ΑΝΑΧΩΡΗΤΙΚΟ ΜΠΛΟΥΖ

Αναλαμπές

μέσα  στην αχλή των πολύχρωμων ψυχοτρόπων

ανασυγκροτείς τον κατακερματισμένο σου φλοιό

αναμοχλεύεις θύμησες

ανεπαίσθητη λάμψη στα, σαν τρεμόσβηστα αστέρια, μάτια

το "orient express" σε ταξιδεύει πίσω

φλεγόμενες ράγες θαρρείς.

Αφηγήσεις, κορδώματα σαν παγώνι

περιζήτητος καλλιτέχνης, οι μπάντες ερίζουν για σένα

κρουστά από τα λίγα, βιολιστής αργότερα

ψυχή του γλεντιού, "μητρική" κάρτα

ξενύχτια, αργυρώνητα

ξεχείλιζε η οπή του έγχορδου

κροτάλιζαν οι μεταλλικές δραχμές στο ντιβάνι.

Τίμιος, αξιοπρεπής ιδρώτας

παρασημοφορημένο, ρυτιδιασμένο μέτωπο

μόχθος, δώσιμο ολοσχερές

στο μεγάλωμα, ανιδιοτελές.

Η φλόγα σιγοσβήνει, επαναφορά στην ομίχλη

το κορμί ανυπάκουο, σκιρτάει

άναρθρα λόγια

λήθαργος

επιστροφή στο παρόν

το τρένο σφυρίζει, υπόκωφα

τέλος διαδρομής.

Επόμενη στάση: Παράδεισος.

Και το μπλούζ του Μάρκου, μουσικό χαλί

στην ανεμόσκαλα προς το στερέωμα

της αιωνιότητας.

Στον ήρωά μου

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΥΚΟΛΑ Η ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΕΜΑΤΑ;

Ο τρόμος των μαθητών είναι τα δύσκολα θέματα. Κακώς. Δεν είναι τα δύσκολα θέματα που φέρνουν την αποτυχία στις εισαγωγικές εξετάσεις. Οι εισαγωγικές εξετάσεις είναι ένας διαγωνισμός συμπλήρωσης θέσεων. Θα πετύχουν τόσοι όσος είναι ο αριθμός των εισακτέων.

Για φέτος ο «μαγικός» αριθμός είναι 68.345. τόσοι θα εισαχθούν, ούτε ένας λιγότερος, ανεξάρτητα από τη δυσκολία των θεμάτων.Γιατί, λοιπόν, φοβούνται οι υποψήφιοι τα δύσκολα θέματα; Γιατί συνδέουν τη χαμηλή βαθμολογία με την αποτυχία και την υψηλή βαθμολογία με την επιτυχία. Το μόνο που έχει σημασία είναι η σχετική θέση του υποψηφίου ως προς τους άλλους. Αν γράψει καλύτερα από τους άλλους υποψηφίους θα πετύχει το στόχο του, αν γράψει χειρότερα από τους άλλους θα αποτύχει.

Το πρόβλημα με τα πολύ εύκολα θέματα

 

Στο πρώτο διάγραμμα βλέπουμε τις επιδόσεις των υποψηφίων της θετικής κατεύθυνσης στη Φυσική κατεύθυνσης. Παρατηρούμε ότι το έτος 2008 οι υποψήφιοι αρίστευσαν σε ποσοστό 43%. Δηλαδή ένας στους δύο έγραψε άριστα. Είναι γνωστό, όμως, ότι οι θέσεις στις σχολές υψηλής ζήτησης είναι λιγότερες από τις μισές. Συνεπώς υπήρξαν μαθητές που ενώ έγραψαν πάνω από 18 δεν πέτυχαν σε σχολή της πρώτης τους προτίμησης.  Τι είναι αυτό που ξεχώρισε αυτόν που πήρε 20 από τον υποψήφιο που πήρε 18 και έμεινε απέξω; Κάποια απροσεξία, πιθανό κάποιο λαθάκι στις πράξεις ίσως μια κακή διατύπωση. Αποτελούν όλα αυτά σωστά κριτήρια για τον αποκλεισμό ενός υποψηφίου; Πιστεύω πως όχι. Συνεπώς τα πολύ εύκολα θέματα, που δημιουργούν πληθωρισμό αριστούχων δεν είναι κατάλληλα για να ξεχωρίσουν οι πολύ καλοί από τους άριστους υποψηφίους.

Το πρόβλημα με τα πολύ δύσκολα θέματα

 

Στα Μαθηματικά της θετικής κατεύθυνσης το 2013 μόνο το 2,47% των υποψηφίων έγραψε πάνω από 18, ενώ στην τεχνολογική κατεύθυνση επιτεύχθηκε η χειρότερη επίδοση όλων των εποχών στις πανελλήνιες εξετάσεις με μόλις 0,65% των υποψηφίων να ξεπερνά το 18. Τι επιπτώσεις έχει αυτό στους υποψηφίους; Δυστυχώς ισοπεδώνει καλούς, πολύ καλούς και άριστους αφού κανείς δεν έλυσε τα δύσκολα ερωτήματα. Έτσι όλοι είχαν πολύ κοντινούς βαθμούς, με αποτέλεσμα πάλι να μην ξεχωρίζουν οι άριστοι από τους πολύ καλούς.

Όταν από τα θέματα δεν ξεχωρίζουν οι άριστοι από τους πολύ καλούς τότε το σύστημα εισαγωγής είναι άδικο, αφού εξισώνει υποψηφίους που έχουν διαφορετικό βαθμό προετοιμασίας. Συνεπώς τα πολύ εύκολα και τα πολύ δύσκολα θέματα δεν είναι κατάλληλα για τις εισαγωγικές εξετάσεις. Το ζητούμενο είναι η ομαλή κατανομή στη βαθμολογική κλίμακα, ώστε να είναι διακριτές οι διαφορές των άριστων, των πολύ καλών, των καλών και των μέτριων υποψηφίων. Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο για την επιτροπή που ορίζει τα θέματα. Πρέπει να βρίσκουν πρωτότυπες ασκήσεις, που να μην περιλαμβάνονται σε κάποιο βοήθημα, για να μην κατηγορηθούν για εύνοια προς κάποιο συγγραφέα.

