Ήμασταν, η αγαπημένη μου κι εγώ, μες στο άπειρο και ήμασταν το άπειρο.
Ήμασταν μες στο φως κι ήμασταν φως.
Και περιπλανιόμασταν σαν αρχαίο πνεύμα που κινιόταν πάνω στην όψη των νερών.
Κι ήταν για πάντα η πρώτη μέρα.
Ήμασταν η ίδια η αγάπη που ζει μες στην καρδιά της διάφανης σιωπής.
Τότε, μια φωνή σαν κεραυνός, μια φωνή σαν αμέτρητες λόγχες να τρυπούσαν τον αιθέρα, κραύγασε λέγοντας: «Λάζαρε, έλα έξω!».
Κι η φωνή αντήχησε και ξαναντήχησε μες στο άπειρο κι εγώ, σαν από παλίρροια πλημμύρας, έγινα άμπωτη.
Ένα σπίτι διαλυμένο, ένα ρούχο σχισμένο, μια νιότη αξόδευτη, ένας πύργος που σωριάστηκε κι από τις σπασμένες πέτρες του φτιάχτηκε ένα ορόσημο.
Μια φωνή κραύγασε: «Λάζαρε, έλα έξω!».
Και κατέβηκα από την έπαυλη του ουρανού σε έναν τάφο μες σε τάφο, σ΄αυτό το σώμα μες σε μια σπηλιά κλεισμένο.
«Ο Λάζαρος και η αγαπημένη του» Χαλίλ Γκιμπράν εκδόσεις Μπουκουμάνης – Photo: Author/Depositphotos
ΠΗΓΗ...http://enallaktikidrasi.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.