Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019

"Μπαμπά, σε αγαπάω""


Άρχισε να νυχτώνει και αφού τελείωσα τα μαθήματά μου, κάθισα στο μικρό τραπεζάκι του φτωχικού μου δωματίου, να ζωγραφίσω.
Αφου σκόρπισα όλες τις μπογιές μου επάνω, έβαλα και τον "Ζουπ", το μικρό μου λούτρινο αρκουδάκι, τον πιστό μου φίλο, να κοιτάζει καθώς δημιουργώ.
Η μαμά στην κουζίνα πολεμούσε με τις κατσαρόλες, πλένοντας και ρίχνοντας γρήγορες συχνές ματιές στη κατσαρόλα με τη σούπα, που ετοίμαζε.
Στο βάθος από το σαλόνι ακούγονταν από την τηλεόραση μια βαριά αντρική φωνή , κάτι για την Αμερική έλεγε, αλλά δεν έδινα σημασία.

Θόρυβος από κλειδιά στην εξώπορτα και προβάλει η μορφή του πατέρα μου. Με αναψοκοκκινισμένα μάγουλα και μάτια που γυαλίζουν, μπαίνει μέσα βήχοντας. Από το ασταθές του βάδισμα κατάλαβα ότι μάλλον έχει πιεί πάλι, και ένα σφίξιμο στο στομάχι, με κανει να συγκεντρωθώ στη ζωγραφιά μου.
Αφού βγάζει τα παπούτσια του και τα παρατάει όπου βρει, σωριάζεται στον καναπέ απέναντι από την τηλεόραση, ενώ μια ακαταλαβίστικη βλαστήμια βγαίνει από τα χείλη του. Η μαμά αμίλητη και με βλοσυρό βλέμμα, στρώνει το τραπέζι και ετοιμάζει το βραδινό μας.
Αφού ετοιμάστηκαν όλα, άρχισαν να μιλάνε για πράματα, που δεν καταλάβαινα και σε λίγο άρχισαν να φωνάζουν δυνατά και να μαλώνουν πάλι.
Από την μισάνοιχτη  πόρτα του μικρού μου δωματίου, μπορούσα να διακρίνω τα δάκρυα στα μάτια της μαμάς και τα κατακόκκινα και τρεμάμενα χαρακτηριστικά του προσώπου του πατέρα μου. Μιλούσαν δυνατόφωνα για αρκετή ώρα και τελικά σταμάτησαν. Μέσα στην ολιγόλεπτη σιγή άκουσα 
τη φωνή του πατέρα να με καλεί για να φάμε.
-"Μισό λεπτό μπαμπά, τελειώνω κι έρχομαι σε λίγο".

Βιαστικά βιαστικά βάζω τις τελευταίες πινελιές και εκεί που ετοιμαζόμουν να τα μαζέψω για να πάω στο τραπέζι......
Ξάφνου, δυο χέρια με αρπάζουν βίαια από τις μασχάλες και με δύναμη με σέρνουν από το τραπέζι, σκορπίζοντας όλες τις μπογιές και τους μαρκαδόρους στο πάτωμα.
-"Όταν θα σου λέω κάτι θα το κάνεις αμέσως, τσογλάνι".
Ήταν ο πατέρας μου, που θυμωμένος και εξοργισμένος με σέρνει και με μάτια που αστράφτουν, με πετάει άτσαλα στο κρεβατάκι μου, στη γωνιά του δωματίου.
Πριν προλάβω να συνέλθω, νιώθω δυο δυνατά χαστούκια στα μάγουλά μου, κάνοντάς με να κουρνιάσω στο μαξιλάρι μου, σφιχταγκαλιάζοντας τον "Ζουπ".
Δάκρυα απορίας αμέσως στα ματάκια μου και ένα βλέμμα όλο "γιατί" εμφανίστηκαν στο πρόσωπό μου.
Άλλα δυο χτυπήματα στα πλευρά μου και στον ποπό μου με έκαναν να σπαρταρίσω, ενώ με την άκρη του ματιού μου, είδα την μαμά να προσπαθεί να τον μαζέψει και να σταματήσει να με χτυπάει.
Ύστερα από μερικά λεπτά, και αφού κουράστηκε μάλλον ο μπαμπάς, σταμάτησε και πήγε στο στρωμένο τραπέζι.
Αφού σκούπισα τα δάκρυά μου, έχοντας πάντα τον φίλο μου αγκαλιά, καθίσαμε αμίλητοι οι τρεις μας και φάγαμε την βραδυνή μας σούπα.
-"Πέρασε και σήμερα η μπόρα" σκέφτηκα και αφού τελειώσαμε το σιγύρισμα του τραπεζιού, ο μπαμπάς θρονιάστηκε στον καναπέ, και παρακολουθούσε μια κωμωδία, γελώντας βλοσυρά κάπου κάπου.
Κι εγώ, αφού ετοιμάστηκα για ύπνο, και αφού συμμάζεψα τα σκόρπια μολύβια από το ανάστατο δωμάτιό μου, παίρνω τη ζωγραφιά, που έφτιαξα και την πάω να τη χαρίσω στον μπαμπά.
Ήταν ένα πολύχρωμο τοπίο, με όμορφα λουλούδια, πουλιά και έναν μεγάλο χρυσό ήλιο που χαμογελούσε.
Στην κάτω αριστερή γωνία της ζωγραφιάς έγραψα:
 "ΜΠΑΜΠΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ".-




