Ημέρα 1η
Αλλοπαρμένα ξωτικά γελούσανε στις παρυφές της νύχτας. Εγώ και οι άλλοι που δεν ήμουν παίζαμε σκοτεινό δωμάτιο. Ηλεκτροφόρες αγκαλιές με κλείνανε από παντού. Κρύφτηκα κυνηγώντας τον σφυγμό πάνω σε φλέβες αδειανές. Ο χρόνος εκτός σε λίγο θα γινόταν μέλλον.
Ημέρα 2η
Από τα χείλη μου έσταζε καμένο γάλα. Το φίδι που σερνόταν κάτω απ’ το χαλί είχε ραγίσει. Κλώτσησα το φωτιστικό δαπέδου και το έριξα. Η λάμπα έγινε κομμάτια. Το βολφράμιο έμεινε πυρακτωμένο. Σαν σήμα κινδύνου για τον κόσμο που βουλιάζει. Μια μπαλαρίνα χόρευε πάνω από τα κύματα. Με μάτια ακυβέρνητα. Και πέλματα από νερό. Έπιασα την ηλεκτρική κιθάρα. Προσπάθησα να συγχρονίσω τις νότες με τα βήματά της. Και έγινα σκιά που η μέρα την τρομάζει.
Ημέρα 3η
Ξήλωσα την τελευταία σελίδα από τα παιδικά μου παραμύθια. Ζωγράφισα στον τοίχο ερωδιούς. Πήδηξα πάνω στον πιο γρήγορο. Και έφυγα.
Ημέρα 4η
Αυτοεξορίστηκα εκεί που τρύπωσα κρυφά σ’ ένα απ’ τα δειλινά της μπαλαρίνας. Οι μέρες χαρίζανε τις ώρες τους στις νύχτες. Μα αυτή μου έλεγε πως περιμένει την Πρωτομαγιά. Με μία κίνηση απρόβλεπτη, έριξε τα πιόνια απ’ τη σκακιέρα της ζωής μου. Τα νύχια της αναστάτωσαν το αξύριστό μου πρόσωπο. Η λησμονιά φυλλορροούσε στο άκουσμα των στεναγμών μας. Και τα βρεγμένα αγγίγματα ήταν η πιο γλυκιά πατρίδα.
Μας πήρε ο ύπνος αγκαλιά. Ονειρευτήκαμε ότι πετάμε πάνω απ’ τη φωτισμένη πόλη. Άφησε το χέρι μου πριν μάθουμε τι να ’ναι αυτό που μας ποτίζει τα φτερά. Συνέχισε να χορεύει μόνη πάνω από τα κύματα. Σαν την ανατολή που όλο μας αφήνει. Σαν ένα άρωμα από στίχους που μου καίνε το χαρτί. Τα πιόνια προχωρήσανε ξανά προς τη σκακιέρα. Το βήμα τους έκανε ό,τι απέμεινε από το σκηνικό του κόσμου να ζαρώνει.
Ημέρα 5η
Πόνταρα αυτά που κέρδισα ξανά στη φαντασία. Νανούρισα τη λογική υμνώντας με ξεκούρδιστη φωνή τα περασμένα. «Γιατί ό,τι βρέθηκε είναι τέρμα κι ό,τι χάθηκε είναι πληγή» που τραγουδούσε και ο Θάνος βγάζοντας όλο το σκοτάδι που θα μπορούσε ένα σώμα να χωρέσει. Ξάπλωσα πλάι στα όνειρα που έχασαν το δρόμο τους. Κι έμεινα εκεί ν’ αναρωτιέμαι:
Ποιο πάθος θα με ταξιδεύει αύριο;
_
γράφει ο Χρήστος Κάρτας
ΠΗΓΗ...https://tovivlio.net
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.