Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

BULLIES, ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ (3)

bullying-03

Βάσω Καμαράτου
Είναι λίγο τραυματικό να επαναφέρεις στη μνήμη σου αυτά τα πράγματα. Ένοιωσα, όμως, την ανάγκη να μιλήσω γιατί είναι σημαντικό ο κόσμος να αντιληφθεί ότι το bullying είναι μια πραγματικότητα και πρέπει να παίρνουμε τα μέτρα μας απέναντί της. Προσωπικά έχω αποδεχτεί τον εαυτό μου από πολύ μικρή ηλικία και θυμάμαι πώς αγαπούσα τις γυναίκες απ’ όταν γεννήθηκα. Στα δεκάξι μου το είπα στη μάνα μου. Είχαμε μία κρίση, εξαφανίστηκα για δύο χρόνια από το σπίτι αλλά μετά όλα ξεπεράστηκαν. Δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο να με βοηθήσει, αλλά πιστεύω ότι το γεγονός ότι ο πατέρας και η μητέρα μου ήταν πολύ ανοιχτοί και φιλελεύθεροι άνθρωποι, με έκανε να νοιώθω πιο άνετη. Ο πατέρας μου είχε φούρνο και εξυπηρετούσε ένα σωρό ανθρώπους και είχε μάθει να τους σέβεται όλους, επίσης ήταν πολύ χαλαρός, να φανταστείς μέχρι και σε μπαρ με είχε πάρει.
Στο σχολείο είχα θέματα επειδή ήμουν αγοροκόριτσο. Θυμάμαι ένα περιστατικό όπου ο διευθυντής του σχολείου μου, ο κ. Παρασκευάς μετά από έναν καυγά που είχα με ένα κορίτσι, με σήκωσε ψηλά και μου είπε ‘Εσύ θα πρεπε να είχες γεννηθεί αγόρι’. Ήμουν τρίτη δημοτικού. Αυτό συνέβαινε συχνά, θυμάμαι πελάτες του φούρνου που μου έλεγαν πώς είμαι αγοροκόριτσο. Και αυτό ήταν κάτι που με πείραζε πολύ και με ενοχλούσε. Θυμάμαι πώς κάθε φορά που μου το λεγαν, έτρεχα και εξαφανιζόμουν.
Ένα κορίτσι που παίζει με αγόρια έχει λιγότερες πιθανότητες να γίνει θύμα bullying, απ’ότι ένα αγόρι που παίζει με κορίτσια. Στην περίπτωσή μου, για παράδειγμα, είχα την προστασία και την αποδοχή από τα αγόρια. Με θεωρούσαν δυνατή, ήμουν μέρος της αγέλης τους.  Είχα υποστεί όμως bullying και για τα χρήματα που έφερνα σχολείο. Επειδή ο πατέρας μου λόγω του φούρνου έβγαζε καλά λεφτά, συνήθιζα να πηγαίνω στο σχολείο και να κερνάω τα άλλα παιδιά. Κάποια στιγμή λοιπόν, άρχισαν να έρχονται κάτι κοπέλες που με στρίμωχναν στις τουαλέτες και μου έπαιρναν τα λεφτά. Αυτές ήταν μεγαλόσωμες και εγώ πολύ μικροκαμωμένη, με τρόμαζαν, με απειλούσαν και έπαιρναν τα λεφτά με τη βία. Κάποια στιγμή το είπα στους καθηγητές μου, αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να πιαστούμε στα χέρια με ένα από αυτά τα κορίτσια και να το δείρω. Μέσα από αυτό το συμβάν συνειδητοποιήσα την δύναμη μου και άρχισα να αλλάζω. Θυμάμαι είχαμε μια κοπέλα στη τάξη που ήταν πολύ ψηλή και αδύνατη, κάπως άχαρη, και οι υπόλοιποι την φώναζαν ‘ξυλάγγουρο’ και δεν την άφηναν σε ησυχία. Αποφάσισα λοιπόν να γίνω η προστάτης της και προστάτης όλων των αδυνάμων παιδιών στο σχολείο. Πήγαινα και τους έλεγα πώς αν σας πειράξει κάποιος, να έρθετε να μου το πείτε. Από τότε, το κάνω αυτό όλη μου τη ζωή.
Bullying ισχυρό δέχτηκα από τον πατριό μου. Ήμουν δεκαέξι χρονών και είχα ήδη πει στην μητέρα μου και τον πατριό μου για την πρώτη μου σχέση με γυναίκα. Στα δεκαέξι μου, λοιπόν, είχα μπει με υποτροφία στο ΤΕΙ Κρήτης και όταν κάποια στιγμή ήρθε επίσκεψη ο πατριός μου, έκλεψε τα γράμματα που μου έστελνε η κοπέλα μου και τα πήγε στην Αθήνα. Μόλις το αντιλήφτηκα  ενημέρωσα τη Μαρία, τη φίλη μου, να προσέχει γιατί τα γράμματα είχαν διεύθυνση επάνω και δεν τον εμπιστευόμουν. Εκείνη μετά από το τηλεφώνημα έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, κατάπιε ό,τι χάπια βρήκε στο σπίτι. Πήρα τηλέφωνο στην Αθήνα και τους προειδοποίησα να μην πάνε στο σπίτι της κοπέλας και την εκθέσουν γιατί δεν είχε μιλήσει στους γονείς της όπως εγώ. Τελικά πήγαν στο σπίτι της κοπέλας, κρατώντας τα ερωτικά γράμματα της Μαρίας στο χέρι. Ευτυχώς οι γονείς της τους έδιωξαν κακήν κακώς. Την επόμενη μέρα, όμως, που πήγα να την δω στο νοσοκομείο, ο πατριός μου ήρθε μαζί μου, σαν το μπάτσο. Τα γράμματα αυτά, τα πρώτα μου ερωτικά γράμματα, που τα είχαν υπογραμίσει στα επίμαχα σημεία, μου τα δωσε χρόνια αργότερα η μάνα μου καμμένα σε μία τσάντα. Τα γράμματα αυτά τα έχω ακόμα.
Αυτό που χρειάζεται ένα παιδί για να ξεπεράσει τις επιθέσεις σε βάρος του είναι να αποδεχτεί τον εαυτό του και να πιστέψει σε αυτόν. Δεν χρειάζεται θυμός και βία. Ό,τι δίνεις, αυτό θα πάρεις. Προσωπικά δεν υπήρξαν ποτέ ακραία, ούτε στη συμπεριφορά μου ούτε στην εμφάνισή μου. Δεν μου άρεσε η γκετοποίηση. Ο μπαμπάς, η μαμά, μπορούν να σε βοηθήσουν, το σχολείο και οι καθηγητές επίσης, μια ταινία μπορεί ακόμα και αυτή να σου δώσει δύναμη, αλλά το κλειδί είσαι εσύ. Ο άνθρωπος δεν είναι για το καλό, έτσι λέω, και γι’ αυτό πρέπει να είμαστε δυνατοί.

