ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ "ΓΕΡΟΛΥΚΟΣ" - ΧΡΗΣΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Σας παρουσιάζουμε ένα μικρό δείγμα από το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό ταλέντο που γέννησε το χωριό μας, τον Χρήστο Οικονόμου "Γερόλυκο", που ακόμη και ο μεγάλος δάσκαλος Μάνος Χατζιδάκις, υμνούσε την καλλιτεχνική του ευφυϊα, στάζοντας μέλι.
Ο Γερόλυκος, που έφυγε πολύ νωρίς στους ουρανούς,  για μας τους φίλους του είναι ο Τζον Λέννον της Ελλάδας, και εξακολουθεί να είναι επίκαιρος και να μας εμπνέει.
Δείτε ένα μικρό μόνο αφιέρωμα στον αγαπημένο μας και αξέχαστο φίλο.

Άσπρο τρένο
Τραγουδιστής: Μανώλης Φάμελλος   
 Στίχοι: Χρήστος Οικονόμου   
 Μουσική: Χρήστος Οικονόμου   

Στο άσπρο τρένο αναβάτης
ένας ακόμα επιβάτης
πάντα το ήθελες να κάνεις
ένα ταξίδι μακρινό και ας πεθάνεις.
Δε σε χωρούσε αυτό το σώμα
ήταν για σένα μια φυλακή.
Δε μου χεις στείλει ακόμα νέα
κι εγώ στα ίδια γυροφέρνω συνεχώς.
Έχουν περάσει πολλά φεγγάρια
σ’ έχουν ξεχάσει, σ’ έχουν ξεγράψει
Το τελευταίο σου ταξίδι
είναι για μένα μια ανάμνηση θολή.

Το νερό της βροχής
Τραγουδιστής: Μανώλης Φάμελλος   
 Στίχοι: Χρήστος Οικονόμου   
 Μουσική: Χρήστος Οικονόμου   

Έχω μια τάση διαφυγής,
οι ρόδινες μέρες τέλειωσαν νωρίς,
κι εσύ χορεύεις έναν τρελό σκοπό
που σε κρατάει στο χώμα τούτο `δω.
Η πρώτη μου ρίζα κόπηκε νωρίς
και περιμένω τώρα το νερό της βροχής,
το νερό της βροχής.
Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι
μα κάτι μου λείπει και τρελαίνομαι,
δες το χαμόγελο που σου χαρίζω κάθε στιγμή,
δεν είναι για σένα μα για μια μέρα που θα `ρθεί.
Η πρώτη μου ρίζα κόπηκε νωρίς
και περιμένω τώρα το νερό της βροχής,
το νερό της βροχής.

Άρρωστη δημοκρατία
Τραγουδιστής: Μανώλης Φάμελλος    
Στίχοι: Μανώλης Φάμελλος, Χρήστος Οικονόμου   
 Μουσική: Μανώλης Φάμελλος   

Τις νύχτες που φαλτσάριζες και μου `ριχνες
θολά χαμόγελα κι ελπίδες φωτεινές
από το μοβ σου το κραγιόν φιλιά στο γράμμα μου
ήτανε κούκλα μου παιχνίδι.
Σ’ ένα δωμάτιο παιδικό που `χε στους τοίχους του
κηλίδες αίμα από παιχνίδια ζωντανά
σε μια αφίσα μια μικρούλα που σιγόκλαιγε
κι εσύ την έκανες γριά.
Ήσουνα έμβρυο όταν σου πρωτοβάζανε
ορό στο αίμα σου και δόσεις LSD
θόλωσε η σκέψη και το μυαλό σταμάτησε
σε στάση αλλόκοτη, νεκρή.
Τα παιχνιδάκια μεσ’ τα χέρια σου σκεπάστηκαν
από τη σκόνη των αιώνων την ξανθιά
μα σε κράτησαν ζωντανή οι μαγαζάτορες
και στην βιτρίνα τους σε στήσαν μοναχιά.
Δημοκρατία όμως φυλάξου από τα τέκνα σου
που για τη μοίρα τους εκδίκηση ζητάν
κι ας είσαι ανάπηρη, δε θα κωλώσουν
θα ξεκάνουν μια χαρά.

Ο τόπος μου
Τραγουδιστής: Πέτρος Γαϊτάνος    
Στίχοι: Χρήστος Οικονόμου    
Μουσική: Μανώλης Φάμελλος  

Στων ανέμων το σταυροδρόμι
και στου δάσους τη σκιά,
εγεννήθηκα χειμώνα,
κάποιο βράδυ του Φλεβάρη
Σ’ ένα τόπο που `χει μάθει
απ’ τη γη να ζει, και ξέρει
πως φυτρώνει το σιτάρι
πως τρυγάνε το αμπέλι.
Κει που φώλιασε ο χρόνος
κει που ρίζωσε ο πόνος.
Μες στων λουλουδιών τους κήπους
και στων άστρων τη σιωπή
με των δέντρων το τραγούδι
έζησα μικρό παιδί
σ’ ένα τόπο που δεν ξέρει
τους εμπόρους, τους μεσίτες
πως πουλάν τη γη, το μέλι,
πως χωρίζουνε τις πίκρες.
Κει που στήνει γλέντι ο ήλιος
κει που πλέει το φεγγάρι…

Δεν είσαι φωτιά
Τραγουδιστής: Πέτρος Γαϊτάνος   
 Στίχοι: Χρήστος Οικονόμου    
Μουσική: Μανώλης Φάμελλος   

Δεν είσαι φωτιά για να σε σβήσω
δεν είσαι δάκρυ για να σε σκουπίσω
Τούτη την Άνοιξη πως ν’ αντέξω
χωρίς το γέλιο σου πως να χορέψω;
Τούτη την Άνοιξη πως να ζήσω
χωρίς τον ήλιο σου πως ν’ ανθίσω;
Δεν είσαι λυγμός για να ξεσπάσω
δεν είσαι πίκρα ν’ αναστενάξω..
Δεν είσαι τραγούδι να σε τραγουδήσω
δεν είσαι η ανάσα μου να σε κρατήσω.
Χωρίς τα μάτια σου πως να κοιτάξω
χωρίς το κλάμα σου, αχ, πως να κλάψω;
Χωρίς τα χείλη σου πως να μιλήσω
χωρίς το σώμα σου πως ν’ αγαπήσω;
Δεν είσαι ουρανός να σ’ αγκαλιάσω
δεν είσαι αστέρι να σε φυλάξω…

ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS
http://promahi-nea.blogspot.gr/2011/06/blog-post_692.html

http://promahi-nea.blogspot.gr/2011/08/blog-post.html

http://promahi-nea.blogspot.gr/2011/07/blog-post_5550.html




ΠΗΓΕΣ...http://2lyrics.com/

Posted in: ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ , ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ , ΤΟΠΙΚΑ