Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Μα όχι, όχι, πως δεν σε καταλαβαίνουμε, αφού σε καταλαβαίνουμε


Ένας έφηβος, για χιλιοστή φορά, κατηγορεί τους γονείς του, όλο ένταση, λέγοντάς τους «Δεν με καταλαβαίνετε!»
Οι γονείς προσπαθούν απεγνωσμένα να τον καταλάβουν, να τον πείσουν ότι τον κατάλαβαν, να κάνουν σαν να τον καταλαβαίνουν, να δείχνουν ότι έχουν καταλάβει….Φυσικά χωρίς αποτέλεσμα, αφού ο γιος τους επαναλαμβάνει «Αφήστε με, δεν με καταλαβαίνετε!».
Το ότι οι γονείς έχουν κολλήσει στη στερεότυπη όσο και άγονη απάντηση «Μα όχι, όχι, πως δεν σε καταλαβαίνουμε, αφού σε καταλαβαίνουμε», δείχνει ότι ο κόσμος των γονιών κι ο κόσμος του παιδιού δεν συναντιούνται, ενώ ταυτόχρονα οι γονείς δεν έχουν τρόπο να συναντήσουν το παιδί τους στον δικό του κόσμο.
Κάτι που θα μπορούσαν να το επιχειρήσουν με κάποιες άλλου είδους απαντήσεις, όπως ενδεχομένως οι εξής:
A. Να κάνουν μια καλή, εύλογη μαντεψιά ως προς το τι στ’αλήθεια απασχολεί το παιδί τους και να τη μοιραστούν μαζί του λέγοντάς του, για παράδειγμα: «Παιδί μου έχω την εντύπωση ότι αυτό που σε απασχολεί είναι το τάδε ζήτημα: o φίλος σου που…/το ότι στο σχολείο…/το ότι ο αδελφός σου…/κ.λπ.». Το παιδί κατά πάσα πιθανότητα, αν ήθελε να το καταλάβουν οι γονείς του, είτε ήταν σωστή η μαντεψιά είτε όχι θα αισθανόταν ότι όντως μοιράζονται τον κόσμο του. Ακόμη και αν δεν το αναγνώριζε, η ένταση πιθανότατα θα εκτονωνόταν.
Β. Να του πουν και να του δείξουν ότι σέβονται εκείνο που αισθάνεται, γιατί ίσως το έχει ανάγκη σε κάποια σημεία να είναι ο δικός του κόσμος απρόσιτος στους γονείς του (έκφραση της επιθυμίας αυτονόμησής του). Και ότι θα είναι πάντα στη διάθεσή του για να μιλήσουν, τη στιγμή που το ίδιο το παιδί θα αισθανθεί ότι το θέλει. Οπότε –και πάλι άσχετα από το τι θα απαντήσει το παιδί- οι γονείς του δείχουν ότι όχι μόνο μπορούν να μοιραστούν τον κόσμο του, να τον αποδεχτούν, να τον σεβαστούν, αλλά και ότι «δεν το παίρνουν προσωπικά το θέμα», νιώθοντας θυμό ή απελπισία «επειδή δεν επικοινωνούμε κ.λπ.»
Νίκος Σιδέρης, Ψυχίατρος-Ψυχαναλυτής-Οικογενειακός θεραπευτής. Απόσπασμα από το βιβλίο ‘Τα Παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν!’, εκδόσεις Μεταίχμιο.






0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:

- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .

- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.

- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.

- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.

- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .

H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...