BULLIES, ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ (2)

bullying-02

Νίκος Γκέλια

Bullying βίωσα για πρώτη φορά ερχόμενος έξι χρονών στην Ελλάδα από την Αλβανία. Όταν έφτασα δεν ήξερα λέξη ελληνικά, αλλά έμαθα πολύ γρήγορα τη γλώσσα και έκανα νέες φιλίες. Το δυστύχημα ήταν ότι την περίοδο που ήρθα, στα μέσα του ’90, το αντι-αλβανικό αίσθημα ήταν πολύ ισχυρό. Σαν παιδί δεν γνώριζα τι ήταν ο ρατσισμός. Είχα μεγαλώσει, μάλιστα, σε μια κομμουνιστική Αλβανία όπου δεν υπήρχαν θρησκευτικές ή φυλετικές διαφορές. Όταν, λοιπόν, είδα ότι τα παιδιά δεν με έπαιζαν στη μπάλα, δεν με έκαναν παρέα ή δεν μου έδιναν το δικαίωμα λόγου, το θεώρησα στην αρχή περίεργο. Οι γονείς μου προσπαθούσαν να εξηγήσουν αλλά δεν τα κατάφερναν. Έτσι αντιλήφτηκα ότι αυτό το πράγμα απλά συμβαίνει.

Ένα χαρακτηριστικό περιστατικό που θυμάμαι έγινε στο μάθημα της ιστορίας. Η καθηγήτρια μας είχε κάνει μια ερώτηση σχετικά με το Ελληνικό Έθνος και εγώ επειδή είχα διαβάσει το μάθημα, σήκωσα χέρι, δεν σήκωνε όμως κανένας άλλος. Εκείνη επέμενε να ρωτά ποιος ξέρει την απάντηση, αγνοόντας το χέρι μου. Κάποια στιγμή, δεν κρατήθηκα και της είπα ‘μα κυρία δεν με βλέπετε που σηκώνω χέρι;’. Εκείνη λοιπόν μου απάντησε, ‘εσύ είσαι Αλβανός και δεν έχεις δικαίωμα να μιλάς για την ελληνική ιστορία’. Με ενόχλησε και με πόνεσε πολύ εκείνη τη στιγμή, αλλά αφού το σκέφτηκα καλύτερα, με πείσμωσε και αποφάσισα ότι θα συνεχίζω να διαβάζω ιστορία, θα διαβάσω όχι μόνο την ιστορία που μου μαθαίνουν, αλλά θα ψάξω βαθύτερα και αν ποτέ γυρίσει κανείς και μου πει πώς δεν γνωρίζω την Ελληνική ιστορία θα τον φτύσω. Η ιστορία είναι από τα αγαπημένα μου μαθήματα. Αργότερα ανακάλυψα και την φιλοσοφία που με βοήθησε ακόμη περισσότερο.