Πρέπει τα θέματα να είναι διαβαθμισμένης δυσκολίας, ώστε να πετύχουν τη σωστή κατανομή στη βαθμολογική κλίμακα, δηλαδή πρέπει να έχουν πολύ καλή αίσθηση των δυνατοτήτων των υποψηφίων. Ακόμη πρέπει να είναι με τέτοιο τρόπο διατυπωμένα, ώστε να μην επιτρέψουν σε κανένα να ισχυριστεί ότι είναι λάθος τα θέματα. Πολλοί περιμένουν το παραμικρό στραβοπάτημα από τους θεματοδότες, για να τους καταγγείλουν για ανικανότητα.

__________

  Πηγή: naftemporiki.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

Μερικές φορές είναι δύσκολο να ξέρω ποιος είμαι, ενώ άλλες φωνές είναι διατεθειμένες και έτοιμες να με ορίσουν και να με εξηγήσουν. Το να είμαι ο εαυτός μου, κάποτε ήταν μια απλή υπόθεση, αλλά, με την αυξανόμενη ανάμειξη σε ομάδες, δεν είμαι πια τόσον αυθόρμητα σίγουρος.

Μέρος απ’ αυτή την αμφιβολία προέρχεται από την ανατροφοδότηση και τις προσωνυμίες που δέχομαι: «είσαι εξαιρετικός», «είσαι πολύ ευγενικός», «είσαι πολύ νωθρός», «γνοιάζεσαι πάρα πολύ», «δεν ξέρεις καν ότι υπάρχω», «είσαι πολύ ισχυρός», «χρειάζεσαι ν’ αναπτύξεις περισσότερη δύναμη», «είσαι πάρα πολύ ευαίσθητος», «δεν είσαι αρκετά ευαίσθητος», «μ’ αρέσει το μουστάκι σου», «δεν μ’ αρέσει το μουστάκι σου», «κάμνεις ηθικολογικές κρίσεις», «ποτέ δεν είσαι πρόθυμος να κάμεις κρίσεις», «ο θρησκευτικός μυστικισμός σου με τρομάζει», «ο αθεϊσμός σου είναι ο λόγος που δεν σ’ εμπιστεύομαι», «δεν παρουσιάζεις αρκετή ηγετική ικανότητα», «είσαι πάρα πολύ ευθύς».

Είμαι πραγματικά τόσο ριζικά διαφορετικός για διαφορετικά άτομα; Είμαι ασυνεπής κι ευμετάβλητος; Πώς συμβαίνει να με αντιλαμβάνονται μ’ αυτούς τους αντίθετους τρόπους;

Όσο οι άλλοι δέχονται τις δικές μου αντιλήψεις για τον εαυτό μου σαν έγκυρες, δεν υπάρχει σύγκρουση. Αλλά όταν οι αυτοεκτιμήσεις μου διαφέρουν από εκείνο που βλέπουν οι άλλοι, αν επιμένω να διατηρώ τον εαυτό μου, τότε είναι αναπόφευκτο ότι θα αμφισβητηθώ, θα προκληθώ και μερικές φορές θα απορριφθώ. Ίσως μπορεί να επιτευχθεί μία ισορροπία που δεν εξαρτάται μόνο από τις αντιλήψεις μου για τον εαυτό μου, αλλά περιλαμβάνει και την ανατροφοδότηση των άλλων. Όταν δεν βρίσκομαι σε επαφή με τον εαυτό μου, οι αντιλήψεις των άλλων μπορεί να βοηθήσουν να βρω το δρόμο. Οπωσδήποτε, εγώ βλέπω αυτή την κατεύθυνση προς την αυτό-επίγνωση σαν μία τυχαία κίνηση από τα έξω προς τα μέσα. Είναι η πεποίθησή μου ότι τα ουσιαστικά σχήματα της προσωπικής ανάπτυξης παραμένουν μέσα μας και βγαίνουν προς τα έξω.

Σε τελευταία ανάλυση, πρέπει να επιμείνω στις αισθήσεις μου και να συνεχίσω να πιστεύω σε ό,τι βλέπω, αισθάνομαι, ακούω και αγγίζω. Η εμπειρία μου είναι πραγματική, άσχετο τι λεν οι άλλοι και άσχετο πόσοι θα το πουν. Η τελική κρίση είναι δική μου, αν και σε κάθε σημείο της πορείας είμαι αρκετά δεκτικός για να μαθαίνω από τις εμπειρίες των άλλων [..]

Κάποτε απορώ πώς οι άλλοι μπορούν να είναι τόσο σίγουροι και απόλυτοι στις αντιλήψεις τους, όταν εγώ συχνά ψηλαφώ για να αποφασίσω ποιος είμαι, ιδίως όταν αντιμετωπίζω καινούριους ανθρώπους. Πώς συμβαίνει, ώστε εγώ να χρειάζομαι χρόνο ν’ αποφασίσω, ενώ οι άλλοι συχνά αποφασίζουν γρήγορα και μιλούν σαν να με ήξεραν καλύτερα απ’ ό,τι εγώ γνωρίζω τον εαυτό μου; Όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, όταν ο εαυτός και οι άλλοι βρίσκονται σε διαφορές, η κατάσταση σπάνια διευκρινίζεται με μια γρήγορη ματιά μέσα μας. Όταν η αλλαγή είναι στιγμιαία, είναι πιο πιθανό να δεχόμαστε νέες σκέψεις ή αισθήματα μάλλον παρά να τα οικειοποιούμαστε σαν αναγκαία συστατικά ενός εαυτού. Οι πιέσεις της ομάδας, που μας σπρώχνουν να αντιλαμβανόμαστε πιο έγκυρα και πιο αποτελεσματικά, δεν είναι βοηθητικές. Το άτομο βοηθείται μόνο, όταν ενθαρρύνεται να μπει για λίγο στο δικό του μοναχικό κόσμο και να μείνει με τον εαυτό του μέχρι να φθάσει τη δική του καθαρότητα και αίσθηση της κατεύθυνσης. Μπορεί να ‘ναι δυνατό αυτή η ατομική αναζήτηση να συμβεί στην ομάδα, ή να ‘ναι αναγκαίο να αποσυρθεί το άτομο σε ένα ήσυχο μέρος.