Ορισμός εκπροσώπων της Περιφέρειας σε σημαντικούς Κοινωνικούς και Αναπτυξιακούς Φορείς της Π.Ε. Πέλλας



Ορισμός εκπροσώπων της Περιφέρειας σε σημαντικούς Κοινωνικούς και Αναπτυξιακούς Φορείς της Π.Ε. Πέλλας

Στην τελευταία Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ορίστηκαν οι εκπρόσωποι της Περιφέρειας σε σημαντικούς Κοινωνικούς και Αναπτυξιακούς Φορείς της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας, ως εξής: 

Στην Αναπτυξιακή Πέλλας, Αναπτυξιακή Ανώνυμη Εταιρεία Ο.Τ.Α. (ΑΝ.ΠΕ.), ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Δάνης Τζαμτζής και ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Πέτρος Ζέρζης, ως τακτικά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου.

Στον Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Βόρα, Πάικου και Βερμίου, ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Δάνης Τζαμτζής (τακτικό μέλος) και ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Πέτρος Ζέρζης (αναπληρωματικό μέλος).

Στο Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου Πρόληψης των Εξαρτήσεων & Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Ν. Πέλλας «Όραμα», ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Πέτρος Ζέρζης (τακτικό μέλος) και ο Αντιπεριφερειάχης Πέλλας κ. Δάνης Τζαμτζής (αναπληρωματικό μέλος).


Σε σχετική δήλωσή του ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Δάνης Τζαμτζής αναφέρει: «Στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας υπάρχει ένα μεγάλο δίκτυο φορέων και προσώπων που, ο καθένας με τον δικό του ρόλο, συμβάλλουν στην ανάπτυξη και ευημερία της περιοχής. Ο ορισμός των εκπροσώπων της Περιφέρειας σε τρεις πολύ σημαντικούς φορείς με πεδίο δραστηριοποίησης την τοπική κοινωνία, οικονομία και περιβάλλον ανοίγει το δρόμο για δράσεις και έργα που έχει ανάγκη ο τόπος μας. Εύχομαι υγεία και επιτυχία στο έργο των ανθρώπων που στελεχώνουν τους συγκεκριμένους φορείς. Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ευχηθώ στο νέο Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Βόρα, Πάικου και Βερμίου, να είναι καλοστέργιοτος και να ζητήσω από την τοπική κοινωνία να συνδράμουμε, μ’ όλες τις δυνάμεις και μέσα που διαθέτουμε, στο έργο του. Η λειτουργία του νέου Φορέα αποτελεί εγγύηση για την προστασία ευαίσθητων και σημαντικών οικοσυστημάτων της Πέλλας στα οποία βασίζεται η βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής».  

Διαβάστε την ονλάιν έκδοση της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Τα νέα της Αλμωπίας"


Διαβάστε την ονλάιν έκδοση της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Τα νέα της Αλμωπίας" κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο...