Ένα άλλο περιστατικό που θυμάμαι είναι που είχα έναν φίλο κολλητό, τον Αναστάση και μια φορά με κάλεσε σπίτι του να παίξουμε Nintendo 64. Άνοιξε ο πατέρας του και το πρώτο πράγμα που του είπε ήταν ‘γεια σου μπαμπά, αυτός είναι ο Νίκος ο φίλος μου. Να μην φοβάσαι είναι καλός Αλβανός’. Μου έτυχε επίσης στη τρίτη λυκείου ένα περίεργο περιστατικό. Παίζαμε μπάλα και πάνω σε ένα καυγά για το παιχνίδι, ένας συμμαθητής μου άρχισε να με βρίζει στο στυλ ‘κωλοαλβανέ, άχρηστε, να φύγετε από τη χώρα’. Ξαφνικά όλοι γύρω μου έσκασαν στα γέλια, ενώ εγώ είχα παγώσει. Όταν λοιπόν ρώτησε τους άλλους γιατί γελάνε μαζί του, του απάντησαν: ‘γιατί ρε, και συ Αλβανός δεν είσαι’; Και πράγματι το παιδί ήταν Αλβανός με ονοματεπώνυμο, και ο πατέρας του με τον πατέρα μου έπιναν κάθε πρωί καφέ και συζητούσαν στα αλβανικά. Απλά η οικογένειά του, ντρεπόταν και ήθελε να το κρύβει.

Θεωρώ ότι παρά τα δυσάρεστα περιστατικά που μπορεί κανείς να συναντήσει ακόμη και σήμερα, δεν υπάρχει τόσο έντονος φυλετικός ρατσισμός όσο στο παρελθόν. Ο αδερφός μου, για παράδειγμα, που είναι 10 χρονών και πάει τετάρτη δημοτικού δεν έχει βιώσει ποτέ ρατσισμό επειδή είναι από την Αλβανία. Το ίδιο και άλλα παιδιά από την τάξη του που έρχονται από άλλες χώρες. Αυτό σημαίνει ότι αυτές οι δράσεις που γίνονται μπορούν να δώσουν καρπό. Πιστεύω πώς οι νέες γενιές θα προχωρήσουν ακόμα περισσότερο, είναι η ροπή της ζωής τέτοια. Αυτό που εμείς πρέπει να κάνουμε, από πλευράς μας, είναι να μην επιτρέψουμε να συμβεί περιστατικό bullying στο κοντινό μας περιβάλλον, να μην εθελοτυφλούμε, να παρεμβαίνουμε και να μιλάμε. Όταν μιλάς δίνεις μια ελπίδα σε εσένα στους άλλους, ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα. Και πράγματι, αν χτίσεις χαρακτήρα, και τα βρεις με τον εαυτό σου, θα δικαιολογήσεις τους ανθρώπους που σου φέρθηκαν άσχημα και θα προχωρήσεις.

ΚΕΙΜΕΝΟ Διονύσης Ανεμογιάννης
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Elizabeth Rovit



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr/

BULLIES, ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ (1)

bullying-01

Χάρης Αττώνης

Από μικρός είχα διαπιστώσει ότι είχα μια ιδιαίτερη σεξουαλικότητά αλλά δεν αντιλαμβανόμουν ότι έπρεπε να κρύψω κάτι. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι έπαιζα με τις κούκλες που είχαν οι αδερφές μου, ενώ παρέα έκανα μόνο με κορίτσια. Ο πατέρας μου με απέρριψε από πολύ μικρή ηλικία, κάτι που δεν έχει αλλάξει μέχρι και σήμερα, οπότε μεγάλωσα με μόνα μου πρότυπα τις τρεις γυναίκες της οικογένειάς μου. Με μεγάλωναν με πολύ αγάπη χωρίς να μου στερήσουν τίποτα και στην μητέρα μου φαινόταν πολύ φυσικό που εγώ έπαιζα με τις κούκλες της αδερφής μου και εκείνη έπαιζε με τα αυτοκινητάκια μου. Δεν μου είχε πει κανείς να μην το κάνω και ευγνωμονώ την μητέρα μου γι αυτό. Μάλιστα όταν της έλεγαν οι φίλες της για εμένα, συνήθιζε να λέει ‘γιατί να μην παίζει με κούκλες; Οι πατεράδες δεν παίζουν με τα παιδιά τους;’