Ο αυτό-στοχασμός συχνά απορρίπτεται σε μία ομάδα, ακόμη κι όταν είναι φανερό πως το άτομο χρειάζεται να μείνει με τον εαυτό του. Το άτομο πιέζεται να αποκλείσει ό,τι συμβαίνει μέσα του, πριν να γνωρίσει τον εαυτό του. Όταν το άτομο δοκιμάζει την πίεση και δραστηριοποιείται ή φοβερίζεται, δεν ακούει πια τον εαυτό του ούτε νοιώθει τις σκέψεις και τα αισθήματά του. Δεν γνωρίζει πια τι είναι πραγματικό. Για να επιτύχει μία κατάσταση ειρήνης με τους άλλους μπορεί να καταφύγει σε δραματικές μεθόδους ή μπορεί να συνθηκολογήσει και να κάνει ό,τι αναμένεται από τους άλλους να κάνει. Μέσα στην ομάδα, το άτομο χρειάζεται χρόνο, να του δοθεί ευκαιρία να σκεφτεί. Χρειάζεται χρόνο να εξετάσει, να ερευνήσει και να ακολουθήσει εσωτερικές σκέψεις και αισθήματα. Όταν μέλη της ομάδας ενοχλούν, απαιτούν και διαμορφώνουν γρήγορα δηλώσεις, όταν μία ισχυρή συγκινησιακή δύναμη κατευθύνεται εναντίον του μοναχικού ατόμου, το άτομο εμπλέκεται περισσότερο στις συγκινησιακές φορτίσεις παρά στη δική του αναζήτηση της αλήθειας. Η ατομική συνειδητοποίηση μπορεί να κινηθεί πιο σιγά από την ομαδική συνειδητοποίηση, αλλά στο τέλος αυτή είναι η μόνη πραγματική που έχει νόημα. Το άτομο θα ‘πρεπε να ήταν ελεύθερο να αποφασίσει κατά πόσο επιθυμεί να επιδιώξει την ταυτότητά τους μέσα στην ομάδα ή μόνο του και η απόφασή του θα ‘πρεπε να γίνει σεβαστή […]

