ΜΑΝΩΛΗΣ ΦΑΜΕΛΛΟΣ: "ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΙΔΕΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΗΜΕΡΕΣ"

Ήδη από το '93 που πρωτοεμφανίστηκε (αρχικά στη Θεσσαλονίκη και με τρεις δίσκους με το τότε συγκρότημα του, του Ποδηλάτες) ο Μανώλης Φάμελλος έδειξε ότι θα έπαιζε μεν το παιχνίδι αυτού που αποκαλείται «ελληνικό ροκ» αλλά πάντα μόνο με τους δικούς του όρους.
 Περισσότερα από είκοσι χρόνια μετά και με έδρα του πλέον την γενέτειρα του Αθήνα εξακολουθεί να το αποδεικνύει, πρώτα με τους Flitcraft, το ντούο του με την Αμερικανίδα τραγουδίστρια Jessica Kilroy το οποίο στα μέσα του περασμένου φθινοπώρου κυκλοφόρησε το ομότιτλο πρώτο album του που περιέχει κυρίως παλαιότερα και μερικά καινούργια τραγούδια του αλλά με αγγλικό πλέον στίχο και ερμηνευμένα από την δεύτερη.
 Λίγο πριν τα τέλη της περυσινής χρονιάς ήρθε να προστεθεί σε αυτό ο όγδοος κατά σειρά προσωπικός δίσκος του «Γύρω Απ' Τον Ηλιο» ο οποίος περιέχει μερικά από τα ωραιότερα αλλά και πλέον ουσιώδη τραγούδια που έχει γράψει ποτέ και φυσικά ερμηνευμένα από τον ίδιο.
 Δύο πολύ καλοί λόγοι δηλαδή για να συζητήσουμε με κάποιον που παρατηρώντας - αν όχι μελετώντας προσεχτικά – με μιαν ιδιότυπα χιουμοριστική οπτική τον εαυτό του φτιάχνει τραγούδια που όχι μόνο περιλαμβάνουν όλο τον περιβάλλοντα κόσμο του αλλά και αφορούν πολλούς άλλους ακόμα...

 Συνέντευξη στον Θάνο Μαντζάνα

Για κάποια χρόνια κυκλοφορούσατε albums σε μάλλον αραιά χρονικά διαστήματα, τελευταία όμως η δισκογραφική σας παρουσία είναι πιο συχνή. Οφείλεται στο ότι αρχίσατε να έχετε περισσότερη έμπνευση από παλαιότερα ή σε κάποιον άλλο λόγο;

Είχα την εντύπωση ότι σε γενικές γραμμές είμαι τακτικός, τα τελευταία χρόνια υπάρχει βέβαια και το πρόσθετο βάρος της χρηματοδότησης κάθε προσπάθειας. Μετά είναι και οι συσκέψεις με τους δανειστές, τα προαπαιτούμενα, γενικότερα τα οικονομικά θέματα τα οποία είναι λίγο - πολύ άγνωστο κείμενο για εμάς τους καλλιτέχνες και έτσι...χανόμαστε εύκολα στην μετάφραση!

Και γιατί στα τέλη της περυσινής χρονιάς κυκλοφορήσατε δύο δίσκους σχεδόν ταυτόχρονα;

Είχα διαισθανθεί πως πρόκειται να προκηρυχθούν εκλογές και ήθελα να προλάβω το επερχόμενο τέλος του κόσμου! Επίσης σκέφτηκα ότι έτσι θα μπορούσα να προωθήσω και τους δύο δίσκους ταυτόχρονα και να μην απασχολώ μάταια την - έτσι και αλλιώς μάταιη - επικαιρότητα..
.

Τι είναι λοιπόν το «Flitcraft»; Μια ακόμα προσωπική σας δουλειά, η πρώτη με αγγλικό στίχο ή κάτι ολότελα διαφορετικό στο οποίο συμμετέχετε;

Είναι ένα βήμα στο άγνωστο, εγώ, τα τραγούδια μου και οι φίλοι μου μέσα σε ένα άλλο τοπίο. Μια παρέα που παίζει μουσική έχοντας προς το παρόν έναν «έκτακτο» χαρακτήρα σαν μια συνάντηση μιας νύχτας γύρω από μια φωτιά.