Το γεγόνος, όμως, ότι η συμπεριφορά μου ήταν διαφορετική, ότι δηλαδή δεν έπαιζα μπάλα στα διαλείμματα με τα άλλα αγόρια, αλλά έκανα κατακόρυφο, σκοινάκι και λάστιχο και ότι κάποιες φορές έφερνα τις κούκλες μου στο σχολείο, δεν άργησε να μου δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα. Ένα από τα πιο αστεία περιστατικά που μπορώ να θυμηθώ συνέβη όταν πήγαινα τρίτη δημοτικού. Καθόμουν με μια παρέα κοριτσιών και συζητούσαμε για τα μικρά μας πόνυ, και λέω: ‘Το δικό μου μικρό μου πόνυ είναι κίτρινο’! Εκείνη την ώρα, λοιπόν, περνούσε ένα από τα αγόρια της τάξης και μόλις το άκουσε, άρχισε να φωνάζει: ‘Κορίτσι, κορίτσι, είσαι κορίτσι, κορίτσι!’ και βγαίνει έξω και αρχίζει να τρέχει και να φωνάζει. ‘Ο Χάρης είναι κορίτσι’. Όταν γύρισα, λοιπόν, σπίτι ρώτησα τη μαμά μου ‘μαμα είμαι κορίτσι;’. Αυτό ήταν από τα πιο αστεία περιστατικά. Αρχικά, δεν μπορούσα να εξηγήσω γιατί συνέβαινε, ένοιωθα ότι αυτό που έκανα ήταν φυσιολογικό, περνώντας τα χρόνια, όμως, οι συμμαθητές μου γίνονταν όλο και πιο επιθετικοί. Άρχισαν να με σπρώχνουν, να μου πετάνε την μπάλα στο κεφάλι, να με κοροϊδεύουν φωναχτά. Και μόνο που θα περνούσα δίπλα από τις παρέες των αγοριών που δεν ανήκα, έτρωγα τρελό κράξιμο και αυτό με οδήγησε να περιθωριοποιηθώ, να κάνω παρέα μόνο με συγκεκριμένα άτομα, κάποιες φορές να φοβάμαι να πάω στο σχολείο. Σε αντίδραση όλων αυτών έγινα πιο επιθετικός, άρχισα να φτάνω ηθελημένα στα άκρα. Ήμουν ο πρώτος στο σχολείο που είχα μακριά μαλλιά και piercing και έτρωγα αποβολές από τη διευθύντρια. Πολλές φορές μάλιστα είχα έρθει στα χέρια με κάποιους από αυτούς.

Όλα άλλαξαν, βέβαια, όταν έφυγα για σπουδές στην Αγγλία. Εκεί σταμάτησα να να προκαλώ την προσοχή, κατάλαβα ότι για να γίνω αποδεκτός έπρεπε να ηρεμίσω, να είμαι λιγότερο ακραίος. Αυτή η κανονικότητα, μου προσφέρει μέχρι σήμερα μια κάποια ασφάλεια. Αν και υπάρχουν πράγματα με τα οποία ζω και με καταπιέζουν.

Όταν επέστρεψα Ελλάδα, το bullying επέστρεψε χειρότερο για εμένα στο στρατό. Στο στρατό πίστεψα ότι δεν θα την έβγαζα καθαρή. Με είχαν στείλει στα τεθωρακισμένα και άτυχος όπως ήμουν, βρέθηκα μαζί με ανθρώπους ρατσιστές και επικίνδυνους. Κάθε λίγο άκουγες ανθρώπους που εξαφανίζονταν και ειδικά τις πρώτες 40 μέρες στο στρατόπεδο, φοβόμουν σοβαρά για την ζωή μου. Ήταν φρικιαστικό αυτό που έζησα. Όταν με μετέθεσαν στην Ορεστιάδα εκεί έζησα μιας άλλης μορφής bullying που είχε να κάνει με την εξαθλίωση των ανθρώπων που έβαζαν στόχο οι βασανιστές. Εκεί με πέθαναν, δεν κοιμόμουν τα βράδυα. Στην Ορεστιάδα δεν ήμουν μόνο εγώ, άλλοι άνθρωποι, παντρεμένοι με παιδιά, επειδή τύχαιναν να έχουν μια άλλη παιδεία και πιο ‘καλούς τρόπους’, τους μεταχειρίστηκαν χειρότερα από εμένα.

Ο εκφοβισμός υπάρχει παντού γύρω μας και πολλές φορές ξεκινά μέσα από την οικογένειά. Μιλάω για τους γονείς που δεν αποδέχονται τα παιδιά τους γι αυτό που είναι, που είναι διαρκώς ανικανοποίητοι με τις επιλογές των παιδιών τους. Εκβιασμός υπάρχει στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο στρατό αλλά και στην αγορά εργασίας. Υπάρχει εκφοβισμός που βιώνουμε όλοι όταν καταπατούνν τα δικαιώματά μας, μας εκβιάζουν και  υποκύπτουμε για να μην βρεθούμε στην μαύρη λίστα. Ο εκφοβισμός είναι σε όλα τα πλαίσια της κοινωνίας μας, ανοίγει και κλείνει πόρτες. Για εμένα η μέγιστη εκδήλωση bullying είναι ότι έχουμε βάλει την Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα στην Βουλή. Αυτό είναι ένας διαρκής εκφοβισμός για εμένα και για κάθε άνθρωπο που είναι διαφορετικός.

Θυμάμαι μια φορά γύρισε ο ανηψιός μου και με ρώτησε από που πήρα ένα μπουφάν και όταν του απάντησα μου είπε με γκριμάτσα ότι από εκεί ψωνίζουν μόνο οι Αλβανοί. Τότε εγώ τον έπιασα από το αυτί και του είπα ‘αν είναι έτσι, τότε πρέπει να είναι τιμή σου!’. Το περιστατικό αυτό έγινε πριν χρόνια όταν ήταν ακόμη μικρός. Μου έκανε εντύπωση, λοιπόν, όταν με πήρε τις προάλλες να μου ανακοινώσει ότι η κοπέλα του είναι από την Αλβανία. Ήθελε να μου δειξει ότι έχει αλλάξει, ότι έχει ανακτήσει το χαμένο έδαφος, τις ευκαιρίες για νέες φιλίες που είχε χάσει μέσα από το περιβάλλον του φόβου στο οποίο είχε γαλουχηθεί. Του είπα λοιπόν ‘μπράβο σου, αλλά γιατί μου το λες; Και από την Ρουάντα και από τα Καμίνια να ναι, τι σχέση έχει;’