Το έργο τέχνης . Άντον Τσέχοφ



Μισάνοιξε η πόρτα του γραφείου του γιατρού Κοσέλκωφ κι ο Σάσα Σμυρνώφ, μοναχογιός της μαμάς του, παρουσιάστηκε, σφίγγοντας κάτω απ’ τη μασχάλη του ένα πακέτο τυλιγμένο μ' εφημερίδα.
- Λοιπόν, αγαπητό μου παιδί, αναφώνησε με θέρμη ο γιατρός. Πώς αισθάνεσθε σήμερα; Τι καλά νέα μας φέρνετε;
Ο Σάσα άρχισε ν' ανοιγοκλείνει τα μάτια, ακούμπησε το χέρι του στην καρδιά και τραύλισε νευρικά:
- Η μαμά μου σας στέλνει χαιρετισμούς και παρακαλεί να σας ευχαριστήσω... Είμαι μοναχογιός της μαμάς μου και μου σώσατε τη ζωή... και οχ δυο μας δεν ξέρουμε πώς να σας ευχαριστήσουμε.
- Ελάτε, ελάτε τώρα, νεαρέ μου φίλε. Ας μη μιλάμε γι' αυτό, τον έκοψε ο γιατρός, κυριολεκτικά λιώνοντας από ευχαρίστηση. Έκαμα μόνο ό,τι καθένας στη θέση μου θα 'χε κάνει.

