Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2018

Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Μεγαπλατάνου


Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Μεγαπλατάνου στα κοιμητήρια του χωριού χτισμένος το 1860.

Ο Ι.Ν. Αγίου Νικολάου του Μεγαπλατάνου, βρίσκεται μισό χιλιόμετρο νότια του οικισμού στην έξοδο του προς το Μοναστηράκι.
Η εκκλησία χρονολογείται περίπου από το 1860. Πρόκειται για μία τρίκλιτη βασιλική δίχως τρούλο, που διαθέτει γυναικωνίτη, άμβωνα και κωδονοστάσιο. 
Κατά τα βυζαντινά χρόνια ο γυναικωνίτης ή <<υπερώο>> αποτελούσε την ιδιαίτερη θέση των αυτοκρατόρων και των τοπικών αρχόντων. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας όμως, ο γυναικωνίτης χρησιμοποιήθηκε ως θέση των γυναικών, χαρακτηριστική της κοινωνικής τους απομόνωσης. Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου είναι διακοσμημένη με παλιό ξυλόγλυπτο τέμπλο, που αποτελείται από εικόνες του περασμένου αιώνα.
Εντύπωση προκαλεί η είσοδος της εκκλησίας, η οποία αποτελείται από μια ιδιαίτερη μικρή, ξύλινη πόρτα, με το χαρακτηριστικό μεταλλικό υπερμεγέθες της κλειδί. Οι κάτοικοι του χωριού εξηγούν ότι το χαμηλό ύψος της απέτρεπε, επί τουρκοκρατίας, την είσοδο των Τούρκων στην εκκλησία με το άλογο τους. Ταυτόχρονα είχε ως στόχο την ένδειξη σεβασμού από τους επισκέπτες, οι οποίοι αναγκαστικά εισέρχονται στο εσωτερικό του ναού σκυφτοί. Διαβαίνοντας την πόρτα, ο επισκέπτης διαπιστώνει το ιδιαίτερο μεγάλο πλάτος των τοίχων της εκκλησίας (περίπου 80 εκ).
Τυχαία αποκόλληση στρωμάτων <<ασβέστη>>
που χρησιμοποιείτο για δεκαετίες για την βαφή των τοίχων της εκκλησίας, αποκάλυψε τμήμα αγιογραφίας στο εσωτερικό της. Ιδιαίτερα δείγματα έχουν αποκαλυφθεί στο ιερό του ναού, με χαρακτηριστική την εικόνα της <<Παναγίας της Πλατυτέρας>>. Όλοι οι Άγιοι που απεικονίζονται φέρουν σκαμμένα μάτια, καταστροφή η οποία έγινε σύμφωνα με τους κατοίκους του Μεγαπλατάνου, κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας. Το μεγαλύτερο μέρος των τοιχογραφιών αυτών βρίσκεται ακόμα καλυμμένο.
Η εκκλησία γιορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου, ημέρα κατά την οποία τελείται θεία λειτουργία υπό το φως των κεριών. 
Η εκκλησία σκόπιμα ουδέποτε ηλεκτροδοτήθηκε, ώστε να κρατήσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της.







Ο Βασίλης Σαμαράς νέος προπονητής του Α. Σ. "Οι Πρόμαχοι"

Το Δ. Σ. του Αθλητικού Συλλόγου "Οι Πρόμαχοι" ανακοινώνει την επίτευξη συμφωνίας συνεργασίας με τον Βασίλη Σαμαρά στη θέση του προπονητή της ομάδας.



Σχετικά λινκ...

Παραίτηση του Μάκη Δεμίρη, ευχαριστήριο του ΑΣ "Οι Πρόμαχοι"


Την παραίτησή του από τη θέση του προπονητή του ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ υπέβαλε ο Μάκης Δεμίρης, επικαλούμενος προσωπικούς λόγους.
Το Δ. Σ. του Αθλητικού Συλλόγου "ΟΙ ΠΡΟΜΑΧΟΙ" ευχαριστεί τον προπονητή Μάκη Δεμίρη για την άψογη συνεργασία που είχαν και του εύχεται καλή συνέχεια στην πορεία του.

