ΚΑΤΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΩΝΑΚΙΩΤΕΣ.

Ένα έπος κατάρας του Πέτρου Μπιρμπίλη εναντίον των επιδειξιμανών και πλούσιων 

Ντόλι να λεν’ την κόρη σου,

 να ‘ν’ κλωνοποιημένη

 και μόνο με βελάσματα 

να εκφράζεται η καημένη

   Πίνοντας μόνο Moet-Chandon

 να σου περνάνε οι πόνοι 

και να μη βρίσκεται κανείς 

στο τέλος να πληρώνει. 

  Στο Κολωνάκι να βρεθείς 

και να ‘σαι μες στη λέρα,

 να σε κοιτάνε οι πλούσιοι

 σαν να ‘σουνα η Χολέρα.

   Να κηρυχθεί εθνική γιορτή

 σαν πέσουν τα μαλλιά σου

 και να απεργούνε τα ταξί

 σαν σπάσουν τα νερά σου.

   When all the rest are making love

 εσύ να ‘σαι μονάχος

 και να ‘ναι εκεί τριγύρω σου

 μονάχα ένας τράγος. 

  «La vache qui rie» είν’ το τυρί

 που τρώει όλη η Ευρώπη,

 μα εσύ να τρως κοπανιστή

 με την κυρά-Μερόπη.

   Μέσα στα κλαμπ να σέρνεσαι,

 ποτέ να μην κοιμάσαι

 κι αν θες ποτέ να πιείς νερό

 μέσα σε βάρκα να ‘σαι.

   Τόσο πολύ να χρεωθείς 

που να μην έχεις μία κι έτσι

 λοιπόν ν’ αναγκαστείς

 να ζεις απ΄ την πορνεία.

   Αντί για Prada και Dior 

να ‘χεις μες τα σεντούκια,

 εκτός απ’ την κατάρα μου,

 καλάμια και παλούκια.

   Κτηνίατρος να μη βρεθεί

 να γιάνει το σκυλί σου

 και η γάτα σου να σωριαστεί

 στο περσικό χαλί σου.

   Ούτε ο ΟΤΕ ούτε η ΔΕΗ

 να σου κάνουνε σκόντο,

 μες στα σκοτάδια και βουβός

 να σκας κάνοντας βρόντο.

   Σε σινεμά δίχως σκεπή

 κι ενώ θα ρίχνει χιόνι

 να πας να δεις Αλμοδοβάρ

 ντυμένος σαν παγώνι.

   Από άγριο σύρμα κι άχυρα

 να ΄ν’ τα θαμπά μαλλιά σου

 και ο Τρύφωνας ο Σαμαράς

 να ‘ναι η πεθερά σου.

   Που τη ρημάδα σου ζωή

 να φας σε ανακρίσεις

 και  μόνο τρώγοντας γκαζόν

 να σου περνάνε οι κρίσεις.

   Πράσινο να ‘ν’ το μούτρο σου,

 μπλε να ‘ναι το κορμί σου

 κι αν κάτσεις να ξεκουραστείς,

 να σπάσει το σκαμνί σου. 

  Που να στεγνώνει η ΕΥΔΑΠ

 και όλα τα πηγάδια,

 κι αφού δεν θα ‘χεις πια τροφή,

 να τρως μόνο παπάρια.

   Αντί Chanel στο γάμο σου

 σαρδέλα να μυρίζεις 

 και να σε ρίξει ο παπάς

 σε λάδι να τσιρίζεις.

   Μαύρη να ‘ναι η επέτειος,

 μη σου χαρίσει γούνα 

 κι εσύ να βγάλεις τρίχωμα,

 να γίνεις σαν αρκούδα.

   Κρεμμύδια μες σε χύτρα SEB

 να δεις τα όνειρά σου,

 και στου Αιγαίου το βυθό

 να πάν’ τα κότερά σου.

   Που να σου πέσουν τα βυζιά,

 τα φρύδια, τα μουστάκια

 και κάτω απ’ τις μασχάλες

 να κράζουν βατραχάκια.

   Ρωσίδα σ' οίκο ανοχής

 να ‘ναι του γιού σου η νύφη

 και να ‘χει η συμπεθέρα σου

 μια γλώσσα σαν κοτσύφι.

   E-mail να μην αξιωθείς

 ποτέ ξανά να λάβεις

 και σπίρτα να μη βρίσκονται

 τα πούρα σου ν’ ανάβεις.

    Μόνο καλαμποκάλευρο

 να ‘χεις μες στα ντουλάπια

 ενώ οι γείτονες θα τρών’

 sweet and sour πάπια.

   Faux να ‘ναι τα διαμάντια σου,

 μ' AZAX να τα γυαλίζεις και,

 βλέποντας τ’ αληθινά,

 με ζήλια να δακρύζεις.

   Στις πιο άχρηστες τις μετοχές

 να ρίξεις τα λεφτά σου,

 φτωχός, χοντρός και άσχημος

 να τρως τα λυσσακά σου.

   Να φαλιρίσουν τα μπλου τσιπς

 κι εσύ να παίρνεις κι άλλα

 και να βρεθείς στα εξήντα σου

 έρμος σαν την μπουκάλα.

Το ταχύδραμα του Πέτρου Μπιρμπίλη ήταν μια τακτική στήλη στο (symbol) του 2000. Ψηφιοποιείται πρώτη φορά 

  ΠΗΓΗ... www.lifo.gr

Posted in: ΕΛΛΑΔΑ