Όπως όλοι οι Έλληνες, έτσι και οι κάτοικοι των Προμάχων, τιμούσαν την Πρωτομαγιά και γιόρταζαν τον ερχομό της Άνοιξης και την αναγέννηση της μάνας Γης, και απέδιδαν φόρο τιμής στους αγώνες των εργαζόμενων για καλύτερη ποιότητα στη δουλειά και την ζωή.
Το ξημέρωμα λοιπόν της μεγάλης αυτής γιορτής, οι νοικοκυρές πήγαιναν πρωί πρωί στον κήπο της οικογένειας και διάλεγαν τα ομορφότερα λουλούδια κι έφτιαχναν πανέμορφα πολύχρωμα στεφάνια και τα κρεμούσαν στις εξώπορτες των σπιτιών. Δίπλα κρεμούσαν κι ένα μικρό κλαράκι με φύλλα καρυδιάς, με τα οποία το κάθε μέλος ακουμπούσε τα μάγουλά του, για να μην τον πλησιάζουν οι μύγες.
Στη συνέχεια ακολουθούσε ο απαραίτητος εφοδιασμός τροφίμων και φυσικά κρεάτων και ποτών και κατά μπουλούκια κατευθύνονταν προς την Κουρία.
Η Κουρία είναι μια πανέμορφη και ειδυλλιακή τοποθεσία στα όρια, που ενώνονται τα τέσσερα χωριά Γαρέφι, Δωροθέα, Σωσάνδρα και Πρόμαχοι. Είναι κατάφυτη από πανέμορφα και βαθύσκιωτα πλατάνια, ενώ η ομαλή μορφολογία του καταπράσινου εδάφους είναι ιδανική για κατασκήνωση, χορό και παιχνίδια.
Εκεί λοιπόν συγκεντρώνονταν εκατοντάδες κάτοικοι των γύρω χωριών και εν μέσω τραγουδιών και χορών, γιόρταζαν την ημέρα. Μπάντες με παραδοσιακούς σκοπούς έπαιζαν όλη την ημέρα, δίνοντας το ηχόχρωμα της γιορτής, ενώ ο πλανόδιος μπάρμπας με το ειδικά διασκευασμένο καρότσι του, με τις παγοκωλώνες και τις δροσερές πορτοκαλάδες και λεμονάδες είναι αξέχαστος.
Επίσης ατραξιόν της ημέρας αποτελούσε ο διάσημος σουσαμάς Μπάη Βαγγέλης με τα αστεία του και τα γευστικότατα χειροποίητα σουσαμάκια του.
Οι νεότεροι, επιδίδονταν στην δημοφιλή "βόλτα", όπου βάδιζαν πέρα δώθε ανταλλάσσοντας ερωτικές ματιές μεταξύ τους ελπίζοντας, ότι τα φλογερά βέλη του Έρωτα θα βρουν κατευθείαν τον στόχο τους.
Η όλη περιοχή θύμιζε ένα μεγάλο μωσαϊκό χρωμάτων και αισθήσεων, όπου μέσα στην τσίκνα των εδεσμάτων που ψήνονταν, τα διάσπαρτα αγριολούλουδα και τα τρεχούμενα νερά, θαρρείς, πως ζούσες σε έναν επίγειο παράδεισο, με χαμογελαστά πρόσωπα, ανέμελα και αθώα.
Η όλη εκδήλωση τελείωνε αργά το απόγευμα με τις γυναίκες να συμμαζεύουν τα απομεινάρια και τους άνδρες να προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ νηφαλιότητας και αλκοόλ.
Πολλοί κατασκήνωναν στους απόκρημνους βράχους οι οποίοι σαν ένα μπαλκόνι της φύσης, πρόσφεραν την πανέμορφη θέα της Καρατζόβας στο πιάτο σου.
Και φυσικά στα πόδια σου βρίσκονταν το παλιό μοναστήρι με το κρυφό σχολειό, όπου οι περισσότεροι περνούσαν κι άναβαν το κερί τους, προσευχόμενοι στον Άγιο.
Η "Παπράιντσα", περιοχή του βουνού των Προμάχων, ήταν επίσης ένας δημοφιλής προορισμός, όπου την προτιμούσαν πολλοί για την άφταστη ομορφιά, που την προίκισε ο Κύριος. Θεόρατες οξιές και αλέες λεύκας, διακοσμούσαν το μικρό λεκανοπέδιο, όπου οι διάσπαρτοι αγροί με τις πατατιές, και τα πολλά αγριολούλουδα, θύμιζαν τοπίο των Άλπεων.
Η παράγκα του Δασαρχείου δέσποζε στο κέντρο, με το τρεχούμενο νερό της βρύσης, τον ξυλόφουρνο και τα πανέμορφα ξύλινα δωμάτια.
Πολλοί λάτρεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού, καβαλώντας τις αχαλίνωτες enduro μηχανές τους, "όργωναν" στην κυριολεξία τις κακοτράχαλες πλαγιές, κάνοντας τα μικρά παιδάκια να χώνονται στην αγκαλιά της μανούλας, τρομαγμένα από τον εκκωφαντικό θόρυβο, που εξαπέλυαν οι κατάμαυρες εξατμίσεις.
Κι εδώ κυρίαρχο στοιχείο, τα κρέατα, τα ποτά ο πολύς χορός και η αποπνικτική σκόνη στην επιστροφή, λόγω του χωμάτινου και ξερού δρόμου.
Άλλοι δημοφιλείς προορισμοί της ημέρας της Πρωτομαγιάς ήταν η Μπιτσκία δίπλα από την Αγία Παρασκευή με τα πολλά τρεχούμενα νερά στη συμβολή των δυο ποταμών, το Παντνάτ Γιάβουρ με το όμορφο ξέφωτο και την φυσική πηγή που ανάβλυζε παγωμένο νερό, το γήπεδο και η κατάφυτη με πλατάνια περιοχή στα βόρεια, και φυσικά οι πολλές ιδιόκτητες καλύβες, που διατηρούν οι κάτοικοι στα γύρω ορεινά.
Στις μέρες μας το φαινόμενο έχει ατονίσει και δεν έχει την μαζική συμμετοχή παλιότερων εποχών, μιας και οι κάτοικοι με τα πολλά αυτοκίνητα, που διαθέτουν, έχουν πληθώρα επιλογών και οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί.
Πάντως η πλειοψηφία των κατοίκων την ημέρα αυτή θα βρεθεί στο ύπαιθρο και θα γιορτάσει με χαρά και κέφι ξεφεύγοντας από τα πολλά προβλήματα που τους ταλανίζουν.
