ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ..ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ.

Η Μαρία Κάλογεροπούλου (Maria Callas, 2 Δεκεμβρίου 1923 – 16 Σεπτεμβρίου 1977) υπήρξε Ελληνιδα σοπράνο και μια από τις διασημότερες λυρικές τραγουδίστριες του 20ου αιώνα.

Η εξαιρετική τεχνική, η μεγάλη έκταση φωνής και η υποδειγματική ερμηνεία των ρόλων που της δόθηκαν οδήγησαν στο να την αποκαλούν ως “La Divina” (Η Θεϊκή).
 

Ο πατέρας της αρχικά κόντυνε το επώνυμό του σε “Kalos” και ύστερα “Callas” για να μπορεί να το χρησιμοποιεί με ευκολία.
Ένα νιόπαντρο ζευγάρι, ο Γιώργος Καλογερόπουλος και η Ευαγγελία Δημητριάδου (Λίτσα) έκαναν τρία παιδιά, την Υακίνθη Καλογεροπούλου (1917), το Βασίλη Καλογερόπουλο (1922) που πέθανε 2 χρόνια αργότερα από μηνιγγίτιδα, και τη Μαρία Άννα Σοφία Καικιλία Καλογεροπούλου (1923). Τα δύο πρώτα παιδιά γεννήθηκαν στην Αθήνα, απ' όπου το ζευγάρι έφυγε το 1923 για τη Νέα Υόρκη. Εκεί απέκτησαν και το τρίτο τους παιδί, το οποίο η Ευαγγελία αρνιόταν να αντικρύσει για 4 μέρες απογοητευμένη, επειδή ήλπιζε ότι θα ήταν αγόρι. Εγκαταστάθηκαν αρχικά στην Astoria και αργότερα στο Manhattan όπου ο Γιώργος Κάλος άνοιξε Φαρμακείο και άλλαξε το όνομά του αρχικά σε “Kalos” και αργότερα σε “Callas”.

 

(Από αριστερά προς τα δεξιά) η Ευαγγελία Καλογεροπούλου, η Μαρία, η Υακίνθη και ο Γιώργος Καλογερόπουλος

Η σχέση του ζευγαριού ήταν κακή από την αρχή. Η μητέρα της Μαρίας Κάλλας ήταν κοινωνικά δραστήρια και αποζητούσε μια καλή ζωή περιτριγυρισμένη από τέχνη, ενώ ο σύζυγός της ήταν το εντελώς αντίθετο. Όταν η Μαρία Κάλλας ήταν στην ηλικία των 3 ετών, η μητέρα της κατάλαβε ότι είχε κλίση στο τραγούδι και έτσι άρχισε να την πιέζει να τραγουδά σε κάθε ευκαιρία..

Οι καυγάδες και οι εντάσεις στο σπίτι των Καλογερόπουλων συνέχιζαν με αυξανόμενη ένταση και ο γάμος τελικά έληξε το 1937, όταν η Ευαγγελία αποφάσισε να πάρει τις 2 κόρες της και να γυρίσει στην Ελλάδα.

Η Μαρία Κάλλας στην Αθήνα, σε ηλικία 15 ετών

 

Το σπίτι της Μαρίας Κάλλας στην Αθήνα, οδός Πατησίων 61

Η σχέση της Μαρίας Κάλλας με τη μητέρα της δεν ήταν ποτέ καλή και συνέχισε να χειροτερεύει στην Ελλάδα. Κατά τα λεγόμενα της Μαρίας Κάλλας, η μητέρα της έδειχνε την αδυναμία και την προτίμησή της στην αδελφή της Υακίνθη, η οποία ήταν λεπτή, όμορφη και φιλική, σε αντίθεση με τη Μαρία που ήταν παχιά, άσχημη και αδέξια. Αυτό της στέρησε μια κανονική και ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Σύμφωνα με την ίδια, η μητέρα της την υποχρέωνε να τραγουδάει για τους Γερμανούς κατακτητές προκειμένου να στηρίζει οικονομικά την οικογένεια τη δύσκολη περίοδο του πολέμου, ακόμα και να βγαίνει με Γερμανούς και Ιταλούς στρατιώτες για χρήματα, όπως εκμυστηρεύτηκε στη mezzo-soprano και στενή της φίληGiulietta Simionato. Η Μαρία Κάλλας ποτέ δεν συγχώρησε τη μητέρα της γι' αυτό.
 

