Αντί να κυνηγάμε αυτό που θέλουμε να έχουμε, να προσπαθούμε να γίνουμε ό,τι έχουμε ονειρευτεί, κυνηγάμε τους φόβους μας. Ζούμε υπό τον ζυγό του εγωισμού και την ανάγκης να ανήκουμε κάπου και αυτό το κάπου να μας ανήκει.Φτιάχνουμε ένα προσωπείο όσο πιο αρεστό στο κοινωνικό σύνολο, χάνουμε την ταυτότητά μας και ζούμε στο «φαίνεσθαι!». Η ευτυχία ορίζεται στα υλικά και στις «στημένες» απολαύσεις.
Προσποιούμαστε ότι αισθανόμαστε για να καλύπτουμε την ανάγκη των αισθημάτων που η ανθρώπινη φύση μας απαιτεί. Η χαρά και ο πόνος αλλάξανε πρόσωπα. Δε φαίνονται στα μάτια, στα χείλη, στον ήχο της φωνής. Παρουσιάζονται με πανομοιότυπες φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα, από στημένες πόζες, ασύδωτα πάρτυ, φτιαχτούς έρωτες και αλκοόλ. Ζούμε ζωές πίσω από ψεύτικα τσεκ ιν, χαιρόμαστε με λάικ της προσποιητής ευτυχίας μας από αγνώστους «φίλους».
Ο έρωτας έγινε πήδημα, κακοφτιαγμένης πορνό ταινίας, που στις περισσότερες των περιπτώσεων μετανιώνουμε που την είδαμε και ξαναπάμε όμως σε πανομοιότυπο σενάριο. Το φλερτ, η γνωριμία, το σκίρτημα, η αναμονή, τελείωνουν άδοξα σε βιαστικό ολιγόλεπτο κρεββάτι. Βέβαια όλα γίνονται για μία φώτο στο φεισμπουκ, που μπορεί να έχει ανέβει να έχει πάρει χ λάικ και η αποτυχία να ερωτευτούμε, γίνεται επιτυχία των σόσιαλ. (κατάντια)
Ζούμε ένα καλοστημένο παιχνίδι ρόλων. Λειτουργούμε χωρίς χαρακτήρα. Τα ονειρά μας γίνονται ό,τι η προοπτική απαιτεί. Τόσες διαφορετικές προσωπικότητες μασκαρεμένες με την ίδια στολή. Τόσες φωνές ουρλιάζουν κάτω από σιγαστήρα για το ομοιόμορφο. Τόσα διαφορετικά χρώματα κρυμμένα σε ασπρόμαυρο φόντο.
Κουράστηκα άνθρωποι, να σας βλέπω ανικανοποίητους, πεζούς, ρηχούς. Να αναζητάτε την ευτυχία σε λίγη ηδονή, συνήθως υλική. Βαρέθηκα να σας βλέπω κρυμμένους σε σχέσεις τελειωμένες φοβούμενοι τη μοναξιά. Λυπάμαι πού άγεστε και φέρεστε όπως τα κοινωνικά πρότυπα απαιτούν. Στενοχωριέμαι που «φτιάχνετε» φυσιολογικό, αυτό που δε σας ευχαριστεί, για να δικαιολογείτε ότι ξεχάσατε να ζείτε.
Κλείστε τα μάτια και θυμηθείτε την πιο αστεία στιγμή σας ως παιδιά, το μεγαλύτερο θυμό σας, το πείσμα σας. Θυμηθείτε το «όταν μεγαλώσω θα γίνω» και δεν εννοώ το επάγγελμα αλλά πώς νιώθαμε ότι θα είμαστε αυτό που θα γίνουμε. Θυμηθείτε όταν πληγωνόσασταν, όταν σας κορόιδεψαν, βγάλτε από μέσα σας αυτόν τον μικρό επανάστατη που για όποιον λόγο θάψετε και προχωρήστε μαζί του.
Κείμενο: Sarky
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.