Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Τετάρτη 1 Απριλίου 2020

Προμαχιώτικα Νέα: Δέκα χρόνια "ψέματα".


Διαβάστε στα παρακάτω λινκ που παραθέτουμε, μια ιστορική αναδρομή από τα αθώα πρωταπριλιάτικα ψέματα που αναρτήθηκαν από την ιστοσελίδα μας...

2012
ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ ΠΙΛΟΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣ.10.000 ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ..

2013
ΔΩΡΕΑΝ WIFI INTERNET ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣ!!!

2014
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣ Ο ΥΠΕΡΤΥΧΕΡΟΣ ΤΟΥ ΤΖΟΚΕΡ ΠΟΥ ΠΑΙΧΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΔΕΣΣΑ.- ΚΕΡΔΙΣΕ 1.400.000 ΕΥΡΩ!!!

2015
ΚΙΒΩΤΙΑ ΜΕ ΑΝΤΑΡΤΙΚΕΣ ΛΙΡΕΣ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΞΕΡΟΠΟΤΑΜΟ ΤΩΝ ΠΡΟΜΑΧΩΝ

2016
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗ Ο ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ;

2017
Κατασκευή Δημοτικής υδροηλεκτρικής μονάδας στους Προμάχους. Τεράστια οφέλη για τα τοπικά νοικοκυρια

2018
Τμήμα του κινέζικου δορυφόρου Tiangong-1 κατέπεσε στα Ελληνοσκοπιανά σύνορα στα δάση των Προμάχων

2019
Πληρώνονται σήμερα στο Κέντρο νεότητας Προμάχων τα αναδρομικά και τα παρακρατημένα δώρα των δικαιούχων. Εφάπαξ ποσό 3.500 ευρώ σε όλους.

2020
Έκτακτο οικονομικό επίδομα 1.000 ευρώ σε όλους τους Έλληνες.

2021

Ευχαριστήριο προς την επιχείρηση TOPaper Πολυξενίδης για την προσφορά αναλώσιμου υλικού στον Δήμο Αλμωπίας


Αριδαία 01/04/2020

Θέμα: Ευχαριστήριο προς την επιχείρηση  TOPaper  Πολυξενίδης για  την προσφορά αναλώσιμου υλικού στον Δήμο Αλμωπίας 

 Η επιχείρηση TOPaper Πολυξενίδης η οποία  έχει έδρα την Αριδαία του Δήμου Αλμωπίας από το 1990 και δραστηριοποιείτε σε όλη την Ελλάδα  πρόσφερε στον Δήμο Αλμωπίας :

20 x 100 ζευγάρια γάντια 
310 ρολά χαρτί υγείας 
10  Αντισηπτικά 
30 κιβώτια x 2000 τεμ χαρτοπετσέτες
6  ρολά χαρτί κουζίνας

Το παραπάνω υλικό παραδόθηκε στις 31.03.2020 από τους συνεχιστές της οικογενειακής επιχείρησης  Ελευθέριο και Χαράλαμπο Πολυξενίδη .
Ευχαριστούμε τους  επαγγελματίες που με τέτοιου είδους ενέργειες μας δυναμώνουν υλικά και ηθικά  απέναντι στην πανδημία του Κορωνοϊου.

Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΜΗΝΤΣΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΡΔΕΥΣΗΣ ΑΛΜΩΠΙΑΣ


ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 3ο ΘΕΜΑ

Σχετικά με το τρίτο θέμα της συνεδρίασης ΔΣ της 31/03/2020 «Καθορισμός αρδευτικής περιόδου έτους 2020, τομέων άρδευσης, αριθμού υδρονομέων ανά τομέα και διάρκεια απασχόλησης» η θέση της παράταξης μας έχει ως εξής :
Tο θέμα αυτό βρισκόταν στην ημερήσια διάταξη της προηγούμενης συνεδρίασης και ως Δημοτικός Σύμβουλος  πρότεινα  την αναβολή του θέματος με την δέσμευση να γίνει εντός της επόμενης εβδομάδας ειδική συνεδρίαση με μοναδικό θέμα «Κατάθεση προτάσεων για την επίλυση των οικονομικών προβλημάτων της υπηρεσίας άρδευσης και τοποθέτηση πλαισίου λειτουργίας της υπηρεσίας ώστε να καταστεί βιώσιμη και να αποκτήσει αναπτυξιακό χαρακτήρα»  στην οποία θα έπρεπε να κληθούν όλοι οι πρόεδροι των τοπικών κοινοτήτων για να καταθέσουν τις απόψεις τους.
Αυτονόητο είναι πως σκοπός της πρότασης αυτής δεν ήταν να πληγεί η παράταξη του Δημάρχου . Σκοπός της πρότασης ήταν να προκληθεί μια συζήτηση κατά την οποία όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι έχοντας το βάρος της ευθύνης , θα έκαναν τις προτάσεις τους και θα καταλήγαμε σε ένα ορθό πλαίσιο λειτουργίας της υπηρεσίας άρδευσης ώστε και οι αγρότες μας να μπορούν να έχουν τις παροχές που πρέπει αλλά και ο Δήμος να εισπράττει τα χρήματα που πρέπει. 
Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε και καλούμαστε πάλι να ψηφίσουμε για ένα θέμα χωρίς να έχουμε βάλει το πλαίσιο της ορθής λειτουργίας της υπηρεσίας. Με επιφύλαξη δηλώνουμε πως παρέχουμε θετική ψήφο και οι έξι σύμβουλοι της παράταξης Αλμωπία Ψηλά ευελπιστώντας πως Δήμαρχος  θα αξιολογήσει καλύτερα την πρόταση μας στο μέλλον και θα προκαλέσει αυτήν την συνεδρίαση . 
Όλοι μας το καλό του Δήμου θέλουμε και η πολιτική μας ως παράταξη πάντοτε είχε τέτοιο πρόσημο .

ΜΗΝΤΣΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

Ευχαριστήριο προς την εταιρεία ΣΟΥΛΗΣ Α.Β.Ε.Ε. για την προσφορά αναλώσιμου υλικού στον Δήμο Αλμωπίας.


Αριδαία 01/04/2020

Θέμα: Ευχαριστήριο προς την εταιρεία  ΣΟΥΛΗΣ  Α.Β.Ε.Ε.  για  την προσφορά αναλώσιμου υλικού στον Δήμο Αλμωπίας. 

Πιο συγκεκριμένα η εταιρεία  Σουλης Α.Β.Ε.Ε. η οποία  εδρεύει στην Σκύδρα  Ν Πέλλας και  δραστηριοποιείται εδώ και πολλές δεκαετίες στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό στον χώρο των Υλικών Συσκευασίας Φρούτων και Λαχανικών διαθέτοντας επιστημονικό προσωπικό και εκπαιδευμένα στελέχη   κατασκεύασε και πρόσφερε δωρεάν 50 καινοτόμες μάσκες ή αλλιώς ασπίδες προστασίας  οι οποίες προστατεύουν το πρόσωπο του χρήστη με τον καλύτερο τρόπο προσφέροντας έτσι απόλυτη ασφάλεια σ΄ όσους την χρησιμοποιούν.

Οι νέες μάσκες   παραδόθηκαν  στις 31.03.2020 από την ιδιοκτήτρια  της εταιρείας κ. Ιφιγένεια Στόγιου στον Αντιδήμαρχο Αλμωπίας κ. Δ. Γιάντση και θα διατεθούν για την ενίσχυση του εξοπλισμού προστασίας του προσωπικού του Δήμου μας .

Αυτού του είδους οι ενέργειες προσφοράς και αλληλεγγύης  τιμούν τους επαγγελματίες και τις εταιρείες  που τις εφαρμόζουν και μας δυναμώνουν απέναντι στην πανδημία του Kορωνοϊού .

Η ονλάιν έκδοση της εφημερίδας "Τα νέα της Αλμωπίας". (1-4-2020)









"Η διαθήκη μου" - Μιχάλης Κατσαρός

Μιχάλης Κατσαρός (1919-1998)

Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.

Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός.

Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί – εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ. 

Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες
ατελείωτες τις παρελάσεις
σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές στις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.

Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία. 

