Κανένας νοήμων άνθρωπος που βλέπει το παρόν και οσμίζεται το μέλλον του, χωρίς απαραίτητα να έχει κάνει διατριβή στην ταξική πάλη και άλλες τέτοιες αναχρονιστικές φαιδρότητες (όλοι αιλλινες είμαστε), δεν υπάρχει περίπτωση στον αιώνα τον άπαντα να περιμένει όχι σωτηρία, αλλά μηδαμινά ψήγματα ελέους από τον αυταρχικό πρωθυπουργό, τώρα και σε έκδοση βαρύμαγκα Αφέντη πανέτοιμου να αποτελειώσει τις ήδη τσακισμένες ζωές των εχθρών της φασιστικής πολιτικής του.
Επίσης στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος, ενωμένη σαν μια γροθιά η τρισάθλια πρασινομπλέ κυβερνοσυμμορία και οξυγονοκολλημένοι μαζί της, οι υποτελείς μαϊντανοί της διαπλεκόμενης κιτρινίλας.
Από κάτω, στον αστικό αυτό πυραμιδωτό σκουπιδότοπο, ολόκληρη η διανοούμενη σάρα μάρα, πλασιέ εύπεπτων θεωριών βίας, με πρώτη και καλύτερη, ποιά άλλη από την στοχοποίηση της δράσης των συνδικάτων, των σωματείων και γενικά οτιδήποτε οργανωμένο έφτιαξε ή θα φτιάξει στο μέλλον η άνεργη εργατική τάξη της χώρας, ως εγκληματική οργάνωση απόλυτα υπεύθυνη για τα δεινά που (δεν) τους βρήκαν.
Είναι φανερό και μακριά από κάθε γνωστό αστικοδημοκρατικό όριο, πως όλοι οι παραπάνω δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο να μοιράζουν ψόφους ανερυθρίαστα, ασχέτως αν μέχρι τώρα ο μόνος που τσιρίζει στα φανερά ΨΟΦΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, είναι το γνωστό τηλεσκουπίδι που τον έστεψαν υπουργό υγείας.
Όλα ως εδώ δεν παρουσιάζουν τίποτα το παράξενο. Η ελληνική αστική τάξη πάντοτε σε μια ημιζωώδη κατάσταση βρίσκονταν παρά τα ατελείωτα ταξίδια της στην «πολιτισμένη Ευρώπη». Αυτό που εκπλήσσει είναι ο κυνισμός χωρίς καμιά διάθεση για τήρηση κάποιου στοιχειώδους μέτρου. Έχοντας απολέσει τον δακρύβρεχτο κοινωνικό φερετζέ της πρώτης μνημονιακής περιόδου, δεν τους αρκεί τώρα να ψοφήσεις σε μια γωνιά αλλά αυτό να γίνει όσο το δυνατόν πιο μαρτυρικά. Το ταξικό μίσος δεν κρύβεται άλλο.
Το κονσεπτ της πάλαι ποτέ εκπομπής του Σπύρου Παπαδόπουλου στην ΕΡΤ, αντιγράφτηκε στο διαδίκτυο και αγγίζει νέα πολιτισμικά χαμηλά. Τα λογής λογής τραγουδάκια, οι χαλαρές σαχλαμάρες, οι μακιγιαρισμένες γλάστρες, τα χάχανα και τα καρό τραπεζομάντιλα, πήραν δρόμο και απέμεινε μόνο το μασέλιασμα. Η αισθητική του λαϊκού πανηγυριού αντικαταστάθηκε με τη σοβαρή εναλλακτικότητα που αποπνέει το τρέντυ ρεστοράν.
Οι καλοντυμένοι κανίβαλοι εν ώρα δράσης, διαλεγμένοι ένας προς έναν. Μασάνε και συζητάνε, πάντα πολιτισμένα με υψηλοτάτου ηθικής ύφος «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε» και πάντα εντός των κανονισμών του σαβουαγ βιβγ (έχετε δει ποτέ ύαινες να τσακώνονται για τη μοιρασιά της λείας;) θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας, όπως για παράδειγμα: ο λαϊκισμός των συσσιτίων, ή πως τα κορν φλέϊκς θα χορτάσουν τα πεινασμένα παιδάκια στα σχολεία. Απαραίτητη συνοδεία στην κακοστημένη χυδαιότητα, ένα ποτήρι καλό κρασί από αυτά που πριν απολαύσεις χρειάζεται να έχεις διαβάσει ολόκληρη τη βίβλο του βασιλικού καταβροχθίσματος.
