κ. Γραμματίδη γεια σας,
Είμαι φοιτήτρια, ετών 35, σε πανεπιστήμιο μετά από 4 χρόνια νυχτερινό γενικό λύκειο και πανελλήνιες το 2010. Είμαι στο 4ο έτος και αντιμετωπίζω πολύ μεγάλο οικονομικό πρόβλημα, αφού δεν βρίσκω δουλειά στη πόλη όπου φοιτώ. Το πρόβλημα μου όμως δεν είναι το οικονομικό, αφού δεν αφορά μόνο εμένα, αλλά πληθώρα ανθρώπων.
Σ' αυτό που θέλω την συμβουλή σας, είναι σε σχέση με τις σπουδές. Αν αποδειχθεί ότι το πρόγραμμα του Υπ. Παιδείας είναι μόνο απολύσεις και τελικά ιδιωτικοποίηση των σπουδών, με χάσιμο κάποιου εξαμήνου ή ολόκληρου έτους, μπορώ εγώ ή κάποια ομάδα φοιτητών να κινηθεί νομικά εναντίον του Υπουργείου?
Συγκεκριμένα, αν τα αποτελέσματα της πολιτικής που ακολουθεί το Υπουργείο έχουν ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό από σπουδές, είτε λόγω οικονομικών (δίδακτρα) είτε λόγω απολύσεων (μαθήματα που υπάρχουν στο πρόγραμμα σπουδών, αλλά χωρίς καθηγητές που θα το διδάσκουν), πως μπορώ να βρω το δίκιο μου?
Γιατί θεωρώ πως το να δεχθώ τον αποκλεισμό μου για οποιονδήποτε λόγο, μετά τις τόσες θυσίες από μεριά μου και της οικογένειάς μου, απαράδεχτο.
Σημείωση: Θεωρώ πως οι άνθρωποι που παλεύουν να κάνουν κάτι καλύτερο στη ζωή τους σπουδάζοντας ή κάνοντας κάτι που μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία αργότερα, με μισθό 510 ευρό, 4 ώρες ύπνο, 20 ώρες στο πόδι, πανελλήνιες, διάβασμα και καλά αποτελέσματα, πείνα, κρύο κ.λπ. θα έπρεπε να επιβραβεύονται κι όχι να αποκλείονται από ένα σωρό πράγματα (όπως κι εγώ, π.χ. Erasmus, εκθέσεις για φοιτητές (έως 30 ετών), στέγαση (έως 26 ετών) κ.λπ.). Συγνώμη για τον μονόλογο.
Με εκτίμηση, Σοφία
Αγαπητή Σοφία,
Όπως πάντα, απαντώ μόνο στο νομικό σκέλος της ερώτησής σου (δεν είναι εδώ η θέση για να αναπτύσσω τις πολιτικές μου απόψεις):
όλα τα κοινωνικά δικαιώματα που προβλέπονται στο Σύνταγμα αλλά και σε διεθνή κείμενα όπως η Οικουμενική Διακήρυξη και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, (δηλαδή δικαίωμα στην παιδεία, την υγεία, την εργασία, την κοινωνική πρόνοια κλπ) είναι δικαιώματα που όπως λέμε «δεν έχουν πλήρες κανονιστικό περιεχόμενο» ή αλλιώς η συνταγματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων αυτών είναι μεν απόλυτη αλλά διασφαλίζει ένα «σχετικό» (και όχι απόλυτο) κοινωνικό κεκτημένο.
Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι το κράτος έχει μια «γενική» υποχρέωση να προάγει πολιτικές που εξασφαλίζουν την πρόσβαση των πολιτών στην υγεία, την παιδεία, την εργασία κλπ αλλά ΔΕΝ μπορεί να νοηθεί μια δικαστικά επιδιώξιμη αντίστοιχη «αξίωση» του πολίτη κατά του κράτους.
Η πολιτεία υποχρεούται να θεσπίζει εκείνα τα μέτρα που στοχεύουν στη μείωση της ανεργίας, την δωρεάν παροχή της βασικής παιδείας, την πρόσβαση των πολιτών στην υγεία αλλά ΔΕΝ μπορεί κάποιος να κάνει αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου λέγοντας «είμαι άνεργος» ή «δεν έχει σχολείο κοντά στο σπίτι μου» ή «δεν έχει κρεβάτια η εντατική του Ευαγγελισμού».
Η πολιτεία έχει γενική υποχρέωση να μεριμνά για την υλοποίηση των κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών αλλά η δικαιοσύνη δεν μπορεί να της υποδείξει με ποια συγκεκριμένα μέτρα και τρόπους θα το κάνει αυτό καθώς κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παραβίαση της «πολιτικής αρχής» (που λέει ότι η γενική πολιτική της χώρας καθορίζεται από κυβέρνηση που απολαμβάνει της εμπιστοσύνη της Βουλής η οποία αντιπροσωπεύει και εκφράζει τη λαϊκή κυριαρχία).
Η μόνη περίπτωση που κάποιος θα μπορούσε να κάνει αγωγή είναι εάν το κράτος υιοθετούσε μέτρα σχετικά μετ την παιδεία, την υγεία κλπ που περιέχουν αθέμιτες διακρίσεις κατά προσώπων ή ομάδων προσώπων. Τότε κάποιος που είχε υποστεί βλάβη ο ίδιος από υλικές πράξεις των κρατικών οργάνων που σχετίζονται με αυτές τις αθέμιτες διακρίσεις θα μπορούσε να κινηθεί κατά του Ελληνικού Δημοσίου.
Επίσης, σε μια ακόμη πιο δύσκολη νομικά περίπτωση, εάν ο νόμος προέβλεπε για ένα θέμα διακριτική ευχέρεια ενός διοικητικού οργάνου και το όργανο αυτό ασκούσε τη διακριτική ευχέρεια με τρόπο που εναντιωνόταν στα κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών ενώ μπορούσε να επιλέξει κάποια άλλη εναλλακτική που θα προωθούσε τα δικαιώματα αυτά, ίσως εκεί να μπορούσε να ζητηθεί η δικαστική ακύρωση των ενεργειών αυτών του διοικητικού οργάνου (αλλά αυτό είναι πολύ τραβηγμένο).
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΔΗΣ
Δικηγόρος.
ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.