Να ορίσουμε εμείς -όσο είναι εφικτό- τον εαυτό μας και κατ' επέκταση την ζωή μας.



Να ορίσουμε εμείς -όσο είναι εφικτό- τον εαυτό μας και κατ' επέκταση την ζωή μας.

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα (www.xidaras.gr)  
                                                             

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

''Τα τείχη'', Κ.Π Καβάφης

O ποιητής τα λέει πολύ σωστά. Ανεπαισθήτως... Κι όμως, για να μην βρεθούμε κάποια στιγμή της ζωής μας κλεισμένοι μέσα σε τείχη, μπορούμε να αναλάβουμε την πρωτοβουλία, μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί. Μια ευθύνη που σημαίνει δυνατότητα κι όχι ψυχαναγκασμό (θέλω και όχι πρέπει), τη δυνατότητα να ορίσουμε εμείς -όσο είναι εφικτό- τον εαυτό μας και κατ' επέκταση την ζωή μας. Πως γίνεται αυτό; Παρακάτω παρουσιάζουμε μια σύντομη αναφορά σε εφτά σημεία, εφτά “βήματα” προς μια κατεύθυνση αυτοβελτίωσης.

1.      Η επιθυμία για έλεγχο στα πάντα γύρω μας πολλές φορές καταλήγει να είναι μια θηλιά γύρω από το λαιμό μας. Χρειάζεται εμπιστοσύνη για να επιτρέψουμε στους άλλους να είναι ο εαυτός τους- το ίδιο μπορούμε και για εμάς τους ίδιους...
2.      Η επιθυμία μας για κριτική, η οποία συνδέεται με τον έλεγχο, μας κρατά σε μία εγρήγορση και μία ένταση στις σχέσεις με τους γύρω μας. Κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα προκειμένου να τους ελέγχουμε...
3.      Στον αντίποδα βρίσκονται όσοι παραιτούνται εντελώς της ευθύνης να έχουν άποψη (ή αν έχουν να την εκφράσουν) και έτσι ζουν μια ζωή που ορίζεται από τις επιθυμίες, τις απόψεις, τις ιδεολογίες (ή ιδεοληψίες) ακόμα και τις προσταγές των άλλων...
4.      Αντισταθείτε στην επιθυμία να έχετε πάντα δίκιο, να νομίζετε πως μόνο εσείς είσαστε σωστοί, εντάξει, δίκαιοι, ώριμοι, έξυπνοι, συνεπείς κλπ. Κλπ. Το μόνο που καταφέρνουμε έτσι είναι να συσσωρεύουμε ευθύνες και βάρη, μέχρι που μια στιγμή... απλώς “καταρρέουμε”!
5.      Αντισταθείτε στην αυτολύπηση, την ιδέα πως δεν αξίζετε τίποτα, για τίποτα δεν είστε ικανοί, μόνο οι άλλοι αξίζουν και μόνο εκείνους αξίζει να θαυμάζουμε. Εξάλλου μεταξύ άκρατου εγωισμού και αυτολύπησης υπάρχει ένα μεγάλο φάσμα αξιοπρεπούς διαβίωσης!
6.      Αντισταθείτε στις επιταγές του lifestyle. Οι επιταγές αυτές ξεχρεώνονται με υποταγή... Ένας αγώνας γεμάτος αγωνία για το καλύτερο, το μεγαλύτερο, το ακριβότερο. Ένας αγώνας να εντυπωσιάσουμε τον διπλανό μας, να δείξουμε καλύτεροι, πιο ικανοί... Το τίμημα είναι η αποξένωση και η ψυχική κόπωση προκειμένου να πετύχουμε τον (ανούσιο!) σκοπό μας.
7.      Τέλος, σε αντίθεση με όσα έχετε την ευκαιρία να αντισταθείτε, ας αναφερθούμε στην αξία της αλλαγής: Αλλάζω σημαίνει επιτρέπω, αφήνομαι, εμπιστεύομαι, δοκιμάζω, χαλαρώνω... Αλλάζω σημαίνει η εμπειρία του νέου, η περιπέτεια της εξέλιξης, το ταξίδι στο άγνωστο, στο “παραπέρα”.