Για να εξημερώσουμε έναν άλλο άνθρωπο, δεν χρειάζεται μία αυταρχική διαδικασία. Σύμφωνα με το νόημα του «Μικρού Πρίγκιπα», δεν σημαίνει να ημερέψουμε ή να καλουπιάσουμε ή να συντρίψουμε, να υποτάξουμε και να μειώσουμε πνευματικά ή να περιορίσουμε και να μαλακώσουμε, όπως συμβαίνει τόσο συχνά όταν ένα άτομο ξεχωρίζει έντονα και απειλεί την κλονισμένη ενότητα της ομάδας. Να εξημερώσουμε το άτομο σημαίνει να εγκαταστήσουμε δεσμούς μαζί του. Αυτό σημαίνει μία προθυμία να μπούμε στη ζωή του και να σεβαστούμε τις μοναδικές του απαιτήσεις. Να εξημερώσουμε σημαίνει να είμαστε πρόθυμοι να χάσουμε χρόνο, να μην βιαζόμαστε, αλλά να εκτιμούμε απλώς το ότι είμαστε μαζί με το πρόσωπο. «Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια», είπε η αλεπού. «Αλλά εσείς δεν πρέπει να το ξεχνάτε. Γίνεστε υπεύθυνοι, για πάντα, για ό,τι εξημερώσετε».

~~~~~~~~~

Clark E. Moustakas, Μοναχικότητα και αγάπη (Εκδ. Ταμασος) – απόσπασμα.

Πηγή: to23ogramma

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΚΕΙ ΓΥΡΩ, ΜΕΧΡΙ ΤΑ 45, ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΝΤΥΝΕΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΡΥΟ

Μοιάζουμε με πουλιά ταξιδιάρικα, όλοι οι άνθρωποι, ακόμη κι κείνοι που ξεβολεύονται δυσκολότερα. Μοιάζουμε με περβόλια. Με ανθισμένους μπαξέδες. Θέλουμε νερό, ήλιο και καθαρό αέρα για να θεριέψουμε και να τραβήξουμε τον ανήφορο.

Εκεί, γύρω στα 45, στον πυρήνα μιας χορτάτης ζωής, που εύχομαι να σου σφαλίσει. τα μάτια μονάχα σαν πατήσεις τα  90, οφείλεις καλέ μου άνθρωπε, για να το κατορθώσεις και να ελπίζεις στο ακατόρθωτο να έχεις γευτεί τα ακόλουθα:

Να ζήσεις έναν έρωτα όλο τρέλα. Να σπάσεις φρένα, να λυγίσεις σίδερα, να φας καρφιά. Από κείνους τους κινηματογραφικούς έρωτες που λιγώνεσαι να χαζεύεις. Και για μια φορά έστω, στη μάταιη αυτή ζωή σου, να νιώσεις πώς είναι να σου μπήγουν δυο μάτια καρφιά στην ψυχή και στο μυαλό, να σφιχτεί το στομάχι, να λαθέψει το μυαλό, να κουμαντάρει η καρδιά σα γενικός δερβέναγας.

Εκεί γύρω, μέχρι  τα 45 να' χεις κάνει δύο τεράστια μεθύσια. Ένα της χαράς κι ένα από σεκλέτι και βαρύ καημό. Να καταλάβεις τη γλύκα του απόλυτου ξοδέματος και εξευτελισμού. " Να γίνεις λάσπη και χώμα" και μέσα στον απόλυτο χαμό να γευτείς την ασημαντότητα των στιγμών, το μεγαλείο του ανθρώπου, τον πόνο για μιαν αγάπη που έχασες ή για μια νίκη που κέρδισες. Να συρθείς στα πατώματα, να αγαπήσεις τη νύχτα και τους κατοίκους της και να μονιάσεις μαζί τους ξοδεύοντας μια μικρή περιουσία σε πιοτό για να σε μνημονεύουν.

Εκεί γύρω, μέχρι τα 45, στο κέντρο μιας απρόβλεπτης ζωής, να έχεις βρεθεί μια φορά σε ένα επαρχιώτικο πανηγύρι, από κείνα τα αναστενάρικα με τα κλαρίνα και τους ζουρνάδες και την τσίκνα στο ρουθούνι. Με τη σκόνη να σε ζώνει σαν το φίδι, το χαλβά Φαρσάλων να σου ανακατεύει τα σωθικά, το γύρο του θανάτου, τις κάλτσες, τα βρακιά και τις παντόφλες στα σύρματα. Αυτοσχέδια σκηνικά, γκροτέσκο φιγούρες, μιας ζωής καρικατούρας που δεν της πρέπει να την φέρνεις βαρέως σε καμία περίπτωση.

Εκεί γύρω, μέχρι τα 45, να την έχεις κάνει κοπάνα από όλους κι όλα και  για  μερικές απειροελάχιστες στιγμές να έχεις καταφέρει να κατεβάσεις διακόπτες και να χαθείς από προσώπου γης. Να διαλέξεις το μέρος και να εξαφανιστείς για μια ολόκληρη μέρα. Να κλείσεις τηλέφωνα, υπολογιστές κι ατζέντες και να σωπάσεις. Να αποκοιμηθείς ολομόναχος, να σκορπίσει το μυαλό, να βυθιστείς στο απόλυτο τίποτα.

Εκεί γύρω μέχρι τα 45, να έχεις ξύσει την κούτρα και αναπολώντας τα παιδικά σου χρόνια,  να  έχεις κουτρουβαλήσει έστω για μια ακόμη φορά στους δρόμους, στις αμμουδιές, στο χορτάρι, στην πλατεία του χωριού, σε μια πλαγιά, σε ένα μεγάλο σαλόνι , σε μια λουλουδιασμένη αυλή, όπου τέλος πάντων μπορέσεις. Να λαχανιάσεις από το τρέξιμο, να γρατζουνίσεις τα γόνατα, να σκίσεις τα ρούχα από το παιχνίδι.

Να έχεις ταξιδέψει τουλάχιστον σε έναν ονειρεμένο προορισμό και να μην πάψεις να ελπίζεις για τον παραδεισένιο. Κι όταν σε στριμώχνουν τα τετραγωνικά, εκείνες τις μέρες τις ανάποδες και τις θλιμμένες, να αναπολείς εκείνα τα μερόνυχτα που είχες δραπετεύσει.

Εκεί γύρω, μέχρι τα 45, να έχεις συγχωρέσει  έναν εχθρό και να έχεις σταθεί σε  ένα φίλο, δίχως να σου το ζητήσουν.

Απαραίτητα να έχεις βρεθεί σε ένα γερό συμπόσιο, από κείνα της παλιάς κοπής και να 'χεις χορέψει ξέφρενα, δίχως καμιά ντροπή.

Να έχεις κάνει την πιο απρόβλεπτη πράξη σε έναν άγνωστο στο δρόμο και  για μια στιγμή να ήσουν η αιτία  για να νιώσει το κέντρο του κόσμου. Να το έχεις κάνει, όταν δεν θα το περιμένει και να τον έχεις εκπλήξει με τον πιο ευχάριστα περίεργο τρόπο.

Να έχεις ζήσει τρεις συνεχόμενες μαραθώνιες βραδιές με τις αγαπημένες σου κινηματογραφικές ταινίες και την καλύτερη παρέα.

Να έχεις ξοδέψει τα ραντεβού ενός μήνα, σε μια συναυλία προδιαγραφών τουλάχιστον Γούντστοκ, με τα μαλλιά ανέσπα και τα μυαλά στα κάγκελα.

Να έχεις αγαπήσει τρεις ποιητές και να έχεις ταυτιστεί με τους ήρωες από τρία μυθιστορήματα. Να είναι δικοί σου. Σαν δεύτερη οικογένεια.