Είναι η εποχή μας τέτοια και η χρονική στιγμή κομβική που απαιτεί από εμάς να πάρουμε θέση απέναντι σε ζητήματα τόσο σημαντικά όσο και η ίδια μας η ύπαρξη. Το ποιοι είμαστε, πώς φερόμαστε, το φύλο μας, την σεξουαλική μας ‘επιλογή’, την καταγωγή μας, τη γλώσσα μας, όλα τα πράγματα που συνθέτουν έναν άνθρωπο. Είναι ανεπίτρεπτο λοιπόν, κάποιοι να βρίσκονται στο περιθώριο, να είναι δακτυλοδεικτούμενοι. Το bullying, ξεκινά από μια τόσο ευαίσθητη ηλικία, όταν το παιδί αρχίζει να ανακαλύπτει τον κόσμο, τους ανθρωπους και τις σχέσεις γύρω του. Κατ’ εμέ, θύματα είναι τόσο το παιδί που ασκεί το bullying όσο και το παιδί που το δέχεται, το ίδιο φοβισμένα είναι και τα δύο. Είναι χρέος όλων μας, από την θέση που βρισκόμαστε, να βοηθήσουμε σε αυτό, είναι χρέος μας να μιλήσουμε ανοιχτά, γιατί αν τα μηνύματα που παίρνει ο κόσμος είναι ειλικρινή και όχι διαστρεβλωμένα, τότε θα αντιληφθεί την κατάσταση. Είναι σημαντικό να ζούμε καλά ο ένας με τον άλλο.

ΚΕΙΜΕΝΟ Διονύσης Ανεμογιάννης
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Elizabeth Rovit



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr/

ΠΑΡΩΝ ΣΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ 4.000 ΧΛΜ ΜΕΣΩ VIRTUAL REALITY



Ο Αυστραλός Jason Larke έγινε ο πρώτος υποψήφιος πατέρας στην ιστορία που παρακολούθησε σε ζωντανή μετάδοση τη γέννηση του παιδιού του από απόσταση 4000 χιλιομέτρων, μέσω εικονικής πραγματικότητας.

Σύμφωνα με το TheNextWeb, η Samsung προσφέρθηκε να βοηθήσει τον Larks να είναι "παρών" στο θάλαμο τοκετού την ώρα που η σύζυγός του Alison θα έφερνε στον κόσμο το τρίτο τους παιδί, παρά την μεγάλη απόσταση που τους χώριζε λόγω επγγελματικών του υποχρεώσεων. Πράγμα που έγινε εφικτό μέσω της συσκευής Samsung Gear VR που φορούσε ο Jason και μιας πανοραμικής κάμερας, που μετέδιδε εικόνα 360 μοιρών στην κάσκα.

   Με αυτό, η Samsung έγινε η πρώτη εταιρεία που δραστηριοποιείται στον πολυσυζητημένο χώρο της εικονικής πραγματικότητας, που μεταδίδει ζωντανά ένα τόσο συγκλονιστικό γεγονός, μέσω Virtual Reality.

   Παρακολουθήστε το σχετικό βίντεο:

ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ACTIVE MEMBER



Με ανακοίνωση που ανάρτησαν πριν από λίγο στην επίσημη σελίδα τους στο facebook, οι Active Member  γνωστοποιούν στο κοινό το τέλος της διαδρομής τους.

   Μετά από 23 χρόνια πορείας στη Low Bap σκηνή, ο B.D. Foxmoor και η Sadahzinia αναφέρουν ότι οι Active Member ολοκληρώνουν σιγά-σιγά τον κύκλο τους και ότι θα στραφούν στο εξής στα προσωπικά τους πρότζεκτ. Ως τότε θα προηγηθεί κύκλος ζωντανών εμφανίσεων και ένας τελευταίος δίσκος. 