- Είμαι ο μοναχογιός της μαμάς μου... Είμαστε φτωχοί και το αντιλαμβάνεσθε, δεν είμαστε σε θέση να σας πληρώσουμε για τους κόπους σας... και μας στενοχωρεί τόσο πολύ, γιατρέ, μολοντούτο κι οι δυο μας, η μαμά μου κι εγώ, που μ' έχει μοναχογιό, σας παρακαλούμε να δεχθείτε ένα δείγμα της ευγνωμοσύνης μας, ετούτο το πραγματάκι που... είναι αντικείμενο σπάνιας αξίας, ένα υπέροχο αριστούργημα, μια μπρούτζινη αντίκα
Ο γιατρός έκανε μια γκριμάτσα.
- Γιατί, αγαπητέ μου φίλε, είπε. Είναι ολότελα περιττό. Δε μου χρειάζεται διόλου.
- Ω, όχι, όχι, τραύλισε ο Σάσα. Σας παρακαλώ να το δεχθείτε.
Κι άρχισε να ξετυλίγει το δέμα, συνεχίζοντας, ταυτόχρονα, τα παρακαλετά.
- Αν δεν το δεχθείτε, θα μας προσβάλετε και τη μαμά μου κι εμένα. Πρόκειται για σπανιότατο έργο τέχνης... Μια μπρούτζινη αντίκα. Μας το άφησε ο μπαμπάς μου σαν πέθανε, το τιμούσαμε σαν το πιο αγαπητό του ενθύμιο... Ο μπαμπάς μου αγόραζε μπρούτζινες αντίκες και τις πουλούσε στους εραστές των παλιών συλλογών... Και τώρα η μαμά μου κι εγώ συνεχίζουμε την ίδια εργασία.
Ο Σάσα έλυσε το πακέτο και το ακούμπησε ενθουσιασμένος στο τραπέζι.
Ήτανε ένα χαμηλό καντηλερι από παλιό μπρούτζο, έργο πραγματικής τέχνης που παρίστανε ένα σύμπλεγμα. Στο βάθρο πατούσανε δυο γυναικεία αγαλματάκια ντυμένα με το κοστούμι της μητέρας μας Εύας και σε στάσεις που δεν έχω ούτε την αυθάδεια ούτε την ιδιοσυγκρασία να περιγράψω. Τα πρόσωπα χαμογελούσανε με κοκεταρία και γενικά σου γεννούσανε την εντύπωση πως αν δεν ήτανε υποχρεωμένες να υποστηρίζουν το καντηλέρι θα ξαπλώνανε κάτω από το βάθρο τους και θα δίνανε μια παράσταση την οποία, ...καλέ μου αναγνώστη, ντρέπομαι ακόμα και που την σκέπτομαι.
Όταν ο γιατρός επιθεώρησε το δώρο, έξυσε αργά το κεφάλι του και ξεφύσηξε τη μύτη του.
- Ναι, πράγματι, περίφημη εργασία, μουρμούρισε... Αλλά - πώς να σας το πω - όχι εντελώς... εννοώ... μάλλον τολμηρό κάπως... ούτε τόσο δα φιλολογικό, έτσι δεν είναι... Ξέρετε... ο διάβολος ξέρει...
- Γιατί;
- Ο ίδιος ο Βελζεβούλ δε θα μπορούσε να συλλάβει τίποτε φοβερότερο. Αν έβαζα μια τέτοια φαντασμαγορία πάνω στο γραφείο μου θα μόλυνα όλο το σπίτι μου.
- Μα γιατί, γιατρέ; Τι περίεργες αντιλήψεις που έχετε περί τέχνης, φώναξε ο Σάσα με τόνο προσβεβλημένο. Αυτό είναι πραγματικό αριστούργημα. Κοιτάχτε το μόνο. Τέτοια αρμονική ομορφιά! Μόνο να το βλέπεις σου ξεχειλίζει η έκσταση την ψυχή και σε πνιγούνε στο λαιμό σου λυγμοί. Ξεχνάτε καθετί επίγειο αντικρίζοντας τέτοια ωραιότητα... Μονάχα δέστε το. Τι ζωή, τι κίνηση, τι έκφραση.
- Τα καταλαβαίνω περίφημα αυτά, αγαπητό μου παιδί, τον έκοψε ο γιατρός. Αλλά... είμαι άνθρωπος παντρεμένος. Μικρά παιδιά μπαινοβγαίνουνε στο δωμάτιο, και συνεχώς δέχομαι εδώ κυρίες.
- Φυσικά, είπε ο Σάσα. Αν το αντικρίζετε με τα μάτια του όχλου, βλέπετε αυτό το ευγενικό αριστούργημα με όλως διόλου αλλιώτικο πρίσμα. Αλλά, βεβαίως, εσείς γιατρέ, στέκεστε πάνω απ' όλα τούτα. Και μάλιστα όταν η άρνηση σας να δεχθείτε ένα τέτοιο δώρο πρόκειται να προσβάλει βαθιά και τους δυο μας, και τη μαμά μου κι εμένα που μ' έχει μοναχογιό... Μου σώσατε τη ζωή και σ' ανταπόδοση σας προσφέρουμε το πιο ακριβό μας απόκτημα... Λυπάμαι μόνο που δεν μπορούμε να σας προσφέρουμε άλλο ένα να τα έχετε ζευγάρι τα καντηλέρια σας.
- Σας ευχαριστώ, φίλε μου! πολύ σας ευχαριστώ! Τα σέβη μου στη μητέρα σας και... Αλλά για όνομα του Θεού. Δεν το βλέπετε μοναχός σας; Μικρά παιδάκια να μπαινοβγαίνουνε στο δωμάτιο και οι κυρίες εδώ συνεχώς... Πάντως αφήστε το εκεί. Δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μαζί σας κανείς.
- Ούτε μια λέξη, ξεφώνισε ο Σάσα χαρούμενος. Βάλτε το καντηλέρι εδώ, πλάι στο βάζο. Μα το Θεό είναι κρίμα που δεν έχω το ταίρι του να σας το δώσω. Αλλά δε γίνεται αλλιώς. Λοιπόν αντίο, γιατρέ.
Αφού έφυγε ο Σάσα, ο γιατρός κοιτούσε πολλή ώρα το καντηλέρι κι έξυνε το κεφάλι του.
«Είναι όμορφο, αλήθεια», σκεφτότανε. «Θα 'τανε κρίμα να το πετάξω... Κι όμως δεν τολμώ και να το κρατήσω... Χμ... Τώρα ποιος θα βρεθεί να μπορέσω να του το χαρίσω».