Σε μια προσπάθεια εξομάλυνσης των ήδη τεταμένων σχέσεών τους, η Μαρία Κάλλας πήρε τη μητέρα της μαζί στην πρώτη της επίσκεψη στο Μεξικό το 1950. Αυτό το ταξίδι είχε τα αντίθετα ακριβώς αποτελέσματα, και έκτοτε οι δυο τους δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ.

 

Η Μαρία Κάλλας το 1951 στην όπερα “I VespriSiciliani”

Η Μαρία Κάλλας στο Μεξικό, 1952 (φωτο στούντιο)

Η Μαρία Κάλλας ολοκλήρωσε τη μουσική της εκπαίδευση στην Αθήνα. Στην αρχή η μητέρα της προσπάθησε να τη γράψει στο πιο διάσημο Ωδείο της εποχής, όμως ο καλλιτεχνικός του διευθυντής δεν εντυπωσιάστηκε από τη φωνή της και δεν μπορούσε επιπλέον να τη δεχτεί χωρίς θεωρητική μουσική κατάρτιση. Έτσι το καλοκαίρι του 1937, η μητέρα της συνάντησε τη Μαρία Τριβέλλα στο νεοσύστατο Εθνικό Ωδείο και την παρακάλεσε να δεχτεί τη Μαρία Κάλλας για μαθήτριά της με χαμηλά δίδακτρα. Η Τριβέλλα αναγνώρισε στη Μαρία Κάλλας ένα μεγάλο ταλέντο που έπρεπε να χαλιναγωγηθεί και έτσι δέχθηκε να τη διδάξει.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και έγινε αντιληπτό από την Τριβέλλα πως η Μαρία Κάλλας δεν ήταν contralto, όπως της είχαν πεί αρχικά, αλλά δραματική σοπράνο, κι έτσι επικεντρώθηκε σε ασκήσεις που θα της άνοιγαν και φώτιζαν τη φωνή. Η Τριβέλλα περιγράφει την Μαρία Κάλλας ως παραδειγματική μαθήτρια. Μελετούσε 5-6 ώρες την ημέρα και μέσα σε 6 μήνες μπορούσε να τραγουδήσει και τις πιο δύσκολες άριες του διεθνούς ρεπερτορίου.
 

Στις 11 Απριλίου 1938 η Μαρία Κάλλας έκανε το ντεμπούτο της σε μια μαθητική συναυλία της τάξης της Μαρίας Τριβέλλα, στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός. Η Μαρία Κάλλας έμεινε με την Τριβέλλα 2 χρόνια, όταν η μητέρα της κανόνισε μια δεύτερη οντισιόν στο Ωδείο Αθηνών με τη γνωστή σοπράνο Elvira de Hidalgo στην επιτροπή. Η de Hidalgoδέχτηκε να την πάρει μαθήτρια αμέσως, όμως περίμενε μέχρι την αποφοίτησή της από το Εθνικό Ωδείο, άλλον ένα χρόνο.

 

Elvira de Hidalgo, η δεύτερη δασκάλα της Μαρίας Κάλλας

Η Μαρία Κάλλας δηλώνει επανειλημμένα ότι η διδασκαλία της de Hidalgo την οδήγησε στη βαθειά γνώση και κατανόηση του bel canto. Από τη μεριά της η de Hidalgo δήλωνε ότι η Μαρία Κάλλας υπήρξε φαινόμενο. Ερχόταν στην αίθουσα από τις 10 το πρωί και άκουγε όλους τους μαθητές λέγοντας πως “και ο λιγότερο ταλαντούχος μπορεί να σου μάθει πράγματα που εσύ δεν μπορείς να κάνεις”.
 

Μετά από αρκετές εμφανίσεις ως μαθήτρια, η Μαρία Κάλλας άρχισε να παίρνει δευτερεύοντες ρόλους στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Η de Hidalgo τη βοηθούσε σ' αυτό, εξασφαλίζοντάς της και ένα μικρό εισόδημα για να ανταπεξέρχονται οικογενειακώς στα δύσκολα χρόνια του πολέμου.
 

