ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΜΕ ΤΑ «ΘΕΪΚΑ» ΚΡΑΣΙΑ!

Οι οκτώ καλόγεροι της ιστορικής Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων στα Χανιά (που κάηκε επί Τουρκοκρατίας) συνεχίζουν την παράδοση τεσσάρων αιώνων στην παραγωγή διεθνούς φήμης οίνου και ελαιολάδου.

Στους πρόποδες της οροσειράς του Σταυρού, στη θέση Τζομπόμυλος του ακρωτηρίου Μελέχα των Χανίων, σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία της Κρήτης βρίσκεται η ιστορική Μονή της Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων. 

Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά μοναστηριακά συγκροτήματα του τέλους της Βενετοκρατίας στην Κρήτη, με πλούσια προσφορά στους αγώνες και στην παιδεία του νησιού. Οκτώ ήρωες μοναχοί συνεχίζουν την παράδοση τεσσάρων αιώνων, προσηλωμένοι στο πνευματικό έργο τους και στη διακονία των συνανθρώπων. Η μονή εξειδικεύτηκε στην παραγωγή κρασιού, βιολογικού λαδιού και άλλων προϊόντων, που την έκαναν να ξεχωρίσει και εκτόξευσαν τη φήμη της.

«Εχουμε μεγάλη εμπειρία και παράδοση. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να χρησιμοποιήσαμε σύγχρονες μεθόδους, αλλά τα προϊόντα μας στην ουσία είναι παραγόμενα από το 1611» λέει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο ηγούμενος π. Αμφιλόχιος Παπαγιαννάκης, προσθέτοντας ότι «το μεγάλο μας μυστικό είναι η οινοποίηση».

Η Μονή της Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων είναι πατριαρχική και σταυροπηγιακή, δηλαδή υπάγεται άμεσα στον Οικουμενικό Πατριάρχη και όχι στον τοπικό επίσκοπο ή μητροπολίτη. Σύμφωνα με την παράδοση, που επιβεβαιώνεται και από έγγραφα των αρχείων της Βενετίας, χτίστηκε από τους αδελφούς Ιερεμία και Λαυρέντιο Τζαγκαρόλους, που κατάγονταν από μεγάλη βενετοκρητική οικογένεια και είχαν ισχυρή επιρροή τόσο στον ορθόδοξο πληθυσμό όσο και στους καθολικούς Βενετούς.

Ο Ιερεμίας ήταν ένας σπουδαίος λόγιος, φίλος του μεγάλου Πατριάρχη Αλεξανδρείας Μελετίου Πηγά και υποψήφιος ο ίδιος για τον θρόνο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ηταν κάτοχος της ελληνικής και λατινικής παιδείας, όπως φαίνεται από τα γραπτά του, αλλά και τις δίγλωσσες επιγραφές που σώζονται σε μεγάλο αριθμό στα κτίσματα της μονής.

Η παιδεία του και οι γνώσεις του πάνω στη σύγχρονη ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική της εποχής του είναι φανερές από το ίδιο το συγκρότημα που σχεδίασε και έχτισε και όπου έχουν εντοπιστεί συγκεκριμένες επιδράσεις από τον Βερονέζο αρχιτέκτονα του 16ου αιώνα Σεμπαστιάνο Σέρλιο.

 

Στη θέση της Αγίας Τριάδος υπήρχε μικρή μονή που ανήκε στον ιερομόναχο Ιωακείμ Σοφιανό και η οποία ήταν σε παρακμή μετά τον θάνατό του. Για τον λόγο αυτό ανατέθηκε από τις βενετσιάνικες αρχές στον ιερομόναχο της μονής της Αγίας Κυριακής Ιερεμία Τζαγκαρόλο η ανασυγκρότησή της το 1611.

Ο Ιερεμίας αρχίζει την ανοικοδόμηση ενός πολύ μεγάλου συγκροτήματος, που θα συνεχίσει ο αδελφός του Λαυρέντιος μετά τον θάνατό του, γύρω στο 1634. Το 1645 τα Χανιά πέφτουν στα χέρια των Τούρκων και διακόπτονται οι οικοδομικές εργασίες που είχαν φτάσει στη βάση του μεγάλου τρούλου.

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η μονή είναι γνωστή ως Selvili Manastir (το μοναστήρι με τα κυπαρίσσια) και βρίσκεται συχνά σε δύσκολη θέση, όπως μας πληροφορούν τα έγγραφα και οι περιηγητές. Στη μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821 οι μοναχοί φεύγουν για να πολεμήσουν, χωρίς όμως να προλάβουν να κρύψουν τα πολύτιμα κειμήλια, τα οποία καίγονται από την πυρπόλησή της ή αρπάζονται.

 

Μετά την Επανάσταση η μονή ανασυγκροτείται και ολοκληρώνονται οι οικοδομικές εργασίες. Στα χρόνια αυτά είχε αποκτήσει μεγάλη κτηματική περιουσία και είχε πολλά εξαρτήματα (μετόχια), ακόμη και στη Σμύρνη.

Σήμερα, έπειτα από πολλές ιστορικές περιπέτειες, η μονή εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στη θρησκευτική και οικονομική ζωή της Κρήτης. Με πλήθος επισκεπτών, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του νησιού, για την ανάδειξη του οποίου φροντίζει επιμελώς η αδελφότητα της μονής σε αγαστή συνεργασία με το ΥΠΠΟ και την τοπική 28η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Χανίων.

