Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ, Η ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΣ.

Τού μακαριστού Αρχιμ. π. Μάρκου Κ. Μανώλη

Οι Άγιοι Άγγελοι θα δεχθούν την παρθένο, οι Άγιοι Απόστολοι θα δεχθούν την απόστολο και οι Άγιοι Μάρτυρες θα υποδεχθούν την μάρτυρα.

Όλοι στο πρόσωπο της ενδόξου οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής, που εορτάζομε, πρόκειται να συνδυάσουν αυτά τα τρία μεγάλα και θαυμαστά, ότι δηλαδή υπήρξε παρθένος και ακόμη δεν κράτησε τον θησαυρό της πίστεως μόνο διά τον εαυτόν της, αλλά εργάσθηκε μέσα σε πολύ μεγάλες δυσκολίες τον 2ο αιώνα μετά Χριστόν, μέσα στο σκοτάδι της ειδωλολατρίας, διά να λάμψη η αλήθεια του Χριστού μας, το φως του Ευαγγελίου και σε άλλες ψυχές και έτσι ανεδείχθη και Απόστολος και εν τέλει επεσφράγισε αυτήν την ωραία, την αγγελική, την καθαρά και πνευματικότατη ζωή με το αίμα του μαρτυρίου, ώστε να αναδειχθή και μάρτυρας. 
Έτσι εξηγείται όλη αυτή η αγάπη, όλη η αφοσίωση των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών προς το πρόσωπο της Αγίας Παρασκευής. Είναι αδύνατον να μη συγκινηθή ευσεβής ψυχή από τους αγώνες, από την παρθενία, από τον ζήλο για την διάδοση του Αγίου Ευαγγελίου και από το μαρτύριο της Αγίας Παρασκευής και επειδή αξιώθηκε αυτών των μεγάλων δωρεών έλαβε η Αγία Παρασκευή από τον δίκαιο και απροσωπόληπτο Θεό τόσον όταν ευρίσκετο σ᾽ αυτήν την ζωή όσον και μετά την κοίμησή της την χάρη των ιαμάτων, να κάνη πλήθος θαυμάτων και ιδιαιτέρως να θεραπεύη τους πάσχοντες από ασθένειες των οφθαλμών.

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λέγει ότι η Αγία Παρασκευή είναι παράδειγμα για εκείνες τις ψυχές, που έφεραν τα εκατό. Όπως δηλαδή ρίχνουμε ένα σπόρο μέσα στην γη, ένα σιτάρι και περιμένουμε να βλαστήση να φέρη, πολλαπλάσιο καρπό και άλλος φέρει τα τριάκοντα, άλλος φέρει τα εξήκοντα και άλλος φέρει τα εκατό, στην προκειμένη περίπτωση η ευσέβεια, η αγάπη και η αφοσίωση της Αγίας Παρασκευής στον Κύριό μας έφερε τον εκατονταπλασίονα καρπό. Είναι έξοχος πραγματικά η περιγραφή, που αναφέρει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός διά την Αγία Παρασκευή, πως δηλαδή εκείνη αγωνίσθηκε. Ήτο βεβαίως παρθένος, αλλά δεν ήταν απλώς ένα τυχαίο γεγονός, αλλά καρπός της ταπεινώσεως και της ευλογίας του Θεού.

“Μείνασα ορφανή”, μας λέγει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, “εμοίρασε όλη της την περιουσία στους φτωχούς και μ᾽ αυτά αγόρασε τον παράδεισο και μετεχειρίζετο ως φτιασίδια τα δάκρυα ενθυμουμένη τας αμαρτίας της. Ως σκουλαρίκια είχε τα ώτα της ανοικτά, διά να ακούη τας Αγίας Γραφάς. Ως κορδόνι είχε τας πολλάς νηστείας, όπου έκαμνον τον λαιμόν της και έλαμπε ως ο ήλιος. Ως δακτυλίδια τους κόμβους των δακτύλων της από τας πολλάς μετανοίας, όπου έκαμνε. Ως χρυσούν ζωνάριον την παρθενίαν, όπου εφύλαξεν εις όλην της την ζωήν. Ως φόρεμα την εντροπήν, όπου είχε εις τον εαυτόν της και ο φόβος του Θεού, όπου την εσκέπαζε. Έτσι εστολίζετο η αγία.