Να έχεις ανακαλύψει δύο από τα πολλά κρυφά ταλέντα που σίγουρα θα έχεις και να τα έχεις βγάλει στο φως. Ζωγράφισε, τραγούδησε, μάθε κιθάρα, τρομπέτα, κλακέτες, φλαμένκο, καβάλησε κανένα άλογο, πήδα από γέφυρες, ανέβα σε αερόστατο, παίξε θέατρο, κλώτσα μπάλες, τρέξε στα γήπεδα, μάθε να πιλοτάρεις αεροπλάνο, βγάλε άδεια δύτη. Κολύμπα στα βαθιά.

Κυρίως όμως εξέπληξε τον εαυτό σου. Κάνε λάθη κι ας μη μάθεις ποτέ από αυτά. Κάνε φίλους καρδιάς, εκείνους που χαμογελάνε πολύ, τους θετικούς μιας ζωής που είναι έτσι κι αλλιώς βουτηγμένη στην άρνηση. Να μην ντρέπεσαι για το παιδί που αφήνεις ακόμη να σου ψιθυρίζει στα αυτιά, να σου  μπερδεύει τα μαλλιά. Συμφιλιώσου με τα ζόρια σου- ναι μπορεί να μην κάνεις ποτέ περιουσίες, πιθανόν και γάμο, μπορεί και παιδιά, να αποκτήσεις φαλάκρα, κοιλιά, ρυτίδες, πρεσβυωπία-  κανάκεψε όμως τα κατορθώματά σου και καμάρωσε σαν τον Ηρακλή, μα πάνω από όλα να μην κουραστείς να ζεις ξανά και ξανά και ξανά...

________

  ~ της Αθηνάς Τερζή
  Εικόνα: Βασίλης Δραγάνης
Πηγή:  parallaximag.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΞΥΠΟΛΗΤΟΙ ΣΕ ΑΝΑΜΜΕΝΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ - ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΗΔΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ

Κάθε χρόνο, στην Αγία Ελένη, το χωριό της δημοτικής ενότητας Σκουτάρεως, του δήμου Σερρών, οι κάτοικοι αναβιώνουν ένα έθιμο που η επίσημη εκκλησία θεωρεί ότι είναι ειδωλολατρικό και δεν το αποδέχεται.

   Οι Αναστενάρηδες, συμμετέχουν σε μια πανάρχαια τελετουργία πυροβασίας που γίνεται στο χωριό κατά την πανήγυρη των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, 20 και 21 Μάη. 

  Τα Αναστενάρια, ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές τελετές, πέρασε στις διονυσιακές τελετές αργότερα και διατηρήθηκε ως τις μέρες μας στην Ελλάδα από πυρήνες αναστενάρηδων που υπάρχουν στην Αγία Ελένη Σερρών, στην Κερκίνη Σερρών, στο Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, σε μερικά χωριά του Έβρου και σε ένα χωριό της Δράμας.

   Ο θρύλος λέει πως όταν η εκκλησία του χωριού Κωστί της Ανατολικής Θράκης, αφιερωμένη στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη, πήρε φωτιά, οι κάτοικοι του χωριού, προσπαθώντας να σώσουν τις εικόνες και τα ιερά κειμήλια, μπήκαν μέσα στο φλεγόμενο Ναό και άρπαξαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους. Κανείς όμως δεν κάηκε και δεν τραυματίστηκε και αυτό το απέδωσαν στη χάρη του Αγίου.

   Ανήμερα του Αγίου Κωνσταντίνου μαζεύονται τουρίστες από όλον τον κόσμο να παρακολουθήσουν την τελετουργία, επιστήμονες από παντού έρχονται να μελετήσουν το φαινόμενο της ακαΐας που συμβαίνει στην τελετή.

 Οι αναστενάρηδες συγκεντρώνονται στο "κονάκι" τους από νωρίς, και αρχίζουν μια διαδικασία μύησης κι έκστασης με μουσική από λύρα θρακιώτικη και νταούλι, συνεχίζουν με ένα χορό κι όταν έρθουν σε απόλυτη έκσταση παίρνουν από την αρχιαναστενάρη τα "σημάδια" (μικρά τάματα των εικόνων) και τις εικόνες και ξυπόλητοι μπαίνουν και χορεύουν στα αναμμένα κάρβουνα, θράκα μιας μεγάλης πυράς που έχει στηθεί από νωρίς στην πλατεία του χωριού.



















ΦΩΤΟ...Konstantinos Tsakalidis / SOOC 




Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΓΕΜΙΣΑΝ ΜΕ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΓΥΑΛΙΑ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΔΕΝΤΡΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑ

Η φωτογραφία που βλέπετε είναι σύμφωνα με την καταγγελία του zoosos.gr από την οδό Ψαρών έξω από ένα κατάστημα κοντά στον Σταθμό Λαρίσης. 
  Σύμφωνα με όσα καταγγέλονται κάποιος κάτοικος της περιοχής έσπασε δεκάδες μπουκάλια και γέμισε με γυαλιά το χώρο γύρω από το δέντρο προκειμένου να κρατήσει τα ζώα που ουρούσαν μακριά.
   Από το zoosos.gr αναφέρεται πως ο κάτοικος δεν μπήκε στο κόπο να χρησιμοποιήσει για παράδειγμα κάποια από τα απωθητικά σπρέι, που πωλούνται στα καταστήματα, τα οποία δεν είναι επιβλαβή για τα ίδια τα ζώα ή το περιβάλλον και απλά τα αποτρέπουν να ουρούν ή να αφοδεύουν σε συγκεκριμένα σημεία επειδή η μυρωδιά τα ενοχλεί.
   Ο δράστης θεώρησε ότι είναι αποτελεσματικότερο να βασανίσει τα ζώα με τα σπασμένα γυαλιά, που είναι πολύ πιθανό να πατήσουν, προσπαθώντας έτσι να τα τιμωρήσει επειδή κάνουν αυτό που η φύση ορίζει ως φυσιολογική λειτουργία του σώματος στο «φυσικό» περιβάλλον μιας πόλης. 
  Το www.zoosos.gr έστειλε τις φωτογραφίες, που δημοσίευσε στις 19 Μαΐου στο twitter η χρήστης ‏@_SilmarieL_ ζητώντας η αρμόδια υπηρεσία του Δήμου Αθηναίων όχι μόνο να καθαρίσει το σημείο αλλά να διερευνήσει ποιος έριξε τα γυαλιά εκεί ώστε να προχωρήσει και στην σχετική καταγγελία.

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕ ΣΚΥΛΟ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΕ 9 ΑΤΟΜΑ

Περιστατικό επίθεσης σκύλου σημειώθηκε χθες στο Νέο Ρύσιο Θεσσαλονίκης.
   Συγκεκριμένα ένα σκυλί το οποίο σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τα μέσα της Θεσσαλονίκης ήταν ράτσας Πίτ Μπουλ, επιτέθηκε και τραυμάτισε 9 άτομα.
