Ο Συμβολισμός Του Φιδιού Στην Παγκόσμια Μυθολογία

Ίσως ήταν το σχήμα του, ίσως η κίνηση του, μοναδικό στο ζωικό βασίλειο, ίσως η ικανότητά του να μεταλλάσσει το μαλακό σε σκληρό, το τεμπέλικο σε δραστικό, η ύπαρξη του σε κάθε μέρος της Γης και του νερού, η παγκοσμιότητά του, που έκαναν το φίδι ένα ζωντανό σύμβολο. 


Κανένα άλλο ζώο, δεν αποτέλεσε αντικείμενο περισσότερου συμβολισμού, για την προγονική σοφία με τις βαθιές ρίζες, που χάνονται στις σπείρες του Χρόνου και στις αρχές της ύπαρξης της Ανθρωπότητας.
Μια σοφία παλιά, σαν να υπήρχε πάντα και μακρινή σαν τα βάθη του Ατλαντικού, που κοροϊδεύει τις δοξασίες των χθεσινών ανόητων, σημερινών νοητικών νεοσσών. Η ειρωνεία και η υπεροψία ας μη χαρακτηρίζουν τη στάση μας απέναντι στους πατέρες, που πότισαν τους αιθέρες με τη φωτιά της γνώσης.

Είναι ανάγκη να διαχωρίσουμε τα σύμβολα από τα είδωλα και να πάψουμε να θεωρούμε τους προγονικούς Σοφούς, αφελείς και «ειδωλολάτρες». Οι μεγαλύτερες των τεχνών και των επιστημών, τα μαθηματικά, η αστρονομία, η δημιουργία της γλώσσας που μιλούν οι λαοί με τα βάθη των νοημάτων, δημιουργήθηκαν από τους παλιούς τους Σουμέριους, τους Χεταίους, τους Αιγύπτιους, τους Κινέζους και δεν είναι εύκολο, φιλοσοφικά, να γίνουν δεκτοί σαν αδαείς και πρωτόγονοι. Ας αποσυμβολίσουμε τις κρυμμένες αλήθειες, μέσω της έρευνας των Γραφών.
Κάθε άνθρωπος με απλό τρόπο, μπορεί να αναγνωρίσει μέσα του ένα φίδι με πολλά κεφάλια, που πετούν το δηλητήριο του εγωισμού.
Κάθε άνθρωπος μπορεί να αναγνωρίσει μέσα του ένα δράκο δύναμης και σοφίας.
«Αντικείμενο τρόμου ή λατρείας, οι άνθρωποι έχουν για το φίδι ένα αδιάλλακτο
μίσος, ή αποκαλύπτονται μπροστά στην ευφυεία του. Το ψέμα το καλεί, η Σύνεση
το διεκδικεί. Η μνησικακία το έχει στην καρδιά της, η Ευγλωττία στο κηρύκειο
της. Στην κόλαση οπλίζει το μαστίγιο των Δαιμόνων, στον ουρανό η Αιωνιότητα
το κάνει σύμβολό της.»
ΝΤΕ ΣΑΤΩΜΠΡΙΑΝ
Το σύμβολο είναι ένα από τα πιο αρχαία, γιατί τα ερπετά προηγήθηκαν των πτηνών και τα πτηνά των θηλαστικών. Οι θρύλοι σχετικά με τα διάφορα πράγματα που αντιπροσωπεύει είναι αναρίθμητοι. Αλλά επειδή οι περισσότεροι απ΄ αυτούς είναι αλληγορικοί, τώρα έχουν περάσει στην τάξη των μύθων των βασισμένων στην άγνοια και τη σκοτεινή δεισιδαιμονία.
Το Φίδι και ο Δράκοντας, ήταν ονόματα που δίνονταν στους σοφούς, τους μυημένους γνώστες της αρχαιότητας. Πολλοί μύθοι που περιγράφουν το καταβρόχθισμα του συκωτιού ή της καρδιάς του Φιδιού ή του Δράκοντα, εννοούν την αφομοίωση των διδασκαλιών των Σοφών.
Το συκώτι είναι το φυσιολογικό όργανο αντιπροσωπευτικό του συναισθήματος (μου έπρηξες το συκώτι, λέει ο λαός) και το «φάγωμα» του εννοεί την αφομοίωση μιας διδασκαλίας πάνω στην ονειρική πλευρά της ζωής, γεμάτη από ηρωισμό, ευαισθησία και ιδεώδη.
Η καρδιά, σαν κέντρο της βούλησης, εκφράζει τη διδασκαλία πάνω στον Ένα Νόμο, που διοικεί τη ζωή και το συντονισμό της μ΄ αυτόν.

Στην Σκανδιναβική μυθολογία, ο Σιγκούρντ, έψησε την καρδιά του Φαφνίρ, του Δράκοντα, τον οποίο είχε σκοτώσει και τρώγοντας την έγινε ο σοφότερος των ανθρώπων.