Μετά από πολλή προσπάθεια συλλογίστηκε τον καλό του φίλο, το δικηγόρο Ούχωβ, που του ήτανε υποχρεωμένος και για νομικές υποθέσεις.
- Περίφημα, έτριψε τα χέρια του ο γιατρός. Μια κι είμαι στενός του φίλος, δεν είναι κι εύκολο να του δώσω λεφτά, κι έτσι του δίνω ετούτο το ακατονόμαστο αντικείμενο... Είναι κι ο κατάλληλος άνθρωπος... ανύπαντρος και κάπως εύθυμο Γπτσουνάκι.
Αμ'  έπος, αμ' έργον. Ο γιατρός ντύθηκε, άρπαξε το καντηλέρι και τράβηξε γραμμή στο σπίτι του Ούχωβ.
-  Καλημέρα, καλέ μου φίλε, είπε. Ήρθα να σ' ευχαριστήσω για τους κόπους σου. Το ξέρω πως δεν θα δεχθείς πληρωμή και γι' αυτό κι εγώ θα σου κάνω αυτό το δώρο. Ένα εξαίρετο αριστούργημα... 'Ελα πες μου και μόνος σου, δεν είναι όνειρο;
Μόλις ο δικηγόρος το είδε μαγεύτηκε με την ομορφιά του.
- Τι υπέροχο καλλιτέχνημα, γέλασε με τρομερό θόρυβο. Για το Θεό, τι βάζουνε στα κεφάλια τους οι καλλιτέχνες. Τι χάρη μαγευτική. Μα πού το πέτυχες ετούτο το έξοχο κομματάκι;
Αλλά παρευθύς η ευθυμία του σβήστηκε και φάνηκε τρομαγμένος. Κοιτώντας κλεφτά κατά την πόρτα τού είπε:
- Δεν μπορώ όμως να το δεχτώ, φίλε μου. Πάρ' το τώρα αμέσως πίσω.
- Γιατί; ρώτησε ανήσυχος ο γιατρός.
- Γιατί... γιατί... η μητέρα μου συχνά μ' επισκέπτεται, οι πελάτες μου έρχοντ' εδώ... Κι εκτός τούτου, θα με ντρόπιαζε ακόμα και στα μάτια των υπηρετών μου...
- Μη λες άλλη λέξη, φώναξε ο γιατρός κάνοντας βίαιες χειρονομίες. Απλούστατα πρέπει να το δεχτείς. Θα 'τανε από μέρους σου μεγάλη αχαριστία να τ' αρνηθείς. Τέτοιο αριστούργημα! Τι κίνηση, τι έκφραση... Πολύ θα με θίξεις αν δεν το πάρεις.
- Αν γινότανε κάπως να πασαλειφτεί με κατιτί, ή να το σκεπάζαμε μ' ένα φύλλο συκής...
Αλλά ο γιατρός αρνιόταν να το ακούσει. Χειρονομώντας πιο βίαια, έφυγε απ' το σπίτι του Ούχωβ, σίγουρος πως είχε ξεφορτωθεί το δώρο.
Σαν έφυγε ο γιατρός, ο δικηγόρος εξέτασε το καντηλέρι προσεχτικά και τότε, ακριβώς όπως και ο γιατρός, βάλθηκε να σπάζει το μυαλό του τι στην οργή θα το έκανε...
- Ω, ωραιότατο πράμα, σκεφτότανε. Είναι κρίμα να το πετάξω, αλλά και να το κρατήσω, ντροπή, καλύτερα να το κάνω δώρο σε κανέναν... Το βρήκα!... Απόψε κιόλας θα το χαρίσω στον ηθοποιό Σόσκαν. Ο παλιάνθρωπος, τ' αρέσουνε κάτι τέτοια και εκτός τούτου, απόψε έχει και την τιμητική του.
Αμ' έπος, αμ' έργον. Εκείνο τ' απόγευμα κιόλας το καλοπακεταρισμένο καντηλέρι μεταφέρθηκε στου ηθοποιού Σόσκιν.
Όλο το βράδυ στο καμαρίνι του Σόσκιν γινόταν πολιορκία από κυρίους που σπεύδανε να επιθεωρήσουν το δώρο. Και συνεχώς το δωμάτιο αντηχούσε από εύθυμα γέλια που τα περισσότερα μοιάζανε με χλιμιντρίσματα αλόγων.
Αν καμιά θεατρίνα πλησίαζε στην πόρτα και ρωτούσε: «Μπορώ να μπω;» η βραχνή φωνή του Σόσκιν αποκρινόταν αμέσως:
- Ω, όχι, όχι, αγαπητή μου. Δεν επιτρέπεται. Δεν είμαι ντυμένος!
Μετά την παράσταση ο ηθοποιός ανασήκωσε τους ώμους του, κούνησε τα χέρια του και είπε:
- Τώρα, τι στην οργή θα το κάνω ετούτο; Κάθομαι μόνος στο σπίτι. Συχνά μού έρχονται θεατρίνες επίσκεψη, και μήπως είναι καμιά φωτογραφία, να τη χώσεις μέσ' στο συρτάρι;
- Γιατί δεν το πουλάτε; του πρότεινε ο περουκέρης. Ξέρω κάποια γριά που αγοράζει αντίκες... Τη λένε Σμύρνοβα... Καλύτερα να πεταχτείτε ως εκεί. Θα σας δείξουν το μέρος, την ξέρουνε όλοι...
Ο ηθοποιός ακολούθησε τη συμβουλή του...
Δυο μέρες αργότερα ο Κοσέλκωφ καθόταν στο γραφείο του και έφτιαχνε χάπια. Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και όρμησε στο γραφείο ο Σάσα. Ακτινοβολούσε απ' τα χαμόγελα και το στήθος του φούσκωνε από χαρά... Στα χέρια του κρατούσε ένα πράμα τυλιγμένο σ' εφημερίδα.
- Γιατρέ, φώναξε με κομμένη ανάσα. Σκεφτείτε τη χαρά μου! Τέτοια τύχη δεν τη φαντάζεστε. Μόλις κατάφερα να σας βρω και το ταίρι στο καντηλέρι σας! Η μαμά μου είναι τόσο ευτυχής και είμαι μοναχογιός της... Μου σώσατε τη ζωή.
Και ο Σάσα αναρριγώντας από ευγνωμοσύνη και έκσταση απόθεσε το καντηλέρι μπροστά στο γιατρό.
Εκείνος άνοιξε το στόμα του, σαν για να πει κάτι, αλλά δεν πρόφερε λέξη... Είχε χάσει τη δύναμη του λόγου.