Η Μαρία Κάλλας έκανε το επαγγελματικό της ντεμπούτο το 1942 στο μικρό ρόλο της Βεατρίκης στην όπερέττα “Boccaccio” του Franz von Suppé . Μια συνάδελφός της ομολογεί ότι ακόμα και στις πρόβες το ταλέντο της ήταν φανερό. Από τότε άρχισαν οι προσπάθειες υπονόμευσής της. Τα υποτιμητικά σχόλια από τις συναδέλφους της στα παρασκήνια, την ώρα που η Μαρία Κάλλας τραγουδούσε, ήταν συχνό (ελληνικό) φαινόμενο. Παρόλαυτά η Μαρία Κάλλας πήρε τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο το 1942 στην Τόσκα. Οι κριτικές ήταν διθυραμβικές.
 

Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, η Μαρία Κάλλας επιστρέφει στον πατέρα της, στην Αμερική, όπου ξεκινά το Σεπτέμβριο του 1945 τις οντισιόν. Στη Metropolitan Opera της προσέφεραν ένα συμβόλαιο, το οποίο, όμως η Μαρία Κάλλας απέρριψε, θεωρώντας το κατώτερο της αξίας της.
 

Το 1946, μετά από μια ματαίωση της όπερας Turandot στο Chicago, όπου θα πρωταγωνιστούσε η Μαρία Κάλλας, ο συμπρωταγωνιστής της της προτείνει να δώσει οντισιόν στον μαέστρο Tulio Serafin, ο οποίος έψαχνε για μια δραματική σοπράνο για την όπερα LaGioconda στο λυρικό θέατρο “Arena di Verona”. Έτσι, η Μαρία Κάλλας έκανε το ντεμπούτο της στην Ιταλία.

Με την άφιξή της στην Ιταλία, η Μαρία Κάλλας συνάντησε τον Giovanni Battista Meneghini, έναν μεγαλύτερο, πλούσιο επιχειρηματία που την φλέρταρε. Παντρεύτηκαν το 1949, και έγινε ο ατζέντης της μέχρι το 1959, με το διαζύγιό τους.

 

Η Μαρία Κάλλας με τον σύζυγό τηςMeneghini

Τα πρώτα χρόνια της καριέρας της, η Μαρία Κάλλας ήταν μια εύσωμη γυναίκα, μέχρι που το 1953 αποφασίζει να χάσει το περιττό βάρος, το οποίο, όπως έλεγε η ίδια, την περιόριζε στη σκηνή και τη ζωή της. Έτσι από το 1953 ως το 1954 χάνει 36 κιλά. Πολλές φήμες κυκλοφόρησαν για το πώς η Μαρία Κάλλας έχασε αυτά τα κιλά. Από βδέλλες μέχρι “ταινία”, οι φήμες οργίαζαν, ενώ η ίδια δήλωνε πως τα έχασε ακολουθώντας μια δίαιτα με χαμηλές θερμίδες. Πολλοί πιστεύουν πως η γρήγορη μείωση της σωματικής της μάζας οδήγησε σε προβλήματα στήριξης της φωνής της, όπως φάνηκε και αργότερα, ενώ άλλοι πιστεύουν πως της έδωσε αυτοπεποίθηση και την εμφάνιση που χρειαζόταν για να ενσαρκώσει επιτυχώς δραματικούς, και όχι μόνο, ρόλους.
 

Η φωνή της Μαρίας Κάλλας υπήρξε ογκώδης αλλά και διαπεραστική, για πολλούς τραχιά και δυσάρεστη. Η έκτασή της στις παραστάσεις κάλυπτε κάτι λιγότερο από 3 οκτάβες, όμως η φωνή της παρέμενε ογκώδης ακόμα και στις ψηλότερες περιοχές.
 

Η φωνή της Μαρίας Κάλλας μπορούσε να χωριστεί σε τρία διαφορετικά και ευδιάκριτα “ρετζίστρα” (περιοχές). Τη στηθική περιοχή, την οποία χρησιμοποιούσε για δραματικότητα στην έκφραση, τη μεσαία της περιοχή, την οποία χαρακτηρίζουν ως “μπουκωμένη”, και την κεφαλική περιοχή που τη χαρακτηρίζουν ως λαμπερή, αλλά τραχιά και διαπεραστική και με εμφανές “μπαλάρισμα” στις ψηλές νότες, πράγμα το οποίο παραδεχόταν και η ίδια. Ο συνδυασμός όγκου, βάρους, έκτασης και ευλυγισίας στη φωνή της Μαρίας Κάλλας είναι μοναδικός. Αν και η Μαρία Κάλλας δεν είχε ομαλά περάσματα ανάμεσα στις 3 αυτές περιοχές, ο τρόπος που τα χρησιμοποιούσε για χάρη της ερμηνείας ήταν αξιοθαύμαστος. Η ίδια έλεγε πως δεν την ικανοποιούσε η φωνή της, η ακρόαση της πρώτης ηχογράφησης ήταν σοκαριστική. Παρόλα αυτά έμαθε να την ανέχετα.
 

