Εκείνο το πρωί το συναίσθημα ξύπνησε, σηκώθηκε, τεντώθηκε και μετά ξαναμαζεύτηκε, διπλώθηκε, κλείστηκε σε φάκελο και κίνησε για μέρος μακρινό.
Από σάκο σε σάκο, από αεροπλάνο σε καράβι, έφτασε στο λιμάνι προορισμού.
Ένα παιδί με ποδήλατο ήταν εκείνο που παρέλαβε το φάκελο και προσεκτικά τον έβαλε στο καλαθάκι μπροστά, να βλέπει τη διαδρομή.
Ίσα που προλάβαινε να κάνει την παράδοση προτού νυχτώσει.
Το πεντάλ γύρισε απαλά στην αρχή και σιγά-σιγά δυνάμωσε. Κι όσο η δύναμη μεγάλωνε στα πόδια του παιδιού, τόσο ο φάκελος χοροπηδούσε στην κορυφογραμμή που όριζε ουρανό, γκρεμό και θάλασσα.
Από ’κει ψηλά μπορούσε να δει την άκρη του όρμου, γκριζοκόκκινη του δειλινού, σε κορνίζα λευκή. Στη μέση ο φάρος, σκοτεινός, σαν αξιωματικός κάποιας χαμένης σκακιέρας. Άλλα πιόνια δεν υπάρχουν. Μόνος ο φαροφύλακας είναι που στέκεται στην πόρτα· σκιά ανυπόμονη για τη νύχτα που ’ρχεται.
-Δυναμώνει ο αέρας, σκέφτεται και κοιτάζει ψηλά τον σκοτεινό αξιωματικό και γύρω του τη θάλασσα να φουσκώνει, κουβέρτα δεύτερη στα βράχια.
-Θα προλάβει; και η σκέψη του ταξίδεψε μακριά, δυνάμωσε δυο πόδια σε πεντάλ ποδηλάτου με καλάθι και φάκελο.
Δυνάμωσε τα πόδια και ξύπνησε τα δάχτυλα του παιδιού που βάλθηκε ευτυχισμένο να χτυπά το κουδουνάκι στο τιμόνι, να χοροπηδά στο κάθισμα, να στέκεται όρθιο στα πετάλια που κι αυτά χαιρόντουσαν το καρουζέλ της ζωής τους.
Ντριν, ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν! Ντριν!
Ντριν, ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν! Ντριν!
-Να ’τος, προλαβαίνουμε, σκέφτηκε ξανά ο φαροφύλακας και φωτίστηκε το πρόσωπό του.
Ντριν, ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν! Ντριν!
Ντριν, ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν! Ντριν, ντριν! Ντριν!
-Έλα παιδί μου γρήγορα! Έλα! Έλα, τρέξε, πάμε μαζί.
Κι ο μικρούλης, άφησε το ποδήλατο και με το φάκελο στα χέρια έτρεξε. Ετρεξε γρήγορα και με το φαροφύλακα έγινε πνοή που πέρασε την πόρτα και ολόκληρη τη στριφογυριστή σκάλα μέχρι ψηλά στην κορυφή με τα σκοτεινά παράθυρα.
-Έλα παιδί μου, μην αργείς. Άνοιξε το φάκελο. Διάβασε.
Και το παιδί άνοιξε το φάκελο και διάβασε. Διάβασε τη μία λέξη που ’ταν κρυμμένη μέσα εκεί. Τη διάβασε απαλά, με τη σιγουριά της ψυχής του. Τη διάβασε και αχλή φωτιά φάνηκε μπροστά τους.
-Διάβασέ την ξανά. Φώναξέ την!
Και το παιδί διάβασε ξανά τη λέξη, τη φώναξε και το συναίσθημα ξεδιπλώθηκε, πλημμύρισε το δωμάτιο όλο, φώτισε τα παράθυρα, έλαμψε ο σκοτεινός αξιωματικός και οι αχτίδες του ταξίδεψαν μακριά, φώτισαν τα κύματα, ξεσκέπασαν τα βράχια, υψώθηκαν στον ουρανό, έγιναν στέμμα στο κεφάλι του. Έλαμψε ο αξιωματικός στη νύχτα που έφτασε, φώτισε φουγάρα βαρύτονα από καράβια αλαργινά και κουδουνάκια απ’ τα ποδήλατα όλου του κόσμου.
-Ντριν-ντριν! Ντριν-ντριν! Ντριν!
ΠΗΓΗ...https://tovivlio.net
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.