Για να το πούμε αντίστροφα: Μην αντιστέκεστε στην αλλαγή! Εμπιστευτείτε εαυτόν και αλλήλους, το ένστικτο σας, τα σημάδια της φύσης... Ακολουθήστε την καρδιά σας, όχι την καρδιά της τηλεόρασης!




Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι  Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος. τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Η αλλαγή στην ‘’προβληματική’’ συμπεριφορά των παιδιών θα έρθει μέσα από το σπίτι



Η αλλαγή στην ‘’προβληματική’’ συμπεριφορά των παιδιών θα έρθει μέσα από το σπίτι

Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (paidi-efivos.gr)  
Στις συνεδρίες συμβουλευτικής γονέων συναντώ γονείς που μου εξηγούν το «πρόβλημα» που έχουν με το παιδί τους και μου ζητάνε να τους βοηθήσω. Η βοήθεια που μου ζητάνε συνήθως την αντιλαμβάνονται ως παρέμβαση στο ίδιο το παιδί, προκειμένου αυτό να καταλάβει ότι δεν φέρεται σωστά (ή όπως επιθυμούν οι γονείς) και να αλλάξει την συμπεριφορά του. Π.χ. ένα παιδί που είναι επιθετικό με τους φίλους του, ή αδιάφορο με τα μαθήματα του ή με την τακτοποίηση του δωματίου του, ή ένα παιδί που δεν υπακούει στις εντολές των γονιών του κλπ.
Το σημαντικό είναι πως οι γονείς αντιλαμβάνονται πως ίσως κάτι δεν πάει καλά με το παιδί τους και από τη στιγμή που τους απασχολεί αυτό, πολύ καλά κάνουν και ασχολούνται και ζητάνε βοήθεια. Το θέμα είναι όμως πως την βοήθεια την χρειάζονται εκείνοι και όχι το παιδί τους.  
Και τι εννοώ με αυτό;
Ότι για να αλλάξει η συμπεριφορά ενός παιδιού, πρέπει πρώτα να αλλάξει η ιδιοσυγκρασία στους ίδιους τους γονείς. Ο ψυχολόγος, μόνος του χωρίς την συμπαράσταση των γονιών δεν θα καταφέρει επαρκώς να βοηθήσει ένα παιδί να αλλάξει ή να βελτιωθεί. Όταν το παιδί ξαναγυρίσει στο καθημερινό και οικείο του περιβάλλον, δηλαδή στο σπίτι, και βιώσει τις ίδιες συνθήκες και καταστάσεις, τότε το «πρόβλημα» θα ξαναεμφανιστεί. Γιατί συνήθως η αντίδραση του παιδιού είναι ένα σύμπτωμα του «προβλήματος», η αιτία φαίνεται να βρίσκεται στην λειτουργία της οικογένειας. Την λειτουργία της οικογένειας,  αναπόφευκτα την διαχειρίζονται οι γονείς, άρα οι γονείς χρειάζεται να εντοπίσουν που είναι το πρόβλημα και πως το σύστημα δυσλειτουργεί και πρέπει να το αλλάξουν... τα παιδιά έπονται. Τότε, παρατηρούμε πως  η παρέμβαση του ψυχολόγου είναι πιο εύκολη και πιο σύντομη.

Είναι ωφέλιμο, να κατανοήσουν οι γονείς πως όταν καταφέρουν την εύρυθμη ροή της οικογένειας, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους, κατανοώντας πότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα και που, τότε όλα είναι πιο απλά. Και οι γονείς είναι ήρεμοι και τα παιδιά αισθάνονται ασφαλή.

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω πως ο ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να ξαναβρούν την δική τους «χαμένη» αξία, δύναμη και εμπιστοσύνη τόσο στον ίδιο τους τον εαυτό όσο και στην σχέση μεταξύ του ζευγαριού αλλά και με το παιδί τους.



Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στο Περιστέρι, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...