  Διαβάστε παρακάτω την ανακοίνωση του συγκροτήματος στο facebook: 
  "Το τέλος είναι η μαγεία" Πάντα ήλπιζα ότι αυτή η στιγμή θα μας έβρισκε στα καλύτερα μας κι ευτυχώς έτσι κι έγινε. Ο "φύλακας άγγελος" που έχουμε τραγουδήσει τόσες φορές μαζί σας, μάς είχε στο νου του ακόμα μια φορά. Σήμερα λοιπόν έφτασε η στιγμή να σας ανακοινώσουμε ότι το μεγαλύτερο κεφάλαιο στη ζωή μας, οι active member έφτασε κοντά στο τέλος του.
 Όπως είχαμε πει πολλά χρόνια πρίν "θα τελειώσουμε όταν γουστάρουμε εμείς, μπράβο της παρακμής".Ο μαγικός κύκλος αυτής της σπουδαίας ιστορίας έφτασε στον επίλογο της. Μας εχουν μείνει 235 μέρες ακόμα για να τακτοποιήσουμε τις εκκρεμότητες μας που είναι οι εξης: 1.
 Ένας τελευταίος κύκλος συναυλιών που αρχίζει από την Αθήνα στις 4/4 και θα ολοκληρωθεί στις 7/11 πάλι στην Αθήνα. Μέχρι τότε θα προσπαθήσουμε να περάσουμε από κάθε μέρος που κουβαλαμε όμορφες μνήμες και 2. Ένα τελευταίο δίσκο, σε μια έκδοση ανάλογη της περίστασης. Περισσότερες πληροφορίες από 5/4. Μετά λοιπόν από τις 7/11 ο B.D.Foxmoor και η Sadahzinia θα στρέψουν τη προσοχή τους στα προσωπικά τους project και σε άλλα δημιουργικά πράγματα.
 Μέσα στις επόμενες μέρες θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση. Περάσαμε μαζί 23 πανέμορφα και δημιουργικά χρόνια και σας ευχαριστούμε πολύ γι αυτο. Κρατείστε ότι "το τέλος είναι η μαγεία". Έχουμε μέρες ακόμα για να γράψουμε μαζί το κατάλληλο επίλογο.

 Με πραγματική αγάπη και σεβασμό Active member 


Aπό τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ
Πηγή: www.lifo.gr

ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΓΑΝΕ ΒΑΓΓΕΛΗ

«Θέλω το πόνο ολόκληρο
όρθιο τον πόνο
πέτρινο
όρθιο κι ακέραιο.
Μη φύγεις».
Γιάννης Ρίτσος
--------------------------
Όταν φεύγει ένα παιδί, ο κόσμος είναι πιο βαρύς. Λες και κάποιος τον φόρτωσε με πέτρες.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, η ημέρα δεν φέρνει περιστέρια, ούτε φουστάνια να ανεμίζουν, μήτε και χέρια να υψώνονται με στοργή. 
Όταν φεύγει ένα παιδί, μια φούγκα σέρνεται στις γειτονιές, ένα τραγούδι άηχο. Ένας αποχαιρετισμός που κόπηκε στη μέση πριν ανθίσει.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, στα μπαλκόνια κρέμονται μάτια κρέπια και τίποτα δεν τα στεγνώνει.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, οι κουρτίνες γίνονται σεντόνι, ένα χέρι τις τραβάει γιατί το φως δεν το χρειάζεται – δεν είναι αδελφός.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, καρφιά σου λένε καληνύχτα, όχι στόματα.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, τα σπίτια γερνάνε απότομα, τα ρούχα παλιώνουν πριν την ώρα τους, τα ρολόγια δείχνουν άλλη ώρα. 
Όταν φεύγει ένα παιδί, φεύγουν και τα βήματά του στα λιθάρια και τους δρόμους που περπάτησε.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, θυμός ανεβαίνει από το νερό, καίει τα χόρτα.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, άλλη δικαιοσύνη από την ανάσταση δεν υπάρχει.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, τα μάτια λαχανιάζουν, τα χέρια εκδικούνται την αφή τους.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, κάτι δεν έκανες καλά, κάτι μας πήγε λάθος. 
Όταν φεύγει ένα παιδί, τα άλλα παιδιά κρυώνουν.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, να ζεις γι' αυτό είναι το μόνο χρέος - να το θυμάσαι.
 Όταν φεύγει ένα παιδί, να ξέρεις φεύγει κάτι από αυτό που είσαι. 
Όταν φεύγει ένα παιδί που το λέγανε Βαγγέλη και ήταν Κυριακή, αυτή η ημέρα ποτέ δεν θα τελειώσει.
 Θα είναι πάντα η δική του Κυριακή.



Διονύσης Μαρίνος

Πηγή:  http://www.iefimerida.gr/

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: ΒΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΝΕΚΡΟ Β. ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Απίστευτο: Βρίζουν τον νεκρό Βαγγέλη Γιακουμάκη στο διαδίκτυο [εικόνες]

Δεν το χωρά ο νους του ανθρώπου. Λίγες ώρες αφότου έγινε γνωστή η μακάβρια είδηση ότι βρέθηκε νεκρός ο 20χρονος Βαγγέλης Γιακουμάκης, υπάνθρωποι ανήρτησαν στο διαδίκτυο υβριστικά σχόλια εις βάρος του.
Σύμφωνα με απολύτως έγκυρες πληροφορίες του iefimerida.gr, αμέσως σήμανε συναγερμός στην Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, η οποία κινητοποιήθηκε άμεσα. «Είναι θέμα ωρών η σύλληψή τους, έχουν εντοπιστεί από τα ηλεκτρονικά ίχνη και θα λογοδοτήσουν για την αλητεία αυτή» έλεγε ανώτερη πηγή της ΕΛΑΣ.
Οπως είναι σε θέση να γνωρίζει το iefimerida.gr πρόκειται για 3-4 άτομα, από την Αθήνα και το γεγονός ότι δεν έχει γίνει ακόμη η σύλληψή τους, οφείλεται σε καθαρά διαδικαστικούς λόγους: Απαιτείται η σύμφωνη γνώμη από τους τραγικούς γονείς του αδικοχαμένου Βαγγέλη Γιακουμάκη.
Οι απίστευτης μικρόνοιας διαχειριστές ενός blog ανήρτησαν υβριστικές αναρτήσεις και ξεκίνησαν – μετά τις καταγγελίες – ένα κρυφτούλι καθώς φοβήθηκαν τον εντοπισμό τους.
Ηδη, η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, έχει «κατεβάσει» 17 αναρτήσεις τους και έχει τον πλήρη έλεγχο της κατάστασης.
Παρά την κατακραυγή χρηστών, οι διαχειριστές του blog, εξακολούθησαν να ειρωνεύονται χυδαία και να βρίζουν.


