Πρώτη αυτή η εκκωφαντική σιωπή της πολυλογίας.
Ξέρεις, αυτής της απέραντης παπαρολογίας των πολιτικών, των δημοσιογράφων και των αναλυτών που επί ώρες παπαγαλίζουν τις ίδιες λέξεις κλειδιά σε απίθανα χαζές φράσεις αφήνοντας στο τέλος κανένα νόημα, κανένα συμπέρασμα.
Μόνο εκείνες τις λέξεις καρφωμένες στα μυαλά μας, σαν πινακίδες κινδύνου στο δρόμο, που μας αποτρέπουν από το να σκεφτούμε διαφορετικά.
Λέξεις φράχτες.
“Χρέος”, “Πατρίδα”, “Έθνος”, “Εγκληματική οργάνωση”, “Βία”, “Τρομοκράτες”, “Μισθός”, “Σύνταξη”,… ατελείωτη η λίστα.
Κάθε λέξη, κάθε φράση ακόμα ένα μέτρο αγκαθωτό συρματόπλεγμα στο μυαλό μας.
Ακόμα ένας λόγος για φόβο και υποταγή στην τόσο απροκάλυπτα πλέον επιβαλλόμενη σιωπή.
Ναι, η δική μας σιωπή είναι το ζητούμενο.
Η σιωπή των αμνών κατά τη σφαγή τους.
Η δική μας σιωπή.
Και όσο χανόμαστε μέσα στις αναλύσεις και τις θεωρίες, τόσο ο λόγος μας θυμίζει περισσότερο τη σιωπή των παπαρολόγων.
Και όσο ψάχνουμε τη σωστή λέξη, τη σωστή φράση, την ακριβή διατύπωση, την πρέπουσα που λέμε, τόσο η σιωπή μας δυναμώνει.
Γεμίζει τα αυτιά μας με θόρυβο και τις καρδιές μας με φόβο, με απογοήτευση, με παραίτηση.
Μα το χειρότερο είναι πως μας απομονώνει, μας διαιρεί, μας αποξενώνει.
Τελικά, είναι αυτή η σιωπή, η δική μας, που μας σκοτώνει.
Ξέρεις, αυτής της απέραντης παπαρολογίας των πολιτικών, των δημοσιογράφων και των αναλυτών που επί ώρες παπαγαλίζουν τις ίδιες λέξεις κλειδιά σε απίθανα χαζές φράσεις αφήνοντας στο τέλος κανένα νόημα, κανένα συμπέρασμα.
Μόνο εκείνες τις λέξεις καρφωμένες στα μυαλά μας, σαν πινακίδες κινδύνου στο δρόμο, που μας αποτρέπουν από το να σκεφτούμε διαφορετικά.
Λέξεις φράχτες.
“Χρέος”, “Πατρίδα”, “Έθνος”, “Εγκληματική οργάνωση”, “Βία”, “Τρομοκράτες”, “Μισθός”, “Σύνταξη”,… ατελείωτη η λίστα.
Κάθε λέξη, κάθε φράση ακόμα ένα μέτρο αγκαθωτό συρματόπλεγμα στο μυαλό μας.
Ακόμα ένας λόγος για φόβο και υποταγή στην τόσο απροκάλυπτα πλέον επιβαλλόμενη σιωπή.
Ναι, η δική μας σιωπή είναι το ζητούμενο.
Η σιωπή των αμνών κατά τη σφαγή τους.
Η δική μας σιωπή.
Και όσο χανόμαστε μέσα στις αναλύσεις και τις θεωρίες, τόσο ο λόγος μας θυμίζει περισσότερο τη σιωπή των παπαρολόγων.
Και όσο ψάχνουμε τη σωστή λέξη, τη σωστή φράση, την ακριβή διατύπωση, την πρέπουσα που λέμε, τόσο η σιωπή μας δυναμώνει.
Γεμίζει τα αυτιά μας με θόρυβο και τις καρδιές μας με φόβο, με απογοήτευση, με παραίτηση.
Μα το χειρότερο είναι πως μας απομονώνει, μας διαιρεί, μας αποξενώνει.
Τελικά, είναι αυτή η σιωπή, η δική μας, που μας σκοτώνει.
Methexis Erratum
ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.