Υστερόγραφο
Η διαθήκη μου πριν διαβαστεί
– καθώς διαβάστηκε –
ήταν ένα ζεστό άλογο ακέραιο.
Πριν διαβαστεί
όχι οι κληρονόμοι που περίμεναν
αλλά σφετεριστές καταπατήσαν τα χωράφια.

Η διαθήκη μου για σένα και για σε
χρόνια καταχωνιάστηκε στα χρονοντούλαπα
από γραφιάδες πονηρούς συμβολαιογράφους.
Αλλάξανε φράσεις σημαντικές
ώρες σκυμμένοι πάνω της με τρόμο
εξαφανίσανε τα μέρη με τους ποταμούς
τη νέα βουή στα δάση
τον άνεμο τον σκότωσαν –
τώρα καταλαβαίνω πια τι έχασα
ποιος είναι αυτός που πνίγει.

Και συ λοιπόν
στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις
από φωνή
από τροφή
από άλογο
από σπίτι
στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:
Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν. 





Ανήκεις στο σπίτι μας


«Όταν ανήκεις είσαι εκεί που θέλεις να είσαι, και σε θέλουν»

Η αυτοεκτίμησή μας συνδέεται με την αγάπη και το δέσιμο με άλλους ανθρώπους. Ο καλύτερος τρόπος για να δείξουμε στα παιδιά μας ότι τα αγαπάμε χωρίς προϋποθέσεις και όρους είναι να σιγουρευτούμε ότι νιώθουν πως ανήκουν στο σπίτι μας και στην οικογένειά μας:

Όταν η Έλεν πήγαινε στην τετάρτη Δημοτικού, γύρισε μια μέρα από το σχολείο κι έβαλε τα κλάματα μόλις κλείσαμε την εξώπορτα πίσω μας, και πήγε τρέχοντας στο δωμάτιό της. Την ακολούθησα αμέσως, γονάτισα μπροστά της και τη ρώτησα τι συμβαίνει. Μέσα από αναφιλητά μου είπε: «Βαρέθηκα να είμαι η άλλη! Έχω κουραστεί!»

Δεν καταλάβαινα τι εννοούσε, οπότε της ζήτησα να μου εξηγήσει τι εννοεί μ΄αυτό το «η άλλη». «Κάθε μέρα στο διάλειμμα παίζουμε ποδόσφαιρο. Δύο από τα πιο δημοφιλή παιδιά είναι οι αρχηγοί των ομάδων και διαλέγουν τους παίχτες. Ο πρώτος αρχηγός λέει «παίρνω τη Σούζι, τον Τζον, τον Πητ, τη Ρόμπιν και τον Τζέϊκ». Ο δεύτερος λέει «παίρνω τον Αντριου, τον Στηβ, την Κέϊτι και τη Σού και μοιραζόμαστε τους άλλους». Κάθε μέρα είμαι με τους άλλους. Ποτέ δεν με φωνάζουν με το όνομά μου».

Ένιωσα την καρδιά μου να βουλιάζει. Καθόταν στην άκρη του κρεβατιού και κρατούσε το κεφάλι με τα χέρια της. Ανησύχησα τόσο πολύ όταν την ακολούθησα στο δωμάτιό της, που δεν είχα καν ανάψει το φως. Δεν άντεχα το θέαμα, να είναι τόσο πονεμένη και να κάθεται να κλαίει στο σκοτάδι, οπότε σηκώθηκα να ανάψω το φως. Εκείνη τη στιγμή είχα μια αναλαμπή: Το ότι πήγα να σηκωθώ για να ανάψω το φως, ώστε να μου είναι λιγότερο οδυνηρό το θέαμα, με έκανε να σκεφτώ την αγαπημένη μου φράση για το σκοτάδι και τη συμπόνοια, μια φράση της Pema Chodron που λέει το εξής: «Μόνο όταν γνωρίζουμε το δικό μας σκοτάδι, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το σκοτάδι των άλλων. Η συμπόνοια γίνεται κάτι το πραγματικό μόνο όταν αναγνωρίσουμε και οι δύο ότι είμαστε άνθρωποι«.