Πηγή:  http://www.iefimerida.gr

ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΛΛΑΣ

ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ στο Nομό  Πέλλας

Ενημερώνουμε όλους τους/τις ενδιαφερόμενους/ες ότι η Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης δια του Ιδρύματος Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων θέτει σε λειτουργία σε όλους τους νομούς της χώρας Σχολές Γονέων. Στο πλαίσιο των Σχολών Γονέων, αναπτύσσονται 5 εκπαιδευτικά προγράμματα. Το εν λόγω έργο εντάσσεται στο Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Ε.Π (Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση) του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο Πράξεων «Σχολές Γονέων ΑΠ7, ΑΠ8 και ΑΠ9» και συγχρηματοδοτείται από το Ε.Κ.Τ. (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και το Ελληνικό Δημόσιο. Σκοπός του έργου των Σχολών Γονέων είναι η στήριξη των γονέων, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν με επιτυχία στο σύνθετο και δύσκολο ρόλο τους όπως αυτός διαμορφώνεται στις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Το έργο θα προσφέρει στους γονείς και στο οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον γνώσεις και ευκαιρίες για προβληματισμό.

Τα προγράμματα που παρέχονται στις Σχολές Γονέων είναι τα εξής:
1. Σύγχρονη οικογένεια, 50 ώρες
2. Σύνδεση σχολείου-οικογένειας, 50 ώρες
3. Αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των παιδιών σε άτυπα περιβάλλοντα μάθησης, 25 ώρες
4. Συμβουλευτική σε εξειδικευμένα θέματα, 25 ώρες
5. Συμβουλευτική σε ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, 25 ώρες

Αναλυτικότερα το έργο στοχεύει στο να :

·     Βελτιωθεί η επικοινωνία στην οικογένεια
·     Προαχθούν οι γνώσεις των γονέων και των εκπαιδευτικών σχετικά με τις ψυχικές, κοινωνικές, πνευματικές και άλλες ανάγκες των παιδιών σε κάθε στάδιο ανάπτυξης τους
·     Αναπτυχθούν δεξιότητες για την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση δύσκολων συμπεριφορών των παιδιών και μαθητών τους
·     Ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των γονέων στις σχολικές δραστηριότητες και να υποστηριχθεί συνεργασία τους με τους/τις εκπαιδευτικούς
·     Αποκτηθούν συγκεκριμένες ικανότητες προκειμένου οι γονείς να μπορούν να  βοηθήσουν τα παιδιά τους να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του νηπιαγωγείου,  δημοτικού,  γυμνασίου και  λυκείου
·     Ενημερωθούν οι γονείς και εκπαιδευτικοί σε θέματα υγείας των ίδιων και των παιδιών/μαθητών τους
·     Ενημερωθούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί για τους τρόπους σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ανάλογα με την ηλικία των παιδιών/μαθητών τους
·     Γίνει κατανοητή η θέση των ατόμων τρίτης ηλικίας στην κοινωνία, την οικογένεια και τα κοινά
·     Γίνει ενημέρωση των γονέων και εκπαιδευτικών για τους τρόπους προφύλαξης των παιδιών από την χρήση των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών και να προταθούν τρόποι παιδαγωγικής και λελογισμένης χρήσης τους
·     Βελτιωθεί η διαχείριση του οικογενειακού προγραμματισμού
·     Παρασχεθεί συμβουλευτική υποστήριξη και αγωγή υγείας στις οικογένειες των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων
·     Ενημερωθούν και να υποστηριχθούν ψυχολογικά γονείς ατόμων με ειδικές ανάγκες


Η εκπαιδευτική διαδικασία έχει ως στόχο την ενεργό συμμετοχή των εκπαιδευομένων, σύμφωνα με τις αρχές εκπαίδευσης ενηλίκων (θεωρητικό μέρος, συζήτηση/ανταλλαγή απόψεων και βιωματικές ασκήσεις) και παρέχεται από εξειδικευμένους επιστήμονες.

Το πρόγραμμα απευθύνεται σε γονείς παιδιών όλων των ηλικιών, κάθε εθνικής προέλευσης, ηλικίας και μόρφωσης, σε μελλοντικούς γονείς, γονείς ατόμων με ειδικές ανάγκες, εκπαιδευτικούς, ενήλικες τρίτης ηλικίας, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Για την ένταξη των ενδιαφερομένων στα τμήματα Σχολών Γονέων απαιτείται η συμπλήρωση σχετικής αίτησης. Τα τμήματα τίθενται σε λειτουργία με την εγγραφή τουλάχιστον 20 ατόμων και παρέχονται δωρεάν.


