Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ Η ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 90'.

Σε άρθρα και ιστορικές αναφορές, διαβάζουμε κυρίως για τη γενιά που έζησε τον πόλεμο, για τη γενιά που έζησε τον εμφύλιο, για τη "γενιά του πολυτεχνείου"... και κάπου εκεί σταματάνε οι ειδικές αναφορές σε "τιμημένες" γενιές - ορόσημο της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

Η γενιά του '90 απουσιάζει από τις αναφορές των ιστορικών, προφανώς με τη δικαιολογία - που ισχύει εν μέρει- πως είναι πολύ νωρίς ακόμα για να κριθεί. Υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία που δε χρειάζονται κάποια εμπεριστατωμένη ιστορική επιβεβαίωση για να αναδειχτούν και να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας στο πεδίο της αέναης σημειολογίας των γνωρισμάτων που χαρακτηρίζει κάθε γενιά.

Ο γεννημένος στη δεκαετία του '80 έχει πιθανότατα γονείς της "γενιάς του πολυτεχνείου". Ήρθε στον κόσμο όταν είχε αποκατασταθεί πλήρως η δημοκρατία και είχε πεταχτεί στα σκουπίδια και ο τελευταίος παρακρατικός "λεκές" της μεταχουντικής περιόδου '74-'81.

Μέσα σε αυτό το ειρηνικό, φιλήσυχο και προοδευτικό κλίμα ευμάρειας, διαμορφώθηκαν - θεωρητικά - οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για να πλάσουν οι γονείς τα παιδιά τους ως ανθρώπους - κοινωνικά υποδείγματα, να τα μπολιάσουν δηλαδή με ιδεώδη και αρχές που θα δημιουργούσαν ανήσυχα, ανοιχτά και δημιουργικά μυαλά.

Αυτή η - πλαστή εν πολλοίς - ευμάρεια όμως, όσο κυλούσε η δεκαετία, έγινε εφάμιλλη του καθησυχασμού και του υπέρμετρου ατομικισμού. Από εκεί οδηγηθήκαμε στο "βόλεμα", στον ωχαδερφισμό και εν τέλει στη δημιουργία - κατάντια του "απαθή πολίτη" που εντάχθηκε σε ένα ολόκληρο σύστημα "βρωμιάς και δυσωδίας"...

Δημιουργήθηκαν ψεύτικα ιδανικά και πρότυπα, τα οποία αντιπροσώπευαν άνθρωποι και πρακτικές που εξασφάλιζαν το σίγουρο και εύκολο οικονομικό κέρδος, εξωστρακίζοντας το "σκέπτεσθαι". Όποιος έπαιζε καλά αυτό το παιχνίδι, ήταν ψηλά στη "λίστα" της κοινωνικής "καταξίωσης" και παραδειγμάτιζε και τους υπολοίπους... ένας φαύλος κύκλος ματαιοδοξίας δηλαδή.

"Να κοιτάξεις να βολευτείς στο δημόσιο"... "Έδωσες φακελάκι στον γιατρό;"... "Έκλεισα πρώτο τραπέζι πίστα στο Νότη"... "Μύκονοοοοοοος"... "Λάδωσα την πολεοδομία και το σπιτάκι μας θα προχωρήσει!"... και άλλα τέτοια σχετικά χαρακτηρίζουν το κλίμα μέσα στο οποίο μεγάλωσε η γενιά μας...

"Καίω τα δέντρα χτίζω μεζονέτεςθα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτεςσ’ ένα κλουβί γραφείο σαν αγρίμιπαίζω ατέλειωτο βουβό ταξίμι"

Έγιναν πρότυπα η Μενεγάκη, ο Σφακιανάκης, ο Κωστόπουλος και ιδανικά μας η λαμογιά, η κουτοπονηριά και ο νεοπλουτισμός... έτσι δημιουργήθηκε αυτό το τερατούργημα, Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ.

Δυστυχώς η γενιά που γκρέμισε το φασισμό, άφησε (ξέχασε;) πίσω στα στα συντρίμμια του τα οράματά της... Από το "ψωμί-παιδεία-ελευθερία" μεταλαμπάδευσε στην επόμενη γενιά μόνο το "ψωμί" (αν και αυτό το στερούνται όλο και περισσότεροι στις μέρες μας...). Η παιδεία - εντός και εκτός σχολείου - έγινε όπλο στη φαρέτρα του παραπάνω συστήματος.

Όσοι γονείς αυτής της γενιάς είχαν λεφτά, δε τους ένοιαζε ποια βιβλία διαβάζαμε εμείς στα σχολεία και ποια ΔΕΝ διαβάζαμε εκτός σχολείου... Δεν τους ξένιζε να δώσουν φακελάκι στο γιατρό... Δεν τους ένοιαζε τι μουσική ακούγαμε, αν πηγαίναμε θέατρο. Δεν είχαν ηθικούς φραγμούς να συμμετέχουν στο "ανταποδοτικό" πάρτι της μίζας και στη δημιουργία α-πολιτικού κλίματος.

Έτσι λοιπόν, ρίζωσε βαθιά μέσα τους η απάθεια και η αποχή από τα κοινά και τη συλλογική δράση και τώρα βρήκε πρόσφορο έδαφος πάνω τους ο άγριος καπιταλισμός και τους ξεβόλεψε με τη βία και μαζί με τους βολεμένους την πληρώνουν και όλοι όσοι ζούσαν με αξιοπρέπεια τόσα χρόνια κάτω από τη σκιά του νεοπλουτισμού και των πρακτικών του, αντιστεκόμενοι με μοναδικά όπλα τα ιδανικά τους.

Και τώρα πια μαζί με το ξεβόλεμα φύτρωσε το μίσος για ό,τι δεν κατανοούν, για ό,τι -παρασυρόμενοι από τα παπαγαλάκια των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης - θεωρούν πως τους στερεί όλα αυτά που κατείχαν (π.χ. μετανάστες, απεργοί, διαδηλωτές κτλ). Και σε όσους δε συμμετείχαν σε αυτό το "αποκριάτικο" πάρτι της μεταπολίτευσης, στερείται τώρα το βασικό δικαίωμα της αξιοπρεπούς διαβίωσης...

Η γενιά αυτή στάθηκε ανακόλουθη των υποσχέσεών της και έστρωσε το κόκκινο χαλί για να περπατήσουν πάνω του η ΑΠΑΘΕΙΑ, η ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΑ, ο ΩΧΑΔΕΡΦΙΣΜΟΣ και το χειρότερο, τώρα πια και ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ.

Είμαστε λοιπόν η "αδικημένη γενιά του '90" - και όχι '60 όπως έλεγε ο Τζιμάκος - και οι εκπρόσωποι της προαναφερθείσας γενιάς είναι οι ένοχοι. Εμείς καλούμαστε, αφού πρώτα "σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται" να παλέψουμε πρωτίστως για την επόμενη γενιά...ΤΟΥΣ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ. Και θα (πρέπει να) το κάνουμε χωρίς να περιμένουμε κάποιον "σωτήρα"... ΑΥΤΗ (ΘΑ) ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΑΣ.

Triantafyllos Dagres για το enfo.gr

Posted in: ΕΛΛΑΔΑ