   Στο σημείο έφτασαν αστυνομικοί ενώ κλήθηκε και η Πυροσβεστική. Όταν το σκυλί επιχείρησε να ξαναεπιτεθεί ένας αστυνομικός το πυροβόλησε και το τραυμάτισε στο πόδι. Το σκυλί προσπάθησε να διαφύγει και έπεσε πάνω σε διερχόμενο όχημα με αποτέλεσμα να πεθάνει. 
  Τα τραυματισμένα από την επίθεση άτομα μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου. Μεταξύ των τραυματιών ήταν και ένα παιδί 13 ετών ενώ δύο τραυματίες εξακολουθούν να νοσηλεύονται και σήμερα.
 Η αστυνομία διενεργεί έρευνα για να εντοπιστεί ο ιδιοκτήτης του σκύλου. 



Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΘΕΟΦΙΛΟ ΩΣ ΤΗΝ ISIS - ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η κατάληψη της Παλμύρας από τους τζιχαντιστές του ISIS και οι φόβοι για την επαπειλούμενη καταστροφή ενός από τα σημαντικότερα μνημεία παγκοσμίως φέρνει στο νου διάφορες άλλες περιπτώσεις που λογιών φανατικοί, θρησκευόμενοι ή μη θέλησαν να χτίσουν έναν νέο κόσμο «εξαφανίζοντας» μεμιάς τον παλιό. 

ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ 

«Μα όταν/ μες στη θρυμματισμένη θύμηση αναδεύω ερείπια/ βρίσκω απόκριση βαθιά/ γιατί τα μάρμαρα κι οι πέτρες κι η ιστορία μένουν για να θυμίζουν το πέρασμά σου ανάμεσα στην ομορφιά – απόκριση για όσα περιμένω και δεν πήρα», 
έγραφε ο Νίκος Αλέξης-Ασλάνογλου στα «Ερείπια της Παλμύρας» του. Και αυτή ακριβώς τη λειτουργία, τη διατήρηση της συλλογικής μνήμης κι εμπειρίας στο διηνεκές εξυπηρετούν καταρχήν τα ιστορικά μνημεία ακόμα κι όταν το «πέρασμα» δεν είναι απαραίτητα όμορφο, ακόμα κι αν τα ερωτήματα που γεννούν είναι περισσότερα από τις αποκρίσεις που δίνουν – μπορεί αλήθεια κανείς να φανταστεί τη Ρώμη χωρίς το Πάνθεον, το Πεκίνο χωρίς την Απαγορευμένη Πόλη, το Κάιρο δίχως τη Σφίγγα και τις Πυραμίδες, την Αθήνα δίχως την Ακρόπολη κι όλα αυτά όχι εξαιτίας πολεμικών καταστροφών ή θεομηνιών αλλά επίτηδες, στοχευμένα;
 Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που πίστεψαν ή που πιστεύουν ακόμα ότι στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο που οραματίζονται να γεννιέται «εκ του μηδενός», τίποτε δεν πρέπει να θυμίζει το παρελθόν – μια διαχρονική «χίμαιρα» που ωστόσο επαναλαμβάνεται ανά τους αιώνες.  

Ιδού μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:

• Πόλη- κόμβος καραβανιών κι εμπόρων στη σημερινή Συρία που άκμασε ιδίως κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα, όταν η θρυλική βασίλισσα Ζηνοβία (267-272 μ.Χ.) απείλησε την ίδια τη Ρώμη προτού ηττηθεί κι αιχμαλωτιστεί από τον αυτοκράτορα Αυριλιανό, η Παλμύρα είναι δυστυχώς πολύ πιθανό να έχει την τύχη των αρχαίων πόλεων Νιμρώδ και Χάτρα που ήδη ισοπέδωσε ο ISIS μαζί με ό,τι βρήκε στο Μουσείο της Μοσούλης – μόνη ελπίδα, να αναγκαστούν σε άμεση υποχώρηση ή να αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το τόσο σπουδαίο μνημείο ως «διαπραγματευτικό χαρτί»... Δυστυχώς, εκτός από μνημεία εξαλείφουν ή τρέπουν σε άτακτη φυγή οποιονδήποτε δεν συμμερίζεται τις απόψεις τους. 



• Οι Ταλιμπάν ήταν υπεύθυνοι για την αμέσως προηγούμενη μεγάλη πολιτιστική απώλεια, την ανατίναξη το 2001 των πελώριων, σκαλιστών σε βράχο αγαλμάτων του Βούδα στο Μπαμιάν του Αφγανιστάν (6ος π.Χ. αιώνας). Κι άλλοι κατακτητές είχαν επιχειρήσει στο παρελθόν να τους καταστρέψουν, κανείς όμως δεν επέδειξε τη δική τους σπουδή. Το μόνο που απομένει σήμερα είναι οι εσοχές στους βράχους... Πλήθος άλλοι αρχαιολογικοί θησαυροί χάθηκαν ή συλήθηκαν όσο βρίσκονταν στην εξουσία. 

• Η ισοπέδωση του Σεραπείου από τον φανατισμένο χριστιανικό όχλο στην Αλεξάνδρεια κατ' εντολή του Πατριάρχη Θεόφιλου ύστερα από άγριες συγκρούσεις με τους "εθνικούς" κατοίκους της πόλης το 391 μ.Χ. είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα των εκτεταμένων καταστροφών σε «ειδωλολατρικά» μνημεία που προκάλεσαν πρώιμοι φονταμενταλιστές του σταυρού. Ο εντυπωσιακός ναός, που είχε αναγείρει ο Πτολεμαίος Σωτήρας το 287 π.Χ. ήταν περίφημο λατρευτικό, πνευματικό και θεραπευτικό κέντρο – οι χριστιανοί πάλι το θεωρούσαν μνημείο ψεύδους, δεισιδαιμονίας και εκμετάλλευσης. 

• Πλήθος εκκλησίες, μοναστήρια αλλά και τζαμιά κατεδαφίστηκαν ή άλλαξαν χρήση στην ΕΣΣΔ, ιδίως τη δεκαετία του '30 οπότε υπέστη μεγάλες διώξεις από τον Στάλιν και ο κλήρος, ενώ σε καταστροφές ναών κι εκτελέσεις ιερέων προέβησαν και αναρχικοί της CNT-FAI στη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου (1936-9) – οι εξεγερμένοι επιχείρησαν μάλιστα να γκρεμίσουν και την Sagrada Familia στην Βαρκελώνη, θεωρώντας τη σύμβολο δεσποτισμού και θρησκευτικής καταπίεσης, ευτυχώς όμως για την... αρχιτεκτονική δεν διέθεταν αρκετά εκρηκτικά, περιορίστηκαν έτσι σε μικροζημιές στη βάση του οικοδομήματος.



• Κατά την Πολιτιστική Επανάσταση που κήρυξε ο Μάο στην Κίνα μεταξύ 1966-76, αφιονισμένοι νεολαίοι κραδαίνοντας το «κόκκινο βιβλιαράκι» του Μεγάλου Τιμονιέρη αφάνισαν αμέτρητα μικρά και μεγάλα ιστορικά μνημεία, συγγράμματα, βιβλία, έργα τέχνης, οτιδήποτε μπορούσε να θυμίζει τον «παλιό κόσμο». Εξάλλου στρατιώτες και «ερυθροφρουροί» εκθεμελίωσαν ως «εστίες αντίδρασης» πάνω από 3000 βουδιστικά μοναστήρια μετά την προσάρτηση του Θιβέτ (1959), ενώ «φτηνά» τη γλίτωσε η Ποτάλα, το μεγαλοπρεπές ανάκτορο των Λάμα στη Λάσα. 