Από κάτω, στον αστικό αυτό πυραμιδωτό σκουπιδότοπο, ολόκληρη η διανοούμενη σάρα μάρα, πλασιέ εύπεπτων θεωριών βίας, με πρώτη και καλύτερη, ποιά άλλη από την στοχοποίηση της δράσης των συνδικάτων, των σωματείων και γενικά οτιδήποτε οργανωμένο έφτιαξε ή θα φτιάξει στο μέλλον η άνεργη εργατική τάξη της χώρας, ως εγκληματική οργάνωση απόλυτα υπεύθυνη για τα δεινά που (δεν) τους βρήκαν.
Είναι φανερό και μακριά από κάθε γνωστό αστικοδημοκρατικό όριο, πως όλοι οι παραπάνω δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο να μοιράζουν ψόφους ανερυθρίαστα, ασχέτως αν μέχρι τώρα ο μόνος που τσιρίζει στα φανερά ΨΟΦΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, είναι το γνωστό τηλεσκουπίδι που τον έστεψαν υπουργό υγείας.
Όλα ως εδώ δεν παρουσιάζουν τίποτα το παράξενο. Η ελληνική αστική τάξη πάντοτε σε μια ημιζωώδη κατάσταση βρίσκονταν παρά τα ατελείωτα ταξίδια της στην «πολιτισμένη Ευρώπη». Αυτό που εκπλήσσει είναι ο κυνισμός χωρίς καμιά διάθεση για τήρηση κάποιου στοιχειώδους μέτρου. Έχοντας απολέσει τον δακρύβρεχτο κοινωνικό φερετζέ της πρώτης μνημονιακής περιόδου, δεν τους αρκεί τώρα να ψοφήσεις σε μια γωνιά αλλά αυτό να γίνει όσο το δυνατόν πιο μαρτυρικά. Το ταξικό μίσος δεν κρύβεται άλλο.
Το κονσεπτ της πάλαι ποτέ εκπομπής του Σπύρου Παπαδόπουλου στην ΕΡΤ, αντιγράφτηκε στο διαδίκτυο και αγγίζει νέα πολιτισμικά χαμηλά. Τα λογής λογής τραγουδάκια, οι χαλαρές σαχλαμάρες, οι μακιγιαρισμένες γλάστρες, τα χάχανα και τα καρό τραπεζομάντιλα, πήραν δρόμο και απέμεινε μόνο το μασέλιασμα. Η αισθητική του λαϊκού πανηγυριού αντικαταστάθηκε με τη σοβαρή εναλλακτικότητα που αποπνέει το τρέντυ ρεστοράν.
Οι καλοντυμένοι κανίβαλοι εν ώρα δράσης, διαλεγμένοι ένας προς έναν. Μασάνε και συζητάνε, πάντα πολιτισμένα με υψηλοτάτου ηθικής ύφος «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε» και πάντα εντός των κανονισμών του σαβουαγ βιβγ (έχετε δει ποτέ ύαινες να τσακώνονται για τη μοιρασιά της λείας;) θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας, όπως για παράδειγμα: ο λαϊκισμός των συσσιτίων, ή πως τα κορν φλέϊκς θα χορτάσουν τα πεινασμένα παιδάκια στα σχολεία. Απαραίτητη συνοδεία στην κακοστημένη χυδαιότητα, ένα ποτήρι καλό κρασί από αυτά που πριν απολαύσεις χρειάζεται να έχεις διαβάσει ολόκληρη τη βίβλο του βασιλικού καταβροχθίσματος.
Και γιατί να έχουν ηθικές αναστολές; Αυτές δεν χωράνε σε καιρούς πολέμου. Το εκκαθαριστικό έργο της κυβέρνησης συνεχίζεται χωρίς εμπόδια, τα φράγκα τους είναι ασφαλή στις ελβετικές τράπεζες και το κυριότερο, δεν αξίζει καθόλου τον κόπο κάποιος να τους φυτέψει μια σφαίρα στο κεφάλι.
ΠΗΓΗ:
by… noumero11888 via Paganeli
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.