‘Αφησα το διακόπτη και πήγα και πάλι να καθίσω με την Έλεν στο κυριολεκτικό και μεταφορικό σκοτάδι. Την αγκάλιασα από τον ώμο και είπα: «Ξέρω πώς είναι να είσαι «ο άλλος». Σκούπισε τη μύτη της και είπε: «Όχι, δεν ξέρεις εσύ είσαι πολύ δημοφιλής».

Της εξήγησα ότι ξέρω στ’ αλήθεια πώς είναι να είσαι «ο άλλος«. Της είπα «όταν νιώθω σαν τον «άλλο», τότε θυμώνω και πληγώνομαι και νιώθω μικροσκοπική και μόνη. Δεν έχω ανάγκη να είμαι δημοφιλής, αλλά θέλω να βλέπουν οι άλλοι ότι κάτι σημαίνω και να μου φέρονται έτσι. Σαν να ανήκω».

Δεν πίστευε στ’ αυτιά της. «Ωστε αλήθεια ξέρεις! Ακριβώς έτσι νιώθω!»
Κάναμε αγκαλίτσες στο κρεβάτι και μου μίλησε για τις εμπειρίες που είχε στα διαλείμματα και της είπα και μερικές από τις δικές μου εμπειρίες από το σχολείο, όταν αυτή η περιθωριοποίηση ήταν πολύ έντονη και οδυνηρή.

Μετά από δύο εβδομάδες, ήμασταν και οι δύο στο σπίτι όταν ήρθε ο ταχυδρόμος. Έτρεξα στην πόρτα με ανυπομονησία. Ηταν να κάνω μια ομιλία σε μια πολύ σημαντική εκδήλωση και ανυπομονούσα να δω τη διαφημιστική αφίσα. Τώρα μου φαίνεται περίεργο, αλλά τότε ήμουν τόσο χαρούμενη που θα έβλεπα τη φωτογραφία μου δίπλα σε φωτογραφίες από σταρ του κινηματογράφου. Κάθισα στον καναπέ με την αφίσα, την ξετύλιξα και άρχισα να την εξετάζω σαν τρελή. Την ώρα που το έκανα αυτό, η Έλεν μπήκε μέσα και είπε «Τέλεια, αυτή είναι η αφίσα σου; Για να δω!»

Καθώς πλησίαζε στον καναπέ, κατάλαβε πως η διάθεσή μου άλλαξε και από ανυπόμονη έδειχνα πια απογοητευμένη. «Τι έγινε μαμά;»
Της έκανα νόημα να καθίσει στον καναπέ δίπλα μου. Κράτησα ανοιχτή την αφίσα κι άρχισε να ψάχνει με το δάχτυλό της τις φωτογραφίες. «Δεν σε βλέπω. Πού είσαι;»
Της έδειξα μια γραμμή που είχε κάτω από τις φωτογραφίες των διασήμων που έλεγε: «Και άλλοι».

Η Έλεν ακούμπησε την πλάτη της στα μαξιλάρια του καναπέ, έγειρε το κεφάλι της στον ώμο μου και είπε: «Αχ μαμά, νομίζω ότι είσαι στους άλλους. Λυπάμαι πολύ».
Δεν απάντησα αμέσως. Ένιωθα άσχημα και επειδή δεν είχαν βάλει φωτογραφία μου και γιατί με ενοχλούσε που δεν είχαν βάλει φωτογραφία μου. Η Έλεν έγειρε μπροστά, με κοίταξε και είπε: «Ξέρω πώς νιώθεις. Όταν κι εγώ είμαι στους άλλους, νιώθω πληγωμένη και μικρή και μόνη. Όλοι θέλουμε να είμαστε σημαντικοί και να ανήκουμε κάπου».

Τελικά αυτή ήταν μια από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου. Μπορεί να μην έχουμε πάντα την αίσθηση ότι ανήκουμε στο διάλειμμα, στην παιδική χαρά ή σε ένα μεγάλο συνέδριο με διασήμους, αλλά τη στιγμή εκείνη ξέραμε ότι ανήκαμε και οι δύο σ΄αυτό που έχει και τη μεγαλύτερη σημασία: στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας. Στόχος δεν είναι να είσαι τέλειος γονιός. Τα καλύτερα δώρα, οι καλύτερες και πιο διδακτικές στιγμές μας συμβαίνουν εκείνες τις στιγμές ατέλειας που επιτρέπουμε στα παιδιά μας να μας βοηθήσουν να «προσέξουμε το κενό».