Άντον Τσέχωφ, ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ
μτφρ. Αλέξανδρος Κοτζιάς



ΠΗΓΗ...http://users.sch.gr/symfo/sholio/kimena/xeni/tsexof.ergo-texnis.htm

Αναβίωση παλιού εθίμου "Κόλντε Μπάμπο" στον Εξαπλάτανο.


Ανασκόπηση δράσεων 2019 του Σ.Δ.Υ.Αλμωπίας



ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ 2019 

Ακόμη μια χρονιά γεμάτη δράση και εθελοντισμού στη 3χρονη ιστορία του Συλλόγου. Τον τρίτο χρόνο λειτουργίας του συμπλήρωσε ο Σ.Δ.Υ.Αλμωπίας και ο απολογισμός του 2019 ήταν εντυπωσιακός, γεμίζοντας  ικανοποίηση τα μέλη και το Δ.Σ του συλλόγου.
Μέσα σε τρια  χρόνια ο σύλλογος κατάφερε να έχει 130 μέλη και ο αριθμός συνεχώς αυξάνεται. Το 2019 χαρακτηρίζεται ως μια χρονιά άκρως επιτυχημένη για τον Σύλλογο. Μια χρονιά γεμάτη έντονα συναισθήματα, με κυρίαρχα αυτά της χαράς και της υπερηφάνειας από τις αλλεπάλληλες αθλητικές συμμετοχές, αλλά και επιτυχίες των μελών μας.
Έτσι οι δρομείς του Σ.Δ.Υ.Αλμωπίας, έτρεξαν και έκαναν γνωστή την Αλμωπία μέσα στο 2019,ούτε λίγο ούτε πολύ σε 27(3 περισσότερες από πέρυσι) διοργανώσεις ανά την Ελλάδα,συμμετέχοντας στα μεγαλύτερα αθλητικά δρομικά γεγονότα της χώρας, όπως τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, Μαραθώνιο Θεσσαλονίκης, Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο Θεσσαλονίκης, Ημιμαραθώνιο Καλαμπάκα-Τρίκαλα, Γύρος Λίμνης Ιωαννίνων, σε αγώνες βουνού αλλά και υπεραποστάσεων. 
Η πλούσια δράση του συλλόγου τον κατατάσσει, ως έναν  από τους πιο ενεργούς συλλόγους της Αλμωπίας. Συνεργάστηκε άψογα με φορείς, όπως τον Δήμο Αλμωπίας,την Δημοτική Επιχείρηση Λουτρών, την Αστυνομική Δ/νση Πέλλας και το Αστυνομικό Τμήμα Αριδαίας, με σωματεία και συλλόγους της περιοχής, τις τοπικές επιχειρήσεις που ήταν χορηγοί στον 2ο Δρόμο Υγείας Αλμωπίας, τα ΜΜΕ που προέβαλαν τις δραστηριότητες του συλλόγου και τους ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΘΕΡΜΑ όλους.
Σημείο αναφοράς του συλλόγου και το 2019 η οργάνωση του 2ου Δρόμου Υγείας Αλμωπίας <<Αγγελής Γάτσος>> την μεγαλύτερη εκδήλωση μαζικού αθλητισμού στην Αλμωπία   με   πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία. Επίσης ο Σύλλογος συμμετείχε στην 17η Πανελλήνια Λαμπαδηδρομία για την αιμοδοσία.

Το 2019 ήταν μια πολύ αξιόλογη χρονιά για τον Σύλλογο και ελπίζουμε το νέο έτος 2020, νέα μέλη, μικροί ή μεγάλοι, να έρθουν στον Σ.Δ.Υ.Αλμωπίας και να τρέξουν μαζί μας, να γνωρίσουν την ομορφιά του αθλητισμού, να αλλάξουν τρόπο ζωής, να γνωρίσουν τη μαγεία που μόνο άθληση μπορεί να προσφέρει.

Σας ευχαριστούμε
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...