Και κάπως έτσι πίστεψα πως η μοναξιά μου ταιριάζει γάντι.
Λίγο εγώ, λίγο εσύ και λίγο η απουσία σου που μ'αναγκάζει να τριγυρίζω σε λάθος σοκάκια αγκαζέ με ανθρώπους τοξικούς για το "εγώ" μου.
Και κάπως έτσι πίστεψα σε τόσες υποθέσεις που ήθελαν τον άνθρωπο "ον μοναχικό".
Μάλλον κάποιος δαίμονας ανακάτευε το μυαλό μου σαν χιονοστιβάδα μήνα Ιούνη. Μάλλον εγώ δεν άντεχα το πολύ των άλλων, αλλά ούτε και το λίγο.
Και είναι και οι άνθρωποι που άλλα λένε κι άλλα εννοούν.
Είναι που τα εύκολα τους αρέσουν περισσότερο.
Και αυτό που ξεχνούν. Λες και το χθες δεν υπήρξε ποτέ και το αύριο θα περάσει σαν μια κούπα ζάχαρη που δεν πρόλαβες να πιάσεις πριν πέσει και γίνει θρύψαλα...
Είναι αυτό το λίγο που δεν ζήσαμε και το πολύ που είχα στο μυαλό μου.
Και λίγο εσύ, λίγο ο έρωτας και η μοναξιά. Λίγο η απουσία σου, και ο γείτονας με την φασαρία του κάθε βράδυ.
Είναι αυτό το αύριο που δεν ήρθε και το χθες που δεν βρεθήκαμε.
Είσαι κι εσύ.
Εσύ που ξέχασες.
Είμαι κι εγώ.
Εγώ που ξέρω να χαίρομαι μόνο όταν υποφέρω...
Γράφει η Ραφαέλα Συμεωνίδου
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.