διάολος, πέρα από όλους αυτούς που από μακριά θα μπορούσες να τους μπερδέψεις με αστακούς, έτσι όπως στέκουν ζωσμένοι με κράνη και ασπίδες και όπλα σύγχρονα, δεν βλέπεις καμιά άλλη ψυχή να περιδιαβαίνει τα στενά. Αφού μπορείς και ακούς πεντακάθαρα τα βήματά σου, λες κι είναι τέσσερις τα ξημερώματα, ενώ δεν είναι παρά μέρα, μεσημέρι. Μονάχα αυτός ο περίεργος ο τύπος είναι εδώ μαζί μου και που δεν λέει να ξεκολήσει από δίπλα μου και που με ακολουθεί τις τελευταίες ημέρες όπου κι αν βρεθώ, πολύ φοβάμαι ότι με όλα αυτά τα προηγμένα μέτρα περιφρούρησης βάλανε φρουρούς να παρακολουθούνε οποιονδήποτε κυκλοφορεί έξω αυτές τις ημέρες, είναι τρομερό, κάποιες φορές νομίζω ότι είναι η ιδέα μου, ότι δεν υπάρχει κανένας που να με ακολουθεί στ’ αλήθεια, ότι από το πολύ το τρέξιμο και τις πολλές τις πληρωμές βλέπω φαντάσματα να με καταδιώκουν και ότι πρέπει επειγόντως να με δει γιατρός.

“Παρακαλώ, στην ουρά μόνο όσοι έχουν τα 25 ευρώ”. Κάτι ήξερα εγώ που πήγα και στήθηκα από τα άγρια χαράματα έξω από εκείνη την καταραμένη την τράπεζα για να σηκώσω τα τελευταία αυτά δυο κολαριστά χαρτονομίσματα που είχαν απομείνει στον αδειανό μου λογαριασμό προτού τα κατασχέσουνε προληπτικά και δεν έχω λεφτά ούτε για μιαν ώρα ανάγκης, να, όπως τώρα που χρειάστηκε.

Η διαφορά πάντως σε τούτη την ουρά είναι ότι όσοι δεν εμφανίζονται όταν φτάνει ο αριθμός τους είναι εκείνοι που μάλλον ντράπηκαν να πουν ότι δεν είχαν μαζί τους το εισιτήριο για το δημόσιο νοσοκομείο και προσπάθησαν να τρυπώσουν κρυφά μέσα στα κρεβάτια, μήπως και τους λυπηθεί κανένας γιατρός και τους εξετάσει στο τζάμπα. Όπως εκείνος ο δύσμοιρος ο ανθρωπάκος που τον έβλεπες να λέει με την ξεψυχισμένη του φωνή ότι τριγυρνά τυλιγμένος με ένα τρύπιο σεντόνι από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και από επείγοντα σε επείγοντα και ότι ο καρκίνος έχει φάει τα σωθικά του και παρακαλούσε έτσι, κουλουριαστός, χωρίς ρούχα, χωρίς μαλλιά, για λίγη υγεία δημόσια και δωρεάν. Τον είδαμε μετά από λίγο να τον κουβαλάνε ψόφιο πάνω σε ένα σκουριασμένο φορείο με κατεύθυνση τα ψυγεία δίπλα από το νεκροτομείο. Τον πάνε λέει εκεί, μαζί με τους άλλους, τους αδέσποτους, που μέχρι σήμερα εξακολουθούν και παραμένουν στα αζήτητα. Πρόκειται δηλαδή για νεκρούς που δεν τους αναζήτησε κανένας, δεν τους έψαξε μάνα, πατέρας, εκπομπή τηλεοπτική καμιά και έχουν παραμείνει εδώ με ένα κουπόνι τυλιγμένο στο παγωμένο τους μικρό δάκτυλο, να περιμένουν κι αυτοί τη σειρά τους, μήπως και εμφανιστεί κάποιος και ενδιαφερθεί για δαύτους, έστω και από μια αποτυχημένη αναγνώριση πτώματος.