• Η Ισλαμική Επανάσταση στο Ιράν (1979) συνοδεύτηκε επίσης με καταστροφές προϊσλαμικών (κυρίως ζωροαστρικών) πολιτιστικών μνημείων, απειλήθηκε μάλιστα η ίδια η αρχαία Περσέπολη που υπερασπίστηκαν σθεναρά κάνοντας «ανθρώπινη αλυσίδα», καθώς λέγεται, οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής. Ευτυχώς γρήγορα επικράτησαν μετριοπαθέστερες λογικές. 

• Σε τεράστια ανθρωπιστική αλλά και πολιτιστική καταστροφή εξελίχθηκε η κυριαρχία των Ερυθρών Χμερ του Πολ Ποτ στην Καμπότζη (1975-9). Οι πόλεις «έκλεισαν», ο πληθυσμός υποχρεώθηκε να εγκατασταθεί και να εργαστεί στο ύπαιθρο σε απερίγραπτες συνθήκες, 1.5-3 εκ. άνθρωποι εξολοθρεύτηκαν ενώ ελάχιστα πολιτιστικά μνημεία – ανάμεσά τους ευτυχώς η θρυλική Ανγκόρ Τομπ – γλίτωσαν τον αφανισμό. 

• Οι ντανταϊστές (1916-23) αλλά και οι καταστασιακοί τη δεκαετία του '60 τάσσονταν επίσης υπέρ της διαγραφής ή του πολιτιστικού παρελθόντος. Παρότι οι ίδιοι οι εμπνευστές εκείνων των κινημάτων δεν προχώρησαν σε καταστροφές, ενέπνευσαν πολλούς επιγόνους, ανάμεσά τους και συνειδητούς «μπάχαλους». Ο Χανς Ρίχτερ θεωρούσε τον Ηρόστρατο, εμπρηστή του μεγάλου ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο (356 π.Χ.) «πρώιμο ντανταϊστή» ενώ στο 1ο τεύχος της Καταστασιακής Διεθνούς (1958) το λήμμα «Αποσύνθεση» ορίζεται ως «διαδικασία με την οποία οι παραδοσιακές πολιτιστικές μορφές καταστρέφονται από μόνες τους κάτω από την επίδραση της εμφάνισης ανώτερων μέσων κυριαρχίας, τα οποία επιτρέπουν και απαιτούν ανώτερες πολιτιστικές κατασκευές... Κάνουμε μια διάκριση ανάμεσα σε μια ενεργητική φάση της αποσύνθεσης, αποτελεσματική καταστροφή παλιών οικοδομημάτων -που σταματάει γύρω στα 1930- και μια φάση επανάληψης, που κυριαρχεί έκτοτε. Η καθυστέρηση του περάσματος από την αποσύνθεση σε νέες κατασκευές, συνδέεται με την καθυστέρηση της επαναστατικής εξάλειψης του καπιταλισμού».

• «Ισοπεδώστε την Ακρόπολη!..» Ο σουρεαλιστής ποιητής Νικήτας Ράντος (Νικόλα Κάλας) είχε ήδη από το 1935 υποστηρίξει έντονα σε φιλικούς κύκλους τη «βλάσφημη» αυτή άποψη, ενώ σε αντίστοιχο, πανκ αισθητικής κείμενο-μανιφέστο που εξέδωσε ο underground, όπως θα τον χαρακτηρίζαμε σήμερα ποιητής Γιώργος Μακρής στις 18/11/44 υπογράφοντας ως «γενικός διοργανωτής της ΣΑΣΑ-Συνδέσμου Αισθητικών Σαμποτέρ Αρχαιοτήτων» διαβάζουμε:
 «Έχοντας κοινή αισθητική και κοσμοϊστορική άποψη πως η καταστροφή και η θνητότητα της μορφής των όντων περιλαμβάνονται στο περίγραμμα της ολοκλήρωσης της ζωής, βάζουμε σκοπό την καταστροφή του Παρθενώνα με απώτερο στόχο την παράδοσή του στην ουσιαστική αιωνιότητα... Αποφασίζουμε να θέσουμε σκοπό μας την ανατίναξη αρχαίων μνημείων, την προπαγάνδα κατά των αρχαιοτήτων και κατά παντός αντικειμένου που δεν μας αρέσει». Θεωρούσε ότι ο Ιερός Βράχος αντιπροσώπευε, πλέον, τη χρεωκοπία του Δυτικού πολιτισμού με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ακόμα σε εξέλιξη. Εντέλει ο Παρθενώνας στέκει ακόμα στη θέση του, όμως οι «Προάγγελοι του Χάους» που μνημόνευε ήδη από το '50 ο ποιητής βρίσκονται ήδη ανάμεσά μας και όχι πάντα για καλό...




 Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ PASSWORDS ;

Ολοένα και περισσότερες εταιρείες τεχνολογίας θέλουν το τέλος του πιο επισφαλούς μέτρου ψηφιακής ασφάλειας. 

Την προηγούμενη εβδομάδα, η γιαπωνέζικη εταιρεία Fujitsu παρουσίασε ένα smartphone που χρησιμοποιεί την κάμερά του ως σαρωτή ίριδας για να ξεκλειδώνει και να δίνει πρόσβαση στον κάτοχό του, προσθέτοντας έτσι το όνομά της σε μια μεγάλη λίστα εταιρειών τεχνολογίας που επιθυμούν παντί τρόπω το «τέλος των passwords».

   Παρεμφερείς «φουτουριστικές», μέχρι πρότινος, μεθόδους βιομετρικής αναγνώρισης κατόχου χρησιμοποιούν ήδη τα high-end μοντέλα μεγάλων κατασκευαστών, όπως η Apple και η Samsung, που έχουν το δακτυλικό αποτύπωμα όχι μόνο για ξεκλείδωμα αλλά και για την ενεργοποίηση πληρωμών μέσω του smartphone, που τείνει να γίνει mainstream. 

  Τα προβλήματα με τα passwords είναι πλέον προφανή. Αυτή η μέθοδος διασφάλισης ενός συστήματος κοντεύει πια τα 50 χρόνια από τότε που λανσαρίστηκε στα computer labs των αμερικανικών πανεπιστημίων στα '60s.

   Και εάν τότε μπορούσε απλώς να δώσει πρόσβαση σε έναν υπολογιστή με άγνωστα στους πολλούς στοιχεία, σήμερα ένα κλεμμένο password μπορεί να καταφέρει καταστροφές, μικρής ή και πολύ μεγάλης κλίμακας, σε άτομα, εταιρείες ή και ολόκληρες χώρες.

   Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε χρόνο στην κορυφή της λίστας με τα χειρότερα passwords της χρονιάς που χρησιμοποιούν οι χρήστες του Ιnternet κυριαρχεί το «123456», γεγονός που αποτελεί ένδειξη ότι ο κόσμος δεν θέλει να ζορίζει το μυαλό του απομνημονεύοντας περίπλοκους συνδυασμούς γραμμάτων, αριθμών και σημείων στίξης. Ακόμα μια ένδειξη τού ότι οι «κωδικοί πρόσβασης» σαπίζουν ως μέσο αποτελεί το γεγονός ότι μια-μια οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας που έχουν χρηματικές δοσοληψίες με χρήστες επιβάλλουν το λεγόμενο two-step authentication – σύστημα διπλής ταυτοποίησης χρήστη, γεμίζοντας τα εισερχόμενα των SMS με passwords μιας χρήσης.