Οι Γνωστικοί Οφίτες, τιμούσαν το Φίδι, επειδή αυτό δίδαξε στους πρωταρχικούς ανθρώπους τα Μυστήρια. Οι Ναγκά των Ινδών και Θιβετιανών μυημένων ήταν ανθρώπινοι Ναγκά (Φίδια) και όχι κοινά ερπετά. Ακόμα, το Φίδι υπήρξε πάντα το σύμβολο της διαδοχικής ανανέωσης, της αθανασίας
και του χρόνου. Είχε τόσες πολλές όψεις και απόκρυφες σημασίες, όσες και το Δέντρο, το «Δέντρο της Ζωής» με το οποίο συνδέεται σχεδόν αδιαχώριστα εμβληματικά.
Το μέρος εκείνο, του ανθρώπινου σώματος, που διοχετεύει το σύμβολο του Φιδιού και του Δέντρου, είναι η σπονδυλική στήλη με το νευρώδη μυελό, που ξεκινά από τον σφαιρικό εγκέφαλο με τις ρίζες των νεύρων και καταλήγει στα γεννητικά όργανα, την ήβη με την περιοδική ανανέωση, όπως τα δέρματα του φιδιού και τον φαλλό σαν χορηγός της ζωής.
Για τη Γιόγκα, πίσω από τα γεννητικά όργανα, στον ενεργειακό τροχό που λέγεται Μουλαντάρα, βρίσκεται η Κουνταλίνι, η Κυρία των ενεργειών, σαν κουλουριασμένο φίδι. Αφού η Αλήθεια μένει ενιαία, διασχίζοντας τα διαφορετικά επίπεδα και το σύμβολο την ακολουθεί σ΄όλο το μήκος της , μπορεί κάποιος να μελετήσει και αποσυμβολίσει όλα τα στάδια, από το «Ιερό», του Εγκεφάλου, έως το συμβατικά λεγόμενο «Βέβηλο» του φαλλού.

Οι έρευνες θα δείξουν την πλοκή των συμπληρωματικών ενεργειών, του Γιν και του Γιανγκ, του παρελκόμενο και του ανερχόμενου Δράκου και θα οδηγήσουν τον μαθητή στην αναγνώριση του Δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού. Ας μη ξεχνάμε ότι από αυτό το Δέντρο κατεβήκαμε και από αυτό θα ανεβούμε. Μπορεί λοιπόν στη γήινη ζωική ζωή, η αλλαγή του δέρματος να δείχνει ανανέωση, αλλά στα συμπαντικά μυστήρια συμβολίζει την επανένδυση και επαναγέννηση του «φωτισμένου» ανθρώπου, βγαλμένου μέσα από τα σκοτάδια των ενστίκτων.

Στην αρχή της ενωμένης τους ύπαρξης, το Δέντρο και το Φίδι ήταν, ασφαλώς, μια θεία απεικόνιση. Τα ιερά κείμενα, οι θείες Γραφές, δεν βωμολοχούν. Αυτοί που τα έγραψαν, δεν είχαν την ίδια λερωμένη σκέψη, όπως εμείς που τα διαβάζουμε.
Αυτή η θεία απεικόνιση, δείχνει το δέντρο της Ζωής ανεστραμμένο, με τις ρίζες στον Ουρανό και τον κορμό να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, διασχίζοντας τα πεδία του Πληρώματος, πετούσε τα φουντωτά κλαδιά του σταυρωτά, πρώτα στο πεδίο της μόλις διαφοροποιημένης ύλης και ύστερα προς τα κάτω, μέχρις ότου άγγιζαν το γήινο λασπωμένο επίπεδο. Οι ρίζες του συμβολίζουν το υπέρτατο Ον,το Λόγο, τα κλαδιά τους Ντιάνι-Τσόχαν, τα περίλαμπρα πνεύματα στη σανσκριτική θεολογία, τις δημιουργικές Δυνάμεις και τα φύλλα τις Διδασκαλίες. Όταν τα αγνά κλαδιά του άγγιξαν τη γήινη λάσπη, το Δέντρο έχασε την αρχική του αγνότητα. Η μία Αλήθεια, ο Όφις της Αιωνιότητας, ο ουρανο-γεννημένος Λόγος, υποβαθμίζεται και το ερπετό που εκ πέμφθηκε σαν ακτίνα φωτός από την άβυσσο του θείου Μυστηρίου, αποκτάει σκιά. Μια σκιά που καλούμαστε να νικήσουμε, για να βρεθούμε στις πηγές του Φωτός.


Οι δράκοντες και οι Όφις της αρχαιότητας, είχαν όλοι επτά κεφάλια, με επτά τρίχες στο κάθε κεφάλι. Ο επτακέφαλος Δράκος θα χωριστεί σε τέσσερα τμήματα των επτά μερών, σύνολο εικοσιοκτώ και θα οριστεί έτσι ο σεληνιακός Χρόνος με τις εβδομάδες και τους μήνες των εικοσιοκτώ ημερών.