Σε τρεις συνεχόμενους χώρους δίπλα στην κύρια είσοδο έχει διαμορφωθεί ένα μικρό σκευοφυλάκιο-έκθεση με τις εικόνες και τα άλλα κειμήλια που έχουν απομείνει στη μονή από τις επανειλημμένες καταστροφές και δείχνουν τον μεγάλο πλούτο που υπήρχε αρχικά. Από αυτά ξεχωρίζει χειρόγραφο ειλητό του 12ου αιώνα, εικόνες του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου (16ος αιώνας), του Αγίου Νικολάου (17ος αιώνας), καθώς και οι εικόνες του Ενθρονου Χριστού, της Ζωοδόχου Πηγής και της Δευτέρας Παρουσίας (1635-1645), έργα που αποδίδονται στον γνωστό Χανιώτη ζωγράφο Εμμανουήλ Ιερέα Σκορδύλη.

Παρά τη μεγάλη της ιστορία και την απαράμιλλη ομορφιά της, η μονή αντιμετώπισε πολλά προβλήματα και στη σύγχρονη εποχή. Από τους οκτώ μοναχούς που συνεχίζουν την παράδοση οι δύο είναι εκπαιδευτικοί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων η μονή εξειδικεύτηκε στις βιολογικές καλλιέργειες.

Συνολικά παράγονται 20 τόνοι ελαιολάδου, βιολογικού και έξτρα παρθένου, από τις καλλιέργειες της μονής αλλά και σε συνεργασία με ντόπιους παραγωγούς. Ειδικά σε ό,τι αφορά το ελαιόλαδο ακολουθούνται ιδιαίτερα αυστηρές διαδικασίες καλλιέργειας και παραγωγής. Η μονή διαθέτει και δικό της ελαιουργείο. Το 60%-80% της παραγωγής σε ελαιόλαδο πουλιέται στο εξωτερικό και συγκεκριμένα σε Γερμανία, Καναδά, Κίνα και άλλες χώρες. Ονομαστά είναι επίσης το ξίδι της μονής, καθώς και το πράσινο σαπούνι.

Εκεί όμως που οι μοναχοί έχουν κάνει τη διαφορά είναι στο κρασί τους.

Από την ίδρυσή της η Μονή της Αγίας Τριάδος ήταν φημισμένη για τις εκλεκτές ποικιλίες αμπέλου που διέθετε. Με αφοσίωση αιώνων και σύγχρονη τεχνογνωσία οι μοναχοί του προσφέρουν έναν μοναδικό συνδυασμό ποικιλιών, άριστα προσαρμοσμένων στο μικροκλίμα της περιοχής Ακρωτηρίου Χανίων.

«Κατά την παραγωγή όλα τα προϊόντα ακολουθούν αυστηρά μόνο τον παραδοσιακό τρόπο διαλογής και αποχύμωσης και σ' αυτό δεν κάνουμε εκπτώσεις» μας λέει ο ηγούμενος π. Αμφιλόχιος.

Το κελάρι από μόνο του θυμίζει μουσειακό χώρο που κάνει τον επισκέπτη να μεταφέρεται νοερά στο παρελθόν. Τα αμπέλια των 180 στρεμμάτων φροντίζουν οι ίδιοι οι μοναχοί, ενώ στην οινοποίηση συνδράμει με τις γνώσεις και τις συμβουλές του επαγγελματίας οινολόγος, με αποτέλεσμα η παραγωγή να φτάνει τις 70.000 φιάλες.

Το ερυθρό ξηρό Cabernet, το ερυθρό ξηρό Φωκιανό Ρωμαίικο, το ερυθρό ξηρό Merlot και το λευκό ξηρό Trebiano είναι τα τέσσερα κρασιά που παράγονται και έχουν αποσπάσει διεθνείς διακρίσεις για τη γεύση και την ποιότητά τους. Παρά τη μεγάλη παράγωγή, οι οκτώ μοναχοί δίνουν μεγάλη μάχη να συντηρήσουν το ιστορικό μοναστήρι.

Τα έσοδα από το κρασί και το λάδι πηγαίνουν στις λειτουργικές ανάγκες και στη συντήρηση των χώρων και δεν περισσεύουν κέρδη, όπως λένε οι ίδιοι. Ωστόσο η Αγία Τριάδα βοηθά όπως μπορεί την τοπική κοινωνία με πρωτοβουλίες και δράσεις που τις περισσότερες φορές επιλέγει να μη δημοσιοποιεί.

Τα τέσσερα στάδια της διαδικασίας που ακολουθείται:

Ο ηγούμενος της Μονής Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων π. Αμφιλόχιος δοκιμάζει το κρασί
Η συγκομιδή: Ο καρπός συλλέγεται προσεκτικά και μεθοδικά από τα κτήματα της περιοχής και οδηγείται στον χώρο της ιεράς μονής.

Ο έλεγχος: Εξειδικευμένο επιτελείο χημικών φέρει καθημερινά την ευθύνη του σχολαστικού ελέγχου της ποιότητας, ακολουθώντας αυστηρά τις προδιαγραφές της ΕΟΚ (κανονισμός ΕΟΚ 2568/1991). Ειδικό συνεργείο διενεργεί επίσης προσεκτικούς ελέγχους και συντηρεί τον σύγχρονο εξοπλισμό παραγωγής.

Η τυποποίηση: Το προϊόν εμφιαλώνεται και συσκευάζεται στο νέο πρότυπο τυποποιητήριο του μοναστηριού, κατασκευασμένο το 1997 και εξοπλισμένο εξ ολοκλήρου με τα πιο σύγχρονα μηχανήματα τυποποίησης.

Η διανομή: Τα προϊόντα διανέμονται ταχύτατα από οργανωμένο δίκτυο διανομής, έτσι ώστε να φτάνουν προστατευμένα, ασφαλή και με συνέπεια στον προορισμό τους. 



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

Posted in: ΕΛΛΑΔΑ , ΠΑΡΑΔΟΣΗ