   Το νέο στο συνεχιζόμενο debate που αφορά το «τέλος των passwords» είναι ότι στις αρχές της εβδομάδας ο διεθνής οργανισμός FIDO (Fast IDentity Online), που αποστολή του είναι η εδραίωση ενός παγκόσμιου standard ως μεθόδου login σε ψηφιακές υπηρεσίες, επικύρωσε τις μεθόδους που έχουν προτείνει 18 ηχηρά ονόματα της τεχνολογίας (Google, Microsoft, Yahoo κ.ά.) και αφορούν βιομετρικές μεθόδους επαλήθευσης χρήστη.

   Η επικύρωση αυτή, εκτός του ότι διευρύνει τη χρήση της μεθόδου two-step authentication (διπλής ταυτοποίησης χρήστη), δίνει το πράσινο φως που θα επιτρέπει σε μια συσκευή να «μιλάει» με άλλες υπηρεσίες, όπως ένα e-shop ή μια τράπεζα, επιτρέποντάς τους την πρόσβαση σε αυτές, όταν αναγνωρίζει τον χρήστη μέσω του δακτυλικού αποτυπώματος ή άλλων βιομετρικών μεθόδων που είναι ακόμα σε πειραματικό στάδιο, χωρίς όμως να μοιράζεται αυτό το ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο.
 Αναλυτές εκτιμούν ότι αυτή η κίνηση πρόκειται να επισπεύσει ακόμα περισσότερο την έλευση μιας εποχής κατά την οποία τα passwords θα αποτελούν κομμάτι της ψηφιακής ιστορίας, όπως περίπου το φαντάστηκε ο σεναριογράφος του Minority Report. Μιας εποχής που τα όρια μεταξύ επιστημονικής φαντασίας και πραγματικότητας θα είναι ακόμη πιο δυσδιάκριτα.



 Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΚΥΚΛΩΝΑΣ ΣΕ ΣΤΟΥΝΤΙΟ - Η ΠΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ 3D ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙΡΟΥ

Είναι ό,τι πιο εντυπωσιακό έχουμε δει ποτέ από τις οθόνες των τηλεοράσεών μας. Δεν θυμίζει σε τίποτα την κλασική πρόγνωση καιρού, που έχουμε μάθει ως σήμερα.

Το AMHQ, Wheather channel, το κανάλι που ασχολείται μονοθεματικά με την πρόβλεψη του καιρού έχει προχωρήσει πολύ μπροστά στο μέλλον.

Ο παρουσιαστής-μετεωρολόγος Jim Cantore έδειξε στο τηλεοπτικό στούντιο πώς είναι ένας ανεμοστρόβιλος, βήμα προς βήμα, με την βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας. Το αποτέλεσμα κόβει την ανάσα.

Διαβάστε Περισσότερα

ΧΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΠΟ ΑΥΣΤΡΑΛΟΥΣ. Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΓΙΝΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΑ...ΒΟΤΚΑ

Η είσοδος τους στην Eurovision δεν σημαίνει ότι έμαθαν οι Αυστραλοί την Ευρώπη. Κάθε άλλο. Και επειδή συμμετέχουν μόνο φέτος στον διεθνή διαγωνισμό τραγουδιού στην Βιέννη, μάλλον πρέπει να είναι και η τελευταία τους.

Διότι η Αυστραλία δεν ξέρει την Ευρώπη. Και αυτό αποδείχθηκε από μια πρόσκληση – πρόκληση του site «Buzzfeed». Ζήτησε από απλούς πολίτες της χώρας να σχεδιάσουν τον χάρτη της Ευρώπης και να απαριθμήσουν τους συμμετέχοντες στην τελική φάση.

Kαι οι Αυστραλοί τα έκαναν... μαντάρα. Μπερδεύουν την Ελλάδα με την Κύπρο και την Τουρκία, την τελευταία την... βαφτίζουν Ουκρανία, δίπλα στην Ελλάδα φέρνουν μέχρι και την Μολδαβία!Αυστραλός θεωρεί πως στα εδάφη της Τουρκίας είναι η Ελλάδα και πως η Αρμενία είναι τα μισά Βαλκάνια. Ένας άλλος συμπατριώτης του γράφει στη θέση της Ρωσίας «βότκα» κι ακόμα ένας σημειώνει «Macedonia» στη θέση της Πελοποννήσου.

Ουδείς πάντως κατάφερε να σχεδιάσει μόνο τις 27 χώρες που συμμετέχουν στον σαββατιάτικο τελικό.

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΙΚΑ ΖΗΤΑ ΠΙΣΩ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΚΟ

Τα επιδόματα που έπαιρναν καλούνται να επιστρέψουν χιλιάδες συνταξιούχοι, που παίρνουν «ραβασάκι» από το ΙΚΑ.

Πρόκειται για ασφαλισμένους από τους οποίους ζητείται να επιστρέψουν το επίδομα συζύγου αναδρομικά για 10 χρόνια, καθώς διαπιστώθηκε εκ των υστέρων ότι οι συνταξιούχοι έπαιρναν αυτό το επίδομα χωρίς να το δικαιούνται, θεωρώντας μάλιστα ότι το λάμβαναν γνωρίζοντας ότι παρανομούν.

Μία τέτοια ειδοποίηση έλαβε συνταξιούχος από τον οποίο ζητά το ΙΚΑ να επιστρέψει με ετήσιο τόκο 5% όλα τα επιδόματα που πήρε για τη σύζυγό του από το 2002 έως το 2011, καταβάλλοντας 4.225,18 ευρώ, ενώ το ποσό που είχε εισπραχθεί ήταν 2.881 ευρώ, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Ελεύθερου Τύπου». Μάλιστα, στην απόφαση του καταλογισμού αναφέρεται ότι για το συμψηφισμό της οφειλής, θα μειωθεί η σύνταξή του κατά 264 ευρώ.

Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα για τους συνταξιούχους αυτούς είναι ότι το ΙΚΑ δεν αναγνωρίζει το δικαίωμά τους να εξοφλήσουν την οφειλή με τη ρύθμιση των 100 δόσεων, όπως επίσης ότι το Ταμείο θεωρεί ένοχους τους ασφαλισμένους και όχι τις υπηρεσίες που ενέκριναν τη συγκεκριμένη παροχή.

Το ΙΚΑ σχεδιάζει σαρωτικούς ελέγχους στο επιχειρησιακό πλάνο για την περίοδο 2015-2016, για την επιστροφή παροχών και παράνομων συντάξεων, όπως και για συνταξιούχους που εργάζονται και δεν το δηλώνουν.

Διαβάστε Περισσότερα