Στους Αιγύπτιους, ο κροκόδειλος είναι ο Δράκοντας. Το διπλό σύμβολο του Ουρανού και της Γης του Ήλιου και της Σελήνης και ήταν αφιερωμένος στην Ίσιδα και τον Όσιρη. Σύμφωνα με τον Ευσέβιο, οι Αιγύπτιοι απεικόνιζαν τον ήλιο σαν τιμονιέρη ενός πλοίου που τραβούσε ένας κροκόδειλος, για να δείξουν την κίνηση του Ήλιου μέσα στο υγρό Διάστημα.
Το φίδι σαν σύμβολο γενικότερα, είναι ηλιακό και σεληνιακό, ζωή και θάνατος, σοφία και τυφλό πάθος, θεραπεία και δηλητήριο, συντηρητής και καταστροφέας. Είναι φαλλικό σύμβολο, η δημιουργική αρσενική δύναμη, «ο σύζυγος όλων των γυναικών». Συνοδεύει όλες τις θηλυκές θεότητες και τη Μεγάλη Μητέρα και συχνά απεικονίζεται τυλιγμένο γύρω τους ή κρατώντας το στα χέρια τους.
Ζώντας υπογείως έρχεται σε επαφή με τον κάτω κόσμο και έχει πρόσβαση στις δυνάμεις στην παντογνωσία και τη μαγεία που κατέ4χουν οι νεκροί. Το χθόνιο φίδι εκδηλώνει τις επιθετικές δυνάμεις των θεών του κάτω κόσμου και του σκότους, είναι εχθρός του ήλιου και αντιπροσωπεύει τις σκοτεινές δυνάμεις στο ανθρώπινο γένος.
Εδώ το θετικό και το αρνητικό, το φως και το σκοτάδι, βρίσκονται σε σύγκρουση, όπως ο Δίας και ο Τυφώνας, ο Απόλλωνας και ο Πύθωνας, ο Όσιρις και ο Σεθ, ο αετός και το φίδι, κλπ. Το Φίδι μπορεί να απεικονίζει τις ηλιακές ακτίνες, την πορεία του ήλιου, την αστραπή, τη δύναμη των υδάτων και είναι γνώρισμα όλων των θεών των ποταμών. Είναι γνώση, δύναμη, δόλος, εξυπνάδα, πονηρία, μοχθηρία, διαφθορά και ο πειρασμός. ' Είναι η ίδια η μοίρα, γρήγορη σαν καταστροφή, εσκεμμένη σαν εκδίκηση, ακατανόητη σαν πεπρωμένο.'




Κοσμολογικά, είναι ο αρχέγονος ωκεανός από τον οποίο όλα αναδύονται και όπου όλα επιστρέφουν. Μπορεί επίσης, να στηρίξει και να διατηρήσει τον κόσμο ή να τον περιβάλλει σαν Ουροβόρος ( το φίδι που δαγκώνει την ουρά του ), σύμβολο της κυκλικής εκδήλωσης.
Τα Φίδια ή Δράκοντες είναι οι φρουροί του κατωφλίου, των ναών των θησαυρών, φύλακες της εσωτερικής γνώσης και όλων των σεληνιακών θεοτήτων. Καθώς κινείται χωρίς πόδια ή φτερά συμβολίζει το πνεύμα που διαπερνά τα πάντα., καθώς διεισδύει στις πτυχώσεις, είναι η εσωτερική φύση του ανθρώπου και η συνείδηση. Το Ουράνιο, με τον Κινέζικο Γαλάζιο Δράκοντα, συμβολίζει το Ουράνιο Τόξο και αποτελούν μια γέφυρα από αυτόν τον κόσμο στον επόμενο.
Τυλιγμένο γύρω από το Δέντρο ή οποιοδήποτε αξονικό σύμβολο, είναι η αφύπνιση της δυναμικής ισχύος, η Anima Mundi η ψυχή του κόσμου. Συνδεόμενο με το Δέντρο της Ζωής η όψη του είναι ευεργετική, ενώ με το Δέντρο της Γνώσης είναι κακοποιός και το δηλητήριο του κακού στον κόσμο της εκδήλωσης.
Τυλιγμένο γύρω από γυναίκα, τη Μεγάλη Μητέρα, σεληνιακή θεά, το φίδι είναι ηλιακό και μαζί αντιπροσωπεύουν τη σχέση θηλυκού - αρσενικού. Ο πύρινος όφις είναι ηλιακό σύμβολο της εξάγνισης, η μετουσίωση και η υπέρβαση της γήινης κατάστασης, ενώ δύο φίδια μαζί δείχνουν τα αντίθετα, τις δυαδικότητες, που τελικά ενώνονται.

Στο κηρύκειο αντιπροσωπεύουν τις ομοιοπαθητικές ομάδες θεραπείας και δηλητηρίου, αρρώστιας και υγείας 'η φύση μπορεί να νικήσει τη φύση'. Τα αυγά που δηλώνουν αναγέννηση και τα χωρίς βλέφαρα μάτια του την επαγρύπνηση. Συχνά κρατά τον καρπό ή το βοτάνι της αθανασίας. Μερικές φορές ο Ταύρος και ο Κριός μοιράζονται μαζί του, σαν φαλλικά σύμβολα, τη γονιμότητα.

Posted in: ΠΑΡΑΔΟΣΗ , ΠΑΡΑΞΕΝΑ