“Να περάσει ο επόμενος”. Γιατρέ μου, ήρθα εδώ να σας δω γιατί δεν νιώθω καλά τελευταία. Να, πως να σας το πω, ξέρω, τα ακούτε καθημερινά όλα αυτά, ειδικά λόγω της κρίσης, όχι, δεν εννοώ ότι κάνω περίεργες σκέψεις για τη ζωή μου, απλά, νιώθω ένα έντονο άγχος, που αυξάνεται μέρα με τη μέρα, ίσως επηρεάζομαι και από την όλη κατάσταση που επικρατεί, έχω πολλές υποχρεώσεις διαρκώς στο μυαλό μου μέσα, από το πρωί που θα ξυπνήσω μέχρι και το άλλο πρωί, με ταλαιπωρούν διάφορες ιδέες, δεν ξέρω, είναι λες και νιώθω ότι κάποιος διαρκώς με κυνηγάει, ότι με καταδιώκει, πολύ φοβάμαι, γιατρέ μου, ότι πάσχω από το σύνδρομο της καταδίωξης, αλλά δεν μπορεί, έχω συγκεκριμένα περιστατικά να σας πω, να, είναι ένας τύπος, περίπου σαν εμένα ας πούμε, ο οποίος με ακολουθεί παντού, για παράδειγμα σήμερα το πρωί που πήγα στην τράπεζα ήρθε και έκατσε δίπλα μου, γέρνοντας προς τα κάτω λες και ήθελε να βουτήξει μέσα στο πάτωμα, μετά, στην εφορία τα ίδια, κρυβόταν μέσα στις ουρές και περίμενε μέχρι να τελειώσω, έπειτα στο δρόμο έξω, μια από τα αριστερά, μια από τα δεξιά εμφανιζόταν πάλι, προσπάθησα να του μιλήσω, να μάθω ποιος είναι επιτέλους, έκανα να τον πιάσω, να τον αγγίξω, τίποτα, εκεί που ένιωθα την ανάσα του στο σβέρκο μου, την ίδια στιγμή εξαφανιζόταν, γιατρέ μου, δεν είμαι καλά, να, και πριν, ήταν εδώ έξω, και στεκόταν πάνω από εκείνον τον άτυχο καρκινοπαθή που πέθανε γιατί ήταν ανασφάλιστος, γι’ αυτό μπήκα στα γρήγορα, για να μην καταλάβει ότι τρύπωσα εδώ, γιατρέ μου, να, τον ακούω νομίζω, ανασαίνει, ωχ, γιατρέ μου, είναι εδώ, μέσα, μαζί μας, δίπλα σας, δίπλα μου, γιατρέ μου, τι είναι; “Ηρεμήστε. Τίποτε δεν είναι”.

Η σκιά σας είναι.






Τα Κακώς Κείμενα
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com/

ΕΝΑΣ ΑΘΕΟΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ.

Ένας άθεος στη χώρα των θεών. του Πιτσιρίκου
ΤΟΥ ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΥ.

Με ανακοίνωσή της, η Νέα Δημοκρατία ζητάει από τον Αλέξη Τσίπρα να αποκαλύψει στους Έλληνες σε ποιον θεό πιστεύει, οπότε όλοι μας αντιλαμβανόμαστε πια πως έχει ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος, πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μπροστά στις δημοσκοπήσεις και πως πάμε για τριπλές εκλογές τον Μάιο.

Η Νέα Δημοκρατία –ή μάλλον η ακροδεξιά ομάδα που ηγείται σήμερα της Νέας Δημοκρατίας- ζητάει από τον Αλέξη Τσίπρα να πει το «Πιστεύω» σε εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο, να νηστέψει μέχρι τις ευρωεκλογές τρώγοντας ακρίδες και να περπατήσει ξυπόλητος πάνω στα κάρβουνα σαν αναστενάρης.

Παράλληλα, ο Αντώνης Σαμαράς καλεί τον Αλέξη Τσίπρα σε προσωπική μονομαχία στην Παναγιά της Τήνου, όπου αυτός που θα ανέβει πρώτος τα σκαλιά στα γόνατα θα γίνει πρωθυπουργός.

Συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά αναφέρουν πως δάκρυσε η εικόνα της Παναγιάς της Σουξεστοριότισσας στη μονή Φασισταριού, όταν την πληροφόρησαν πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν κάνει τον σταυρό του.

Αυτά παθαίνουν οι λαοί που ψηφίζουν για πρωθυπουργούς πολιτικούς σαν τον Σαμαρά που μας έχει ενημερώσει πως μιλάει με τον Θεό και την Παναγία, και –αντί να τον στείλουμε να τον κοιτάξει κάνας γιατρός- τον αφήνουμε να κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος και να υποδύεται τον σωτήρα πρωθυπουργό.