Πηγή αποσπάσματος: Brene Brawn, Ζήσε τη ζωή σου με τόλμη, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2015.
 Μετάφραση Καλλιόπη Εμμανουηλίδου.
 Τίτλος πρωτοτύπου: Daring Greatly, How the courage to be vulnerable transforms the way we live, love, parent and lead, Gotham Books.





Η Αλήθεια (σαν απο-κάλυψη)


Ο Χριστόφορος Κολόμβος διακήρυξε μια μέρα: «Φεύγω ν’ ανακαλύψω την Αμερική». Κι έφυγε.
 Μετά από ένα μακρινό ταξίδι διακρίνει ξαφνικά στεριά. «Είναι η Αμερική», φωνάζει στο πλήρωμά του. Προσεγγίζουν και αποβιβάζονται. Στην παραλία βλέπουν μπροστά τους μια ομάδα Ερυθροδέρμων να διαβουλεύεται με τον αρχηγό τους. Οι δυό ομάδες αλληλοπαρατηρούνται.
 Ο αρχηγός των Ερυθροδέρμων προχωράει με μεγαλοπρέπεια προς την ομάδα του Κολόμβου. Φθάνοντας μπροστά στον αρχηγό των Λευκών σταματά και τον ρωτάει: «Εσύ είσαι ο Χριστόφορος Κολόμβος;» Στην καταφατική απάντηση του τελευταίου γυρνάει προς τους δικούς του και λέει: «Παιδιά, του λοιπού είναι ανώφελο να κρυβόμαστε, μας ξε-σκέπασαν».

Για χρόνια και χρόνια ένας γέρος δάσκαλος μυούσε στην πνευματικότητα ένα νεαρό υποψήφιο για την υπέρτατη σοφία. Όταν και οι δύο νόμισαν πως ο στόχος τους είχε επιτευχθεί, όρισαν μια τελευταία συνάντηση πριν χωρίσουν οριστικά. Προτού τελειώσει κι αυτή, ο μαθητής θέλησε να υποβάλει στον μυητή του μια ακόμα ερώτηση, αρχέγονη και τελική. Μόλις του δόθηκε η άδεια, την διατύπωσε έτσι: «Τι είναι η αλήθεια;». «Είσαι ακόμα πολύ άπειρος για να το μάθεις», του αντιπρόταξε ο γεροδάσκαλος. «Γύρνα τον κόσμο, διαλογίσου, μη διστάσεις να κάνεις έργα φθαρτά και να τα χαλάσεις κι έλα πάλι να με βρεις σε δέκα χρόνια για να σου απαντήσω στην πιο σημαντική απ’ όλες τις ερωτήσεις».

Δέκα χρόνια αργότερα, ο νέος (ήδη λιγότερο νέος) ξανάρθε να δει τον πνευματικό οδηγό (αρκούντως γερασμένο). Περπάτησαν αρκετά δίχως ν’ ανταλλάξουν κουβέντα, για να καθήσουν στο τέλος στην άκρη μιας λιμνούλας. Ο μαθητής μίλησε πρώτος: «Παρακολούθησα τη μυητική σου διδασκαλία και μου τα έμαθες όλα∙ στη συνέχεια γύρισα ολόκληρο τον κόσμο, σκέφτηκα, έπαθα κι έδρασα∙ τα δοκίμασα όλα∙ δεν μου λείπει παρά η οριακή σου απάντηση στην απόλυτα κεντρική ερώτησή μου∙ μου την είχες υποσχεθεί∙ τι είναι η αλήθεια;». Ο υπέργηρος διδάσκαλος τον κοίταξε με βαθιά συμπάθεια και του απάντησε χαμηλόφωνα: «Η αλήθεια, τι είναι αυτό;».


Κ. Αξελός, Φιλο-σοφικά Αν-έκδοτα, Περιοδικό η λέξη (τεύχος 34), μετάφραση: Θ. Σκάσσης





Ένα ελεύθερο πουλί


Είναι πρωί. Κοιτάω έξω από το παράθυρο μου μερικά πουλιά να πετούν ψηλά διασχίζοντας τον ουρανό. Το πέταγμα τους και τα ανοιχτά φτερά τους σε όλο τον κόσμο συμβολίζουν την ελευθερία. Σκέφτομαι πως οι περισσότεροι από εμάς αισθανόμαστε φυλακισμένοι στις ζωές μας και πολλές φορές θα επιθυμήσουμε αυτήν την αίσθηση ελευθερίας. Αλλά αλήθεια πόσο ελευθέρα είναι και τα πουλιά; Ανάμεσα στη ζωή τους και τη ζωή μας υπάρχουν μεγάλες διαφορές…; Τι να κάνει άραγε ένα πουλί κατά την διάρκειά της ημέρας; Και πόσο απολαμβάνει την ελευθερία του;

Τα πουλιά που εγώ παρατηρώ στον ουρανό να πετάνε, το πιο πιθανό είναι να αναζητούν τροφή και νερό για να επιβιώσουν. Μάλιστα έτσι όπως έχουμε καταντήσει τις πόλεις μας αυτό πρέπει να είναι ένας άθλος μιας και το φυσικό περιβάλλον ενός πουλιού έχει καταπατηθεί βάναυσα από τον άνθρωπο. Τα ελεύθερα πουλιά για μας σπαταλάν τον περισσότερο χρόνο της ημέρας τους για φαγητό και άλλα είδη πρώτης ανάγκης όπως ακριβώς κάνει και ο άνθρωπος. Ένα πουλί μπορεί να πετάξει και να εξερευνήσει για τροφή και στέγη αλλά όχι στα πέρατα της γης. Όπως και για τον άνθρωπο η μετανάστευση δεν ταιριάζει σε όλους και έτσι κάποιοι θα μείνουν σε μια συγκεκριμένη περιοχή και θα προσπαθήσουν να τα βγάλουν πέρα όπως ακριβώς κάνουν και τα πουλιά. Και τα πουλιά πετάνε αναζητώντας την επιβίωση αλλά η φύση, ή ότι έχει απομείνει από αυτήν, συχνά δεν έχει τροφή για όλους και εκεί θα έρθει η μάχη και ο ανταγωνισμός. Για την τροφή, για την στέγη, για την αναπαραγωγή κτλ. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στις ανθρώπινες κοινωνίες. Και υπάρχουν διαφορετικών ειδών πτηνά. Άλλα με ωραία και πολύχρωμα φτερά, άλλα που κελαηδούν, άλλα με επιβλητική εμφάνιση, άλλα δεινοί κυνηγοί και άλλα δεινοί κλέφτες. Αυτό που στις ανθρώπινες κοινωνίες ονομάζουμε διαφορετικότητα και ταλέντο.

Μια ακόμη ομοιότητα με τα πουλιά είναι πως αντιμετωπίζουμε καταστροφές από τις καιρικές συνθήκες αλλά και από άλλα φυσικά φαινόμενα. Βέβαια το πουλί έχει να ξεφύγει και από ένα σωρό αρπακτικά ζώα όπως και από τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος όμως παραμένει το ζώο που μπορεί να δημιουργήσει την μεγαλύτερη καταστροφή. Καταστρέφοντας ακόμη και τον εαυτό του.

Κοιτώντας ακόμη τα πουλιά σκέφτομαι πως τελικά η ζωή τους δεν είναι απλούστερη από την δική μας ούτε και πιο ελεύθερη από την δική μας. Το πουλί δεν μπορεί να μας πει με λόγια πως νιώθει για την ζωή του και αν πραγματικά αισθάνεται ελεύθερο. Φεύγει καθημερινά από τη φωλιά του προσπαθώντας να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Προσδοκά μια ηλιόλουστη ημέρα, ένα θερμό ρεύμα αέρα που θα κάνει πιο εύκολο το πέταγμα του, μια ικανοποιητική ποσότητα τροφής και νερού και ένα βράδυ ζεστό ή έστω μια φωλιά που θα το προστατεύει επαρκώς από το κρύο.

Το να νιώσουμε ελεύθεροι ξεκινά από το να θέλουμε να νιώσουμε ελεύθεροι. Κανείς δεν μπορεί να περιορίσει το μυαλό μας να είναι ελεύθερο. Αν λοιπόν πιστεύετε πως τα πουλιά είναι ελεύθερα μπορείτε να το πιστέψετε και για τον εαυτό σας άλλωστε όπως είδαμε δεν έχουμε και μεγάλες διαφορές.

Το ελεύθερο άτομο μπορεί να είναι ελεύθερο και στο κλουβί της φυλακής του.
Μαχάτμα Γκάντι





Νίκος Καζαντζάκης: Πίστεψε και το αδύνατο θα γίνει δυνατό.


Πώς να πιστέψουν οι άπιστοι τι θάματα μπορεί να γεννήσει η πίστη;
Ξεχνούν πως η ψυχή του ανθρώπου γίνεται παντοδύναμη όταν συνεπαρθεί από μια μεγάλη ιδέα.
Τρομάζεις όταν, ύστερα από πικρές δοκιμασίες, καταλαβαίνεις πως μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τη δύναμη του ανθρώπου,
τρομάζεις γιατί δεν μπορείς πια να βρεις δικαιολογίες για τις ασήμαντες ή άνανδρες πράξεις σου ρίχνοντας το φταίξιμο στους άλλους.
Ξέρεις πως εσύ, όχι η μοίρα, όχι η τύχη, μήτε οι άνθρωποι γύρω σου, εσύ μονάχα έχεις, ό,τι και αν κάμεις, ό,τι και αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη.
Και ντρέπεσαι τότε να γελάς, ντρέπεσαι να περιγελάς αν μια φλεγόμενη ψυχή ζητάει το αδύνατο.
Καλά πια καταλαβαίνεις πως αυτή ‘ναι η αξία του ανθρώπου: να ζητάει και να ξέρει πως ζητάει το αδύνατο.
και να ‘ναι σίγουρος πως θα το φτάσει, γιατί ξέρει πως αν δε λιποψυχήσει, αν δεν ακούσει τι του κανοναρχάει η λογική,
Μα κρατάει με τα δόντια την ψυχή του κι εξακολουθεί με πίστη, με πείσμα να κυνηγάει το αδύνατο,
τότε γίνεται το θάμα, που ποτέ ο αφτέρουγος κοινός νους δε μπορούσε να το μαντέψει:
το αδύνατο γίνεται δυνατό.

Νίκος Καζαντζάκης

Έκτακτο οικονομικό επίδομα 1.000 ευρώ σε όλους τους Έλληνες.


Σύμφωνα με απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών, για να αντιμετωπιστεί η οικονομική δυσπραγία εξαιτίας της κρίσης του κορωνοϊού, εγκρίθηκε,  εκτός από την υπαγωγή των διαφόρων ΚΑΔ στην χορήγηση του βοηθήματος προς τους επαγγελματίες, να ενεργοποιηθεί το οικονομικό μαξιλαράκι των 35.7 δις και να δοθεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση σε όλους τους Έλληνες ηλικίας άνω των 18 ετών, ανεξαρτήτως επαγγέλματος και εισοδηματικών κριτηρίων.

Το ποσό χορηγείται εφάπαξ, και ανέρχεται στο ύψος των 1.000 ευρώ.

Το μόνο που έχει να κάνει ο δικαιούχος είναι να μπει στην παρακάτω πλατφόρμα και να συμπληρώσει τον αριθμό της Αστυνομικής του ταυτότητας και τον αριθμό λογαριασμού τραπέζης ΙΒΑΝ.

Τα χρήματα που θα κατατεθούν αυτόματα, είναι αφορολόγητα και αδέσμευτα από τυχόν φορολογικές ή άλλες εκκρεμότητες.

Για να εισέλθετε στην πλατφόρμα και να κάνετε την αίτηση, κάντε ΚΛΙΚ... ΕΔΩ

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...