Για  πληροφορίες και εγγραφές απευθυνθείτε στην Υπεύθυνη της Σχολής Γονέων Ν. Πέλλας, Ψυχολόγο, Μπατζάκα Κωνσταντίνα. Ώρες επικοινωνίας: Τετάρτη και Παρασκευή 10:00-14:00 & 18:00 – 20:00. Τηλ. 6973827246, mail: sxgpella@gmail.com

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑΝΝΗ ΣΗΦΑΚΗ ΜΕ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΑΣΩΝ



Συναντήσεις – συνεργασίες Γιάννη Σηφάκη με την ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ  καθώς  και τον Γενικό Διευθυντή προστασίας Δασών 
Την βδομάδα που πέρασε ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Σηφάκης συναντήθηκε και συνεργάστηκε με την ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ  για θέματα που αφορούν το κτηματολόγιο Αλμωπίας και Έδεσσας. Στην συνάντηση συμμετείχε ο πρόεδρος της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ κ. Λιακόπουλος, η Κα Ελεωνόρα Δημαλέξη, επιβλέπουσα μηχανικός ΕΚΧΑ ΑΕ,   ο Κος Γεώργιος Πούλιος, Δικηγόρος ΕΚΧΑ ΑΕ, η Κα Ελεωνόρα Ανδρεαδάκη και η Κα Ιωαννίδου που είναι υπεύθυνοι από την ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ για  την σύνταξη των κτηματολογίων Έδεσσας και Αλμωπίας.  
Στην συνάντηση διερευνήθηκαν τα αίτια της καθυστέρησης κατάθεσης δήλωσης από τους κατοίκους των Δήμων Αλμωπίας και Έδεσσας ( έχει κατατεθεί μόλις το 10% των δηλώσεων) και αναλύθηκαν σημαντικά θέματα που παρουσιάζονται στην εργασία αυτή. 
Το βασικό συμπέρασμα της συζήτησης ήταν ότι απαιτείται περαιτέρω αναλυτική ενημέρωση των πολιτών για να σταματήσει η διαφαινόμενη ανησυχία τους  ότι η δήλωση των ιδιοκτησιών τους θα επιβαρύνει σημαντικά τον οικονομικό τους προϋπολογισμό. 
Η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ διευκρίνισε ότι  στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων ( όταν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας και συμβόλαια) η δήλωση ιδιοκτησίας με επίσκεψη των πολιτών στα γραφεία του Κτηματολογίου  επιβαρύνεται ελάχιστα. Πρόβλημα δημιουργείται στις περιπτώσεις των τοπικών διαμερισμάτων στα οποία δεν υπάρχουν τίτλοι, περιπτώσεις στις οποίες ο ενδιαφερόμενος θα ενημερωθεί με την επίσκεψη του στα γραφεία του Κτηματολογίου στον Εξαπλάτανο και στην Έδεσσα για τον ασφαλέστερο και φτηνότερο τρόπο ολοκλήρωσης της δήλωσης του. 
Μετά από αίτημα του βουλευτή δεσμεύτηκαν τα στελέχη της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ να ενημερώσουν αυτοπροσώπως σε ημερομηνία που θα καθοριστεί σύντομα τους Δημάρχους και τους προέδρους των Τοπικών Διαμερισμάτων των Δήμων Έδεσσας και Αλμωπίας με απλό και κατανοητό τρόπο για την διαδικασία και το κόστος της. 


Ακόμη ο κ. Σηφάκης συναντήθηκε με τον Γενικό Διευθυντή προστασίας Δασών κ. Δημόπουλο για την συνεχιζόμενη ταλαιπωρία των υλοτόμων της Αλμωπίας για τον τρόπο που θα γίνει φέτος η διαχείριση των συστάδων και έλαβε την διαβεβαίωση του ότι το θέμα είναι σε τελική φάση διευθέτησης, το πιθανότερο είναι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της τρίμηνης παράτασης υποβολής της διαχειριστικής μελέτης για να γίνει δυνατή η διαχείριση των συστάδων με τον Ν. 126/86, κάτι που ικανοποιεί το αίτημα των υλοτόμων όπως αναδείχτηκε στην κινητοποίηση τους στο Δασαρχείο Αριδαίας όσο και στην σύσκεψη με τους υπηρεσιακούς παράγοντες. Ακόμη στην συνάντηση συζητήθηκαν προβλήματα που σχετίζονται με την εξασφάλιση δικαιώματος χρήσης για αγροτική χρήση σε δασικές εκτάσεις που ανήκουν στο δίκτυο NATURA 2000, ο Κος Σηφάκης έκανε συγκεκριμένες προτάσεις και ο κ. Δημόπουλος δεσμεύτηκε ότι θα τις μελετήσουν οι υπηρεσίες του Υπουργείου.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...