Η μουσική της αντίληψη εγκωμιάστηκε, επίσης, από συγχρόνους και μεταγενεστέρους της. Το “φραζάρισμα”, η ικανότητά της να δίνει δραματουργικό νόημα ακόμα και στις πιο δύσκολες “καντέντσες”, οι δυναμικές και η ρυθμική της αντίληψη υπήρξαν κατά πολλούς αξεπέραστα. Όλα αυτά συνδυασμένα με ερμηνευτική δεινότητα, που πρώτη φορά συναντούσε ο κόσμος του λυρικού θεάτρου, έκαναν το φαινόμενο Μαρία Κάλλας.

 

Η καριέρα της Μαρίας Κάλλας στιγματίστηκε από σκάνδαλα. Δικαστικές διαμάχες με αυτοανακυρησσόμενους ατζέντηδες, η δύσκολη σχέση με τη μητέρα της, μια διαμάχη με τη LaScala, η ματαίωση εκ μέρους της μιας παράστασης της Norma το 1958 στην Όπερα της Ρώμης, μετά την πρώτη πράξη παρόλη την παρουσία του Προέδρου της Ιταλίας, οδήγησαν σε φήμες για μια δύστροπη, απαιτητική και αγενή Diva.

Η φωνή της άρχισε να παρακμάζει, και οι θεωρίες πολλές. Άλλοι κατηγορούν την απώλεια βάρους, άλλοι την ελλιπή στήριξη της φωνής, άλλοι την έλλειψη αυτοπεποίθησης μπροστά στην υπεράσπιση ενός κολοσσιαίου ονόματος που η ίδια έφτιαξε, άλλοι τη λάθος επιλογή ρόλων που κούρασαν από νωρίς τη φωνή της, άλλοι πάλι τη θυελλώδη προσωπική της ζωή.

To 1957, και ενώ ήταν ακόμη παντρεμένη με τον GiovanniBattista Meneghini, η Μαρία Κάλλας γνώρισε τον Έλληνα εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση σε ένα πάρτι που η Elsa Maxwell έδωσε προς τιμήν της. Η σχέση που ακολούθησε πήρε μεγάλη δημοσιότητα και το 1959 η Μαρία Κάλλας άφησε τον μέχρι τότε συζυγό της Meneghini. Η σχέση έληξε εννέα χρόνια αργότερα, όταν ο Ωνάσης παντρεύτηκε τη Jacqueline Kennedy. Το 1975 ο Ωνάσης πέθανε και η Μαρία Κάλλας πέρασε τα επόμενα χρόνια της ζωής της απομονωμένη μέχρι το θάνατό της, πιθανότατα από ανακοπή καρδιάς στις 16 Σεπτέμβρη 1977 σε ηλικία 53 ετών. Οι στάχτες της σκορπίστηκαν στο Αιγαίο, σύμφωνα με την επιθυμία της ίδιας.

 

Η Μαρία Κάλλας με την Elsa Maxwell

Η Μαρία Κάλλας, ο Αριστοτέλης Ωνάσης και η Elsa Maxwell στη Βενετία το 1957

 

Μαρία Κάλλας και Marilyn Monroe

 

Το 2002 ο σκηνοθέτης Franco Zeffirelli έκανε την ταινία “Callas Forever”, στην οποία την Μαρία Κάλλας ενσάρκωνε η ηθοποιός Fanny Ardant. Η ταινία πραγματευόταν τους τελευταίους μήνες ζωής της Μαρίας Κάλλας. Τα γεγονότα είναι σε μεγάλο βαθμό φανταστικά.

 

Callas Forever

Το 1995 ο Terrence McNally ανέβασε το θεατρικό έργο Master Class όπου η Μαρία Κάλλας θυμάται και διηγείται, κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος σε νέους τραγουδιστές, παλιές δόξες της ζωής και της καριέρας της.

 

 

Master Class

ΠΗΓΗ...http://www.pinnokio.gr

Posted in: ΕΛΛΑΔΑ , ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