Ποιες είναι λοιπόν οι εντυπώσεις αλλά και η αίσθηση σας από αυτό τον δίσκο; Θα θέλατε να επαναλάβετε αυτή τη συνεργασία ή έστω το εγχείρημα του αγγλικού στίχου;

Έκανα τόσα υπέροχα ταξίδια για να τον τελειώσω που ακόμα και αν δεν ανακάλυπτα στην διάρκεια τους αυτή την μουσική θα άξιζε τον κόπο! Κατά τα άλλα αισθάνομαι ότι μόλις τώρα αρχίζει και ότι μέσα από μιαν άλλη γλώσσα γίνομαι ένας «άλλος», κάποιος που θα ήθελα να γνωρίσω καλύτερα.

Σε τι διαφοροποιείται το «Γύρω Απ' Τον Ήλιο» από το «Τι Υπάρχει Πιο Πέρα» του '12 ως προς τον τρόπο που δημιουργήθηκε και υλοποιήθηκε;

Απλά συνέχισα να γράφω τραγούδια από τότε όπως και κάθε άλλη φορά και όταν ένιωσα πως βάρυνε αρκετά το καλάθι διάλεξα τα καλύτερα και ξεκίνησα. Το «Τι Υπάρχει Πιο Πέρα» ήταν ένας περισσότερο «σπιτικός» δίσκος που πέρασε από τα χέρια μου, εδώ εισέπραξα αλληλεγγύη και υποστήριξη από μια μεγάλη ομάδα μουσικών που παραδόξως με εμπιστεύονται για λόγους που δεν καταλαβαίνω.

Και θεματολογικά; Θα λέγατε ότι είναι περισσότερο ή λιγότερο προσωπικό, πιο εσωστρεφές ή πιο εξωστρεφές;

Στον προηγούμενο δίσκο κυριαρχούσε ας πούμε το εικαστικό και το ερωτηματικό, τα όνειρα και οι ερμηνείες τους ενώ εδώ υπάρχει κυρίως μια αφήγηση, πρόσωπα, τόποι και στέρεα εδάφη, μια γήινη «ακτινογραφία». Επίσης μιλώ για κάτι που δεν είναι παρόν, μια ενεργή απουσία που τελικά είναι όλη η ουσία.

Ποιος ή τι από αυτούς/ά που γυρίζουν «Γύρω Απ' Τον Ήλιο» σας ενδιαφέρει περισσότερο; Ο πλανήτης μας, ολόκληρη η ανθρωπότητα ή ο ίδιος ο εαυτός σας;

Ο ίδιος ο ήλιος βέβαια αλλά και όλα τα παραπάνω, με αυτήν ακριβώς την ιεράρχηση. Για να εξακολουθήσει να υπάρχει η ανθρωπότητα και εγώ μαζί της πρέπει να συνεχίσει να είναι βιώσιμος ο πλανήτης μας ο οποίος κινδυνεύει περισσότερο από την αλόγιστη υπερ-ανάπτυξη παρά από την άνοδο της ακροδεξιάς (που βέβαια είναι ένα επίσης κρίσιμο και καθόλου ανεξάρτητο από το προηγούμενο ζήτημα!).

  

Καλά μεν η συμμετοχή της Nalyssa Green αλλά πώς προέκυψε εκείνη της Νατάσσας Μποφίλιου; Δεν είναι μια ερμηνεύτρια με την οποία θα έλεγε κανείς ότι έχετε πολλά κοινά μουσικά στοιχεία...

Τα στοιχεία δεν διαφέρουν και τόσο, ίσως να διαφέρει η προσέγγιση. Αλλά αυτό δεν μπορεί ποτέ να είναι αιτία για κανέναν διαχωρισμό...

Το ενδιαφέρον σας για τα έγχορδα που έχουν διακριτική μεν αλλά καθοριστική παρουσία στον δίσκο ανέκυψε τώρα ή υπήρχε εδώ και καιρό;

Υπάρχει ήδη περίπου από το 2000 όταν άρχισα να ανακαλύπτω τις δυνατότητες που μου έδιναν στην παραγωγή και τώρα τελευταία τα δοκιμάζω και στις ζωντανές εμφανίσεις. Είναι ένα μέσο να πω αυτό που θέλω ή τελικά ο σκοπός είναι ακριβώς το να τα χρησιμοποιήσω; Αυτό το θέμα μου βάζω ως έκθεση κάθε φορά που μου δίνεται η αφορμή...