Ανίσως και είναι κανένα κορίτσι και θέλει να στολίζεται, ας στοχασθή τι έκαμνε η αγία και να κάμνη και εκείνη αν θέλη να σωθή». Αυτή, αδελφοί μου, θα μπορούσε να πη κανείς είναι η καλλιτέρα τιμή και μίμηση της Αγίας Παρασκευής, ότι δηλαδή, όπως εκείνη μέσα σε δύσκολες, πάρα πολύ δύσκολες περιπτώσεις και καιρούς εφύλαξε την παρθενία της, έζησε τον αγνό και παρθενικό βίο, έτσι καλούμεθα και εμείς με τους τρόπους, που ακούσαμε προηγουμένως, τους ασκητικούς τρόπους, που ακούσαμε από τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό να αγωνισθούμε είτε μέσα στην συζυγική ζωή είτε στην μοναχική και παρθενική ζωή, για να φυλάξουμε σωφροσύνη, για να φυλάξουμε καθαρότητα ζωής, για να μπορούμε να δούμετο πρόσωπο του Κυρίου μας. Παράλληλα όμως, όπως η αγία αγωνίσθηκε για να δοθή, για να μεταφερθή, για να μεταλαμπαδευθή αυτή η πίστη σε άλλες ψυχές, έτσι καλούμεθα και σήμερα, που μολονότι έχουν περάσει δέκα οκτώ αιώνες από τότε που έζησε και εμαρτύρησε η Αγία Παρασκευή, όμως δυστυχώς μπορούμε να πούμε ότι μοιάζει πολύ με την εποχή της και έχομε μια οπισθοχώρηση και αποχριστιανισμό και νεοειδωλολατρία, όπως ήταν κατά την εποχή της Αγίας Παρασκευής. Δι᾽ αυτό είναι επιβεβλημένο και με το παράδειγμα και με τον λόγο να φέρουμε την αλήθεια του Ευαγγελίου…

Έτσι, εάν ζούμε με αυτές τις προϋποθέσεις θα είναι πράγματι η χάρη του Κυρίου μέσα μας πλούσια, για να μας ενισχύη και στις δύσκολες ώρες της καλής ομολογίας. Καί είναι ανάγκη και στις σημερινές ημέρες να ακούγεται και να αντηχή ο λόγος ο πνευματικός, ο παρηγορητικός, να δίδεται η μαρτυρία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ενώπιον των ανθρώπων, το σημείο του Τιμίου Σταυρού, όταν περνάμε από τις Εκκλησίες, η προσευχή μας, όταν καθώμαστε να φάμε, η προσευχή μας όταν σηκωνώμεθα ή όταν πρόκειται να κατακλιθούμε, είναι πράγματι σημεία της καλής ομολογίας.

Ακόμη οι αγώνες για την υπεράσπιση της πίστεώς μας στις επιθέσεις που γίνονται από τους αντιχρίστους, από τους αιρετικούς, από όλους εκείνους τους ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά, τους προτεστάντες, τους παπικούς ή και τους γκουρού και τις άλλες ψευδοθρησκείες, που μας έρχονται από την Ανατολή, θα είναι μία βακτηρία πραγματικά κατάλληλος για την καλή ομολογία η μίμηση της Αγίας Παρασκευής. Είθε και εμείς να ζηλέψουμε κατά κάποιο τρόπο αυτό το ωραίο τρίπτυχο, το οποίον είχε η Αγ. Παρασκευή: την παρθενία, τον ζήλο για την διάδοση του Αγίου Ευαγγελίου, την αποστολικότητα και την καλή ομολογία των μαρτύρων και με τις πρεσβείες της να αξιωθούμε και εμείς καλού τέλους, καλής ομολογίας και της Ουρανίου Βασιλείας. Αμήν.

* Ομιλία εις τον Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου Διονύσου 

Posted in: ΠΑΡΑΔΟΣΗ