Είναι γνωστό σε όλους πια πως ο Κώστας Σημίτης ζήτησε από την Goldman Sachs να μαγειρέψει τα οικονομικά στοιχεία και να εξαπατήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση –ώστε να μπει η Ελλάδα στην ΟΝΕ- αλλά, πάνω στην χαρά για τα νέα δάνεια, μας διέφυγε πως η Ελλάδα δεν πληρούσε ένα άλλο «κριτήριο» που ισχύει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες: τον διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας.

Οπότε, εν έτει 2014, 200 χρόνια μετά τον Διαφωτισμό, εμείς συζητάμε ακόμα για το ποια είναι η προσωπική πίστη του καθενός μας, λες και αφορά κανέναν αν πιστεύει ο άλλος και σε τι πιστεύει.

Υποθέτω πως το δίλημμα που θα θέσει η Νέα Δημοκρατία στις επόμενες εκλογές θα είναι «ευρώ ή σατανάς», οπότε ο Αντώνης Σαμαράς και τα τρελά ακροδεξιά αγόρια του θα επιστρέψουν πάλι στην ανυπαρξία και θα θυμούνται πως οι Έλληνες ήταν τόσο μαλάκες που έκαναν κυβέρνηση ακόμα και αυτά τα γελοία υποκείμενα.

(Είναι αδύνατον να περιγράψεις την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα. Υπάρχουν στιγμές που νομίζω πως ξαφνικά θα αποκαλυφτεί ότι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος είναι αδέλφια αλλά τον Βενιζέλο ο Γιάγκος Δράκος τον είχε κάνει με την υπηρέτρια που την πήδησε ένα βράδυ που είχε πιεί και ο Βενιζέλος δεν ξέρει πως ο Σαμαράς είναι αδερφός του, ενώ αδέρφια είναι και ο Άδωνις Γεωργιάδης με την Ευγενία Μανωλίδου, οπότε περιμένουμε να δούμε πώς θα αντιδράσουν μόλις θα το μάθουν από την Δούκισσα Νομικού στον τελικό του Dancing with the stars.)





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com/

ΑΝΕΥΛΑΒΗΣ ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΣ...

Όταν ο Ανευλαβής έλεγε μαλάκα τον Άδωνη Γεωργιάδη

Στο ίδιο βίντεο ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου, προφητεύει τα ΣΚΑΤΑ προς τον Άδωνη Γεωργιάδη.





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com/

ΣΤΑ "ΤΡΙΑ ΕΛΑΤΑ" Ο ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΙΔΑΙΑΣ.


Την Κυριακή 19 Ιανουαρίου ο Ορειβατικός Σύλλογος Αριδαίας πραγματοποίησε πεζοπορία από το χωριό Πρόδρομος μέχρι το εγκαταλελειμμένο χωριό Τρία Έλατα (Λέσκοβο)(φωτο).

Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου ο ΕΟΣ Αριδαίας θα πραγματοποιήσει μια εύκολη και ιδανική για αρχάριους διαδρομή μέσα στο Φαράγγι του Πευκωτού. 

Ξεκινώντας από τις εγκαταστάσεις του υδροηλεκτρικού θα περπατήσουμε σε γραφικό μονοπάτι μέσα στο φαράγγι, έχοντας διαρκώς το ποτάμι στα δεξιά μας. Στο τοπίο θα εναλλάσσονται χαράξεις δίπλα στο νερό, βραχώδη περάσματα, λιβάδια, δάσος και πουρνάρια. Φτάνοντας στον εγκαταλελειμμένο οικισμό του Παλαιού Πευκωτού, θα καταλήξουμε στο εξωκκλήσι των Ταξιαρχών όπου υπάρχει χώρος για ξεκούραση, φαγητό και ανασύνταξη δυνάμεων...

Η διαδρομή χαρακτηρίζεται ως εύκολη και θα διαρκέσει 3-4 ώρες.
Καιρού επιτρέποντος, σας περιμένουμε να περπατήσουμε μαζί στους πρόποδες του Πινόβου και να γνωρίσουμε τον τόπο μας...

Πληροφορίες στα τηλέφωνα: 6945425524 Μυλωνάς Αλέξανδρος, 6944390522 Μπίνος Πέτρος και κάθε Τετάρτη 20:30 έως 23:00 στα γραφεία του Συλλόγου (Γ. Αβέρωφ 7 στο στενό της ΔΕΗ στην Αριδαία)

Μπορείτε να δείτε το νέο ετήσιο πρόγραμμα  του Συλλόγου για το 2014 στο παρακάτω link:
http://issuu.com/kyuuketsukigin/docs/234





ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...