Εντέλει θα λέγατε ότι είναι ένας αισιόδοξος ή απαισιόδοξος δίσκος;

Ποιος νοιάζεται, πολλές φωτεινές και «αισιόδοξες» παραστάσεις με έκαναν πάντοτε να ανατριχιάζω ενώ μέσα στο σκοτάδι μπορούσα κάποτε να βλέπω και να πλάθω τα πράγματα όπως τα ήθελα εγώ...Αίσιο ή απαίσιο, δεν σκέφτομαι με αυτά τα σχήματα, θέλω μόνο να πω ό,τι νιώθω ως αληθινό και έτσι μένω ζωντανός!

Αντίστοιχα είστε αισιόδοξος ή μη σε σχέση με τα αποτελέσματα της εκλογικής αναμέτρησης της επόμενης Κυριακής; Αναμένετε να βγει κάτι συγκεκριμένο από τις κάλπες και, ανεξάρτητα από αυτό, περιμένετε και ελπίζετε σε κάτι καλύτερο για τις ζωές όλων μας στη συνέχεια;

Κατά έναν παράξενο τρόπο ελπίζω μεν αλλά χωρίς να πιστεύω...Δεν πιστεύω στους ηγέτες, στις νομοτέλειες, σε καμιά «θεολογία» οποιουδήποτε είδους. Δεν υπάρχει κανείς για να μας σώσει, εμείς οι ίδιοι πρέπει να γίνουμε οι εξαιρέσεις και οι φορείς της αλλαγής. Και τελικά ναι, πιστεύω στους ανθρώπους και στην έκπληξη που κρύβει καθένας μέσα του....Περιμένω επίσης ως αριστεροί να είμαστε λιγότερο υστερικοί και μισαλλόδοξοι, να μάθουμε να διδασκόμαστε από τα λάθη του παρελθόντος, να αλλάζουμε και να ανοιγόμαστε. Δεν βοηθούν και τόσο οι παλαιές ιδέες αυτές τις νέες ημέρες...

Γενικότερα πιστεύετε ότι αυτές οι εκλογές ή κάτι άλλο στη συνέχεια μπορεί να αποτελέσουν την διέξοδο από την πολύμορφη κρίση που επί της ουσίας μας ταλανίζει για πολλά περισσότερα από τα πέντε χρόνια τα οποία μεσολάβησαν από τότε που εκδηλώθηκε; Κάνοντας την διάκριση αν αυτή την διέξοδο την βλέπετε για την κρατική οντότητα που λέγεται Ελλάδα ή για εμάς τους κατοίκους της...

Όχι, εμείς είμαστε και το αδιέξοδο και η διέξοδος αλλά σε έναν χρονικό ορίζοντα...Οι εκλογές είναι μια στιγμή κρίσιμη μεν αλλά οι μεγάλες μεταβάσεις γίνονται σε αντίστοιχα πιο μακρόχρονα χρονικά διαστήματα και πρέπει να έχουν διάρκεια. Το άτομο είναι το αδιέξοδο, η διέξοδος είναι η συνάντηση και ο σύνδεσμος με τον Άλλο. Νιώθω ότι μετέχουμε σε ένα παιχνίδι που ίσως να μας υπερβαίνει ως τάξη μεγέθους από την άλλη όμως δεν υπάρχει κάποιος κυρίαρχος με την κλασική έννοια του όρου και ευτυχώς η συμβολή μας, είτε σαν χώρα είτε ως πρόσωπα, δεν είναι αντίστοιχη του ειδικού μας βάρους. Μπορούμε να κάνουμε την διαφορά, ίσως ακόμα και σαν μικρές πεταλούδες που απλά ξεδιπλώνουν τα φτερά τους!

Και ποια είναι τα άμεσα σχέδια σας για το '15;

Θέλω να τελειώσω με κάποια τραγούδια που τριγυρνούν στο μυαλό μου και έπειτα να βρω άλλα για να μπλεχτώ και έπεται συνέχεια με τον ίδιο ακριβώς τρόπο...

Αυτό ακριβώς δηλαδή που θα περίμενε κανείς να ακούσει από κάθε δημιουργό ο οποίος είναι κυριολεκτικά δοσμένος σε αυτό που κάνει και το γεγονός αυτό είναι που καθιστά ξεχωριστούς τον Μανώλη Φάμελλο και λίγους εκλεκτούς ομοίους του και τόσο διαφορετικούς από τους «υπόλοιπους»...



ΠΗΓΗ...http://www.avgi.gr/

Posted in: